Eclesiástico/Ben Sirá 25
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
BIBLIA | NOVA VULGATA |
---|---|
1 Con tres cosas me adorno y me presento bella ante el Señor y ante los hombres: concordia entre hermanos, amistad entre prójimos, y marido y mujer bien avenidos. | 1 In tribus placitum est spiritui meo, quae sunt probata coram Deo et hominibus: |
2 Mas tres clases de gente odia mi alma, y su vida de indignación me llena: pobre altanero, rico mentiroso, y viejo adúltero, falto de inteligencia. | 2 concordia fratrum et amor proximorum et vir et mulier bene sibi consentientes. |
3 Si en la juventud no has hecho acopio, ¿cómo vas a encontrar en tu vejez? | 3 Tres species odivit anima mea, et aggravor valde animae illorum: |
4 ¡Qué bien sienta el juicio a las canas, a los ancianos el tener consejo! | 4 pauperem superbum, divitem mendacem, senem fatuum et insensatum. |
5 ¡Qué bien parece la sabiduría en los viejos, la reflexión y el consejo en los ilustres! | 5 In iuventute tua non congregasti; quomodo in senectute tua invenies? |
6 Corona de los viejos es la mucha experiencia, su orgullo es el temor del Señor. | 6 Quam speciosum canitiei iudicium, et presbyteris cognoscere consilium! |
7 Nueve cosas que imagino tengo por felices en mi corazón, y una décima la diré con mi lengua: el hombre que recibe de sus hijos contento, que ve, en vida, la caída de sus enemigos. | 7 Quam speciosa veteranis sapientia, et gloriosis intellectus et consilium! |
8 Feliz quien vive con mujer juiciosa, quien no ara con un buey y un asno, quien no se desliza con su lengua, quien no sirve a amo indigno de él; | 8 Corona senum multa peritia, et gloria illorum timor Dei. |
9 feliz quien ha encontrado la prudencia, y quien la expone a oídos que escuchan. | 9 Novem insuspicabilia cordis magnificavi, et decimum dicam in lingua hominibus: |
10 ¡Qué grande el que ha encontrado la sabiduría! Mas no aventaja a quien teme al Señor. | 10 homo, qui iucundatur in filiis, vivens et videns subversionem inimicorum suorum; |
11 El temor del Señor sobresale por encima de todo, el que lo posee, ¿a quién es comparable? | 11 beatus, qui habitat cum muliere sensata et non arat in bove et in asino simul; et qui lingua sua non est lapsus, et qui non servivit indigno se; |
12 beatus, qui invenit amicum verum, et qui enarrat iustitiam auri audienti; | |
13 ¡Cualquier herida, pero no herida del corazón! ¡cualquier maldad, pero no maldad de mujer! | 13 quam magnus, qui invenit sapientiam et scientiam, sed non est super timentem Dominum. |
14 ¡Cualquier desgracia, pero no desgracia de parte de adversarios! ¡cualquier venganza, pero no venganza de enemigos! | 14 Timor Dei super omnia excedit; |
15 No hay veneno como veneno de serpiente, ni furia como furia de enemigo. | 15 qui tenet illum, cui assimilabitur? |
16 Prefiero convivir con león o dragón a convivir con mujer mala. | 16 Timor Dei initium dilectionis eius; fides autem initium adhaesionis ei. |
17 La maldad de la mujer desfigura su semblante, oscurece su rostro como un oso. | 17 Omnis plaga tristitia cordis est, et omnis malitia nequitia mulieris. |
18 En medio de sus vecinos se sienta su marido, y sin poder contenerse suspira amargamente. | 18 Et omnem plagam et non plagam cordis; |
19 Toda malicia es poca junto a la malicia de mujer, ¡que la suerte del pecador caiga sobre ella! | 19 et omnem nequitiam et non nequitiam mulieris; |
20 Cuesta arenosa bajo los pies de un viejo, así es la mujer habladora para un marido pacífico. | 20 et omnem calamitatem et non calamitatem odientium; |
21 No te dejes llevar por belleza de mujer, por mujer no te apasiones. | 21 et omnem vindictam et non vindictam inimicorum. |
22 Blanco de ira, de deshonra y gran vergüenza, eso es la mujer que mantiene a su marido. | 22 Non est venenum nequius super venenum colubri, |
23 Corazón abatido, rostro sombrío, herida del corazón eso es la mujer mala. Manos caídas y rodillas paralizadas, eso es la que no hace feliz a su marido. | 23 et non est ira super iram mulieris; commorari leoni et draconi placebit quam habitare cum muliere nequam. |
24 Por la mujer fue el comienzo del pecado, y por causa de ella morimos todos. | 24 Nequitia mulieris immutat faciem eius et obscurat vultum eius tamquam ursus. In medio proximorum eius accumbet vir eius |
25 No des salida al agua, ni a mujer mala libertad de hablar. | 25 et invitus suspirabit amare. |
26 Si no camina como marca tu mano, de tu carne córtala. | 26 Parva omnis malitia prae malitia mulieris: sors peccatorum cadat super illam. |
27 Sicut ascensus arenosus in pedibus veterani, sic mulier linguata homini quieto. | |
28 Ne incidas in mulieris speciem et non concupiscas mulieris opes. | |
29 Ira et irreverentia et confusio magna | |
30 mulier, si primatum habeat super virum suum. | |
31 Cor humile et facies tristis et plaga cordis mulier nequam. | |
32 Manus debiles et genua dissoluta mulier, quae non beatificat virum suum. | |
33 A muliere initium factum est peccati, et per illam omnes morimur. | |
34 Non des aquae tuae exitum, nec modicum, nec mulieri nequam veniam prodeundi. | |
35 Si non ambulaverit ad manum tuam, confundet te in conspectu inimicorum; | |
36 a carnibus tuis abscinde illam et dimitte illam de domo tua. |