SCRUTATIO

Sabato, 21 giugno 2025 - San Luigi Gonzaga ( Letture di oggi)

Job 10


font
BIBLIANOVA VULGATA
1 Asco tiene mi alma de mi vida: derramaré mis quejas sobre mí, hablaré en la amargura de mi alma.1 Taedet animam meam vitae meae;
dimittam adversum me eloquium meum,
loquar in amaritudine animae meae.
2 Diré a Dios: ¡No me condenes, hazme saber por qué me enjuicias!2 Dicam Deo: Noli me condemnare,
indica mihi cur me ita iudices.
3 ¿Acaso te está bien mostrarte duro, menospreciar la obra de tus manos, y el plan de los malvados avalar?3 Numquid bonum tibi videtur, si opprimas me
et calumnieris me, opus manuum tuarum,
et super consilium impiorum arrideas?
4 ¿Tienes tú ojos de carne? ¿Como ve un mortal, ves tú?4 Numquid oculi carnei tibi sunt,
aut, sicut videt homo, et tu videbis?
5 ¿Son tus días como los de un mortal? ¿tus años como los días de un hombre?,5 Numquid sicut dies hominis dies tui,
et anni tui sicut humana sunt tempora,
6 ¡para que andes rebuscando mi falta, inquiriendo mi pecado,6 ut quaeras iniquitatem meam
et peccatum meum scruteris,
7 aunque sabes muy bien que yo no soy culpable, y que nadie puede de tus manos librar!7 cum scias quia nihil impium fecerim,
et sit nemo, qui de manu tua possit eruere?
8 Tus manos me formaron, me plasmaron, ¡y luego, en arrebato, quieres destruirme!8 Manus tuae fecerunt me
et plasmaverunt me totum in circuitu;
et sic repente praecipitas me?
9 Recuerda que me hiciste como se amasa el barro, y que al polvo has de devolverme.9 Memento, quaeso, quod sicut lutum feceris me
et in pulverem reduces me.
10 ¿No me vertiste como leche y me cuajaste como queso?10 Nonne sicut lac mulsisti me
et sicut caseum me coagulasti?
11 De piel y de carne me vestiste y me tejiste de huesos y de nervios.11 Pelle et carnibus vestisti me;
ossibus et nervis compegisti me.
12 Luego con la vida me agraciaste y tu solicitud cuidó mi aliento.12 Vitam et misericordiam tribuisti mihi,
et visitatio tua custodivit spiritum meum.
13 Y algo más todavía guardabas en tu corazón, sé lo que aún en tu mente quedaba:13 Licet haec celes in corde tuo,
tamen scio haec in animo tuo versari.
14 el vigilarme por si peco. y no verme inocente de mi culpa.14 Si peccaverim, observas me
et ab iniquitate mea mundum me esse non pateris.
15 Si soy culpable, ¡desgraciado de mí! y si soy inocente, no levanto la cabeza, ¡yo saturado de ignominia, borracho de aflicción!15 Et si impius fuero, vae mihi est;
et si iustus, non levabo caput,
saturatus afflictione et miseria.
16 Y si la levanto, como un león me das caza, y repites tus proezas a mi costa.16 Si superbia extollar, quasi catulum leonis capies me
et iterum mirabilem te exhibebis in me.
17 Contra mí tu hostilidad renuevas, redoblas tu saña contra mí; sin tregua me asaltan tus tropas de relevo.17 Instauras testes tuos contra me
et multiplicas iram tuam adversum me,
et poenae militant in me.
18 ¿Para qué me sacaste del seno? Habría muerto sin que me viera ningún ojo;18 Quare de vulva eduxisti me?
Qui utinam consumptus essem, ne oculus me videret!
19 sería como si no hubiera existido, del vientre se me habría llevado hasta la tumba.19 Fuissem quasi non essem,
de utero translatus ad tumulum.
20 ¿No son bien poco los días de mi existencia? Apártate de mí para gozar de un poco de consuelo,20 Numquid non paucitas dierum meorum finietur brevi?
Dimitte ergo me, ut refrigerem paululum dolorem meum,
21 antes que me vaya, para ya no volver, a la tierra de tinieblas y de sombra,21 antequam vadam, et non revertar,
ad terram tenebrarum et umbrae mortis,
22 tierra de oscuridad y de desorden, donde la misma claridad es como la calígine.22 terram caliginis et tenebrarum,
ubi umbra mortis et nullus ordo,
sed sempiternus horror inhabitat ”.