Premier livre de Samuel 4

BIBLES DES PEUPLES	GREEK BIBLE
1 Or il arriva en ces jours-là, que les Philistins se rassemblèrent pour combattre Israël et les Israélites sortirent à leur rencontre pour la bataille. Ils campaient près d’Ében-Ha-Ézer, tandis que les Philistins campaient à Afek.	1 Και εγεινε λογος του Σαμουηλ προς παντα τον Ισραηλ. Και εξηλθεν ο Ισραηλ εναντιον των Φιλισταιων εις μαχην, και εστρατοπεδευσαν πλησιον του Εβεν-εζερ? οι δε Φιλισταιοι εστρατοπεδευσαν εν Αφεκ.
2 Les Philistins se rangèrent en bataille face à Israël et le combat fut violent. Israël fut battu par les Philistins qui tuèrent environ 4 000 hommes dans leurs rangs en rase campagne.	2 Και παρεταχθησαν οι Φιλισταιοι εναντιον του Ισραηλ? και οτε εξηπλωθη η μαχη, εκτυπηθη ο Ισραηλ εμπροσθεν των Φιλισταιων? και εφονευθησαν εν τω πεδιω κατα την συμπλοκην εως τεσσαρες χιλιαδες ανδρων.
3 Lorsque le peuple regagna le camp, les anciens d’Israël se demandèrent: “Pourquoi Yahvé nous a-t-il écrasés aujourd’hui devant les Philistins? Allons à Silo, ramenons l’Arche de l’Alliance! Qu’elle vienne au milieu de nous et qu’elle nous sauve de la main de nos ennemis.”	3 Οτε δε ηλθεν ο λαος εις το στρατοπεδον, ειπον οι πρεσβυτεροι του Ισραηλ, Δια τι ο Κυριος επαταξεν ημας σημερον εμπροσθεν των Φιλισταιων; ας λαβωμεν προς εαυτους απο Σηλω την κιβωτον της διαθηκης του Κυριου, και ελθουσα εν μεσω ημων θελει σωσει ημας εκ της χειρος των εχθρων ημων.
4 Le peuple envoya donc chercher à Silo l’Arche de l’Alliance de Yahvé des armées, qui siège sur les chérubins. Les deux fils d’Héli, Hofni et Pinhas, l’accompagnaient.	4 Και απεστειλεν ο λαος εις Σηλω, και εσηκωσαν εκειθεν την κιβωτον της διαθηκης του Κυριου των δυναμεων, του καθημενου επι των χερουβειμ? και αμφοτεροι οι υιοι του Ηλει, Οφνει και Φινεες, ησαν εκει μετα της κιβωτου της διαθηκης του Θεου.
5 Lorsque l’Arche de l’Alliance de Yahvé entra dans le camp, tout Israël poussa des cris à faire trembler le sol.	5 Και οτε ηλθεν η κιβωτος της διαθηκης του Κυριου εις το στρατοπεδον, πας ο Ισραηλ ηλαλαξε μετα φωνης μεγαλης, ωστε αντηχησεν η γη.
6 En entendant ces cris, les Philistins se dirent: “Que signifie cette grande acclamation dans le camp des Hébreux?” Quand ils apprirent que l’Arche de Yahvé était arrivée au camp,	6 Και ακουσαντες οι Φιλισταιοι την φωνην του αλαλαγμου, ειπον, Τι σημαινει η φωνη του μεγαλου τουτου αλαλαγμου εν τω στρατοπεδω των Εβραιων; Και εμαθον οτι η κιβωτος του Κυριου ηλθεν εις το στρατοπεδον.
7 les Philistins eurent peur: “Dieu est arrivé dans leur camp, dirent-ils, malheur à nous, car jusqu’ici rien de pareil n’était arrivé.	7 Και εφοβηθησαν οι Φιλισταιοι, λεγοντες, Ο Θεος ηλθεν εις το στρατοπεδον. Και ειπον, Ουαι εις ημας. Διοτι δεν εσταθη τοιουτον πραγμα χθες και προχθες?
8 Malheur à nous! Qui nous délivrera de la main de ces dieux puissants? Ce sont eux qui ont frappé les Égyptiens de toutes sortes de plaies lorsqu’ils étaient au désert.	8 ουαι εις ημας. Τις θελει σωσει ημας εκ της χειρος των θεων τουτων των ισχυρων; ουτοι ειναι οι θεοι, οι παταξαντες τους Αιγυπτιους εν παση πληγη εν τη ερημω?
9 Courage, Philistins! Luttons comme des hommes, n’allons pas nous soumettre à ces Hébreux comme ils nous ont été soumis jusqu’à ce jour. Soyons courageux et luttons!”	9 ενδυναμωθητε, Φιλισταιοι, και σταθητε ως ανδρες, δια να μη γεινητε δουλοι εις τους Εβραιους, καθως αυτοι εσταθησαν δουλοι εις εσας? σταθητε ως ανδρες, και πολεμησατε αυτους.
10 Les Philistins livrèrent bataille; les Israélites furent écrasés et chacun s’enfuit chez lui. Ce fut une très grande défaite: 30 000 fantassins tombèrent dans les rangs d’Israël.	10 Τοτε οι Φιλισταιοι επολεμησαν? και εκτυπηθη ο Ισραηλ, και εφυγεν εκαστος εις την σκηνην αυτου? και εγεινε σφαγη μεγαλη σφοδρα? και επεσον εκ του Ισραηλ τριακοντα χιλιαδες πεζοι.
11 L’Arche de Dieu fut prise et les deux fils d’Héli, Hofni et Pinhas, moururent.	11 Και η κιβωτος του Θεου επιασθη? και αμφοτεροι οι υιοι του Ηλει, Οφνει και Φινεες, εθανατωθησαν.
12 Un homme de Benjamin s’échappa des lignes et arriva le jour même à Silo, les vêtements déchirés et la tête couverte de poussière.	12 Και εδραμεν εκ της μαχης ανθρωπος τις εκ του Βενιαμιν, και ηλθεν εις Σηλω την αυτην ημεραν, εχων τα ιματια αυτου διεσχισμενα και χωμα επι την κεφαλην αυτου.
13 Lorsqu’il arriva, Héli était assis sur son siège à côté de la porte, il guettait la route car son cœur tremblait pour l’Arche de Dieu. L’homme arriva donc à la ville portant la nouvelle et, de la ville, s’éleva une grande lamentation.	13 Και οτε ηλθεν, ιδου, ο Ηλει εκαθητο επι της καθεδρας, κατα το πλαγιον της οδου, σκοπευων? διοτι η καρδια αυτου ετρεμε περι της κιβωτου του Θεου. Και οτε ο ανθρωπος ελθων εις την πολιν ανηγγειλε ταυτα, ανεβοησε πασα η πολις.
14 Quand Héli l’entendit, il demanda: “Pourquoi une telle lamentation?” L’homme courut vers Héli pour l’avertir:	14 Και ακουσας ο Ηλει την φωνην της βοης, ειπε, Τι σημαινει η φωνη της βοης ταυτης; Και ο ανθρωπος ηλθε σπευδων και ανηγγειλε προς τον Ηλει.
15 il avait alors 98 ans, son regard était fixe et il ne voyait plus.	15 Ητο δε ο Ηλει ενενηκοντα οκτω ετων? και οι οφθαλμοι αυτου ησαν ημαυρωμενοι, ωστε δεν ηδυνατο να βλεπη.
16 Le messager dit à Héli: “J’arrive du camp, je me suis enfui des lignes aujourd’hui même.” Héli demanda: “Que s’est-il passé, mon fils?”	16 Και ειπεν ο ανθρωπος προς τον Ηλει, Εγω ειμαι ο ελθων εκ της μαχης, και εφυγον εγω εκ της μαχης σημερον. Και ειπε, Τι εγεινε, τεκνον μου;
17 Le messager répondit: “Israël a fui devant les Philistins, c’est une terrible défaite pour le peuple. Tes deux fils aussi sont morts et l’Arche de Dieu a été prise.”	17 Και απεκριθη ο μηνυτης και ειπεν, Εφυγεν ο Ισραηλ εμπροσθεν των Φιλισταιων, και ετι μεγαλη σφαγη εγεινεν εις τον λαον? και προσετι αμφοτεροι οι υιοι σου, Οφνει και Φινεες, απεθανον? και η κιβωτος του Θεου επιασθη.
18 À peine eut-il mentionné l’Arche de Dieu, qu’Héli tomba de son siège à la renverse, en travers de la porte. Il se brisa la nuque et il mourut, car le vieillard était lourd. Il avait jugé Israël pendant quarante ans.	18 Και καθως ανεφερε περι της κιβωτου του Θεου, ο Ηλει επεσεν εκ της καθεδρας εις τα οπισθια προς το πλαγιον της πυλης, και συνετριβη ο τραχηλος αυτου, και απεθανε? διοτι ητο γερων ο ανθρωπος και βαρυς. Εκρινε δε αυτος τον Ισραηλ τεσσαρακοντα ετη.
19 Sa belle-fille, la femme de Pinhas, était enceinte et sur le point d’accoucher. En apprenant la prise de l’Arche de Dieu, la mort de son beau-père et celle de son mari, elle fut prise de douleurs, elle s’accroupit et accoucha.	19 Και η νυμφη αυτου, η γυνη του Φινεες, ουσα εγκυος, ετοιμη να γεννηση, ως ηκουσε την αγγελιαν, οτι η κιβωτος του Θεου επιασθη και οτι ο πενθερος αυτης και ο ανηρ αυτης απεθανον, εκυρτωθη και εγεννησε? διοτι ηλθον εις αυτην οι πονοι.
20 Les femmes qui l’assistaient virent qu’elle était sur le point de mourir; elles lui dirent: “Courage! Courage! C’est un fils que tu as enfanté.” Mais elle ne répondit rien et n’y prêta aucune attention.	20 Και καθ' ον καιρον απεθνησκεν, αι γυναικες αι παρισταμεναι ειπον προς αυτην, Μη φοβου? διοτι εγεννησας υιον. Εκεινη ομως δεν απεκριθη ουδε εβαλεν αυτο εις την καρδιαν αυτης.
21 Elle appela l’enfant Ikabod car, dit-elle: “La Gloire a été retranchée d’Israël.” Elle pensait à la fois à la prise de l’Arche, à son beau-père et à son mari.	21 Και εκαλεσε το παιδιον Ιχαβωδ, λεγουσα, Η δοξα εφυγεν εκ του Ισραηλ? διοτι η κιβωτος του Θεου επιασθη, και διοτι ο πενθερος αυτης και ο ανηρ αυτης απεθανον.
22 Et elle déclara: “La Gloire a été retranchée d’Israël puisque l’Arche de Dieu a été enlevée.”	22 Και ειπεν, Η δοξα εφυγεν εκ του Ισραηλ? διοτι επιασθη η κιβωτος του Θεου.