Deutéronome 1

BIBLES DES PEUPLES	LXX
1 Voici les paroles que Moïse adressa à tout Israël au-delà du Jourdain, dans le désert. On était dans la Araba en face de Souf, entre Paran et Tofel, entre Laban, Hasérot et Di-Zahab.	1 ουτοι οι λογοι ους ελαλησεν μωυσης παντι ισραηλ περαν του ιορδανου εν τη ερημω προς δυσμαις πλησιον της ερυθρας ανα μεσον φαραν τοφολ και λοβον και αυλων και καταχρυσεα
2 Il y a onze jours de marche depuis l’Horeb jusqu’à Qadesh-Barné par le chemin de la Montagne de Séïr.	2 ενδεκα ημερων εν χωρηβ οδος επ' ορος σηιρ εως καδης βαρνη
3 Le premier jour du onzième mois de la quarantième année, Moïse transmit aux Israélites tout ce que Yahvé lui avait ordonné à leur sujet:	3 και εγενηθη εν τω τεσσαρακοστω ετει εν τω ενδεκατω μηνι μια του μηνος ελαλησεν μωυσης προς παντας υιους ισραηλ κατα παντα οσα ενετειλατο κυριος αυτω προς αυτους
4 c’était après avoir battu Sihon, roi des Amorites qui habitait à Heshbon, et Og, roi du Bashan, qui habitait à Achtarot et à Édréï.	4 μετα το παταξαι σηων βασιλεα αμορραιων τον κατοικησαντα εν εσεβων και ωγ βασιλεα της βασαν τον κατοικησαντα εν ασταρωθ και εν εδραιν
5 On était de l’autre côté du Jourdain, dans le pays de Moab, lorsque Moïse décida d’expliquer cette loi. Voici ce qu’il dit:	5 εν τω περαν του ιορδανου εν γη μωαβ ηρξατο μωυσης διασαφησαι τον νομον τουτον λεγων
6 Yahvé notre Dieu nous a parlé à l’Horeb. Vous avez suffisamment séjourné, nous a-t-il dit, au pied de cette montagne.	6 κυριος ο θεος ημων ελαλησεν ημιν εν χωρηβ λεγων ικανουσθω υμιν κατοικειν εν τω ορει τουτω
7 Mettez-vous en route maintenant et partez. Pénétrez dans la montagne des Amorites et tous les pays qui l’entourent: la steppe, la montagne, le Bas-Pays, le Négueb et les côtes de la mer, tout le pays de Canaan et le Liban jusqu’au grand fleuve, le fleuve de l’Euphrate.	7 επιστραφητε και απαρατε υμεις και εισπορευεσθε εις ορος αμορραιων και προς παντας τους περιοικους αραβα εις ορος και πεδιον και προς λιβα και παραλιαν γην χαναναιων και αντιλιβανον εως του ποταμου του μεγαλου ευφρατου
8 C’est le pays que je mets à votre disposition, le pays que Yahvé a juré à vos pères Abraham, Isaac et Jacob de leur donner, ainsi qu’à leur descendance après eux: allez le conquérir.	8 ιδετε παραδεδωκα ενωπιον υμων την γην εισπορευθεντες κληρονομησατε την γην ην ωμοσα τοις πατρασιν υμων τω αβρααμ και ισαακ και ιακωβ δουναι αυτοις και τω σπερματι αυτων μετ' αυτους
9 Je vous ai parlé alors et je vous ai dit: “Je ne puis tout seul porter ce peuple.	9 και ειπα προς υμας εν τω καιρω εκεινω λεγων ου δυνησομαι μονος φερειν υμας
10 Yahvé votre Dieu vous a multipliés et vous êtes aujourd’hui aussi nombreux que les étoiles des cieux.	10 κυριος ο θεος υμων επληθυνεν υμας και ιδου εστε σημερον ωσει τα αστρα του ουρανου τω πληθει
11 Que Yahvé, le Dieu de vos pères, vous multiplie mille fois plus que vous n’êtes et qu’il vous bénisse comme il l’a dit!	11 κυριος ο θεος των πατερων υμων προσθειη υμιν ως εστε χιλιοπλασιως και ευλογησαι υμας καθοτι ελαλησεν υμιν
12 Mais moi, comment porterai-je seul votre charge et le fardeau de vos querelles?	12 πως δυνησομαι μονος φερειν τον κοπον υμων και την υποστασιν υμων και τας αντιλογιας υμων
13 Choisissez parmi vous, dans vos tribus, des hommes sages, intelligents et instruits et je les mettrai à votre tête.”	13 δοτε εαυτοις ανδρας σοφους και επιστημονας και συνετους εις τας φυλας υμων και καταστησω εφ' υμων ηγουμενους υμων
14 Vous m’avez répondu: “Voilà une bonne proposition.”	14 και απεκριθητε μοι και ειπατε καλον το ρημα ο ελαλησας ποιησαι
15 Alors j’ai pris parmi les chefs de vos tribus des hommes sages et instruits et je les ai placés à votre tête comme responsables: chefs de milliers, chefs de centaines, chefs de cinquantaines, chefs de dizaines, en plus des scribes de vos tribus.	15 και ελαβον εξ υμων ανδρας σοφους και επιστημονας και συνετους και κατεστησα αυτους ηγεισθαι εφ' υμων χιλιαρχους και εκατονταρχους και πεντηκονταρχους και δεκαδαρχους και γραμματοεισαγωγεις τοις κριταις υμων
16 En ce temps-là j’ai donné à vos juges cet ordre: “Vous écouterez vos frères et vous jugerez avec justice les différends qui opposent un homme à son frère ou à un étranger.	16 και ενετειλαμην τοις κριταις υμων εν τω καιρω εκεινω λεγων διακουετε ανα μεσον των αδελφων υμων και κρινατε δικαιως ανα μεσον ανδρος και ανα μεσον αδελφου και ανα μεσον προσηλυτου αυτου
17 Vous ne tiendrez pas compte des personnes dans votre jugement. Vous écouterez le petit comme le grand, vous ne craindrez personne, car le jugement est l’affaire de Dieu. Si une affaire est trop difficile pour vous, vous me la soumettrez et je l’étudierai.”	17 ουκ επιγνωση προσωπον εν κρισει κατα τον μικρον και κατα τον μεγαν κρινεις ου μη υποστειλη προσωπον ανθρωπου οτι η κρισις του θεου εστιν και το ρημα ο εαν σκληρον η αφ' υμων ανοισετε αυτο επ' εμε και ακουσομαι αυτο
18 Je vous ai donc dit en ce temps-là tout ce que vous deviez faire.	18 και ενετειλαμην υμιν εν τω καιρω εκεινω παντας τους λογους ους ποιησετε
19 Nous sommes alors partis de l’Horeb et nous avons abordé, comme Yahvé l’ordonnait, ce désert grand et redoutable que vous avez vu, faisant route vers la montagne des Amorites. C’est ainsi que nous sommes arrivés à Qadesh-Barné.	19 και απαραντες εκ χωρηβ επορευθημεν πασαν την ερημον την μεγαλην και την φοβεραν εκεινην ην ειδετε οδον ορους του αμορραιου καθοτι ενετειλατο κυριος ο θεος ημων ημιν και ηλθομεν εως καδης βαρνη
20 Là je vous ai dit: “Vous voici arrivés à cette montagne des Amorites que Yahvé notre Dieu nous donne.	20 και ειπα προς υμας ηλθατε εως του ορους του αμορραιου ο ο κυριος ο θεος ημων διδωσιν υμιν
21 Vois, Yahvé ton Dieu met ce pays à ta disposition, monte, envahis-le comme Yahvé, le Dieu de tes pères, te l’a dit! Ne crains pas, n’aie pas peur.”	21 ιδετε παραδεδωκεν υμιν κυριος ο θεος υμων προ προσωπου υμων την γην αναβαντες κληρονομησατε ον τροπον ειπεν κυριος ο θεος των πατερων υμων υμιν μη φοβεισθε μηδε δειλιασητε
22 Alors vous êtes tous venus me trouver et vous m’avez dit: “Envoyons des hommes en éclaireurs pour qu’ils nous fassent une reconnaissance du pays: ils nous renseigneront sur la route par laquelle nous devons monter et sur les villes dans lesquelles nous entrerons.”	22 και προσηλθατε μοι παντες και ειπατε αποστειλωμεν ανδρας προτερους ημων και εφοδευσατωσαν ημιν την γην και αναγγειλατωσαν ημιν αποκρισιν την οδον δι' ης αναβησομεθα εν αυτη και τας πολεις εις ας εισπορευσομεθα εις αυτας
23 La chose me parut bonne et je choisis parmi vous douze hommes, un par tribu.	23 και ηρεσεν εναντιον μου το ρημα και ελαβον εξ υμων δωδεκα ανδρας ανδρα ενα κατα φυλην
24 Ils se dirigèrent vers la montagne, ils atteignirent le val d’Echkol et ils en firent la reconnaissance.	24 και επιστραφεντες ανεβησαν εις το ορος και ηλθοσαν εως φαραγγος βοτρυος και κατεσκοπευσαν αυτην
25 Ils prirent avec eux des produits du pays et ils revinrent nous faire leur rapport. Ils nous dirent: “C’est un bon pays que Yahvé notre Dieu nous donne.”	25 και ελαβοσαν εν ταις χερσιν αυτων απο του καρπου της γης και κατηνεγκαν προς ημας και ελεγον αγαθη η γη ην κυριος ο θεος ημων διδωσιν ημιν
26 Mais vous n’avez pas voulu vous y rendre, vous avez été rebelles à l’ordre de Yahvé votre Dieu.	26 και ουκ ηθελησατε αναβηναι και ηπειθησατε τω ρηματι κυριου του θεου υμων
27 Sous vos tentes vous avez critiqué, vous avez dit: “C’est parce que Yahvé nous déteste qu’il nous a fait sortir du pays d’Égypte. Il veut nous livrer entre les mains des Amorites et nous faire mourir.	27 και διεγογγυζετε εν ταις σκηναις υμων και ειπατε δια το μισειν κυριον ημας εξηγαγεν ημας εκ γης αιγυπτου παραδουναι ημας εις χειρας αμορραιων εξολεθρευσαι ημας
28 Où veut-on nous conduire? Nos frères nous ont découragés, ils disent que c’est un peuple plus puissant et plus nombreux que nous, les hommes sont de très haute taille, les villes sont énormes et leurs remparts s’élèvent jusqu’au ciel. Ils y ont même vu des fils d’Anak.”	28 που ημεις αναβαινομεν οι αδελφοι υμων απεστησαν υμων την καρδιαν λεγοντες εθνος μεγα και πολυ και δυνατωτερον ημων και πολεις μεγαλαι και τετειχισμεναι εως του ουρανου αλλα και υιους γιγαντων εωρακαμεν εκει
29 Je vous ai dit alors: “Ne tremblez pas et ne les craignez pas:	29 και ειπα προς υμας μη πτηξητε μηδε φοβηθητε απ' αυτων
30 Yahvé votre Dieu marchera devant vous, il combattra pour vous comme vous l’avez vu faire en Égypte.	30 κυριος ο θεος υμων ο προπορευομενος προ προσωπου υμων αυτος συνεκπολεμησει αυτους μεθ' υμων κατα παντα οσα εποιησεν υμιν εν γη αιγυπτω
31 Vous l’avez vu au désert: Yahvé votre Dieu vous portait comme un homme porte son fils tout au long de la route que vous avez suivie, jusqu’à votre arrivée en ce lieu.	31 και εν τη ερημω ταυτη ην ειδετε ως ετροφοφορησεν σε κυριος ο θεος σου ως ει τις τροφοφορησει ανθρωπος τον υιον αυτου κατα πασαν την οδον ην επορευθητε εως ηλθετε εις τον τοπον τουτον
32 Malgré cela, vous n’avez pas fait confiance à Yahvé votre Dieu.	32 και εν τω λογω τουτω ουκ ενεπιστευσατε κυριω τω θεω υμων
33 Lui pourtant marchait devant vous, il cherchait pour vous le lieu où vous alliez camper. Le jour, par la nuée, il vous montrait la route que vous deviez suivre, et la nuit c’était un feu.”	33 ος προπορευεται προτερος υμων εν τη οδω εκλεγεσθαι υμιν τοπον οδηγων υμας εν πυρι νυκτος δεικνυων υμιν την οδον καθ' ην πορευεσθε επ' αυτης και εν νεφελη ημερας
34 Quand Yahvé entendit votre vacarme, il se mit en colère et fit ce serment:	34 και ηκουσεν κυριος την φωνην των λογων υμων και παροξυνθεις ωμοσεν λεγων
35 “Pas un homme de cette génération mauvaise ne verra le bon pays que j’ai juré à vos pères de vous donner.	35 ει οψεται τις των ανδρων τουτων την αγαθην ταυτην γην ην ωμοσα τοις πατρασιν αυτων
36 Seul Caleb, le fils de Yéfouné, le verra. Ce pays qu’il a foulé, je le lui donnerai et il sera pour ses fils car il m’a suivi fidèlement.”	36 πλην χαλεβ υιος ιεφοννη ουτος οψεται αυτην και τουτω δωσω την γην εφ' ην επεβη και τοις υιοις αυτου δια το προσκεισθαι αυτον τα προς κυριον
37 À cause de vous, Yahvé s’est mis également en colère contre moi. Il m’a dit: “Toi non plus tu n’entreras pas là-bas!	37 και εμοι εθυμωθη κυριος δι' υμας λεγων ουδε συ ου μη εισελθης εκει
38 C’est Josué, fils de Noun, ton serviteur, qui y entrera. Encourage-le, car c’est lui qui mettra Israël en possession du pays.	38 ιησους υιος ναυη ο παρεστηκως σοι ουτος εισελευσεται εκει αυτον κατισχυσον οτι αυτος κατακληρονομησει αυτην τω ισραηλ
39 Vos fils, qui aujourd’hui ne savent pas encore choisir entre le bien et le mal, entreront dans ce pays; je le leur donnerai et ils le posséderont.	39 και παν παιδιον νεον οστις ουκ οιδεν σημερον αγαθον η κακον ουτοι εισελευσονται εκει και τουτοις δωσω αυτην και αυτοι κληρονομησουσιν αυτην
40 Mais pour vous, demi-tour! Retournez au désert par la route de la Mer des Joncs!”	40 και υμεις επιστραφεντες εστρατοπεδευσατε εις την ερημον οδον την επι της ερυθρας θαλασσης
41 Vous m’avez répondu alors: “Nous avons péché contre Yahvé, mais maintenant nous allons monter, et nous combattrons comme Yahvé notre Dieu nous l’a ordonné.” Chacun d’entre vous prit ses armes et vous pensiez que ce serait facile de gravir la montagne.	41 και απεκριθητε μοι και ειπατε ημαρτομεν εναντι κυριου του θεου ημων ημεις αναβαντες πολεμησομεν κατα παντα οσα ενετειλατο κυριος ο θεος ημων ημιν και αναλαβοντες εκαστος τα σκευη τα πολεμικα αυτου και συναθροισθεντες ανεβαινετε εις το ορος
42 Mais Yahvé me dit: “Dis-leur de ne pas monter et de ne pas combattre; je ne suis pas au milieu de vous et vous vous feriez écraser par vos ennemis.”	42 και ειπεν κυριος προς με ειπον αυτοις ουκ αναβησεσθε ουδε μη πολεμησετε ου γαρ ειμι μεθ' υμων και ου μη συντριβητε ενωπιον των εχθρων υμων
43 Je vous ai transmis ses paroles, mais vous n’avez pas écouté. Vous avez résisté à l’ordre de Yahvé et vous avez voulu quand même gravir la montagne.	43 και ελαλησα υμιν και ουκ εισηκουσατε μου και παρεβητε το ρημα κυριου και παραβιασαμενοι ανεβητε εις το ορος
44 Alors les Amorites qui habitent ces hauteurs sont sortis à votre rencontre et ils vous ont poursuivis comme le font les abeilles; ils vous ont taillés en pièces dans Séïr et jusqu’à Horma.	44 και εξηλθεν ο αμορραιος ο κατοικων εν τω ορει εκεινω εις συναντησιν υμιν και κατεδιωξαν υμας ως ει ποιησαισαν αι μελισσαι και ετιτρωσκον υμας απο σηιρ εως ερμα
45 À votre retour vous êtes venus pleurer devant Yahvé, mais Yahvé ne vous a pas écoutés. Il n’a pas prêté l’oreille.	45 και καθισαντες εκλαιετε εναντι κυριου και ουκ εισηκουσεν κυριος της φωνης υμων ουδε προσεσχεν υμιν
46 Alors vous vous êtes installés à Qadesh pour de longs jours et vous savez le temps qu’a duré votre séjour.	46 και ενεκαθησθε εν καδης ημερας πολλας οσας ποτε ημερας ενεκαθησθε