Livre des Nombres 32

BIBLES DES PEUPLES	LXX
1 Les fils de Ruben et les fils de Gad avaient de très, très nombreux troupeaux. Ils virent que le pays de Yazer et le pays de Galaad étaient une bonne région pour l’élevage.	1 και κτηνη πληθος ην τοις υιοις ρουβην και τοις υιοις γαδ πληθος σφοδρα και ειδον την χωραν ιαζηρ και την χωραν γαλααδ και ην ο τοπος τοπος κτηνεσιν
2 Les fils de Gad et les fils de Ruben vinrent donc trouver Moïse et le prêtre Éléazar ainsi que les chefs de la communauté. Ils leur dirent:	2 και προσελθοντες οι υιοι ρουβην και οι υιοι γαδ ειπαν προς μωυσην και προς ελεαζαρ τον ιερεα και προς τους αρχοντας της συναγωγης λεγοντες
3 “Voyez comment sont Atarot, Dibon, Yazer, Nimra, Heshbon, Éléalé, Sébam, Nébo et Méon,	3 αταρωθ και δαιβων και ιαζηρ και ναμβρα και εσεβων και ελεαλη και σεβαμα και ναβαυ και βαιαν
4 en un mot tout le pays que Yahvé a livré à la communauté d’Israël. Ces lieux sont bons pour l’élevage, et il se trouve que tes serviteurs ont des troupeaux.”	4 την γην ην παρεδωκεν κυριος ενωπιον των υιων ισραηλ γη κτηνοτροφος εστιν και τοις παισιν σου κτηνη υπαρχει
5 Ils ajoutèrent: “Si tu veux nous être agréable, donne ce pays à tes serviteurs, ne nous fais pas passer le Jourdain.”	5 και ελεγον ει ευρομεν χαριν ενωπιον σου δοθητω η γη αυτη τοις οικεταις σου εν κατασχεσει και μη διαβιβασης ημας τον ιορδανην
6 Moïse répondit aux fils de Gad et aux fils de Ruben: “Ainsi vos frères iraient à la guerre, et vous, vous resteriez ici?	6 και ειπεν μωυσης τοις υιοις γαδ και τοις υιοις ρουβην οι αδελφοι υμων πορευονται εις πολεμον και υμεις καθησεσθε αυτου
7 Vous allez décourager les Israélites de passer dans le pays que Yahvé leur donne.	7 και ινα τι διαστρεφετε τας διανοιας των υιων ισραηλ μη διαβηναι εις την γην ην κυριος διδωσιν αυτοις
8 Vos pères ont agi de la sorte quand je les ai envoyés de Qadesh-Barné pour explorer le pays.	8 ουχ ουτως εποιησαν οι πατερες υμων οτε απεστειλα αυτους εκ καδης βαρνη κατανοησαι την γην
9 Ils se sont avancés jusqu’au Vallon d’Echkol, ils ont vu le pays, et puis ils ont découragé les Israélites d’entrer dans ce pays que Yahvé leur donnait.	9 και ανεβησαν φαραγγα βοτρυος και κατενοησαν την γην και απεστησαν την καρδιαν των υιων ισραηλ οπως μη εισελθωσιν εις την γην ην εδωκεν κυριος αυτοις
10 Ce jour-là la colère de Yahvé s’est enflammée, et il a fait ce serment:	10 και ωργισθη θυμω κυριος εν τη ημερα εκεινη και ωμοσεν λεγων
11 Ces hommes qui sont montés d’Égypte, depuis l’âge de 20 ans et au-dessus, ne verront pas le pays que j’ai promis par serment à Abraham, à Isaac et à Jacob, car ils ont été infidèles.	11 ει οψονται οι ανθρωποι ουτοι οι αναβαντες εξ αιγυπτου απο εικοσαετους και επανω οι επισταμενοι το κακον και το αγαθον την γην ην ωμοσα τω αβρααμ και ισαακ και ιακωβ ου γαρ συνεπηκολουθησαν οπισω μου
12 Seuls Caleb fils de Yéfouné, le Kénizite, et Josué fils de Noun, ont suivi Yahvé sans défaillance.	12 πλην χαλεβ υιος ιεφοννη ο διακεχωρισμενος και ιησους ο του ναυη οτι συνεπηκολουθησεν οπισω κυριου
13 La colère de Yahvé s’est enflammée contre Israël et pendant 40 ans il les a fait errer dans le désert, jusqu’à la disparition de cette génération qui s’était mal conduite aux yeux de Yahvé.	13 και ωργισθη θυμω κυριος επι τον ισραηλ και κατερρομβευσεν αυτους εν τη ερημω τεσσαρακοντα ετη εως εξανηλωθη πασα η γενεα οι ποιουντες τα πονηρα εναντι κυριου
14 Vous aussi vous êtes une race de pécheurs: vous vous insurgez comme vos pères et vous voulez ranimer le feu de la colère de Yahvé contre Israël!	14 ιδου ανεστητε αντι των πατερων υμων συστρεμμα ανθρωπων αμαρτωλων προσθειναι ετι επι τον θυμον της οργης κυριου επι ισραηλ
15 Si vous vous détournez de lui de nouveau, il nous reconduira au désert et vous aurez ainsi causé la perte de tout ce peuple.”	15 οτι αποστραφησεσθε απ' αυτου προσθειναι ετι καταλιπειν αυτον εν τη ερημω και ανομησετε εις ολην την συναγωγην ταυτην
16 Alors ils s’approchèrent de Moïse pour lui dire: “Nous allons construire ici des parcs pour nos troupeaux de petit bétail, et des villes pour nos petits enfants.	16 και προσηλθον αυτω και ελεγον επαυλεις προβατων οικοδομησωμεν ωδε τοις κτηνεσιν ημων και πολεις ταις αποσκευαις ημων
17 Et aussitôt nous prendrons les armes et nous serons à l’avant-garde des Israélites jusqu’au jour où nous les aurons introduits dans le pays qui leur est promis. Durant ce temps, nos petits enfants resteront dans les villes fortifiées, à l’abri des habitants du pays.	17 και ημεις ενοπλισαμενοι προφυλακη προτεροι των υιων ισραηλ εως αν αγαγωμεν αυτους εις τον εαυτων τοπον και κατοικησει η αποσκευη ημων εν πολεσιν τετειχισμεναις δια τους κατοικουντας την γην
18 Lorsque tous les Israélites auront pris possession de leur héritage, nous reviendrons dans nos maisons.	18 ου μη αποστραφωμεν εις τας οικιας ημων εως αν καταμερισθωσιν οι υιοι ισραηλ εκαστος εις την κληρονομιαν αυτου
19 Nous ne demanderons pas à partager l’héritage avec eux au-delà du Jourdain ou plus loin, puisque nous aurons notre héritage de ce côté-ci du Jourdain, à l’orient.”	19 και ουκετι κληρονομησωμεν εν αυτοις απο του περαν του ιορδανου και επεκεινα οτι απεχομεν τους κληρους ημων εν τω περαν του ιορδανου εν ανατολαις
20 Moïse leur dit: “Faites cela: allez en armes devant Yahvé pour combattre;	20 και ειπεν προς αυτους μωυσης εαν ποιησητε κατα το ρημα τουτο εαν εξοπλισησθε εναντι κυριου εις πολεμον
21 que chacun d’entre vous passe le Jourdain en armes devant Yahvé jusqu’au jour où il aura chassé ses ennemis de devant lui.	21 και παρελευσεται υμων πας οπλιτης τον ιορδανην εναντι κυριου εως αν εκτριβη ο εχθρος αυτου απο προσωπου αυτου
22 Lorsque le pays sera soumis à Yahvé vous reviendrez chez vous. Alors vous serez quittes devant Yahvé et devant Israël, et cette terre sera vôtre aux yeux de Yahvé.	22 και κατακυριευθη η γη εναντι κυριου και μετα ταυτα αποστραφησεσθε και εσεσθε αθωοι εναντι κυριου και απο ισραηλ και εσται η γη αυτη υμιν εν κατασχεσει εναντι κυριου
23 Mais si vous n’agissez pas de la sorte, vous aurez péché contre Yahvé et, sachez-le bien, votre péché retombera sur vous.	23 εαν δε μη ποιησητε ουτως αμαρτησεσθε εναντι κυριου και γνωσεσθε την αμαρτιαν υμων οταν υμας καταλαβη τα κακα
24 Construisez-vous donc des villes pour vos petits enfants et des enclos pour votre petit bétail et ensuite mettez en pratique la promesse que vous venez de faire.”	24 και οικοδομησετε υμιν αυτοις πολεις τη αποσκευη υμων και επαυλεις τοις κτηνεσιν υμων και το εκπορευομενον εκ του στοματος υμων ποιησετε
25 Les fils de Gad et les fils de Ruben firent cette réponse à Moïse: “Tes serviteurs feront ce que mon seigneur ordonne.	25 και ειπαν οι υιοι ρουβην και οι υιοι γαδ προς μωυσην λεγοντες οι παιδες σου ποιησουσιν καθα ο κυριος ημων εντελλεται
26 Nos petits-fils, nos femmes, nos troupeaux et toutes nos bêtes de somme resteront dans les villes de Galaad,	26 η αποσκευη ημων και αι γυναικες ημων και παντα τα κτηνη ημων εσονται εν ταις πολεσιν γαλααδ
27 pendant que tes serviteurs iront en armes devant Yahvé pour combattre, comme l’a dit mon seigneur.”	27 οι δε παιδες σου παρελευσονται παντες ενωπλισμενοι και εκτεταγμενοι εναντι κυριου εις τον πολεμον ον τροπον ο κυριος λεγει
28 Moïse donna donc des ordres à leur sujet au prêtre Éléazar, à Josué fils de Noun et aux chefs des tribus d’Israël.	28 και συνεστησεν αυτοις μωυσης ελεαζαρ τον ιερεα και ιησουν υιον ναυη και τους αρχοντας πατριων των φυλων ισραηλ
29 Moïse leur dit: “Si les fils de Gad et les fils de Ruben, armés pour le combat, passent avec vous le Jourdain devant Yahvé, lorsque le pays vous sera soumis, vous leur donnerez en propriété le pays de Galaad.	29 και ειπεν προς αυτους μωυσης εαν διαβωσιν οι υιοι ρουβην και οι υιοι γαδ μεθ' υμων τον ιορδανην πας ενωπλισμενος εις πολεμον εναντι κυριου και κατακυριευσητε της γης απεναντι υμων και δωσετε αυτοις την γην γαλααδ εν κατασχεσει
30 Mais s’ils ne passent pas en armes avec vous, ils devront s’installer au milieu de vous dans le pays de Canaan.”	30 εαν δε μη διαβωσιν ενωπλισμενοι μεθ' υμων εις τον πολεμον εναντι κυριου και διαβιβασετε την αποσκευην αυτων και τας γυναικας αυτων και τα κτηνη αυτων προτερα υμων εις γην χανααν και συγκατακληρονομηθησονταιvξ εν υμιν εν τη γη χανααν
31 Les fils de Gad et les fils de Ruben répondirent: “Nous ferons ce que Yahvé a dit à tes serviteurs.	31 και απεκριθησαν οι υιοι ρουβην και οι υιοι γαδ λεγοντες οσα ο κυριος λεγει τοις θεραπουσιν αυτου ουτως ποιησομεν
32 Nous passerons en armes au pays de Canaan, devant Yahvé, mais notre propriété, notre part d’héritage sera de ce côté-ci du Jourdain.”	32 ημεις διαβησομεθα ενωπλισμενοι εναντι κυριου εις γην χανααν και δωσετε την κατασχεσιν ημιν εν τω περαν του ιορδανου
33 C’est ainsi que Moïse donna aux fils de Gad, aux fils de Ruben et à la demi-tribu de Manassé, fils de Joseph, le royaume de Sihon roi des Amorites, et le royaume d’Og roi du Bashan. Il leur donna ces pays avec les villes situées à l’intérieur de leurs frontières et les villages environnants.	33 και εδωκεν αυτοις μωυσης τοις υιοις γαδ και τοις υιοις ρουβην και τω ημισει φυλης μανασση υιων ιωσηφ την βασιλειαν σηων βασιλεως αμορραιων και την βασιλειαν ωγ βασιλεως της βασαν την γην και τας πολεις συν τοις οριοις αυτης πολεις της γης κυκλω
34 Les fils de Gad construisirent donc Dibon, Atarot, Aroër,	34 και ωκοδομησαν οι υιοι γαδ την δαιβων και την αταρωθ και την αροηρ
35 Atrot-Chofan, Yazer, Yogboha,	35 και την σωφαρ και την ιαζηρ και υψωσαν αυτας
36 Beth-Nimra et Beth-Haran, autant de villes fortifiées, ainsi que des parcs pour leur petit bétail.	36 και την ναμβραν και την βαιθαραν πολεις οχυρας και επαυλεις προβατων
37 Les fils de Ruben construisirent Heshbon, Éléalé, Kiryatayim,	37 και οι υιοι ρουβην ωκοδομησαν την εσεβων και ελεαλη και καριαθαιμ
38 Nébo et Baal-Méon dont on changea les noms, et Sibma. Ils donnèrent des noms à toutes ces villes qu’ils avaient construites.	38 και την βεελμεων περικεκυκλωμενας και την σεβαμα και επωνομασαν κατα τα ονοματα αυτων τα ονοματα των πολεων ας ωκοδομησαν
39 Les fils de Makir, fils de Manassé marchèrent sur Galaad; ils le conquirent et chassèrent les Amorites qui y étaient installés.	39 και επορευθη υιος μαχιρ υιου μανασση εις γαλααδ και ελαβεν αυτην και απωλεσεν τον αμορραιον τον κατοικουντα εν αυτη
40 Moïse donna Galaad à Makir fils de Manassé, qui s’y établit.	40 και εδωκεν μωυσης την γαλααδ τω μαχιρ υιω μανασση και κατωκησεν εκει
41 Yaïr fils de Manassé, s’empara des villages et les appela les Douars de Yaïr.	41 και ιαιρ ο του μανασση επορευθη και ελαβεν τας επαυλεις αυτων και επωνομασεν αυτας επαυλεις ιαιρ
42 Nobah s’empara de Kénat (à laquelle il donna son nom, Nobah) et des villages qui l’entouraient.	42 και ναβαυ επορευθη και ελαβεν την κανααθ και τας κωμας αυτης και επωνομασεν αυτας ναβωθ εκ του ονοματος αυτου