Deuxième livre de Samuel 2

BIBLES DES PEUPLES	LXX
1 Après cela David consulta Yahvé: “Monterai-je dans l’une des villes de Juda?” Yahvé répondit: “Monte.” David ajouta: “Où monterai-je?” Et Yahvé répondit: “À Hébron.”	1 και εγενετο μετα ταυτα και επηρωτησεν δαυιδ εν κυριω λεγων ει αναβω εις μιαν των πολεων ιουδα και ειπεν κυριος προς αυτον αναβηθι και ειπεν δαυιδ που αναβω και ειπεν εις χεβρων
2 David monta donc avec ses deux femmes, Ahinoam de Yizréel et Abigayil femme de Nabal de Karmel.	2 και ανεβη εκει δαυιδ εις χεβρων και αμφοτεραι αι γυναικες αυτου αχινοομ η ιεζραηλιτις και αβιγαια η γυνη ναβαλ του καρμηλιου
3 David fit monter également ses compagnons d’armes, chacun avec sa famille, et ils s’installèrent dans les villes d’Hébron.	3 και οι ανδρες οι μετ' αυτου εκαστος και ο οικος αυτου και κατωκουν εν ταις πολεσιν χεβρων
4 Alors les hommes de Juda se rassemblèrent, et là ils consacrèrent David comme roi sur la maison de Juda. On fit savoir à David que les gens de Yabech de Galaad avaient enterré Saül.	4 και ερχονται ανδρες της ιουδαιας και χριουσιν τον δαυιδ εκει του βασιλευειν επι τον οικον ιουδα και απηγγειλαν τω δαυιδ λεγοντες οτι οι ανδρες ιαβις της γαλααδιτιδος εθαψαν τον σαουλ
5 Alors David envoya de ses hommes aux gens de Yabech de Galaad avec ce message: “Que Yahvé vous bénisse pour avoir enterré Saül, votre seigneur, pour lui avoir montré ainsi votre attachement.	5 και απεστειλεν δαυιδ αγγελους προς τους ηγουμενους ιαβις της γαλααδιτιδος και ειπεν προς αυτους ευλογημενοι υμεις τω κυριω οτι πεποιηκατε το ελεος τουτο επι τον κυριον υμων επι σαουλ τον χριστον κυριου και εθαψατε αυτον και ιωναθαν τον υιον αυτου
6 Que Yahvé vous montre sa bonté et sa fidélité: moi aussi je vous revaudrai cette belle action.	6 και νυν ποιησαι κυριος μεθ' υμων ελεος και αληθειαν και γε εγω ποιησω μεθ' υμων τα αγαθα ταυτα οτι εποιησατε το ρημα τουτο
7 Mais ne vous lamentez plus sur la mort de Saül votre seigneur, sachez que les hommes de la maison de Juda m’ont consacré comme roi à leur tête.”	7 και νυν κραταιουσθωσαν αι χειρες υμων και γινεσθε εις υιους δυνατους οτι τεθνηκεν ο κυριος υμων σαουλ και γε εμε κεχρικεν ο οικος ιουδα εφ' εαυτους εις βασιλεα
8 Abner, fils de Ner, était chef de l’armée de Saül. Il emmena Ichbaal, le fils de Saül, et le fit passer à Mahanayim.	8 και αβεννηρ υιος νηρ αρχιστρατηγος του σαουλ ελαβεν τον ιεβοσθε υιον σαουλ και ανεβιβασεν αυτον εκ της παρεμβολης εις μαναεμ
9 Là il l’établit comme roi de Galaad, de la tribu d’Asher, de Yizréel, Éphraïm et Benjamin: en un mot, de tout Israël.	9 και εβασιλευσεν αυτον επι την γαλααδιτιν και επι τον θασιρι και επι τον ιεζραελ και επι τον εφραιμ και επι τον βενιαμιν και επι παντα ισραηλ
10 Ichbaal, fils de Saül, avait 40 ans lorsqu’il devint roi d’Israël et il régna deux ans, tandis que la maison de Juda suivait David.	10 τεσσαρακοντα ετων ιεβοσθε υιος σαουλ οτε εβασιλευσεν επι τον ισραηλ και δυο ετη εβασιλευσεν πλην του οικου ιουδα οι ησαν οπισω δαυιδ
11 David régna à Hébron sur la maison de Juda durant 7 ans et 6 mois.	11 και εγενοντο αι ημεραι ας δαυιδ εβασιλευσεν εν χεβρων επι τον οικον ιουδα επτα ετη και εξ μηνας
12 Abner fils de Ner et la garde d’Ichbaal fils de Saül quittèrent Mahanayim pour se rendre à Gabaon.	12 και εξηλθεν αβεννηρ υιος νηρ και οι παιδες ιεβοσθε υιου σαουλ εκ μαναεμ εις γαβαων
13 Joab fils de Sérouya et la garde de David se mirent également en route, et les deux troupes se rencontrèrent près de l’étang de Gabaon. Les premiers s’arrêtèrent d’un côté de l’étang, les autres de l’autre côté.	13 και ιωαβ υιος σαρουιας και οι παιδες δαυιδ εξηλθοσαν εκ χεβρων και συναντωσιν αυτοις επι την κρηνην την γαβαων επι το αυτο και εκαθισαν ουτοι επι την κρηνην την γαβαων εντευθεν και ουτοι επι την κρηνην εντευθεν
14 Abner dit à Joab: “Que les jeunes gens se lèvent et luttent devant nous.” Joab répondit: “D’accord, qu’ils se lèvent.”	14 και ειπεν αβεννερ προς ιωαβ αναστητωσαν δη τα παιδαρια και παιξατωσαν ενωπιον ημων και ειπεν ιωαβ αναστητωσαν
15 Ils se levèrent et on les dénombra: il y en avait 12 de la tribu de Benjamin pour Ichbaal fils de Saül, et 12 de la garde de David.	15 και ανεστησαν και παρηλθον εν αριθμω των παιδων βενιαμιν δωδεκα των ιεβοσθε υιου σαουλ και δωδεκα εκ των παιδων δαυιδ
16 Chacun saisit son adversaire par la tête et lui enfonça son épée dans le côté, si bien qu’ils tombèrent tous ensemble. On a appelé cet endroit le Champ des Côtés, il se trouve à côté de Gabaon.	16 και εκρατησαν εκαστος τη χειρι την κεφαλην του πλησιον αυτου και μαχαιρα αυτου εις πλευραν του πλησιον αυτου και πιπτουσιν κατα το αυτο και εκληθη το ονομα του τοπου εκεινου μερις των επιβουλων η εστιν εν γαβαων
17 Ce jour-là il y eut une très dure bataille, Abner et les gens d’Israël furent battus par la garde de David.	17 και εγενετο ο πολεμος σκληρος ωστε λιαν εν τη ημερα εκεινη και επταισεν αβεννηρ και ανδρες ισραηλ ενωπιον παιδων δαυιδ
18 Les trois fils de Sérouya étaient là: Joab, Abisaï et Azaël. Or Azaël était rapide à la course comme une gazelle sauvage,	18 και εγενοντο εκει τρεις υιοι σαρουιας ιωαβ και αβεσσα και ασαηλ και ασαηλ κουφος τοις ποσιν αυτου ωσει μια δορκας εν αγρω
19 il se lança à la poursuite d’Abner sans s’écarter ni à droite ni à gauche.	19 και κατεδιωξεν ασαηλ οπισω αβεννηρ και ουκ εξεκλινεν του πορευεσθαι εις δεξια ουδε εις αριστερα κατοπισθεν αβεννηρ
20 Abner se retourna et lui dit: “C’est toi Azaël?” Il répondit: “Oui, c’est moi.”	20 και επεβλεψεν αβεννηρ εις τα οπισω αυτου και ειπεν ει συ ει αυτος ασαηλ και ειπεν εγω ειμι
21 Alors Abner lui dit: “Écarte-toi à droite ou à gauche et lance-toi sur l’un de ces jeunes, si tu veux prendre son équipement.” Mais Azaël ne voulut pas s’écarter de lui.	21 και ειπεν αυτω αβεννηρ εκκλινον συ εις τα δεξια η εις τα αριστερα και κατασχε σαυτω εν των παιδαριων και λαβε σεαυτω την πανοπλιαν αυτου και ουκ ηθελησεν ασαηλ εκκλιναι εκ των οπισθεν αυτου
22 Abner répéta à Azaël: “Écarte-toi de moi, sinon je te laisse sur le sol; mais comment pourrais-je ensuite parler à ton frère?”	22 και προσεθετο ετι αβεννηρ λεγων τω ασαηλ αποστηθι απ' εμου ινα μη παταξω σε εις την γην και πως αρω το προσωπον μου προς ιωαβ και που εστιν ταυτα επιστρεφε προς ιωαβ τον αδελφον σου
23 Comme il refusait de s’écarter, Abner le frappa au ventre avec la pointe de sa lance et la lance lui ressortit par le dos: il tomba là et mourut sur place. Tous ensuite s’arrêtèrent à mesure qu’ils arrivaient à l’endroit où Azaël était tombé mort.	23 και ουκ εβουλετο του αποστηναι και τυπτει αυτον αβεννηρ εν τω οπισω του δορατος επι την ψοαν και διεξηλθεν το δορυ εκ των οπισω αυτου και πιπτει εκει και αποθνησκει υποκατω αυτου και εγενετο πας ο ερχομενος εως του τοπου ου επεσεν εκει ασαηλ και απεθανεν και υφιστατο
24 Joab et Abisaï se lancèrent à la poursuite d’Abner et, lorsque le soleil se couchait, ils arrivèrent à la colline d’Amma, à l’est de Giah sur le chemin du désert de Gabaon.	24 και κατεδιωξεν ιωαβ και αβεσσα οπισω αβεννηρ και ο ηλιος εδυνεν και αυτοι εισηλθον εως του βουνου αμμαν ο εστιν επι προσωπου γαι οδον ερημον γαβαων
25 Les gens de Benjamin se groupèrent alors derrière Abner en formation serrée, et ils s’arrêtèrent au sommet d’une colline.	25 και συναθροιζονται υιοι βενιαμιν οι οπισω αβεννηρ και εγενηθησαν εις συναντησιν μιαν και εστησαν επι κεφαλην βουνου ενος
26 Abner interpella Joab: “L’épée dévorera-t-elle toujours, ne sais-tu pas que cela finira dans les larmes? Qu’attends-tu pour ordonner à tes hommes de cesser de poursuivre leurs frères?”	26 και εκαλεσεν αβεννηρ ιωαβ και ειπεν μη εις νικος καταφαγεται η ρομφαια η ουκ οιδας οτι πικρα εσται εις τα εσχατα και εως ποτε ου μη ειπης τω λαω αναστρεφειν απο οπισθεν των αδελφων ημων
27 Joab répondit: “Aussi vrai que Yahvé est vivant, si tu n’avais pas parlé, c’est jusqu’au matin que ces gens auraient poursuivi leurs frères.”	27 και ειπεν ιωαβ ζη κυριος οτι ει μη ελαλησας διοτι τοτε εκ πρωιθεν ανεβη ο λαος εκαστος κατοπισθεν του αδελφου αυτου
28 Alors Joab fit sonner du cor et toute l’armée s’arrêta, on cessa de poursuivre Israël et le combat finit.	28 και εσαλπισεν ιωαβ τη σαλπιγγι και απεστησαν πας ο λαος και ου κατεδιωξαν οπισω του ισραηλ και ου προσεθεντο ετι του πολεμειν
29 Abner et ses hommes marchèrent par la Araba durant toute la nuit, ils traversèrent le Jourdain et, après avoir marché toute une matinée encore, ils arrivèrent à Mahanayim.	29 και αβεννηρ και οι ανδρες αυτου απηλθον εις δυσμας ολην την νυκτα εκεινην και διεβαιναν τον ιορδανην και επορευθησαν ολην την παρατεινουσαν και ερχονται εις την παρεμβολην
30 Joab, de son côté, avait rassemblé ses troupes après avoir mis fin à la poursuite d’Abner; la garde de David avait perdu 19 hommes en plus d’Azaël,	30 και ιωαβ ανεστρεψεν οπισθεν απο του αβεννηρ και συνηθροισεν παντα τον λαον και επεσκεπησαν των παιδων δαυιδ εννεακαιδεκα ανδρες και ασαηλ
31 mais elle avait tué à ceux de Benjamin, dans l’armée d’Abner, 360 hommes.	31 και οι παιδες δαυιδ επαταξαν των υιων βενιαμιν των ανδρων αβεννηρ τριακοσιους εξηκοντα ανδρας παρ' αυτου
32 On emporta Azaël et on l’enterra dans le tombeau de son père à Bethléem. Joab et ses hommes marchèrent toute la nuit et ils arrivèrent à Hébron au lever du jour.	32 και αιρουσιν τον ασαηλ και θαπτουσιν αυτον εν τω ταφω του πατρος αυτου εν βαιθλεεμ και επορευθη ιωαβ και οι ανδρες οι μετ' αυτου ολην την νυκτα και διεφαυσεν αυτοις εν χεβρων