Livre de la Genèse 49

BIBLES DES PEUPLES	LXX
1 Jacob appela ses fils et leur dit: “Venez autour de moi pour que je vous annonce ce qui arrivera par la suite.	1 εκαλεσεν δε ιακωβ τους υιους αυτου και ειπεν συναχθητε ινα αναγγειλω υμιν τι απαντησει υμιν επ' εσχατων των ημερων
2 Venez tous ici et écoutez-moi, fils de Jacob, écoutez votre père Israël.	2 αθροισθητε και ακουσατε υιοι ιακωβ ακουσατε ισραηλ του πατρος υμων
3 “Ruben, tu es mon premier-né, ma force et le premier fruit de ma virilité, aussi orgueilleux que vigoureux.	3 ρουβην πρωτοτοκος μου συ ισχυς μου και αρχη τεκνων μου σκληρος φερεσθαι και σκληρος αυθαδης
4 Tu auras beau déborder comme les eaux, ton pouvoir sera limité, car tu es monté sur la couche de ton père et tu as souillé mon lit en y montant.	4 εξυβρισας ως υδωρ μη εκζεσης ανεβης γαρ επι την κοιτην του πατρος σου τοτε εμιανας την στρωμνην ου ανεβης
5 “Siméon et Lévi sont frères dans la violence: c’est ensemble qu’ils ont frappé du poignard.	5 συμεων και λευι αδελφοι συνετελεσαν αδικιαν εξ αιρεσεως αυτων
6 Je n’approuve pas leurs décisions et je ne me joindrai pas à leur assemblée, car dans leur colère, ils ont massacré des hommes; dans leur violence, ils ont coupé les jarrets des taureaux.	6 εις βουλην αυτων μη ελθοι η ψυχη μου και επι τη συστασει αυτων μη ερεισαι τα ηπατα μου οτι εν τω θυμω αυτων απεκτειναν ανθρωπους και εν τη επιθυμια αυτων ενευροκοπησαν ταυρον
7 Maudite soit leur colère, car elle n’est que violence, et leur fureur, car elle n’est que cruauté. Je les installerai ça et là en Jacob, je les disperserai en Israël.	7 επικαταρατος ο θυμος αυτων οτι αυθαδης και η μηνις αυτων οτι εσκληρυνθη διαμεριω αυτους εν ιακωβ και διασπερω αυτους εν ισραηλ
8 “Juda, tes frères feront ton éloge. Ta main pèsera sur le cou de tes ennemis, les fils de ton père se prosterneront devant toi.	8 ιουδα σε αινεσαισαν οι αδελφοι σου αι χειρες σου επι νωτου των εχθρων σου προσκυνησουσιν σοι οι υιοι του πατρος σου
9 “Juda, mon fils, tu es comme un jeune lion qui revient avec sa proie! Il s’est accroupi comme un lion, allongé comme une lionne: qui ira le provoquer?	9 σκυμνος λεοντος ιουδα εκ βλαστου υιε μου ανεβης αναπεσων εκοιμηθης ως λεων και ως σκυμνος τις εγερει αυτον
10 On n’enlèvera pas à Juda le sceptre royal, ni le bâton de commandement d’entre ses pieds jusqu’au jour où viendra celui à qui tous les peuples obéiront.	10 ουκ εκλειψει αρχων εξ ιουδα και ηγουμενος εκ των μηρων αυτου εως αν ελθη τα αποκειμενα αυτω και αυτος προσδοκια εθνων
11 “Il attache à la vigne son âne, au pied de la vigne le petit de son ânesse. Il lave dans le vin son vêtement, et dans le sang des raisins, son manteau.	11 δεσμευων προς αμπελον τον πωλον αυτου και τη ελικι τον πωλον της ονου αυτου πλυνει εν οινω την στολην αυτου και εν αιματι σταφυλης την περιβολην αυτου
12 Le vin lui trouble la vue et le lait blanchit ses dents.	12 χαροποι οι οφθαλμοι αυτου απο οινου και λευκοι οι οδοντες αυτου η γαλα
13 “Zabulon habitera sur le bord des mers, il sera matelot sur les bateaux et son territoire s’étendra jusqu’à Sidon.	13 ζαβουλων παραλιος κατοικησει και αυτος παρ' ορμον πλοιων και παρατενει εως σιδωνος
14 “Issacar est un âne osseux qui repose au milieu de ses pâturages.	14 ισσαχαρ το καλον επεθυμησεν αναπαυομενος ανα μεσον των κληρων
15 Il a vu que le repos est bon, que le pays est agréable, aussi il tend son dos pour porter les fardeaux, il est prêt pour un travail d’esclave.	15 και ιδων την αναπαυσιν οτι καλη και την γην οτι πιων υπεθηκεν τον ωμον αυτου εις το πονειν και εγενηθη ανηρ γεωργος
16 “Dan jugera son peuple comme le font les tribus d’Israël.	16 δαν κρινει τον εαυτου λαον ωσει και μια φυλη εν ισραηλ
17 Dan est un serpent sur la route, une vipère à cornes sur le sentier; il mord les talons du cheval et le cavalier tombe à la renverse.	17 και γενηθητω δαν οφις εφ' οδου εγκαθημενος επι τριβου δακνων πτερναν ιππου και πεσειται ο ιππευς εις τα οπισω
18 “Ô Yahvé! J’espère en ton salut!	18 την σωτηριαν περιμενω κυριου
19 “Gad, à peine les pillards l’ont-ils pillé, que déjà il est sur leurs talons.	19 γαδ πειρατηριον πειρατευσει αυτον αυτος δε πειρατευσει αυτων κατα ποδας
20 “Le pain d’Asher est moelleux, il fournit des pâtisseries royales.	20 ασηρ πιων αυτου ο αρτος και αυτος δωσει τρυφην αρχουσιν
21 “Nephtali est une biche en liberté, qui met bas de beaux petits.	21 νεφθαλι στελεχος ανειμενον επιδιδους εν τω γενηματι καλλος
22 “Joseph est un arbre fertile, c’est un arbre fertile auprès d’une source, dont les branches grimpent sur le mur.	22 υιος ηυξημενος ιωσηφ υιος ηυξημενος ζηλωτος υιος μου νεωτατος προς με αναστρεψον
23 “Les archers l’ont provoqué, ils ont tiré, ils l’ont attaqué.	23 εις ον διαβουλευομενοι ελοιδορουν και ενειχον αυτω κυριοι τοξευματων
24 Mais son arc à lui ne s’est pas brisé et ses bras sont restés agiles, car le Puissant de Jacob le soutient, le Rocher d’Israël lui vient en aide.	24 και συνετριβη μετα κρατους τα τοξα αυτων και εξελυθη τα νευρα βραχιονων χειρων αυτων δια χειρα δυναστου ιακωβ εκειθεν ο κατισχυσας ισραηλ
25 “Que le Dieu de ton père te protège, que le Dieu de la Steppe te bénisse. Que d’en haut te viennent les bénédictions du ciel, et d’en bas la fécondité de ton sol. Tes champs seront bénis, et tes bêtes fécondes.	25 παρα θεου του πατρος σου και εβοηθησεν σοι ο θεος ο εμος και ευλογησεν σε ευλογιαν ουρανου ανωθεν και ευλογιαν γης εχουσης παντα ενεκεν ευλογιας μαστων και μητρας
26 “Les bénédictions de ton père surpassent les bénédictions des montagnes antiques, elles sont meilleures que celles des cimes éternelles. Puissent-elles reposer sur la tête de Joseph, puisqu’il a été choisi entre tous ses frères!	26 ευλογιας πατρος σου και μητρος σου υπερισχυσεν επ' ευλογιαις ορεων μονιμων και επ' ευλογιαις θινων αεναων εσονται επι κεφαλην ιωσηφ και επι κορυφης ων ηγησατο αδελφων
27 “Benjamin est un loup qui déchire. Le matin, il dévore sa proie, et le soir, il partage le butin.”	27 βενιαμιν λυκος αρπαξ το πρωινον εδεται ετι και εις το εσπερας διαδωσει τροφην
28 Voilà donc toutes les tribus d’Israël, les douze. Et voilà ce que leur père leur a dit lorsqu’il les a bénies. Il les a bénies, chacune a eu droit à sa bénédiction.	28 παντες ουτοι υιοι ιακωβ δωδεκα και ταυτα ελαλησεν αυτοις ο πατηρ αυτων και ευλογησεν αυτους εκαστον κατα την ευλογιαν αυτου ευλογησεν αυτους
29 Jacob leur donna alors cet ordre: “Je vais être réuni à mon peuple. Enterrez-moi avec mes pères dans la grotte du champ d’Éfron, le Hittite,	29 και ειπεν αυτοις εγω προστιθεμαι προς τον εμον λαον θαψατε με μετα των πατερων μου εν τω σπηλαιω ο εστιν εν τω αγρω εφρων του χετταιου
30 la grotte du champ de Makpéla, face à Mambré, au pays de Canaan. C’est le champ qu’Abraham a acheté à Éfron le Hittite, pour avoir une tombe à lui.	30 εν τω σπηλαιω τω διπλω τω απεναντι μαμβρη εν τη γη χανααν ο εκτησατο αβρααμ το σπηλαιον παρα εφρων του χετταιου εν κτησει μνημειου
31 C’est là que l’on a enterré Abraham et Sara, sa femme. Là aussi l’on a enterré Isaac et Rébecca, sa femme; là aussi j’ai enterré Léa.	31 εκει εθαψαν αβρααμ και σαρραν την γυναικα αυτου εκει εθαψαν ισαακ και ρεβεκκαν την γυναικα αυτου και εκει εθαψα λειαν
32 Le champ et la grotte ont été achetés aux fils de Heth.”	32 εν κτησει του αγρου και του σπηλαιου του οντος εν αυτω παρα των υιων χετ
33 Quand Jacob termina de donner ses instructions à ses fils, il ramena ses pieds dans son lit, il mourut et fut réuni à ses pères.	33 και κατεπαυσεν ιακωβ επιτασσων τοις υιοις αυτου και εξαρας τους ποδας αυτου επι την κλινην εξελιπεν και προσετεθη προς τον λαον αυτου