Psalmi 54

VULGATA	Biblija Hrvatski
1 In finem, in carminibus. Intellectus David.	1 Zborovođi. Uza žičana glazbala. Poučna pjesma. Davidova.
2 Exaudi, Deus, orationem meam, et ne despexeris deprecationem meam :	2 Kad su Zifijci došli k Šaulu govoreći: »David se kod nas sakrio.«
3 intende mihi, et exaudi me. Contristatus sum in exercitatione mea, et conturbatus sum	3 Spasi me, Bože, svojim imenom i jakošću svojom izbori mi pravdu!
4 a voce inimici, et a tribulatione peccatoris. Quoniam declinaverunt in me iniquitates, et in ira molesti erant mihi.	4 Poslušaj, Bože, moju molitvu i usliši riječi usta mojih!
5 Cor meum conturbatum est in me, et formido mortis cecidit super me.	5 Oholice ustadoše na me i moj život traže silnici: na Boga se ne osvrću.
6 Timor et tremor venerunt super me, et contexerunt me tenebræ.	6 Evo, Bog mi pomaže, Gospodin krijepi život moj.
7 Et dixi : Quis dabit mihi pennas sicut columbæ, et volabo, et requiescam ?	7 Okreni nesreću na dušmane moje, zatri ih u vjernosti svojoj.
8 Ecce elongavi fugiens, et mansi in solitudine.	8 Od srca rado ću ti žrtvovati, slavit ću ti ime, Jahve, jer je dobrostivo,
9 Exspectabam eum qui salvum me fecit a pusillanimitate spiritus, et tempestate.	9 jer ti me izbavi iz svake nevolje, i oko moje vidje postiđene moje dušmane.
10 Præcipita, Domine ; divide linguas eorum : quoniam vidi iniquitatem et contradictionem in civitate.
11 Die ac nocte circumdabit eam super muros ejus iniquitas ; et labor in medio ejus,
12 et injustitia : et non defecit de plateis ejus usura et dolus.
13 Quoniam si inimicus meus maledixisset mihi, sustinuissem utique. Et si is qui oderat me super me magna locutus fuisset, abscondissem me forsitan ab eo.
14 Tu vero homo unanimis, dux meus, et notus meus :
15 qui simul mecum dulces capiebas cibos ; in domo Dei ambulavimus cum consensu.
16 Veniat mors super illos, et descendant in infernum viventes : quoniam nequitiæ in habitaculis eorum, in medio eorum.
17 Ego autem ad Deum clamavi, et Dominus salvabit me.
18 Vespere, et mane, et meridie, narrabo, et annuntiabo ; et exaudiet vocem meam.
19 Redimet in pace animam meam ab his qui appropinquant mihi : quoniam inter multos erant mecum.
20 Exaudiet Deus, et humiliabit illos, qui est ante sæcula. Non enim est illis commutatio, et non timuerunt Deum.
21 Extendit manum suam in retribuendo ; contaminaverunt testamentum ejus :
22 divisi sunt ab ira vultus ejus, et appropinquavit cor illius. Molliti sunt sermones ejus super oleum ; et ipsi sunt jacula.
23 Jacta super Dominum curam tuam, et ipse te enutriet ; non dabit in æternum fluctuationem justo.
24 Tu vero, Deus, deduces eos in puteum interitus. Viri sanguinum et dolosi non dimidiabunt dies suos ; ego autem sperabo in te, Domine.