Giobbe 8

BIBBIA RICCIOTTI	Biblia Tysiąclecia
1 - Prese allora a parlare Baldad il Suhita e disse:	1 Bildad ze Szuach na to tak odpowiedział:
2 «Fino a quando dirai tu tali cose, e vento impetuoso saranno i discorsi della tua bocca?	2 Jak długo chcesz mówić w ten sposób? Twe słowa gwałtowne jak wicher,
3 Forse che Dio fa violenza al diritto, ovvero l'Onnipotente sconvolge la giustizia?	3 Czyż Bóg nagina prawo, Wszechmocny zmienia sprawiedliwość?
4 Quantunque i tuoi figli abbian peccato contro di lui, ed egli li abbia dati in balìa del loro delitto,	4 A jeśli synowie zgrzeszyli i oddał ich w moc ich występku?
5 tuttavia se tu t'affretterai a ricorrere a Dio, e se volgerai preghiere all'Onnipotente,	5 Radzę do Boga się zwrócić, o łaskę do Wszechmocnego.
6 qualora tu proceda con purità e rettitudine, e la speranza dell'ipocrita svanirà, e tranquilla renderà la tua dimora di giustizia;	6 Jeśliś jest czysty, niewinny, to czuwać będzie nad tobą, uczciwy twój dom odbuduje.
7 tanto che se il tuo passato fu piccola cosa, il tuo avvenire s'accrescerà di molto.	7 Skromny byłby początek, lecz koniec byłby wspaniały.
8 Consulta infatti l'età primiera, e scruta diligentemente le memorie dei padri	8 Pytaj no dawnych pokoleń, zwróć uwagę na doświadczenie przodków.
9 (noi invero siamo di ieri ed ignoranti, giacché come un'ombra sono i dì nostri sulla terra)	9 My, wczorajsi, znamy niewiele, bo wiek nasz jak cień jest na ziemi.
10 ed essi t'ammaestreranno, e parlandotidal loro cuore estrarranno i detti [seguenti]:	10 Lecz oni pouczą, wyjaśnią słowami, co płyną z rozsądku.
11 Può forse verdeggiare la pianta del papiro senza l'umidità, ovvero può crescere la giuncaia senza l'acqua?	11 Czyż rośnie papirus bez błota, czy się krzewi sitowie bez wody?
12 Essa è ancora nel suo rigoglio, non pronta ad esser divelta, che prima d'ogni altra erba appassisce.	12 Jeszcze świeże, niezdatne do ścięcia, a już usycha, prędzej od trawy.
13 Tale è la sorte di quanti dimenticano Dio, e la speranza dell'ipocrita svanirà.	13 Tak z drogą niepomnych na Boga; nadzieja nieprawych zaginie,
14 Non si compiacerà della sua stoltezza, e come tela di ragno sarà la sua fiducia:	14 na krótko im starczy nadziei, ich ufność jak nić pajęczyny.
15 s'appoggerà egli sulla sua casa, ma non resisterà, la rafforzerà con sostegni, ma non starà su.	15 Kto się jej uchwyci, ten nie ustoi, upadnie szukając oparcia.
16 [Albero] rigoglioso egli appare nel cospetto del sole, e nel suo spuntare le sue fronde s'espandono,	16 On wprawdzie w słońcu soczysty, pędy swe puszcza w ogrodzie,
17 fra la maceria di pietre le sue radici s'intrecciano, e fra sassi egli dimora:	17 korzenie umacnia we żwirze, pośród kamieni zakwita.
18 ma se alcun lo recide via dal suo luogo, questo lo rinnega esclamando: - Non ti conosco! -	18 Gdy utniesz go z jego podłoża, ono się zaprze: Ja go nie widziałem.
19 Questa infatti è la consolazione della sua sorte, che dal suolo altre [piante] germoglino.	19 Oto wesele z tej drogi. A z pyłu wyrośnie ktoś inny.
20 Dio non rigetta l'uomo onesto, nè stende la mano [in aiuto] agli empii.	20 Prawego Bóg nie odrzuci, złego nie wzmocni ramieniem.
21 Egli ancora riempirà di sorriso la tua bocca, e le tue labbra di giubilo;	21 Napełni twe usta radością, a wargi okrzykiem wesela.
22 quei che t'odiano saranno ricoperti di confusione, e la tenda degli empii non sussisterà.»	22 Wrogowie zapłonią się wstydem, przepadną namioty występnych.