Siracide 50

BIBBIA MARTINI	Biblia Tysiąclecia
1 Simone figliuolo di Onia sommo sacerdote, mentre visse rifondò la casa, e a' suoi tempi fu ristoratore del tempio.	1 Szymon, syn Oniasza, arcykapłan, za życia swego poprawił dom Pański, a za dni swoich wzmocnił świątynię.
2 Egli parimente fondò l'altezza del tempio, il doppio edificio, e le alte mura attorno al tempio.	2 On zbudował mur podwójnie wysoki i wysoką podporę muru świątyni.
3 A' tempi di lui i pozzi ebber copia di acque, e furon pieni oltre modo come un mare.	3 Za dni jego został wykuty zbiornik na wodę, sadzawka - której obwód jest jak morze.
4 Egli ebbe cura del suo popolo, e lo liberò dalla perdizione,	4 On myślał o swoim ludzie, aby go ustrzec przed upadkiem, umocnił przeto miasto na czas oblężenia.
5 Egli giunse a ingrandire la città, e si acquistò gloria vivendo in mezzo alla sua nazione, e ampliò l'ingresso del tempio.	5 Jakże wspaniale wyglądał, gdy wracał do ludu, przy wyjściu z Domu Zasłony.
6 Come la stella del mattino tralla nebbia, e come splende la luna ne' giorni di sua pienezza;	6 Jak gwiazda zaranna pośród chmur, jak księżyc w pełni w dniach świątecznych,
7 E come rifulge il sole, così egli rifulse nei tempio di Dio.	7 jak słońce świecące na przybytek Najwyższego, jak tęcza wspaniale błyszcząca w chmurach,
8 Come l'arcobaleno, che splende nelle chiare nuvole, e come il fior della rosa in tempo di primavera, e come i gigli presso alle acque, e come la pianta dell'incenso dà grato odore ai giorni di estate.	8 jak kwiat róży na wiosnę, jak lilie przy źródle, jak młody las Libanu w dniach letnich,
9 Come lucida fiamma, e come incenso, che brugia nel fuoco.	9 jak ogień i kadzidło w kadzielnicy, jak naczynie szczerozłote, ozdobione drogimi kamieniami wszelkiego rodzaju,
10 Come un vaso di oro massiccio ornato di ogni sorta di pietre preziose.	10 jak drzewo oliwne, pokryte owocami, jak cyprys wznoszący się do chmur.
11 Quasi ulivo, che mignola, e come il cipresso, che in alto si estolle; (cosi) quando egli prendeva il manto glorioso, e si rivestiva di tutti i suoi ornamenti,	11 Kiedy przywdziewał zaszczytną szatę i brał na siebie wspaniałe ozdoby, kiedy wstępował do ołtarza Pana, napełniał chwałą obręb przybytku;
12 E salendo al santo altare faceva onore alle vestimenta sante.	12 a kiedy przyjmował z rąk kapłanów części ofiarne, sam stojąc przy ognisku ołtarza, wokół niego stał wieniec braci, jak gałęzie cedrów na Libanie; otaczali go jak pnie palmowe -
13 Quando dalle mani de' sacerdoti riceveva la parte dell'ostia, stando egli in piedi presso l'altare, attorniato da una corona di fratelli, come un alto cedro dalle minori piante sul monte Libano,	13 wszyscy synowie Aarona w swej chwale. Ofiara Pana była w ich rękach, wobec całego zgromadzenia Izraela -
14 E come palma cinta da' suoi polloni; cosi attorno a lui si stavano tutti i figliuoli di Aronne nella loro magnificenza.	14 aż do zakończenia pełnił on służbę Bożą przy ołtarzach, aby uświetnić ofiarę Najwyższego, Wszechmogącego.
15 E tenevano nelle loro mani l'obblazione del Signore, presente tutta la adunanza di Israele; ed egli compiendo il sagrificio, per rendere più solenne la obblazione del Re altissimo.	15 Wyciągał rękę nad czarę, ofiarował trochę z krwi winnego grona, wylewał ją na podstawę ołtarza, na przyjemną woń Najwyższemu, Królowi nad wszystkim.
16 Stendeva la mano alla libagione, e versava il sangue dell'uva;	16 Wtedy odzywali się synowie Aarona i grali na kutych trąbach, grzmieli donośnym głosem na pamiątkę przed Najwyższym.
17 E lo spandeva appiè dell'altare in odore soavissimo all'altissimo Principe.	17 Cały lud wspólnie spieszył i padał na twarz na ziemię, aby oddać pokłon Panu swojemu, Wszechmogącemu, Najwyższemu Bogu.
18 Allora i figliuoli di Aronne alzavan le voci loro, suonavano le trombe tirate al martello, e facean sentire un gran concerto per riunovellare a Dio ricordanza.	18 Śpiewacy wychwalali Go swoimi głosami i potężnym echem płynęła miła melodia.
19 Allora tutto il popolo insieme subitamente prostravasi colla faccia per terra per adorare il Signore Dio suo, e offrire sue preghiere all'onnipotente altissimo Iddio.	19 Lud prosił Pana Najwyższego w modlitwie przed Miłosiernym, aż się skończyły wspaniałe obrzędy Pana i doprowadzono do końca Jego świętą służbę.
20 E alzavano le voci co' loro cantici, e nella gran casa cresceva il rimbombo pieno di soavità.	20 Wtedy on schodząc, wyciągał swe ręce nad całym zgromadzeniem synów Izraela, aby dać swymi wargami błogosławieństwo Pana, i by się radować Jego imieniem.
21 E il popolo porgeva sue preci al Signore altissimo fino a tanto, che fosse terminato il culto di Dio, e compiuto il sagro ministero.	21 Po raz drugi lud padał na twarz, by przyjąć błogosławieństwo od Najwyższego.
22 Quindi il sommo sacerdote scendendo stendea le sue mani verso tutta la adunanza di Israele per dar gloria a Dio colle sue labbra, e celebrare il suo nome:	22 A teraz błogosławcie Boga całego stworzenia, który wszędzie czyni wielkie rzeczy, który od łona matczynego wywyższa dni nasze, który z nami postępuje według swego miłosierdzia.
23 E replicava la sua orazione volendo far conoscere la possanza di Dio.	23 Niech nam da radość serca, niech nastanie za dni naszych pokój w Izraelu - po wieczne czasy,
24 Or voi adesso pregate il Dio di tutte le cose, il quale ha fatte cose gradi in tutta la terra, ed ha conservati i nostri giorni dall'utero della madre nostra, e noi ha trattati secondo la sua misericordia,	24 aby miłosierdzie Jego trwało wiernie z nami i by nas wybawił za dni naszych.
25 Affinchè egli dia a noi la contentezza del cuore, e che la pace regni in Israele a' di nostri, e per sempre;	25 Dusza moja nie znosi dwóch narodów, a trzeci nie jest narodem:
26 Onde creda Israele, che la misericordia di Dio è con noi ne' giorni suoi per liberarci.	26 mieszkający na górze Samarii, Filistyni, i głupi naród, przebywający w Sychem.
27 Due genti ha in avversione l'anima mia, e la terza, ch'io ho in avversione, non è gente:	27 Naukę mądrości i rozumu spisałem w tej księdze, ja Jezus, syn Syracha, syna Eleazara, jerozolimczyk, który mądrość serca mego wylałem jak obfity deszcz.
28 Quelli, che risiedono sul monte Seir, e i Filistei, e il popolo stolto abitante in Sichein.	28 Szczęśliwy, kto będzie zajmował się tymi rzeczami, a kto włoży je do serca swego, stanie się mądrym,
29 I documenti della sapienza, e della disciplina furono scrìtti in questo libro da Gesù figliuolo di Sjrach di Gerusalemme, il quale versò dal cuor suo nuova saggezza.	29 a jeśli tak postąpi, we wszystkim sobie poradzi, ponieważ światło Pana będzie jego drogowskazem.
30 Beato colui, che fa suo studio di tali beni, e in cuor suo ne fa conserva. Egli sarà sempre saggio.
31 Perocché facendo cosi sarà buono a tutto, perché la luce di Dio guida i suoi passi.