1 Nakon šest dana uze Isus sa sobom Petra, Jakova i Ivana, brata njegova, te ih povede na goru visoku, u osamu, | 1 Seis días después, Jesús tomó a Pedro, a Santiago y a su hermano Juan, y los llevó aparte a un monte elevado. |
2 i preobrazi se pred njima. I zasja mu lice kao sunce, a haljine mu postadoše bijele kao svjetlost. | 2 Allí se transfiguró en presencia de ellos: su rostro resplandecía como el sol y sus vestiduras se volvieron blancas como la luz. |
3 I gle: ukazaše im se Mojsije i Ilija te razgovarahu s njime. | 3 De pronto se les aparecieron Moisés y Elías, hablando con Jesús. |
4 A Petar prihvati i reče Isusu: »Gospodine, dobro nam je ovdje biti. Ako hoćeš, načinit ću ovdje tri sjenice, tebi jednu, Mojsiju jednu i Iliji jednu.« | 4 Pedro dijo a Jesús: «Señor, ¡qué bien estamos aquí! Si quieres, levantará aquí mismo tres carpas, una para ti, otra para Moisés y otra para Elías». |
5 Dok je on još govorio, gle, svijetao ih oblak zasjeni, a glas iz oblaka govoraše: »Ovo je Sin moj, Ljubljeni! U njemu mi sva milina! Slušajte ga!« | 5 Todavía estaba hablando, cuando una nube luminosa los cubrió con su sombra y se oyó una voz que decía desde la nube: «Este es mi Hijo muy querido, en quien tengo puesta mi predilección: escúchenlo». |
6 Čuvši glas, učenici padoše licem na zemlju i silno se prestrašiše. | 6 Al oír esto, los discípulos cayeron con el rostro en tierra, llenos de temor. |
7 Pristupi k njima Isus, dotakne ih i reče: »Ustanite, ne bojte se!« | 7 Jesús se acercó a ellos, y tocándolos, les dijo: «Levántense, no tengan miedo». |
8 Podigoše oči, ali ne vidješe nikoga doli Isusa sama. | 8 Cuando alzaron los ojos, no vieron a nadie más que a Jesús solo. |
9 Dok su silazili s gore, zapovjedi im Isus: »Nikomu ne kazujte viđenje dok Sin Čovječji od mrtvih ne uskrsne.« | 9 Mientras bajaban del monte, Jesús les ordenó: «No hablen a nadie de esta visión, hasta que el Hijo del hombre resucite de entre los muertos». |
10 Upitaše ga učenici: »Što dakle pismoznanci govore da prije treba da dođe Ilija?« | 10 Entonces los discípulos le preguntaron: «¿Por qué dicen los escribas que primero debe venir Elías?». |
11 On im odgovori: »Ilija će doduše doći i sve obnoviti. | 11 El respondió: «Sí, Elías debe venir a poner en orden todas las cosas; |
12 No velim vam: Ilija je već došao, ali ga ne upoznaše, već učiniše s njim što im se prohtjelo. Tako je i Sinu Čovječjemu trpjeti od njih.« | 12 pero les aseguro que Elías ya ha venido, y no lo han reconocido, sino que hicieron con él lo que quisieron. Y también harán padecer al Hijo del hombre». |
13 Tada razumješe učenici da im to reče o Ivanu Krstitelju. | 13 Los discípulos comprendieron entonces que Jesús se refería a Juan el Bautista. |
14 Kada dođoše k mnoštvu, pristupi mu čovjek, padne pred njim na koljena | 14 Cuando se reunieron con la multitud se le acercó un hombre y, cayendo de rodillas, |
15 i reče: »Gospodine, smiluj se sinu mojemu jer je mjesečar i zlo mu je. Često doista pada u oganj i često u vodu. | 15 le dijo: «Señor, ten piedad de mí hijo, que es epiléptico y está muy mal: frecuentemente cae en el fuego y también en el agua. |
16 Dovedoh ga tvojim učenicima i ne mogoše ga izliječiti.« | 16 Yo lo llevé a tus discípulos, pero no lo pudieron curar». |
17 A Isus odgovori: »O rode nevjerni i opaki! Dokle mi je biti s vama? Dokle li vas podnositi? Dovedite mi ga ovamo!« | 17 Jesús respondió: «¡Generación incrédula y perversa! ¿Hasta cuándo estaré con ustedes? ¿Hasta cuándo tendré que soportarlos? Tráiganmelo aquí». |
18 I zaprijeti Isus zloduhu te on iziđe iz njega. I ozdravi dječak toga časa. | 18 Jesús increpó al demonio, y este salió del niño, que desde aquel momento, quedó curado. |
19 Tada učenici pristupiše nasamo k Isusu i rekoše: »Zašto ga mi ne mogosmo izagnati?« | 19 Los discípulos se acercaron entonces a Jesús y le preguntaron en privado: «¿Por qué nosotros no pudimos expulsarlo?». |
20 Kaže im: »Zbog vaše malovjernosti. Zaista, kažem vam, ako imadnete vjere koliko je zrno gorušičino te reknete ovoj gori: ‘Premjesti se odavde onamo!’, premjestit će se i ništa vam neće biti nemoguće.« | 20 «Porque ustedes tienen poca fe, les dijo. Les aseguro que si tuvieran fe del tamaño de un grano de mostaza, dirían a esta montaña: «Trasládate de aquí a allá», y la montaña se trasladaría; y nada sería imposible para ustedes». |
| 21 [«En cuanto a esta clase de demonios, no se los puede expulsar sino por medio de la oración y del ayuno»]. |
22 A kad su se skupili u Galileji, reče im Isus: »Sin Čovječji ima biti predan ljudima u ruke | 22 Mientras estaban reunidos en Galilea, Jesús les dijo: «El Hijo del hombre va a ser entregado en manos de los hombres: |
23 i ubit će ga, ali on će treći dan uskrsnuti.« I ožalostiše se silno. | 23 lo matarán y al tercer día resucitará». Y ellos quedaron muy apenados. |
24 Kad stigoše u Kafarnaum, pristupe Petru oni što ubiru dvodrahme pa mu rekoše: »Učitelj vaš ne plaća dvodrahme?« | 24 Al llegar a Cafarnaúm, los cobradores del impuesto del Templo se acercaron a Pedro y le preguntaron: «¿El Maestro de ustedes no paga el impuesto?». |
25 »Plaća«, odgovori. A kad on uđe u kuću, pretekne ga Isus: »Što ti se čini, Šimune? Kraljevi zemaljski od koga ubiru carinu ili porez? Od svojih sinova ili od tuđih?« | 25 «Sí, lo paga», respondió. Cuando Pedro llegó a la casa, Jesús se adelantó a preguntarle: «¿Qué te parece, Simón? ¿De quiénes perciben los impuestos y las tasas los reyes de la tierra, de sus hijos o de los extraños?». |
26 Kad on odgovori: »Od tuđih!«, reče mu Isus: »Sinovi su, dakle, oslobođeni. | 26 Y como Pedro respondió: «De los extraños», Jesús le dijo: «Eso quiere decir que los hijos están exentos. |
27 Ali da ih ne sablaznimo, pođi k moru, baci udicu i prvu ribu koja naiđe uzmi, otvori joj usta i naći ćeš stater. Uzmi ga pa im ga podaj za me i za se.« | 27 Sin embargo, para no escandalizar a esta gente, ve al lago, echa el anzuelo, toma el primer pez que salga y ábrele la boca. Encontrarás en ella una moneda de plata: tómala, y paga por mí y por ti». |