Izaija 32

Biblija Hrvatski	EL LIBRO DEL PUEBLO DE DIOS
1 Evo po pravdi kralj kraljuje, po pravici vladaju knezovi:	1 Sí, un rey reinará conforme a la justicia y los príncipes gobernarán según el derecho.
2 svaki je kao zavjetrina, utočište od nevremena, kao u sušnoj zemlji potoci, kao sjena u žednoj pustari.	2 Ellos serán como un refugio contra el viento, como un reparo contra la tormenta, como una corriente de agua en suelo árido, como la sombra de un peñasco en tierra reseca
3 Oči vidovitih neće više biti slijepe, uši onih što čuju slušat će pozorno;	3 No se obnubilarán los ojos de los que ven y los oídos de los que oyen estarán atentos;
4 srce nerazumnih shvaćat će mudrost, mucavci će govorit’ okretno i razgovijetno;	4 el irreflexivo aprenderá a comprender y la lengua tartamuda hablará con soltura y claridad.
5 pokvarenjaka neće više zvati plemenitim, varalicu neće više držat’ odličnikom.	5 Ya no se llamará noble al necio ni se dará al sinvergüenza un título honorífico.
6 Jer, pokvarenjak govori ludosti i srce mu bezakonje snuje, da počini zlodjela, da o Jahvi oholo govori; da gladnoga ostavi prazna želuca, da žednome napitak uskrati.	6 Porque el necio dice necedades y su corazón maquina el mal, para proceder con impiedad y proferir aberraciones contra el Señor para dejar al hambriento con el estómago vacío y privar de bebida al sediento.
7 U varalice pakosno je oružje; on spletke samo kuje, da lažima upropasti uboge, pa i kad nevoljnik pravo dokazuje.	7 En cuanto al sinvergüenza. usa malas artes, no planea más que infamias, para arruinar a los indigentes con engaños, cuando el pobre reclama su derecho.
8 U plemenita nakane su plemenite i plemenito on djeluje.	8 El hombre noble, en cambio, piensa noblemente y se mantiene firme en su nobleza.
9 Ustajte, žene nehajne, slušajte moj glas; kćeri lakoumne, čujte mi besjedu.	9 ¡De pie, mujeres indolentes, escuchen mi voz! ¡Presten oído a mi palabra, mujeres demasiado confiadas!
10 Za godinu i nekoliko dana drhtat ćete, lakoumnice, jer jematve neće biti, plodovi se neće brati.	10 Dentro de un año y nos días, ustedes temblarán, mujeres confiadas, porque terminará la vendimia y no llegará la cosecha.
11 Dršćite, nehajnice, strepite, lakoumnice, svucite se, obnažite, oko bedara kostrijet opašite!	11 ¡Tiemblen, indolentes, estremézcanse, confiadas, desvístanse, desnúdense, cíñanse la cintura!
12 Bijte se u prsa zbog ljupkih polja, plodnih vinograda;	12 Laméntense por los campos, por los campos deliciosos, por las viñas fértiles,
13 zbog njiva naroda mojega što rađaju trnjem i dračem; zbog svih kuća veselih, grada razigranog.	13 por el suelo de mi pueblo, porque crecerán espinas y zarzas en todas las casas felices de la ciudad alegre.
14 Jer, napuštena bit će palača, opustjet će bučni grad; Ofel i kula postat će brlog dovijeka – bit će radost divljim magarcima, paša stadima,	14 Sí, la ciudadela ha quedado desierta y la ciudad tumultuosa, abandonada, Ofel y la Torre de guardia serán madrigueras para siempre, delicia de los asnos salvajes, pastizal para los rebaños...
15 dok se na nas ne izlije duh iz visina. Tad će pustinja postat’ voćnjak, a voćnjak se u šumu pretvoriti.
16 U pustinji će se nastaniti pravo, i pravda će prebivati u voćnjaku.	16 En el desierto habitará el derecho y la justicia morará en el vergel.
17 Mir će biti djelo pravde, a plod pravednosti – trajan pokoj i uzdanje.	17 La obra de la justicia será la paz, y el fruto de la justicia, la tranquilidad y la seguridad para siempre.
18 Narod će moj prebivati u nastambama pouzdanim, u bezbrižnim počivalištima.	18 Mi pueblo habitará en un lugar de paz, en moradas seguras, en descansos tranquilos
19 A šuma će biti oborena, grad će biti snižen.	19 –pero la selva caerá abatida y la ciudad será humillada por completo–.
20 Blago vama: sijat ćete kraj svih voda, puštajuć’ vola i magarca da slobodno idu!	20 ¡Felices ustedes, los que siembran junto al agua. los que dejan sueltos al buey y al asno!