Psalmi 77

Biblija Hrvatski	Biblia Tysiąclecia
1 Zborovođi. Po Jedutunu. Asafov. Psalam.	1 Kierownikowi chóru. Według Jedutuna. Asafowy. Psalm.
2 Glasom svojim Bogu vapijem, glas mi se Bogu diže i on me čuje.	2 Głos mój się wznosi do Boga i wołam, głos mój - do Boga, by mnie usłyszał.
3 U dan nevolje tražim Gospodina, noću mi se ruka neumorno pruža k njemu, ne može se utješit’ duša moja.	3 Szukam Pana w dzień mojej niedoli. Moja ręka w nocy niestrudzenie się wyciąga, moja dusza odmawia przyjęcia pociechy.
4 Spominjem se Boga i uzdišem; kad razmišljam, daha mi nestane.	4 Jęczę, gdy wspomnę na Boga, duch mój słabnie, kiedy rozmyślam.
5 Vjeđe moje držiš, potresen sam, ne mogu govoriti.	5 Ty zatrzymujesz powieki mych oczu: jestem wzburzony i mówić nie mogę.
6 Mislim na drevne dane i sjećam se davnih godina;	6 Rozważam dni starodawne i lata poprzednie
7 razmišljam noću u srcu, mislim, i duh moj ispituje:	7 wspominam. Rozmyślam nocą w sercu, roztrząsam i duch mój docieka:
8 »Hoće li Gospodin odbaciti zauvijek i hoće li ikad još biti milostiv?	8 Czy Bóg odrzuca na wieki, że już nie jest łaskawy?
9 Je li njegova dobrota minula zauvijek, njegovo obećanje propalo za sva pokoljenja?	9 Czy Jego łaskawość ustała na zawsze, a słowo umilkło na pokolenia?
10 Zar Bog je zaboravio da se smiluje, ili je gnjevan zatvorio smilovanje svoje?«	10 Czy Bóg zapomniał o litości, czy w gniewie powstrzymał swoje miłosierdzie?
11 I govorim: »Ovo je bol moja: promijenila se desnica Višnjega.«	11 I mówię: To dla mnie bolesne, że się odwróciła prawica Najwyższego.
12 Spominjem se djela Jahvinih, sjećam se tvojih pradavnih čudesa.	12 Wspominam dzieła Pana, zaiste wspominam Twoje dawne cuda.
13 Promatram sva djela tvoja, razmatram ono što si učinio.	13 Rozmyślam o wszystkich Twych dziełach i czyny Twoje rozważam.
14 Svet je tvoj put, o Bože: koji je bog tako velik kao Bog naš?	14 Boże, Twoja droga jest święta: który bóg dorówna wielkością naszemu Bogu?
15 Ti si Bog koji čudesa stvaraš, na pucima si pokazao silu svoju.	15 Ty jesteś Bogiem działającym cuda, objawiłeś ludom swą potęgę.
16 Mišicom si izbavio narod svoj, sinove Jakovljeve i Josipove.	16 Ramieniem swoim lud Twój wybawiłeś, synów Jakuba i Józefa.
17 Vode te ugledaše, Bože, ugledaše te vode i ustuknuše, bezdani se uzburkaše.	17 Boże, ujrzały Cię wody, ujrzały Cię wody: zadrżały i odmęty się poruszyły.
18 Oblaci prosuše vode, oblaci zatutnjiše gromom i tvoje strijele poletješe.	18 Chmury wylały wody, wydały głos chmury i poleciały Twoje strzały.
19 Grmljavina tvoja u vihoru zaori, munje rasvijetliše krug zemaljski, zemlja se zatrese i zadrhta.	19 Głos Twego grzmotu wśród terkotu kół, pioruny świat rozjaśniły: poruszyła się i zatrzęsła ziemia.
20 Kroz more put se otvori tebi i tvoja staza kroz vode goleme, a tragova tvojih nitko ne vidje.	20 Twoja droga wiodła przez wody, Twoja ścieżka przez wody rozległe i nie znać było Twych śladów.
21 Ti si svoj narod vodio kao stado rukama Mojsija i Arona.	21 Wiodłeś Twój lud jak trzodę ręką Mojżesza i Aarona.