Psalmi 17

Biblija Hrvatski	EL LIBRO DEL PUEBLO DE DIOS
1 Molitva. Davidova. Počuj, Jahve pravedni, i vapaj mi poslušaj, usliši molitvu iz usta iskrenih!	1 Oración de David. Escucha, Señor, mi justa demanda, atiende a mi clamor; presta oído a mi plegaria, porque en mis labios no hay falsedad.
2 Od tebe nek’ mi dođe presuda, tvoje oči vide što je pravo.	2 Tú me harás justicia, porque tus ojos ven lo que es recto:
3 Istraži mi srce, pohodi noću, ognjem me iskušaj, al’ u meni nećeš nać’ bezakonja. Ne zgriješiše usta moja	3 si examinas mi corazón y me visitas por las noches, si me pruebas al fuego, no encontrarás malicia en mí. Mi boca no se excedió
4 kao što griješe ljudi: po riječima usta tvojih čuvah putove Zakona.	4 ante los malos tratos de los hombres; yo obedecí fielmente a tu palabra,
5 Korak mi čvrsto prionu za tvoje staze, ne zasta mi noga na putima tvojim.	5 y mis pies se mantuvieron firmes en los caminos señalados: ¡mis pasos nunca se apartaron de tus huellas!
6 Zazivam te, Bože, ti ćeš me uslišit’: prikloni mi uho i čuj riječi moje.	6 Yo te invoco, Dios mío, porque tú me respondes: inclina tu oído hacia mí y escucha mis palabras.
7 Proslavi na meni dobrotu svoju, ti koji od dušmana izbavljaš one što se utječu desnici tvojoj.	7 Muestra las maravillas de tu gracia, tú que salvas de los agresores a los que buscan refugio a tu derecha.
8 Čuvaj me k’o zjenicu oka, sakrij me u sjenu krila svojih	8 Protégeme como a la pupila de tus ojos; escóndeme a la sombra de tus alas
9 od zlotvora što na me nasrću. Dušmani me bijesni opkoljuju,	9 de los malvados que me acosan, del enemigo mortal que me rodea.
10 bešćutno srce zatvarajui ustima zbore naduto,	10 Se han encerrado en su obstinación, hablan con arrogancia en los labios;
11 Koraci njini sad me okružuju, smjeraju da me na zemlju obore;	11 sus pasos ya me tienen cercado, se preparan para derribarme por tierra,
12 slični lavu dok se, zinuv, na plijen obara i laviću što vreba u potaji.	12 como un león ávido de presa, como un cachorro agazapado en su guarida.
13 Ustani, Jahve, presretni ga i obori, od grešnika mi život mačem spasi,	13 Levántate, Señor, enfréntalo, doblégalo; líbrame de los malvados con tu espada,
14 a rukom od ljudi, Gospodine: od ljudi kojih je dio ovaj život, kojima želudac puniš dobrima; kojih su sinovi siti, a djeci daju što im pretekne.	14 y con tu mano, Señor, sálvame de los hombres: de los mortales que lo tienen todo en esta vida. Llénales el vientre con tus riquezas; que sus hijos también queden hartos y dejen el resto para los más pequeños.
15 A ja ću u pravdi gledati lice tvoje, i jednom kad se probudim, sit ću ga se nagledati.	15 Pero yo, por tu justicia, contemplaré tu rostro, y al despertar, me saciaré de tu presencia.