1 ο φοβουμενος κυριον ποιησει αυτο και ο εγκρατης του νομου καταλημψεται αυτην | 1 Ten, co Pana się boi, będzie tak czynił, a kto trzyma się Prawa, posiądzie mądrość. |
2 και υπαντησεται αυτω ως μητηρ και ως γυνη παρθενιας προσδεξεται αυτον | 2 Jak matka wyjdzie ona naprzeciw niego i jak młoda małżonka go przyjmie. |
3 ψωμιει αυτον αρτον συνεσεως και υδωρ σοφιας ποτισει αυτον | 3 Nakarmi go chlebem rozumu i napoi go wodą mądrości. |
4 στηριχθησεται επ' αυτην και ου μη κλιθη και επ' αυτης εφεξει και ου μη καταισχυνθη | 4 Oprze się on na niej i nie upadnie, zbliży się do niej i nie będzie zawstydzony. |
5 και υψωσει αυτον παρα τους πλησιον αυτου και εν μεσω εκκλησιας ανοιξει το στομα αυτου | 5 Wywyższy ona go ponad jego bliskich i pośród zgromadzenia otworzy mu usta. |
6 ευφροσυνην και στεφανον αγαλλιαματος ευρησει και ονομα αιωνος κατακληρονομησει | 6 Znajdzie on wesele i wieniec uniesienia, i wieczne imię odziedziczy. |
7 ου μη καταλημψονται αυτην ανθρωποι ασυνετοι και ανδρες αμαρτωλοι ου μη ιδωσιν αυτην | 7 Bezrozumni ludzie jej nie posiądą i nie będą jej widzieli grzesznicy. |
8 μακραν εστιν υπερηφανιας και ανδρες ψευσται ου μη μνησθησονται αυτης | 8 Daleka jest od pychy, a kłamcy o niej nie przypomną sobie. |
9 ουχ ωραιος αινος εν στοματι αμαρτωλου οτι ου παρα κυριου απεσταλη | 9 W ustach grzesznika hymn pochwalny nie jest stosowny, ponieważ nie od Pana pochodzi. |
10 εν γαρ σοφια ρηθησεται αινος και ο κυριος ευοδωσει αυτον | 10 Albowiem tylko mędrzec hymn pochwalny wypowie, a Pan nim pokieruje. |
11 μη ειπης οτι δια κυριον απεστην α γαρ εμισησεν ου ποιησει | 11 Nie mów: Pan sprawił, że zgrzeszyłem, czego On nienawidzi, tego On nie będzie czynił. |
12 μη ειπης οτι αυτος με επλανησεν ου γαρ χρειαν εχει ανδρος αμαρτωλου | 12 Nie mów: On mnie w błąd wprowadził, albowiem On nie potrzebuje grzesznika. |
13 παν βδελυγμα εμισησεν ο κυριος και ουκ εστιν αγαπητον τοις φοβουμενοις αυτον | 13 Pan nienawidzi wszystkiego, co wstrętne, i nie pozwala, by ci, którzy się Go boją, mieli z tym styczność. |
14 αυτος εξ αρχης εποιησεν ανθρωπον και αφηκεν αυτον εν χειρι διαβουλιου αυτου | 14 On na początku stworzył człowieka i zostawił go własnej mocy rozstrzygania. |
15 εαν θελης συντηρησεις εντολας και πιστιν ποιησαι ευδοκιας | 15 Jeżeli zechcesz, zachowasz przykazania: a dochować wierności jest Jego upodobaniem. |
16 παρεθηκεν σοι πυρ και υδωρ ου εαν θελης εκτενεις την χειρα σου | 16 Położył przed tobą ogień i wodę, co zechcesz, po to wyciągniesz rękę. |
17 εναντι ανθρωπων η ζωη και ο θανατος και ο εαν ευδοκηση δοθησεται αυτω | 17 Przed ludźmi życie i śmierć, co ci się podoba, to będzie ci dane. |
18 οτι πολλη η σοφια του κυριου ισχυρος εν δυναστεια και βλεπων τα παντα | 18 Ponieważ wielka jest mądrość Pana, potężny jest władzą i widzi wszystko. |
19 και οι οφθαλμοι αυτου επι τους φοβουμενους αυτον και αυτος επιγνωσεται παν εργον ανθρωπου | 19 Oczy Jego patrzą na bojących się Go - On sam poznaje każdy czyn człowieka. |
20 ουκ ενετειλατο ουδενι ασεβειν και ουκ εδωκεν ανεσιν ουδενι αμαρτανειν | 20 Nikomu On nie przykazał być bezbożnym i nikomu nie zezwolił grzeszyć. |