Apokalipsa św. Jana 7

Biblia Tysiąclecia	STUTTGARTENSIA-DELITZSCH
1 Potem ujrzałem czterech aniołów stojących na czterech narożnikach ziemi, powstrzymujących cztery wiatry ziemi, aby wiatr nie wiał po ziemi ani po morzu, ani na żadne drzewo.	1 וְאַחֲרֵי־כֵן רָאִיתִי אַרְבָּעָה מַלְאָכִים עֹמְדִים בְּאַרְבַּע כַּנְפוֹת הָאָרֶץ וַיַּעַצְרוּ אֶת־אַרְבַּע רוּחוֹת הָאָרֶץ לְמַעַן לֹא־תִשֹּׁב רוּחַ לֹא בָאָרֶץ וְלֹא בַיָּם וְלֹא בְכָל־עֵץ
2 I ujrzałem innego anioła, wstępującego od wschodu słońca, mającego pieczęć Boga żywego. Zawołał on donośnym głosem do czterech aniołów, którym dano moc wyrządzić szkodę ziemi i morzu:	2 וָאֵרֶא מַלְאָךְ אַחֵר עֹלֶה מִמִּזְרַח־שֶׁמֶשׁ וּבְיָדוֹ חֹתֶמֶת אֱלֹהִים חַיִּים וַיִּקְרָא בְּקוֹל גָּדוֹל אֶל־אַרְבָּעָה הַמַּלְאָכִים אֲשֶׁר־נִתַּן לָהֶם לְחַבֵּל הָאָרֶץ וְהַיָּם לֵאמֹר
3 Nie wyrządzajcie szkody ziemi ni morzu, ni drzewom, aż opieczętujemy na czołach sługi Boga naszego.	3 אַל־תְּחַבְּלוּ אֶת־הָאָרֶץ וְאֶת־הַיָּם וְאֶת־הָעֵץ עַד אִם־חָתַמְנוּ אֶת־עַבְדֵי אֱלֹהֵינוּ עַל־מִצְחוֹתָם
4 I usłyszałem liczbę opieczętowanych: sto czterdzieści cztery tysiące opieczętowanych ze wszystkich pokoleń synów Izraela:	4 וָאֶשְׁמַע מִסְפַּר הַחֲתוּמִים מֵאָה אֶלֶף וְאַרְבָּעִים וְאַרְבָּעָה אָלֶף וְהֵם חֲתוּמִים מִכָּל־שִׁבְטֵי בְּנֵי יִשְׂרָאֵל
5 z pokolenia Judy dwanaście tysięcy opieczętowanych, z pokolenia Rubena dwanaście tysięcy, z pokolenia Gada dwanaście tysięcy,	5 לְשֵׁבֶט יְהוּדָה חֲתוּמִים שְׁנֵים עָשָׂר אָלֶף לְשֵׁבֶט רְאוּבֵן חֲתוּמִים שְׁנֵים עָשָׂר אָלֶף לְשֵׁבֶט גָּד חֲתוּמִים שְׁנֵים עָשָׂר אָלֶף
6 z pokolenia Asera dwanaście tysięcy, z pokolenia Neftalego dwanaście tysięcy, z pokolenia Manassesa dwanaście tysięcy,	6 לְשֵׁבֶט אָשֵׁר חֲתוּמִים שְׁנֵים עָשָׂר אָלֶף לְשֵׁבֶט נַפְתָלִי חֲתוּמִים שְׁנֵים עָשָׂר אָלֶף לְשֵׁבֶט מְנַשֶּׁה חֲתוּמִים שְׁנֵים עָשָׂר אָלֶף
7 z pokolenia Symeona dwanaście tysięcy, z pokolenia Lewiego dwanaście tysięcy, z pokolenia Issachara dwanaście tysięcy,	7 לְשֵׁבֶט שִׁמְעוֹן חֲתוּמִים שְׁנֵים עָשָׂר אָלֶף לְשֵׁבֶט לֵוִי חֲתוּמִים שְׁנֵים עָשָׂר אָלֶף לְשֵׁבֶט יִשָּׂשכָר חֲתוּמִים שְׁנֵים עָשָׂר אָלֶף
8 z pokolenia Zabulona dwanaście tysięcy, z pokolenia Józefa dwanaście tysięcy, z pokolenia Beniamina dwanaście tysięcy opieczętowanych.	8 לְשֵׁבֶט זְבֻלוּן חֲתוּמִים שְׁנֵים עָשָׂר אָלֶף לְשֵׁבֶט יוֹסֵף חֲתוּמִים שְׁנֵים עָשָׂר אָלֶף לְשֵׁבֶט בִּנְיָמִין חֲתוּמִים שְׁנֵים עָשָׂר אָלֶף
9 Potem ujrzałem: a oto wielki tłum, którego nie mógł nikt policzyć, z każdego narodu i wszystkich pokoleń, ludów i języków, stojący przed tronem i przed Barankiem. Odziani są w białe szaty, a w ręku ich palmy.	9 אַחֲרֵי־כֵן רָאִיתִי וְהִנֵּה הָמוֹן רַב אֲשֶׁר לֹא־יָכֹל אִישׁ לִמְנוֹתוֹ מִכָּל־הַגּוֹיִם וְהַמִּשְׁפָּחוֹת וְהָעַמִּים וְהַלְּשֹׁנוֹת וַיַּעַמְדוּ לִפְנֵי הַכִּסֵּא וְלִפְנֵי הַשֶּׂה מְלֻבָּשִׁים שְׂמָלוֹת לְבָנוֹת וְכַפּוֹת תְּמָרִים בִּידֵיהֶם
10 I głosem donośnym tak wołają: Zbawienie u Boga naszego, Zasiadającego na tronie i u Baranka.	10 וַיִּקְרְאוּ בְקוֹל־גָּדוֹל לֵאמֹר הַיְשׁוּעָה לֵאלֹהֵינוּ הַיּשֵׁב עַל־הַכִּסֵּא וְלַשֶּׂה
11 A wszyscy aniołowie stanęli wokół tronu i Starców, i czworga Zwierząt, i na oblicza swe padli przed tronem, i pokłon oddali Bogu,	11 וְכָל־הַמַּלְאָכִים עָמְדוּ סָבִיב לַכִּסֵּא וְסָבִיב לַזְּקֵנִים וּלְאַרְבַּע הַחַיּוֹת וַיִּפְּלוּ עַל־פְּנֵיהֶם לִפְנֵי הַכִּסֵּא וַיִּשְׁתַּחֲווּ לֵאלֹהִים
12 mówiąc: Amen. Błogosławieństwo i chwała, i mądrość, i dziękczynienie, i cześć, i moc, i potęga Bogu naszemu na wieki wieków! Amen.	12 וַיֹּאמְרוּ אָמֵן הַבְּרָכָה וְהַכָּבוֹד וְהַחָכְמָה וְהַתּוֹדָה וְהֶהָדָר וְהַכֹּחַ וְהָעֹז לֵאלֹהֵינוּ לְעוֹלְמֵי עוֹלָמִים אָמֵן
13 A jeden ze Starców odezwał się do mnie tymi słowami: Ci przyodziani w białe szaty kim są i skąd przybyli?	13 וַיַּעַן אֶחָד מִן־הַזְּקֵנִים וַיֹּאמֶר אֵלָי אֵלֶּה הַמְלֻבָּשִׁים בִּגְדֵי לָבָן מִי הֵמָּה וּמֵאַיִן בָּאוּ
14 I powiedziałem do niego: Panie, ty wiesz. I rzekł do mnie: To ci, którzy przychodzą z wielkiego ucisku i opłukali swe szaty, i w krwi Baranka je wybielili.	14 וָאֹמַר אֵלָיו אֲדֹנִי אַתָּה יָדָעְתָּ וַיֹּאמֶר אֵלַי אֵלֶּה הֵם הַבָּאִים מִן־הַצָּרָה הַגְּדוֹלָה וַיְכַבְּסוּ אֶת־שִׂמְלֹתָם וַיַּלְבִּינוּם בְּדַם הַשֶּׂה
15 Dlatego są przed tronem Boga i w Jego świątyni cześć Mu oddają we dnie i w nocy. A Zasiadający na tronie rozciągnie namiot nad nimi.	15 לָכֵן הִנָּם לִפְנֵי כִסֵּא הָאֱלֹהִים וּמְשָׁרְתִים אוֹתוֹ בְּהֵיכָלוֹ יוֹמָם וָלָיְלָה וְהַיּשֵׁב עַל־הַכִּסֵּא יִתֵּן מִשְׁכָּנוֹ עֲלֵיהֶם
16 Nie będą już łaknąć ani nie będą już pragnąć, i nie porazi ich słońce ani żaden upał,	16 לֹא־יִרְעֲבוּ עוֹד וְלֹא יִצְמָאוּ וְלֹא־יַכֵּם שֶׁמֶשׁ וְשָׁרָב
17 bo paść ich będzie Baranek, który jest pośrodku tronu, i poprowadzi ich do źródeł wód życia: i każdą łzę otrze Bóg z ich oczu.	17 כִּי הַשֶּׂה אֲשֶׁר בְּתוֹךְ הַכִּסֵּא הוּא יִרְעֵם וְעַל־מַבּוּעֵי מַיִם חַיִּים יְנַהֲלֵם וּמָחָה אֱלֹהִים כָּל־דִּמְעָה מֵעֵינֵיהֶם