List do Hebrajczyków 8

Biblia Tysiąclecia	STUTTGARTENSIA-DELITZSCH
1 Sedno zaś wywodów stanowi prawda: takiego mamy arcykapłana, który zasiadł po prawicy tronu Majestatu w niebiosach,	1 וְזֶה רֹאשׁ הַנֶּאֱמָרִים כִּי יֶשׁ־לָנוּ כֹּהֵן גָּדוֹל הַיּוֹשֵׁב לִימִין כִּסֵּא הַגְּבוּרָה בַּשָּׁמָיִם
2 jako sługa świątyni i prawdziwego przybytku zbudowanego przez Pana, a nie przez człowieka.	2 וְהוּא מְשָׁרֵת הַקֹּדֶשׁ וְהַמִּשְׁכָּן הָאֲמִתִּי אֲשֶׁר־כּוֹנֲנוֹ אֲדֹנָי וְלֹא אָדָם
3 Każdy bowiem arcykapłan ustanawiany jest do składania darów i ofiar, przeto potrzeba, aby Ten także miał coś, co by ofiarował.	3 כִּי כָל־כֹּהֵן גָּדוֹל הוּא מֻפְקָד לְהַקְרִיב מְנָחוֹת וּזְבָחִים וְעַל־כֵּן צָרִיךְ שֶׁיִּהְיֶה גַם־לָזֶה דָּבָר לְהַקְרִיב
4 Gdyby więc był na ziemi, to nie byłby kapłanem, gdyż są tu inni, którzy składają ofiary według postanowień Prawa.	4 וְהִנֵּה אִלּוּ הָיָה בָאָרֶץ לֹא הָיָה כֹּהֵן כִּי יֶשׁ־פֹּה הַכֹּהֲנִים הַמַּקְרִיבִים הַקָּרְבָּנוֹת לְפִי הַתּוֹרָה
5 Usługują oni obrazowi i cieniowi rzeczywistości niebieskich. Gdy bowiem Mojżesz miał zbudować przybytek, to w ten sposób został pouczony przez Boga. Patrz zaś - mówi - abyś uczynił wszystko według wzoru, jaki ci został ukazany na górze.	5 וּמְכַהֲנִים לִדְמוּת וְצֵל הַדְּבָרִים שֶׁבַּשָּׁמָיִם כִּדְבַר יְהוָֹה אֶל־משֶׁה בְּבֹאוֹ לְכַלּוֹת אֶת־הַמִּשְׁכָּן כִּי־אָמַר אֵלָיו רְאֵה וַעֲשֵׂה הַכֹּל בְּתַבְנִיתוֹ אֲשֶׁר־אַתָּה מָרְאֶה בָּהָר
6 Teraz zaś otrzymał w udziale o tyle wznioślejszą służbę, o ile stał się pośrednikiem lepszego przymierza, które oparte zostało na lepszych obietnicach.	6 וְעַתָּה הוּא קִבֵּל שֵׁרוּת מְעֻלֶּה כְּפִי מַעֲלַת הַבְּרִית שֶׁנֶּעֶשְׂתָה עַל־יָדוֹ אֲשֶׁר הוּקְמָה עַל־הַבְטָחוֹת טֹבוֹת וִיתֵרוֹת
7 Gdyby bowiem owo pierwsze było bez nagany, to nie szukano by miejsca na drugie /przymierze/.	7 כִּי אִלּוּ הָיְתָה הָרִאשׁוֹנָה הַהִיא תְּמִימָה לֹא־יְבֻקַּשׁ מָקוֹם לִשְׁנִיָּה
8 Albowiem ganiąc ich, zapowiada: Oto nadchodzą dni, mówi Pan, a zawrę z domem Izraela i z domem Judy przymierze nowe.	8 כִּי־כֹה אָמַר בְּהוֹכִיחַ אֹתָם הִנֵּה יָמִים בָּאִים נְאֻם־יְהוָֹה וְכָרַתִּי אֶת־בֵּית יִשְׂרָאֵל וְאֶת־בֵּית יְהוּדָה בְּרִית חֲדָשָׁה
9 Nie takie jednak przymierze, jakie zawarłem z ich ojcami, w dniu, gdym ich wziął za rękę, by wyprowadzić ich z ziemi egipskiej. Ponieważ oni nie wytrwali w moim przymierzu, przeto i Ja przestałem dbać o nich, mówi Pan.	9 לֹא כַבְּרִית אֲשֶׁר כָּרַתִּי אֶת־אֲבוֹתָם בְּיוֹם הֶחֱזִיקִי בְיָדָם לְהוֹצִיאָם מֵאֶרֶץ מִצְרָיִם אֲשֶׁר־הֵמָּה הֵפֵרוּ אֶת־בְּרִיתִי וְאָנֹכִי בָּחַלְתִּי בָם נְאֻם־יְהוָֹה
10 Takie jest przymierze, które zawrę z domem Izraela w owych dniach, mówi Pan. Dam prawo moje w ich myśli, a na sercach ich wypiszę je, i będę im Bogiem, a oni będą Mi ludem.	10 כִּי זֹאת הַבְּרִית אֲשֶׁר אֶכְרֹת אֶת־בֵּית יִשְׂרָאֵל אַחֲרֵי הַיָּמִים הָהֵם נְאֻם־יְהוָֹה נָתַתִּי אֶת־תּוֹרָתִי בְּקִרְבָּם וְעַל־לִבָּם אֶכְתֳּבֶנָּה וְהָיִיתִי לָהֶם לֵאלֹהִים וְהֵמָּה יִהְיוּ־לִי לְעָם
11 I nikt nie będzie uczył swojego rodaka ani nikt swego brata, mówiąc: Poznaj Pana! Bo wszyscy Mnie poznają, od małego aż do wielkiego.	11 וְלֹא יְלַמְּדוּ עוֹד אִישׁ אֶת־רֵעֵהוּ וְאִישׁ אֶת־אָחִיו לֵאמֹר דְּעוּ אֶת־יְהוָֹה כִּי כוּלָּם יֵדְעוּ אוֹתִי לְמִקְּטַנָּם וְעַד־גְּדוֹלָם
12 Ponieważ ulituję się nad ich nieprawością i nie wspomnę więcej na ich grzechy.	12 כִּי אֶסְלַח לַעֲוֺנָם וּלְחַטָּאתָם וּלְפִשְׁעֵיהֶם לֹא אֶזְכָּר־עוֹד
13 Ponieważ zaś mówi o nowym, pierwsze uznał za przestarzałe; a to, co się przedawnia i starzeje, bliskie jest zniszczenia.	13 הִנֵּה בְאָמְרוֹ בְּרִית חֲדָשָׁה יִשֵּׁן אֶת־הָרִאשׁוֹנָה וּמַה־שֶּׁהוּא נוֹשָׁן וּמַזְקִין קָרוֹב הוּא אֶל־קִצּוֹ