List do Rzymian 11

Biblia Tysiąclecia	BIBLES DES PEUPLES
1 Pytam więc: Czyż Bóg odrzucił lud swój? żadną miarą! I ja przecież jestem Izraelitą, potomkiem Abrahama, z pokolenia Beniamina.	1 Alors je demande: Comment, Dieu a rejeté son peuple? Sûrement pas. Moi-même je suis un Israélite, de la race d’Abraham, de la tribu de Benjamin.
2 Nie odrzucił Bóg swego ludu, który wybrał przed wiekami. Czyż nie wiecie, co mówi Pismo o Eliaszu, jak uskarża się on przed Bogiem na Izraela?	2 Dieu n’a pas rejeté son peuple, ceux qu’il a connus d’avance. Vous devez savoir ce que l’Écriture fait dire à Élie, comment il accusait devant Dieu le peuple d’Israël:
3 Panie, proroków Twoich pozabijali, ołtarze Twoje powywracali. Ja sam tylko pozostałem, a oni na życie moje czyhają.	3 Seigneur, ils ont massacré tes prophètes, ils ont détruit tes autels; je reste seul et ils en veulent encore à ma vie.
4 Lecz co mu głosi odpowiedź Boża? Pozostawiłem sobie siedem tysięcy mężów, którzy nie zgięli kolan przed Baalem.	4 Mais quelle a été la réponse prophétique? Je me suis gardé 7 000 hommes qui n’ont pas plié le genou devant Baal.
5 Tak przeto i w obecnym czasie ostała się tylko Reszta wybrana przez łaskę.	5 Et c’est la même chose aujourd’hui: il y a un reste élu par grâce.
6 Jeżeli zaś dzięki łasce, to już nie ze względu na uczynki, bo inaczej łaska nie byłaby już łaską.	6 Je dis bien: par grâce, et non pas à cause de leurs œuvres; sinon ce ne serait plus une grâce.
7 Cóż zatem? Izrael nie osiągnął tego, czego skwapliwie szukał; osiągnęli jednak wybrani. Inni zaś pogrążyli się w zatwardziałości,	7 Alors, que dire? Ce qu’Israël cherchait, il ne l’a pas trouvé, mais il y a eu des élus pour le trouver pendant que les autres s’aveuglaient.
8 jak jest napisane: Dał im Bóg ducha odurzenia; takie oczy, by nie mogli widzieć, i takie uszy, by nie mogli słyszeć aż po dzień dzisiejszy.	8 Il est écrit: Dieu a rendu leur esprit insensible, avec des yeux qui ne voient pas et des oreilles qui n’entendent pas jusqu’à ce jour.
9 A Dawid powiada: Niech stół ich stanie się sidłem, pułapką, kamieniem potknięcia i odpłatą.	9 Et David dit: Que leur table soit pour eux un filet, un piège, une pierre sur laquelle ils butent et qui les fait tomber; que ce soit là leur châtiment.
10 Niech oczy ich się zaćmią, by nie mogli widzieć, a grzbiet ich trzymaj zawsze pochylony.	10 Que leurs yeux soient en ténèbres et ne puissent voir, qu’ils marchent en tout temps le dos plié.
11 Pytam jednak: Czy aż tak się potknęli, że całkiem upadli? żadną miarą! Ale przez ich przestępstwo zbawienie przypadło w udziale poganom, by ich pobudzić do współzawodnictwa.	11 Je demande alors: Sont-ils tombés pour ne pas se relever? Certainement pas. Grâce à leur chute, les païens ont reçu le salut, et cela va être un défi pour eux.
12 Jeżeli zaś ich upadek przyniósł bogactwo światu, a ich pomniejszenie - wzbogacenie poganom, to o ileż więcej przyniesie ich zebranie się w całości!	12 Si par leur chute le monde est devenu riche, et ce qu’ils ont perdu est devenu la richesse des nations, ne faut-il pas espérer mieux encore quand ils seront rétablis?
13 Do was zaś, pogan, mówię: będąc apostołem pogan, przez cały czas chlubię się posługiwaniem swoim	13 Écoutez-moi, vous qui n’êtes pas juifs, je suis apôtre des non-Juifs, et je remplis cette charge de mon mieux.
14 w tej nadziei, że może pobudzę do współzawodnictwa swoich rodaków i przynajmniej niektórych z nich doprowadzę do zbawienia.	14 Mais je le fais comme un défi adressé aux miens, car je voudrais en sauver un certain nombre.
15 Bo jeżeli ich odrzucenie przyniosło światu pojednanie, to czymże będzie ich przyjęcie, jeżeli nie powstaniem ze śmierci do życia?	15 Voyez: ils sont écartés et le monde est réconcilié; que sera-ce alors quand ils retrouveront leur place? Ce sera le retour des morts à la vie.
16 Jeżeli bowiem zaczyn jest święty, to i ciasto; jeżeli korzeń jest święty, to i gałęzie.	16 Quand on donne à Dieu les prémices, toute la masse en est sanctifiée; si la racine est sainte, les branches le sont aussi.
17 Jeżeli zaś niektóree zostały odcięte, a na ich miejsce zostałeś wszczepiony ty, który byłeś dziczką oliwną, i razem [z innymi gałęziami] z tym samym korzeniem złączony na równi z nimi czerpałeś soki oliwne,	17 Mais voilà, des branches sont tombées, et toi, on t’a pris sur un arbre sauvage pour te greffer sur leur arbre: tu profites ainsi de la racine et de la sève de l’olivier.
18 to nie wynoś się ponad te gałęzie. A jeżeli się wynosisz, [pamiętaj, że] nie ty podtrzymujesz korzeń, ale korzeń ciebie.	18 Ne te moque donc pas de ceux qui sont tombés. Comment voudrais-tu te moquer? Ce n’est pas toi qui portes la racine, mais c’est la racine qui te porte.
19 Powiesz może: Gałęzie odcięto, abym ja mógł być wszczepiony	19 Tu dis: Ils sont tombés pour que je prenne leur place. Oui, ils n’ont pas cru et ils sont tombés, et toi, tu es là grâce à la foi.
20 Słusznie. Odcięto je na skutek ich niewiary, ty zaś trzymasz się dzięki wierze. Przeto się nie pysznij, ale trwaj w bojaźni.	20 Mais prends garde, laisse là ton orgueil et surveille tes pas.
21 Jeżeli bowiem nie oszczędził Bóg gałęzi naturalnych, może też nie oszczędzić i ciebie.	21 Si Dieu n’a pas épargné les branches naturelles, il le fera encore moins pour toi.
22 Przyjrzyj się więc dobroci i surowości Bożej. Surowość [okazuje się] wobec tych, co upadli, a dobroć Boża wobec ciebie, jeśli tylko wytrwasz w [kręgu] tej dobroci; w przeciwnym razie i ty będziesz wycięty.	22 Tu peux le voir, Dieu est généreux et sévère à la fois. Sévère, puisqu’ils sont tombés; bon avec toi si tu persévères dans le bien. Autrement tu seras retranché toi aussi.
23 A i oni, jeżeli nie będą trwać w niewierze, zostaną wszczepieni. Bo Bóg ma moc wszczepić ich ponownie.	23 Mais eux, s’ils ne persévèrent pas dans le refus de croire, ils seront greffés, car Dieu est capable de les greffer de nouveau.
24 Albowiem jeżeli ty zostałeś odcięty od naturalnej dla ciebie dziczki oliwnej i przeciw naturze wszczepiony zostałeś w oliwkę szlachetną, o ileż łatwiej mogą być wszczepieni w swoją własną oliwkę ci, którzy do niej należą z natury.	24 Tu as bien été greffé toi-même, contre nature, sur le bon olivier, alors que par nature tu étais d’un olivier sauvage; ce sera bien plus facile et plus naturel de les greffer sur leur propre olivier.
25 Nie chcę jednak, bracia, pozostawiać was w nieświadomości co do tej tajemnicy - byście o sobie nie mieli zbyt wysokiego mniemania - że zatwardziałość dotknęła tylko część Izraela aż do czasu, gdy wejdzie [do Kościoła] pełnia pogan.	25 Frères, je veux que vous compreniez ce mystère au lieu d’être trop sûrs de vous-mêmes. Une partie d’Israël restera dans son aveuglement jusqu’à ce que l’ensemble des nations soit entré,
26 I tak cały Izrael będzie zbawiony, jak to jest napisane: Przyjdzie z Syjonu wybawiciel, odwróci nieprawości od Jakuba.	26 et à ce moment c’est Israël tout entier qui sera sauvé, comme le dit l’Écriture: De Sion viendra le rédempteur pour éloigner de Jacob ses fautes contre Dieu.
27 I to będzie moje z nimi przymierze, gdy zgładzę ich grzechy.	27 Et voici l’alliance que je ferai avec eux après leur avoir enlevé leurs péchés.
28 Co prawdą - gdy chodzi o Ewangelię - są oni nieprzyjaciółmi [Boga] ze względu na wasze dobro; gdy jednak chodzi o wybranie, są oni - ze względu na praojców - przedmiotem miłości.	28 Du point de vue de l’Évangile, ils sont des adversaires, et c’est pour votre bien. Mais si l’on s’en tient à l’élection, ils sont aimés à cause de leurs pères.
29 Bo dary łaski i wezwanie Boże są nieodwołalne.	29 Car Dieu ne revient pas sur ses dons ni sur son appel.
30 Podobnie bowiem jak wy niegdyś byliście nieposłuszni Bogu, teraz zaś z powodu ich nieposłuszeństwa dostąpiliście miłosierdzia,	30 Voyez: alors que vous étiez loin de l’obéissance à Dieu, c’est leur désobéissance qui vous a obtenu la grâce.
31 tak i oni stali się teraz nieposłuszni z powodu okazanego wam miłosierdzia, aby i sami "w czasie obecnym" mogli dostąpić miłosierdzia.	31 Eux aussi auront droit à sa miséricorde après cette désobéissance qui vous a valu la miséricorde.
32 Albowiem Bóg poddał wszystkich nieposłuszeństwu, aby wszystkim okazać swe miłosierdzie.	32 Ainsi Dieu nous fait tous passer par la désobéissance, afin de montrer à tous sa miséricorde.
33 O głębokości bogactw, mądrości i wiedzy Boga! Jakże niezbadane są Jego wyroki i nie do wyśledzenia Jego drogi!	33 Y a-t-il quelque chose d’aussi profond que la richesse, et la sagesse et la connaissance de Dieu? Comment expliquer ses décisions, comment reconnaître tous ses chemins?
34 Kto bowiem poznał myśl Pana, albo kto był Jego doradcą?	34 Qui est entré dans les pensées du Seigneur? Qui pourrait être son conseiller?
35 Lub kto Go pierwszy obdarował, aby nawzajem otrzymać odpłatę?	35 Qui lui a donné le premier pour que Dieu ait à lui rendre?
36 Albowiem z Niego i przez Niego, i dla Niego [jest] wszystko. Jemu chwała na wieki. Amen.	36 Tout vient de lui, tout arrive par lui, tout va vers lui. Gloire à lui pour les siècles. Amen!