Dzieje Apostolskie 25

Biblia Tysiąclecia	BIBLES DES PEUPLES
1 Po trzech dniach od objęcia urzędowania w prowincji udał się Festus z Cezarei do Jerozolimy.	1 Trois jours après son arrivée dans la province, Festus monta de Césarée à Jérusalem.
2 Arcykapłani i najznakomitsi Żydzi wnieśli do niego skargę przeciwko Pawłowi i prosili usilnie	2 Les grands prêtres et les notables des Juifs vinrent donc lui présenter leurs accusations contre Paul. Ils insistèrent
3 o ustępstwo, ze szkodą dla Pawła, aby kazał go przysłać do Jerozolimy. Przygotowali bowiem zasadzkę, aby go zgładzić w drodze.	3 et demandèrent à Festus de leur faire cette faveur de renvoyer Paul à Jérusalem; ils avaient toujours leur plan de le tuer sur le trajet.
4 Ale Festus odpowiedział, że Paweł znajduje się pod strażą w Cezarei i że on sam wkrótce tam wyruszy:	4 Festus répondit que Paul était détenu à Césarée et que lui-même devait s’y rendre sous peu.
5 Niech więc pełnomocnicy wasi - rzekł - udadzą się razem ze mną i niechże go oskarżą, jeśli ten człowiek popełnił coś złego.	5 Il leur dit: "Ceux d’entre vous qui ont les responsabilités descendront avec moi et feront valoir contre lui ce qu’il a fait de condamnable.”
6 Spędziwszy wśród nich nie więcej jak osiem lub dziesięć dni, udał się do Cezarei. Następnego dnia zasiadłszy do sprawowania sądu kazał przyprowadzić Pawła.	6 Festus ne resta chez eux que quelque huit ou dix jours. Il descendit à Césarée, et le lendemain il siégeait à son tribunal. Il ordonna d’amener Paul.
7 Kiedy ten przyszedł, otoczyli go Żydzi przybyli z Jerozolimy i stawiali wiele ciężkich zarzutów, których nie mogli udowodnić.	7 Dès qu’il fut arrivé, les Juifs qui étaient descendus de Jérusalem l’assaillirent avec quantité d’accusations graves qu’ils étaient incapables de prouver.
8 Paweł bronił się: Nie wykroczyłem w niczym ani przeciwko Prawu Żydowskiemu, ani przeciwko świątyni, ani przeciwko Cezarowi.	8 Paul se défendit: "Je n’ai rien commis qui offense la loi juive, ou le Temple, ou l’empereur.”
9 Festus, chcąc zrobić Żydom ustępstwo, odpowiedział Pawłowi: Czy chcesz się udać do Jerozolimy i tam odpowiadać w tej sprawie przede mną?	9 Mais Festus voulait faire un cadeau aux Juifs. Il intervint pour demander à Paul: "Veux-tu monter à Jérusalem si c’est moi qui suis là-bas ton juge?”
10 Stoję przed sądem Cezara - odpowiedział Paweł - i przed nim należy mnie sądzić. Żydom nic nie zawiniłem, o czym ty wiesz doskonale.	10 Paul répondit: "Je suis sous la juridiction de César, et c’est lui qui doit me juger. Je n’ai pas fait de tort aux Juifs, tu le sais parfaitement.
11 Jeżeli zawiniłem i popełniłem coś podpadającego pod karę śmierci, nie wzbraniam się umrzeć. Ale jeśli nie zrobiłem nic z tego, o co mnie oskarżają, nikt nie może mnie im wydać. Odwołuję się do Cezara!	11 Si j’ai commis une injustice, un crime qui mérite la mort, très bien, que je meure. Mais si rien n’est vrai de toutes leurs accusations, personne ne peut me céder à eux. J’en appelle à César.”
12 Wtedy Festus porozumiał się z radą i odpowiedział: Odwołałeś się do Cezara - do Cezara się udasz.	12 Festus eut alors un entretien avec son conseil, après quoi il déclara: "Tu as fait appel à César, tu iras à César.”
13 Po upływie kilku dni król Agryppa i Berenike przybyli do Cezarei powitać Festusa.	13 Quelques jours plus tard, le roi Agrippa arrivait à Césarée accompagné de Bérénice; ils venaient saluer Festus.
14 Gdy przebywali tam dłuższy czas, Festus przedstawił królowi sprawę Pawła: Feliks pozostawił w więzieniu pewnego człowieka - powiedział.	14 Ils s’arrêtèrent là plusieurs jours et Festus soumit au roi le cas de Paul. "Il y a ici, lui dit-il, un homme que Félix a laissé en captivité.
15 Gdy byłem w Jerozolimie, arcykapłani i starsi Żydowscy wnieśli przeciw niemu skargę, żądając dla niego wyroku skazującego.	15 Quand je me suis trouvé à Jérusalem, les grands prêtres et les Anciens des Juifs sont venus me trouver pour me réclamer sa condamnation.
16 Odpowiedziałem im: Rzymianie nie mają zwyczaju skazywania kogokolwiek na śmierć, zanim oskarżony nie stanie wobec oskarżycieli i nie będzie miał możności bronienia się przed zarzutami.	16 Je leur ai répondu que ce n’est pas la coutume des Romains de livrer quelqu’un tant que l’accusé n’a pas eu devant lui ses accusateurs avec la possibilité de se défendre de ce dont on l’accuse.
17 A kiedy przybyli tutaj bez żadnej zwłoki, sprawując następnego dnia sądy, kazałem przyprowadzić tego człowieka.	17 “Ils m’ont donc accompagné ici et, dès le lendemain, sans traîner, j’ai siégé au tribunal et j’ai fait appeler l’homme.
18 Oskarżyciele nie wnieśli przeciwko niemu żadnej skargi o przestępstwa, które podejrzewałem.	18 Ses accusateurs ont présenté leurs charges, mais ils n’ont fait état d’aucune faute comme je pouvais imaginer.
19 Mieli z nim tylko spory o ich wierzenia i o jakiegoś zmarłego Jezusa, o którym Paweł twierdzi, że żyje.	19 Ce n’étaient que des discussions relatives à leurs croyances et à un certain Jésus qui est mort et dont Paul affirme qu’il est vivant.
20 Nie znając się na tych rzeczach, zapytałem, czy nie zechciałby udać się do Jerozolimy i tam odpowiadać przed sądem w tych sprawach.	20 “Comme j’étais perdu dans une discussion de ce genre, je lui ai demandé s’il voulait faire le voyage de Jérusalem et qu’on fasse là-bas son procès sur de telles questions.
21 Ponieważ Paweł zażądał, aby go zatrzymać do wyroku Cezara, kazałem go strzec, dopóki go nie odeślę do Najdostojniejszego.	21 Mais Paul a fait appel; il a demandé que l’instruction de son procès soit confiée au tribunal de l’empereur. J’ai donc donné l’ordre de le garder jusqu’à ce que je puisse l’envoyer à César.”
22 Chciałbym i ja posłuchać tego człowieka - /powiedział/ Agryppa do Festusa. /A on/ odpowiedział: Jutro go usłyszysz.	22 Agrippa dit à Festus: "J’aimerais moi aussi entendre cet homme.” L’autre répondit: "Tu l’entendras demain.”
23 Kiedy nazajutrz Agryppa i Berenike przybyli z wielką okazałością i weszli do sali posłuchań wraz z trybunami i najwybitniejszymi obywatelami miasta, na rozkaz Festusa wprowadzono Pawła.	23 Le lendemain, Agrippa vient avec Bérénice, faisant tout un étalage. Ils entrent dans la salle d’audience où sont réunis les officiers supérieurs et les autorités de la ville, puis Festus donne un ordre et on amène Paul.
24 Królu Agryppo - przemówił Festus - i wszyscy tutaj obecni! Widzicie tego, z powodu którego nachodziło mnie mnóstwo Żydów zarówno w Jerozolimie, jak tutaj, wołając, że nie powinien on żyć dłużej.	24 Alors Festus prend la parole: "Roi Agrippa, et vous tous, messieurs qui êtes ici présents, vous avez devant vous cet homme au sujet duquel toute la communauté juive est venue me solliciter, à Jérusalem et ici-même. Ils me criaient aux oreilles: ‘Cet homme n’a plus le droit de vivre!’
25 Lecz ja się przekonałem, że on nie popełnił nic podpadającego pod karę śmierci. A kiedy odwołał się do Najdostojniejszego, postanowiłem go odesłać.	25 “Pour moi, j’ai établi qu’il n’a rien fait qui mérite la mort, et comme lui faisait appel à l’empereur, j’ai décidé de l’envoyer.
26 Nie mogę jednak napisać władcy nic pewnego w jego sprawie, dlatego stawiłem go przed wami, a zwłaszcza przed tobą, królu Agryppo, abym po przesłuchaniu miał co napisać.	26 Mais je n’ai rien de sûr que je puisse mettre par écrit pour notre Seigneur. Je vous le présente donc à tous, et spécialement à toi, roi Agrippa, de façon à pouvoir écrire quelques mots quand on verra mieux les choses.
27 Bo wydaje mi się nierozsądne posyłać więźnia bez podania stawianych mu zarzutów.	27 Car je ne me vois pas envoyant un prisonnier sans dire de quoi on l’accuse.”