Ewangelia wg św. Jana 18

Biblia Tysiąclecia	STUTTGARTENSIA-DELITZSCH
1 To powiedziawszy Jezus wyszedł z uczniami swymi za potok Cedron. Był tam ogród, do którego wszedł On i Jego uczniowie.	1 וַיְהִי כְּכַלּוֹת יֵשׁוּעַ לְדַבֵּר אֶת־הַדְּבָרִים הָאֵלֶּה וַיֵּצֵא הַחוּצָה עִם־תַּלְמִידָיו מֵעֵבֶר לְנַחַל קִדְרוֹן וְשָׁם גַּן וַיָּבֹא בוֹ הוּא וְתַלְמִידָיו
2 Także i Judasz, który Go wydał, znał to miejsce, bo Jezus i uczniowie Jego często się tam gromadzili.	2 וְגַם־יְהוּדָה מוֹסְרוֹ יָדַע אֶת־הַמָּקוֹם כִּי־פְעָמִים רַבּוֹת נוֹעַד שָׁמָּה יֵשׁוּעַ עִם־תַּלְמִידָיו
3 Judasz, otrzymawszy kohortę oraz strażników od arcykapłanów i faryzeuszów, przybył tam z latarniami, pochodniami i bronią.	3 וַיִּקַּח יְהוּדָה אֶת־הַגְּדוּד וּמְשָׁרְתִים מֵאֵת הַכֹּהֲנִים הַגְּדוֹלִים וְהַפְּרוּשִׁים וַיָּבֹא שָׁמָּה בְּנֵרוֹת וּבְלַפִּידִים וּבִכְלֵי־נָשֶׁק
4 A Jezus wiedząc o wszystkim, co miało na Niego przyjść, wyszedł naprzeciw i rzekł do nich: Kogo szukacie?	4 וְיֵשׁוּעַ יָדַע אֵת כָּל־אֲשֶׁר יָבֹא עָלָיו וַיֵּצֵא וַיֹּאמֶר אֲלֵיהֶם אֶת־מִי תְבַקֵּשׁוּ
5 Odpowiedzieli Mu: Jezusa z Nazaretu. Rzekł do nich Jezus: Ja jestem. Również i Judasz, który Go wydał, stał między nimi.	5 וַיַּעֲנוּ וַיֹּאמְרוּ אֶת־יֵשׁוּעַ הַנָּצְרִי וַיֹּאמֶר אֲלֵיהֶם יֵשׁוּעַ אֲנִי הוּא וְגַם־יְהוּדָה מוֹסְרוֹ עָמַד אֶצְלָם
6 Skoro więc rzekł do nich: Ja jestem, cofnęli się i upadli na ziemię.	6 וַיְהִי בְּדַבֵּר יֵשׁוּעַ אֲלֵיהֶם אֲנִי הוּא וַיִּסֹּגוּ אָחוֹר וַיִּפְּלוּ אָרְצָה
7 Powtórnie ich zapytał: Kogo szukacie? Oni zaś powiedzieli: Jezusa z Nazaretu.	7 וַיֹּסֶף וַיִּשְׁאַל אֹתָם אֶת־מִי תְבַקֵּשׁוּ וַיֹּאמְרוּ אֶת־יֵשׁוּעַ הַנָּצְרִי
8 Jezus odrzekł: Powiedziałem wam, że Ja jestem. Jeżeli więc Mnie szukacie, pozwólcie tym odejść.	8 וַיַּעַן יֵשׁוּעַ הֲלֹא אָמַרְתִּי לָכֶם אֲנִי הוּא לָכֵן אִם־אֹתִי תְבַקְשׁוּ הַנִּיחוּ לָאֵלֶּה וְיֵלֵכוּ
9 Stało się tak, aby się wypełniło słowo, które wypowiedział: Nie utraciłem żadnego z tych, których Mi dałeś.	9 לְמַלֹּאת הַדָּבָר אֲשֶׁר אָמָר מֵאֵלֶּה אֲשֶׁר נָתַתָּ לִּי לֹא־אָבַד לִי אַף־אֶחָד
10 Wówczas Szymon Piotr, mając przy sobie miecz, dobył go, uderzył sługę arcykapłana i odciął mu prawe ucho. A słudze było na imię Malchos.	10 וּלְשִׁמְעוֹן פֶּטְרוֹס חֶרֶב וַיִּשְׁלְפָהּ וַיַּךְ אֶת־עֶבֶד הַכֹּהֵן הַגָּדוֹל וַיְקַצֵּץ אֶת־אָזְנוֹ הַיְמָנִית וְשֵׁם הָעֶבֶד מַלְכוֹס
11 Na to rzekł Jezus do Piotra: Schowaj miecz do pochwy. Czyż nie mam pić kielicha, który Mi podał Ojciec?	11 וַיֹּאמֶר יֵשׁוּעַ אֶל־פֶּטְרוֹס הָשֵׁב חַרְבְּךָ אֶל־נְדָנָהּ הֲכִי לֹא־אֶשְׁתֶּה אֶת־הַכּוֹס אֲשֶׁר נָתַן־לִי אָבִי
12 Wówczas kohorta oraz trybun razem ze strażnikami żydowskimi pojmali Jezusa, związali Go	12 אָז תָּפְשֹוּ הַגְּדוּד וְשַׂר הָאֶלֶף וּמְשָׁרְתֵי הַיְּהוּדִים אֶת־יֵשׁוּעַ וַיַּאַסְרֻהוּ
13 i zaprowadzili najpierw do Annasza. Był on bowiem teściem Kajfasza, który owego roku pełnił urząd arcykapłański.	13 וַיּוֹלִיכֻהוּ בָרִאשׁוֹנָה אֶל־חָנָן וְהוּא חֹתֵן קַיָּפָא אֲשֶׁר שִׁמֵּשׁ בִּכְהֻנָּה גְדוֹלָה בַּשָּׁנָה הַהִיא
14 Właśnie Kajfasz poradził Żydom, że warto, aby jeden człowiek zginął za naród.	14 הוּא קַיָּפָא אֲשֶׁר יָעַץ אֶת־הַיְּהוּדִים כִּי טוֹב אֲשֶׁר אִישׁ־אֶחָד יֹאבַד בְּעַד כָּל־הָעָם
15 A szedł za Jezusem Szymon Piotr razem z innym uczniem. Uczeń ten był znany arcykapłanowi i dlatego wszedł za Jezusem na dziedziniec arcykapłana,	15 וְשִׁמְעוֹן פֶּטְרוֹס וְתַלְמִיד אַחֵר הָלְכוּ אַחֲרֵי יֵשׁוּעַ וְהַתַּלְמִיד הַהוּא הָיָה נוֹדָע לַכֹּהֵן הַגָּדוֹל וַיָּבֹא עִם־יֵשׁוּעַ לַחֲצַר הַכֹּהֵן הַגָּדוֹל
16 podczas gdy Piotr zatrzymał się przed bramą na zewnątrz. Wszedł więc ów drugi uczeń, znany arcykapłanowi, pomówił z odźwierną i wprowadził Piotra do środka.	16 וּפֶטְרוֹס עָמַד מִחוּץ לַפָּתַח וַיֵּצֵא הַתַּלְמִיד הָאַחֵר הַמְיֻדָּע לַכֹּהֵן הַגָּדוֹל וַיְדַבֵּר אֶל־הַשֹּׁעֶרֶת וַיָּבֵא אֶת־פֶּטְרוֹס פְּנִימָה
17 A służąca odźwierna rzekła do Piotra: Czy może i ty jesteś jednym spośród uczniów tego człowieka? On odpowiedział: Nie jestem.	17 וַתֹּאמֶר הָאָמָה הַשֹּׁעֶרֶת אֶל־פֶּטְרוֹס הֲלֹא גַם־אַתָּה מִתַּלְמִידֵי הָאִישׁ הַזֶּה וַיֹּאמֶר אֵינֶנִּי
18 A ponieważ było zimno, strażnicy i słudzy rozpaliwszy ognisko stali przy nim i grzali się. Wśród nich stał także Piotr i grzał się.	18 וְהָעֲבָדִים וְהַמְשָׁרְתִים בִּעֲרוּ אֵשׁ גֶּחָלִים כִּי עֶת־קֹר הָיְתָה וַיַּעַמְדוּ־שָׁם וַיִּתְחַמָּמוּ וְגַם־פֶּטְרוֹס עֹמֵד עִמָּם וּמִתְחַמֵּם
19 Arcykapłan więc zapytał Jezusa o Jego uczniów i o Jego naukę.	19 וַיִּשְׁאַל הַכֹּהֵן הַגָּדוֹל אֶת־יֵשׁוּעַ עַל־תַּלְמִידָיו וְעַל־לִקְחוֹ
20 Jezus mu odpowiedział: Ja przemawiałem jawnie przed światem. Uczyłem zawsze w synagodze i w świątyni, gdzie się gromadzą wszyscy Żydzi. Potajemnie zaś nie uczyłem niczego.	20 וַיַּעַן אֹתוֹ יֵשׁוּעַ אָנֹכִי בְּגָלוּי דִּבַּרְתִּי אֶל־הָעוֹלָם וְתָמִיד לִמַּדְתִּי בְּבֵית הַכְּנֵסֶת וּבְבֵית הַמִּקְדָּשׁ אֲשֶׁר כָּל־הַיְּהוּדִים נִקְהָלִים שָׁמָּה וְלֹא־דִבַּרְתִּי דָבָר בַּסָּתֶר
21 Dlaczego Mnie pytasz? Zapytaj tych, którzy słyszeli, co im mówiłem. Oto oni wiedzą, co powiedziałem.	21 וּמַה־תִּשְׁאַל אֹתִי שְׁאַל־נָא אֶת־הַשֹּׁמְעִים מַה־שֶּׁדִּבַּרְתִּי אֲלֵיהֶם הִנָּם יוֹדְעִים אֶת־אֲשֶׁר אָמָרְתִּי
22 Gdy to powiedział, jeden ze sług obok stojących spoliczkował Jezusa, mówiąc: Tak odpowiadasz arcykapłanowi?	22 וַיְהִי כְּדַבְּרוֹ הַדְּבָרִים הָאֵלֶּה וַיַּךְ אַחַד הַמְשָׁרְתִים הָעֹמֵד שָׁמָּה אֶת־יֵשׁוּעַ עַל־הַלֶּחִי וַיֹּאמַר הֲכָזֹאת תַּעֲנֶה אֶת־הַכֹּהֵן הַגָּדוֹל
23 Odrzekł mu Jezus: Jeżeli źle powiedziałem, udowodnij, co było złego. A jeżeli dobrze, to dlaczego Mnie bijesz?	23 וַיַּעַן אוֹתוֹ יֵשׁוּעַ אִם־רָעָה דִבַּרְתִּי תְּנָה־עֵד כִּי־רָעָה הִיא וְאִם־טוֹב מַדּוּעַ תִּסְטְרֵנִי
24 Następnie Annasz wysłał Go związanego do arcykapłana Kajfasza.	24 וַיְשַׁלְּחֵהוּ חָנָן אָסוּר בָּאזִקִּים אֶל־קַיָּפָא הַכֹּהֵן הַגָּדוֹל
25 A Szymon Piotr stał i grzał się. Powiedzieli wówczas do niego: Czy i ty nie jesteś jednym z Jego uczniów? On zaprzeczył mówiąc: Nie jestem.	25 וְשִׁמְעוֹן פֶּטְרוֹס עֹמֵד וּמִתְחַמֵּם וַיֹּאמְרוּ אֵלָיו הֲלֹא גַם־אַתָּה מִתַּלְמִידָיו וַיְכַחֵשׁ וַיֹּאמֶר אֵינֶנִּי
26 Jeden ze sług arcykapłana, krewny tego, któremu Piotr odciął ucho, rzekł: Czyż nie ciebie widziałem razem z Nim w ogrodzie?	26 וַיֹּאמֶר אִישׁ מֵעַבְדֵי הַכֹּהֵן הַגָּדוֹל וְהוּא מוֹדָע לַאֲשֶׁר קִצֵּץ פֶּטְרוֹס אֶת־אָזְנוֹ הֲלֹא רְאִיתִיךָ עִמּוֹ בְּתוֹךְ הַגָּן
27 Piotr znowu zaprzeczył i natychmiast kogut zapiał.	27 וַיֹּסֶף פֶּטְרוֹס לְכַחֵשׁ וּפִתְאֹם קָרָא הַתַּרְנְגוֹל
28 Od Kajfasza zaprowadzili Jezusa do pretorium. A było to wczesnym rankiem. Oni sami jednak nie weszli do pretorium, aby się nie skalać, lecz aby móc spożyć Paschę.	28 וַיּוֹלִיכוּ אֶת־יֵשׁוּעַ מִבֵּית קַיָּפָא אֶל־בֵּית הַמִּשְׁפָּט וַיְהִי בַּבֹּקֶר הַשְׁכֵּם וְהֵמָּה לֹא נִכְנְסוּ אֶל־בֵּית הַמִּשְׁפָּט לְמַעַן אֲשֶׁר לֹא־יִטַּמְּאוּ כִּי אִם־יֹאכְלוּ אֶת־הַפָּסַח
29 Dlatego Piłat wyszedł do nich na zewnątrz i rzekł: Jaką skargę wnosicie przeciwko temu człowiekowi?	29 וַיֵּצֵא פִילָטוֹס אֲלֵיהֶם וַיֹּאמַר עַל־מֶה תַאֲשִׁימוּ אֶת־הָאִישׁ הַזֶּה
30 W odpowiedzi rzekli do niego: Gdyby to nie był złoczyńca, nie wydalibyśmy Go tobie.	30 וַיַּעֲנוּ וַיֹּאמְרוּ אֵלָיו לוּלֵא הָיָה זֶה עֹשֶׂה רָע כִּי עַתָּה לֹא הִסְגַּרְנֻהוּ אֵלֶיךָ
31 Piłat więc rzekł do nich: Weźcie Go wy i osądźcie według swojego prawa. Odpowiedzieli mu Żydzi: Nam nie wolno nikogo zabić.	31 וַיֹּאמֶר אֲלֵיהֶם פִּילָטוֹס קָחֻהוּ אַתֶּם עִמָּכֶם וַעֲשֹוּ מִשְׁפָּטוֹ כְּתוֹרַתְכֶם וַיֹּאמְרוּ אֵלָיו הַיְּהוּדִים אֵין־לָנוּ רִשְׁיוֹן לְהָמִית אִישׁ
32 Tak miało się spełnić słowo Jezusa, w którym zapowiedział, jaką śmiercią miał umrzeć.	32 לְמַלֹּאת דְּבַר יֵשׁוּעַ אֲשֶׁר דִּבֵּר לִרְמֹז אֵיזֶה מָוֶת עָתִיד הוּא לָמוּת
33 Wtedy powtórnie wszedł Piłat do pretorium, a przywoławszy Jezusa rzekł do Niego: Czy Ty jesteś Królem żydowskim?	33 וַיָּשָׁב פִּילָטוֹס אֶל־בֵּית הַמִּשְׁפָּט וַיִּקְרָא אֶל־יֵשׁוּעַ וַיֹּאמֶר אֵלָיו הַאַתָּה הוּא מֶלֶךְ הַיְּהוּדִים
34 Jezus odpowiedział: Czy to mówisz od siebie, czy też inni powiedzieli ci o Mnie?	34 וַיַּעַן אֹתוֹ יֵשׁוּעַ הֲמִלִּבְּךָ תְּדַבֵּר זֹאת אוֹ אֲחֵרִים הִגִּידוּ־לְךָ עָלָי
35 Piłat odparł: Czy ja jestem Żydem? Naród Twój i arcykapłani wydali mi Ciebie. Coś uczynił?	35 וַיַּעַן פִּילָטוֹס הַאַף אָנֹכִי יְהוּדִי הֲלֹא עַמְּךָ וְרָאשֵׁי הַכֹּהֲנִים הִסְגִּירוּךָ אֵלָי מֶה עָשִׂיתָ
36 Odpowiedział Jezus: Królestwo moje nie jest z tego świata. Gdyby królestwo moje było z tego świata, słudzy moi biliby się, abym nie został wydany Żydom. Teraz zaś królestwo moje nie jest stąd.	36 וַיַּעַן יֵשׁוּעַ מַלְכוּתִי אֵינֶנָּה מִן־הָעוֹלָם הַזֶּה אִם־הָיְתָה מַלְכוּתִי מִן־הָעוֹלָם הַזֶּה כִּי אָז נִלְחֲמוּ לִי מְשָׁרְתַי לְבִלְתִּי הִמָּסֵר בְּיַד הַיְּהוּדִים וְעַתָּה מַלְכוּתִי אֵינֶנָּה מִפֹּה
37 Piłat zatem powiedział do Niego: A więc jesteś królem? / Odpowiedział Jezus: / Tak, jestem królem. Ja się na to narodziłem i na to przyszedłem na świat, aby dać świadectwo prawdzie. Każdy, kto jest z prawdy, słucha mojego głosu.	37 וַיֹּאמֶר אֵלָיו פִּילָטוֹס אִם־כֵּן אֵפוֹא מֶלֶךְ אָתָּה וַיַּעַן יֵשׁוּעַ אַתָּה אָמַרְתָּ כִּי־מֶלֶךְ אָנֹכִי לָזֶה נוֹלַדְתִּי וְלָזֶה בָּאתִי לָעוֹלָם לְהָעִיד עַל הָאֱמֶת כָּל־אֲשֶׁר הוּא מִן־הָאֱמֶת יִשְׁמַע בְּקוֹלִי
38 Rzekł do Niego Piłat: Cóż to jest prawda? To powiedziawszy wyszedł powtórnie do Żydów i rzekł do nich: Ja nie znajduję w Nim żadnej winy.	38 וַיֹּאמֶר אֵלָיו פִּילָטוֹס מָה הִיא הָאֱמֶת וְאַחֲרֵי דַּבְּרוֹ זֹאת יָצָא שֵׁנִית אֶל־הַיְּהוּדִים וַיֹּאמֶר אֲלֵיהֶם אֲנִי לֹא־מָצָאתִי בוֹ כָּל־עָוֺן
39 Jest zaś u was zwyczaj, że na Paschę uwalniam wam jednego /więźnia/. Czy zatem chcecie, abym wam uwolnił Króla żydowskiego?	39 הֵן מִנְהָג הוּא בָּכֶם כִּי אֲשַׁלַּח לָכֶם אִישׁ אֶחָד חָפְשִׁי בַּפָּסַח הֲיֵשׁ אֶת־נַפְשְׁכֶם כִּי־אֲשַׁלַּח לָכֶם אֶת־מֶלֶךְ הַיְּהוּדִים
40 Oni zaś powtórnie zawołali: Nie tego, lecz Barabasza! A Barabasz był zbrodniarzem.	40 וַיּוֹסִיפוּ וַיִּצְעֲקוּ לֵאמֹר לֹא אֶת־הָאִישׁ הַזֶּה אֶלָּא אֶת־בַּר־אַבָּא וּבַר־אַבָּא הָיָה מְרַצֵּחַ