1 Na sześć dni przed Paschą Jezus przybył do Betanii, gdzie mieszkał Łazarz, którego Jezus wskrzesił z martwych. | 1 ثم قبل الفصح بستة ايام أتى يسوع الى بيت عنيا حيث كان لعازر الميت الذي اقامه من الاموات. |
2 Urządzono tam dla Niego ucztę. Marta posługiwała, a Łazarz był jednym z zasiadających z Nim przy stole. | 2 فصنعوا له هناك عشاء. وكانت مرثا تخدم واما لعازر فكان احد المتكئين معه. |
3 Maria zaś wzięła funt szlachetnego i drogocennego olejku nardowego i namaściła Jezusowi nogi, a włosami swymi je otarła. A dom napełnił się wonią olejku. | 3 فاخذت مريم منا من طيب ناردين خالص كثير الثمن ودهنت قدمي يسوع ومسحت قدميه بشعرها. فامتلأ البيت من رائحة الطيب. |
4 Na to rzekł Judasz Iskariota, jeden z uczniów Jego, ten, który miał Go wydać: | 4 فقال واحد من تلاميذه وهو يهوذا سمعان الاسخريوطي المزمع ان يسلمه |
5 Czemu to nie sprzedano tego olejku za trzysta denarów i nie rozdano ich ubogim? | 5 لماذا لم يبع هذا الطيب بثلاث مئة دينار ويعط للفقراء. |
6 Powiedział zaś to nie dlatego, jakoby dbał o biednych, ale ponieważ był złodziejem, i mając trzos wykradał to, co składano. | 6 قال هذا ليس لانه كان يبالي بالفقراء بل لانه كان سارقا وكان الصندوق عنده وكان يحمل ما يلقى فيه. |
7 Na to Jezus powiedział: Zostaw ją! Przechowała to, aby /Mnie namaścić/ na dzień mojego pogrzebu. | 7 فقال يسوع اتركوها. انها ليوم تكفيني قد حفظته. |
8 Bo ubogich zawsze macie u siebie, ale Mnie nie zawsze macie. | 8 لان الفقراء معكم في كل حين. واما انا فلست معكم في كل حين |
9 Wielki tłum Żydów dowiedział się, że tam jest; a przybyli nie tylko ze względu na Jezusa, ale także by ujrzeć Łazarza, którego wskrzesił z martwych. | 9 فعلم جمع كثير من اليهود انه هناك فجاءوا ليس لاجل يسوع فقط بل لينظروا ايضا لعازر الذي اقامه من الاموات. |
10 Arcykapłani zatem postanowili stracić również Łazarza, | 10 فتشاور رؤساء الكهنة ليقتلوا لعازر ايضا. |
11 Gdyż wielu z jego powodu odłączyło się od Żydów i uwierzyło w Jezusa. | 11 لان كثيرين من اليهود كانوا بسببه يذهبون ويؤمنون بيسوع |
12 Nazajutrz wielki tłum, który przybył na święto, usłyszawszy, że Jezus przybywa do Jerozolimy, | 12 وفي الغد سمع الجمع الكثير الذي جاء الى العيد ان يسوع آت الى اورشليم. |
13 wziął gałązki palmowe i wybiegł Mu naprzeciw. Wołali: Hosanna! Błogosławiony, który przychodzi w imię Pańskie oraz Król izraelski! | 13 فأخذوا سعوف النخل وخرجوا للقائه وكانوا يصرخون أوصنّا مبارك الآتي باسم الرب ملك اسرائيل. |
14 A gdy Jezus znalazł osiołka, dosiadł go, jak jest napisane: | 14 ووجد يسوع جحشا فجلس عليه كما هو مكتوب |
15 Nie bój się, Córo Syjońska! Oto Król twój przychodzi, siedząc na oślęciu. | 15 لا تخافي يا ابنة صهيون. هوذا ملكك يأتي جالسا على جحش اتان. |
16 Z początku Jego uczniowie tego nie zrozumieli. Ale gdy Jezus został uwielbiony, wówczas przypomnieli sobie, że to o Nim było napisane i że tak Mu uczynili. | 16 وهذه الامور لم يفهمها تلاميذه اولا. ولكن لما تمجد يسوع حينئذ تذكروا ان هذه كانت مكتوبة عنه وانهم صنعوا هذه له. |
17 Dawał więc świadectwo ten tłum, który był z Nim wówczas, kiedy Łazarza z grobu wywołał i wskrzesił z martwych. | 17 وكان الجمع الذي معه يشهد انه دعا لعازر من القبر واقامه من الاموات. |
18 Dlatego też tłum wyszedł Mu na spotkanie, ponieważ usłyszał, że ten znak uczynił. | 18 لهذا ايضا لاقاه الجمع لانهم سمعوا انه كان قد صنع هذه الآية. |
19 Faryzeusze zaś mówili jeden do drugiego: Widzicie, że nic nie zyskujecie? Patrz - świat poszedł za Nim. | 19 فقال الفريسيون بعضهم لبعض انظروا. انكم لا تنفعون شيئا. هوذا العالم قد ذهب وراءه |
20 A wśród tych, którzy przybyli, aby oddać pokłon /Bogu/ w czasie święta, byli też niektórzy Grecy. | 20 وكان اناس يونانيون من الذين صعدوا ليسجدوا في العيد. |
21 Oni więc przystąpili do Filipa, pochodzącego z Betsaidy Galilejskiej, i prosili go mówiąc: Panie, chcemy ujrzeć Jezusa. | 21 فتقدم هؤلاء الى فيلبس الذي من بيت صيدا الجليل وسألوه قائلين يا سيد نريد ان نرى يسوع. |
22 Filip poszedł i powiedział Andrzejowi. Z kolei Andrzej i Filip poszli i powiedzieli Jezusowi. | 22 فأتى فيلبس وقال لاندراوس ثم قال اندراوس وفيلبس ليسوع. |
23 A Jezus dał im taką odpowiedź: Nadeszła godzina, aby został uwielbiony Syn Człowieczy. | 23 واما يسوع فاجابهما قائلا قد أتت الساعة ليتمجد ابن الانسان. |
24 Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Jeżeli ziarno pszenicy wpadłszy w ziemię nie obumrze, zostanie tylko samo, ale jeżeli obumrze, przynosi plon obfity. | 24 الحق الحق اقول لكم ان لم تقع حبة الحنطة في الارض وتمت فهي تبقى وحدها. ولكن ان ماتت تأتي بثمر كثير. |
25 Ten, kto kocha swoje życie, traci je, a kto nienawidzi swego życia na tym świecie, zachowa je na życie wieczne. | 25 من يحب نفسه يهلكها ومن يبغض نفسه في هذا العالم يحفظها الى حياة ابدية. |
26 A kto by chciał Mi służyć, niech idzie na Mną, a gdzie Ja jestem, tam będzie i mój sługa. A jeśli ktoś Mi służy, uczci go mój Ojciec. | 26 ان كان احد يخدمني فليتبعني . وحيث اكون انا هناك ايضا يكون خادمي. وان كان احد يخدمني يكرمه الآب. |
27 Teraz dusza moja doznała lęku i cóż mam powiedzieć? Ojcze, wybaw Mnie od tej godziny. Nie, właśnie dlatego przyszedłem na tę godzinę. | 27 الآن نفسي قد اضطربت. وماذا اقول. ايها الآب نجني من هذه الساعة. ولكن لاجل هذا أتيت الى هذه الساعة. |
28 Ojcze, wsław Twoje imię. Wtem rozległ się głos z nieba: Już wsławiłem i jeszcze wsławię. | 28 ايها الآب مجد اسمك. فجاء صوت من السماء مجدت وامجد ايضا. |
29 Tłum stojący /to/ usłyszał i mówił: Zagrzmiało! Inni mówili: Anioł przemówił do Niego. | 29 فالجمع الذي كان واقفا وسمع قال قد حدث رعد. وآخرون قالوا قد كلمه ملاك. |
30 Na to rzekł Jezus: Głos ten rozległ się nie ze względu na Mnie, ale ze względu na was. | 30 اجاب يسوع وقال ليس من اجلي صار هذا الصوت بل من اجلكم. |
31 Teraz odbywa się sąd nad tym światem. Teraz władca tego świata zostanie precz wyrzucony. | 31 الآن دينونة هذا العالم. الآن يطرح رئيس هذا العالم خارجا. |
32 A Ja, gdy zostanę nad ziemię wywyższony, przyciągnę wszystkich do siebie. | 32 وانا ان ارتفعت عن الارض اجذب اليّ الجميع. |
33 To powiedział zaznaczając, jaką śmiercią miał umrzeć. | 33 قال هذا مشيرا الى اية ميتة كان مزمعا ان يموت. |
34 Na to tłum Mu odpowiedział: Myśmy się dowiedzieli z Prawa, że Mesjasz ma trwać na wieki. Jakżeż Ty możesz mówić, że potrzeba wywyższyć Syna Człowieczego? Któż to jest ten Syn Człowieczy? | 34 فاجابه الجمع نحن سمعنا من الناموس ان المسيح يبقى الى الابد. فكيف تقول انت انه ينبغي ان يرتفع ابن الانسان. من هو هذا ابن الانسان. |
35 Odpowiedział im więc Jezus: Jeszcze przez krótki czas przebywa wśród was światłość. Chodźcie, dopóki macie światłość, aby was ciemność nie ogarnęła. A kto chodzi w ciemności, nie wie, dokąd idzie. | 35 فقال لهم يسوع النور معكم زمانا قليلا بعد. فسيروا ما دام لكم النور لئلا يدرككم الظلام. والذي يسير في الظلام لا يعلم الى اين يذهب. |
36 Dopóki światłość macie, wierzcie w światłość, abyście byli synami światłości. To powiedział Jezus i odszedł, i ukrył się przed nimi. | 36 ما دام لكم النور آمنوا بالنور لتصيروا ابناء النور. تكلم يسوع بهذا ثم مضى واختفى عنهم |
37 Chociaż jednak uczynił On przed nimi tak wielkie znaki, nie uwierzyli w Niego, | 37 ومع انه كان قد صنع امامهم آيات هذا عددها لم يؤمنوا به. |
38 aby się spełniło słowo proroka Izajasza, który rzekł: Panie, któż uwierzył naszemu głosowi? A ramię Pańskie komu zostało objawione? | 38 ليتم قول اشعياء النبي الذي قاله يا رب من صدق خبرنا ولمن استعلنت ذراع الرب. |
39 Dlatego nie mogli uwierzyć, ponieważ znów rzekł Izajasz: | 39 لهذا لم يقدروا ان يؤمنوا. لان اشعياء قال ايضا. |
40 Zaślepił ich oczy i twardym uczynił ich serce, żeby nie widzieli oczami oraz nie poznali sercem i nie nawrócili się, ażebym ich uzdrowił. | 40 قد أعمى عيونهم واغلظ قلوبهم لئلا يبصروا بعيونهم ويشعروا بقلوبهم ويرجعوا فاشفيهم. |
41 Tak powiedział Izajasz, ponieważ ujrzał chwałę Jego i o Nim mówił. | 41 قال اشعياء هذا حين رأى مجده وتكلم عنه. |
42 Niemniej jednak i spośród przywódców wielu w Niego uwierzyło, ale z obawy przed faryzeuszami nie przyznawali się, aby ich nie wyłączono z synagogi. | 42 ولكن مع ذلك آمن به كثيرون من الرؤساء ايضا غير انهم لسبب الفريسيين لم يعترفوا به لئلا يصيروا خارج المجمع. |
43 Bardziej bowiem umiłowali chwałę ludzką aniżeli chwałę Bożą. | 43 لانهم احبوا مجد الناس اكثر من مجد الله |
44 Jezus zaś tak wołał: Ten, kto we Mnie wierzy, wierzy nie we Mnie, lecz w Tego, który Mnie posłał. | 44 فنادى يسوع وقال. الذي يؤمن بي ليس يؤمن بي بل بالذي ارسلني. |
45 A kto Mnie widzi, widzi Tego, który Mnie posłał. | 45 والذي يراني يرى الذي ارسلني. |
46 Ja przyszedłem na świat jako światło, aby każdy, kto we Mnie wierzy, nie pozostawał w ciemności. | 46 انا قد جئت نورا الى العالم حتى كل من يؤمن بي لا يمكث في الظلمة. |
47 A jeżeli ktoś posłyszy słowa moje, ale ich nie zachowa, to Ja go nie sądzę. Nie przyszedłem bowiem po to, aby świat sądzić, ale aby świat zbawić. | 47 وان سمع احد كلامي ولم يؤمن فانا لا ادينه. لاني لم آت لادين العالم بل لاخلّص العالم. |
48 Kto gardzi Mną i nie przyjmuje słów moich, ten ma swego sędziego: słowo, które powiedziałem, ono to będzie go sądzić w dniu ostatecznym. | 48 من رذلني ولم يقبل كلامي فله من يدينه. الكلام الذي تكلمت به هو يدينه في اليوم الاخير. |
49 Nie mówiłem bowiem sam od siebie, ale Ten, który Mnie posłał, Ojciec, On Mi nakazał, co mam powiedzieć i oznajmić. | 49 لاني لم اتكلم من نفسي لكن الآب الذي ارسلني هو اعطاني وصية ماذا اقول وبماذا اتكلم. |
50 A wiem, że przykazanie Jego jest życiem wiecznym. To, co mówię, mówię tak, jak Mi Ojciec powiedział. | 50 وانا اعلم ان وصيته هي حياة ابدية. فما اتكلم انا به فكما قال لي الآب هكذا اتكلم |