Ewangelia wg św. Mateusza 15

Biblia Tysiąclecia	Biblija Hrvatski
1 Wtedy przyszli do Jezusa faryzeusze i uczeni w Piśmie z Jerozolimy z zapytaniem:	1 Tada pristupe Isusu farizeji i pismoznanci iz Jeruzalema govoreći:
2 Dlaczego Twoi uczniowie postępują wbrew tradycji starszych? Bo nie myją sobie rąk przed jedzeniem.	2 »Zašto tvoji učenici prestupaju predaju starih? Ne umivaju rukû prije jela!«
3 On im odpowiedział: Dlaczego i wy przestępujecie przykazanie Boże dla waszej tradycji?	3 On im odgovori: »A zašto vi prestupate zapovijed Božju radi svoje predaje?
4 Bóg przecież powiedział: Czcij ojca i matkę oraz: Kto złorzeczy ojcu lub matce, niech śmierć poniesie.	4 Ta reče Bog: Poštuj oca i majku! I: Tko prokune oca ili majku, smrću neka se kazni!
5 Wy zaś mówicie: Kto by oświadczył ojcu lub matce: Darem [złożonym w ofierze] jest to, co dla ciebie miało być wsparciem ode mnie,	5 A vi velite: ‘Rekne li tko ocu ili majci: Pomoć koja te od mene ide neka bude sveti dar,
6 ten nie potrzebuje czcić swego ojca ni matki. I tak ze względu na waszą tradycję znieśliście przykazanie Boże.	6 ne treba da poštuje oca svoga ni majku svoju.’ Tako dokinuste riječ Božju radi svoje predaje.
7 Obłudnicy, dobrze powiedział o was prorok Izajasz:	7 Licemjeri, dobro prorokova o vama Izaija:
8 Ten lud czci Mnie wargami, lecz sercem swym daleko jest ode Mnie.	8 Narod me ovaj usnama časti, a srce mu je daleko od mene.
9 Ale czci mnie na próżno, ucząc zasad podanych przez ludzi.	9 Uzalud me štuju naučavajući nauke – uredbe ljudske.«
10 Potem przywołał do siebie tłum i rzekł do niego: Słuchajcie i chciejcie zrozumieć.	10 Tada dozove mnoštvo i reče: »Slušajte i razumijte!
11 Nie to, co wchodzi do ust, czyni człowieka nieczystym, ale co z ust wychodzi, to go czyni nieczystym.	11 Ne onečišćuje čovjeka što ulazi u usta, nego što iz usta izlazi – to čovjeka onečišćuje.«
12 Wtedy przystąpili do Niego uczniowie i rzekli: Wiesz, że faryzeusze zgorszyli się, gdy usłyszeli to powiedzenie?	12 Tada pristupe k njemu učenici i kažu mu: »Znaš li da su se farizeji sablaznili kad su čuli tu riječ?«
13 On zaś odrzekł: Każda roślina, której nie sadził mój Ojciec niebieski, będzie wyrwana.	13 On im odgovori: »Svaki nasad koji ne posadi Otac moj nebeski iskorijenit će se.
14 Zostawcie ich! To są ślepi przewodnicy ślepych. Lecz jeśli ślepy ślepego prowadzi, obaj w dół wpadną.	14 Pustite ih! Slijepi su, vođe slijepaca! A ako slijepac slijepca vodi, obojica će u jamu pasti.«
15 Wtedy Piotr zabrał głos i rzekł do Niego: Wytłumacz nam tę przypowieść!	15 Petar prihvati i reče mu: »Protumači nam tu prispodobu!«
16 On rzekł: To i wy jeszcze niepojętni jesteście?	16 A on reče: »I vi još uvijek ne razumijete?
17 Nie rozumiecie, że wszystko, co wchodzi do ust, do żołądka idzie i wydala się na zewnątrz.	17 Ne shvaćate li: sve što ulazi na usta, ide u trbuh te se izbacuje u zahod.
18 Lecz to, co z ust wychodzi, pochodzi z serca, i to czyni człowieka nieczystym.	18 Naprotiv, što iz usta izlazi, iz srca izvire i to onečišćuje čovjeka.
19 Z serca bowiem pochodzą złe myśli, zabójstwa, cudzołóstwa, czyny nierządne, kradzieże, fałszywe świadectwa, przekleństwa.	19 Ta iz srca izviru opake namisli, ubojstva, preljubi, bludništva, krađe, lažna svjedočanstva, psovke.
20 To właśnie czyni człowieka nieczystym. To zaś, że się je nie umytymi rękami, nie czyni człowieka nieczystym.	20 To onečišćuje čovjeka; a jesti neopranih ruku ne onečišćuje čovjeka.«
21 Potem Jezus odszedł stamtąd i podążył w stronę Tyru i Sydonu.	21 Isus zatim ode odande i povuče se u krajeve tirske i sidonske.
22 A oto kobieta kananejska, wyszedłszy z tamtych okolic, wołała: Ulituj się nade mną, Panie, Synu Dawida! Moja córka jest ciężko dręczona przez złego ducha.	22 I gle: žena neka, Kanaanka iz onih krajeva, iziđe vičući: »Smiluj mi se, Gospodine, Sine Davidov! Kći mi je teško opsjednuta!«
23 Lecz On nie odezwał się do niej ani słowem. Na to podeszli Jego uczniowie i prosili Go: Odpraw ją, bo krzyczy za nami!	23 Ali on joj ne uzvrati ni riječi. Pristupe mu na to učenici te ga moljahu: »Udovolji joj jer viče za nama.«
24 Lecz On odpowiedział: Jestem posłany tylko do owiec, które poginęły z domu Izraela.	24 On odgovori: »Poslan sam samo k izgubljenim ovcama doma Izraelova.«
25 A ona przyszła, upadła przed Nim i prosiła: Panie, dopomóż mi!	25 Ali ona priđe, pokloni mu se ničice i kaže: »Gospodine, pomozi mi!«
26 On jednak odparł: Niedobrze jest zabrać chleb dzieciom a rzucić psom.	26 On odgovori: »Ne priliči uzeti kruh djeci i baciti ga psićima.«
27 A ona odrzekła: Tak, Panie, lecz i szczenięta jedzą z okruszyn, które spadają ze stołów ich panów.	27 A ona će: »Da, Gospodine! Ali psići jedu od mrvica što padaju sa stola njihovih gospodara!«
28 Wtedy Jezus jej odpowiedział: O niewiasto wielka jest twoja wiara; niech ci się stanie, jak chcesz! Od tej chwili jej córka była zdrowa.	28 Tada joj Isus reče: »O ženo! Velika je vjera tvoja! Neka ti bude kako želiš.« I ozdravi joj kći toga časa.
29 Stamtąd podążył Jezus dalej i przyszedł nad Jezioro Galilejskie. Wszedł na górę i tam siedział.	29 Otišavši odande, dođe Isus do Galilejskog mora, uziđe na goru i sjede ondje.
30 I przyszły do Niego wielkie tłumy, mając z sobą chromych, ułomnych, niewidomych, niemych i wielu innych, i położyli ich u nóg Jego, a On ich uzdrowił.	30 Tada nagrnu k njemu silan svijet s hromima, kljastima, slijepima, nijemima i mnogima drugima. Polože mu ih do nogu, a on ih izliječi.
31 Tłumy zdumiewały się widząc, że niemi mówią, ułomni są zdrowi, chromi chodzą, niewidomi widzą. I wielbiły Boga Izraela.	31 Gledajući kako su nijemi progovorili, kljasti ozdravili, hromi prohodali, slijepi progledali, divilo se mnoštvo i slavilo Boga Izraelova.
32 Lecz Jezus przywołał swoich uczniów i rzekł: Żal Mi tego tłumu! Już trzy dni trwają przy Mnie, a nie mają co jeść. Nie chcę ich puścić zgłodniałych, żeby kto nie zasłabł w drodze.	32 A Isus dozva svoje učenike pa im reče: »Žao mi je naroda jer su već tri dana uza me, a nemaju što jesti. Otpraviti ih gladne neću da ne klonu putem.«
33 Na to rzekli Mu uczniowie: Skąd tu na pustkowiu weźmiemy tyle chleba żeby nakarmić takie mnóstwo?	33 Kažu mu učenici: »Odakle nam u pustinji toliko kruha da nahranimo toliko mnoštvo?«
34 Jezus zapytał ich: Ile macie chlebów? Odpowiedzieli: Siedem i parę rybek.	34 A Isus im reče: »Koliko kruhova imate?« Oni će: »Sedam, i malo riba.«
35 Polecił ludowi usiąść na ziemi;	35 Nato zapovjedi mnoštvu da posjeda po zemlji,
36 wziął siedem chlebów i ryby, i odmówiwszy dziękczynienie, połamał, dawał uczniom, uczniowie zaś tłumom.	36 uze sedam kruhova i ribe, zahvali, razlomi i davaše učenicima, a učenici mnoštvu.
37 Jedli wszyscy do sytości, a pozostałych ułomków zebrano jeszcze siedem pełnych koszów.	37 I jeli su i nasitili se. A od preteklih ulomaka nakupiše sedam punih košara.
38 Tych zaś, którzy jedli, było cztery tysiące mężczyzn, nie licząc kobiet i dzieci.	38 A blagovalo je četiri tisuće muškaraca, osim žena i djece.
39 Potem odprawił tłumy, wsiadł do łodzi i przybył w granice Magedan.	39 Tada otpusti mnoštvo, uđe u lađu i ode u kraj magadanski.