Księga Mądrości 2

Biblia Tysiąclecia	NEW AMERICAN BIBLE
1 Mylnie rozumując, mówili sobie: Nasze życie jest krótkie i smutne. Nie ma lekarstwa na śmierć człowieczą, nie znamy nikogo, kto by wrócił z Otchłani.	1 they who said among themselves, thinking not aright: "Brief and troublous is our lifetime; neither is there any remedy for man's dying, nor is anyone known to have come back from the nether world.
2 Urodziliśmy się niespodzianie i potem będziemy, jakby nas nigdy nie było. Dech w nozdrzach naszych jak dym, myśl jak iskierka z uderzeń serca naszego:	2 For haphazard were we born, and hereafter we shall be as though we had not been; Because the breath in our nostrils is a smoke and reason is a spark at the beating of our hearts,
3 gdy ona zgaśnie, ciało obróci się w popiół, a duch się rozpłynie jak niestałe powietrze.	3 And when this is quenched, our body will be ashes and our spirit will be poured abroad like unresisting air.
4 Imię nasze pójdzie z czasem w niepamięć i nikt nie wspomni naszych poczynań. Przeminie życie nasze jakby ślad obłoku i rozwieje się jak mgła, ścigana promieniami słońca i żarem jego przybita.	4 Even our name will be forgotten in time, and no one will recall our deeds. So our life will pass away like the traces of a cloud, and will be dispersed like a mist pursued by the sun's rays and overpowered by its heat.
5 Czas nasz jak cień przemija, śmierć nasza nie zna odwrotu: pieczęć przyłożono, i nikt nie powraca.	5 For our lifetime is the passing of a shadow; and our dying cannot be deferred because it is fixed with a seal; and no one returns.
6 Nuże więc! Korzystajmy z tego, co dobre, skwapliwie używajmy świata w młodości!	6 Come, therefore, let us enjoy the good things that are real, and use the freshness of creation avidly.
7 Upijmy się winem wybornym i wonnościami i niech nam nie ujdą wiosenne kwiaty:	7 Let us have our fill of costly wine and perfumes, and let no springtime blossom pass us by;
8 uwijmy sobie wieniec z róż, zanim zwiędną.	8 let us crown ourselves with rosebuds ere they wither.
9 Nikogo z nas braknąć nie może w swawoli, wszędzie zostawmy ślady uciechy: bo to nasz dział, nasze dziedzictwo!	9 Let no meadow be free from our wantonness; everywhere let us leave tokens of our rejoicing, for this our portion is, and this our lot.
10 Udręczmy sprawiedliwego biedaka, nie oszczędźmy wdowy ani wiekowej siwizny starca nie uczcijmy!	10 Let us oppress the needy just man; let us neither spare the widow nor revere the old man for his hair grown white with time.
11 Nasza siła będzie nam prawem sprawiedliwości, bo to, co słabe, gani się jako nieprzydatne.	11 But let our strength be our norm of justice; for weakness proves itself useless.
12 Zróbmy zasadzkę na sprawiedliwego, bo nam niewygodny: sprzeciwia się naszym sprawom, zarzuca nam łamanie prawa, wypomina nam błędy naszych obyczajów.	12 Let us beset the just one, because he is obnoxious to us; he sets himself against our doings, Reproaches us for transgressions of the law and charges us with violations of our training.
13 Chełpi się, że zna Boga, zwie siebie dzieckiem Pańskim.	13 He professes to have knowledge of God and styles himself a child of the LORD.
14 Jest potępieniem naszych zamysłów, sam widok jego jest dla nas przykry,	14 To us he is the censure of our thoughts; merely to see him is a hardship for us,
15 bo życie jego niepodobne do innych i drogi jego odmienne.	15 Because his life is not like other men's, and different are his ways.
16 Uznał nas za coś fałszywego i stroni od dróg naszych jak od nieczystości. Kres sprawiedliwych ogłasza za szczęśliwy i chełpi się Bogiem jako ojcem.	16 He judges us debased; he holds aloof from our paths as from things impure. He calls blest the destiny of the just and boasts that God is his Father.
17 Zobaczmyż, czy prawdziwe są jego słowa, wybadajmy, co będzie przy jego zejściu.	17 Let us see whether his words be true; let us find out what will happen to him.
18 Bo jeśli sprawiedliwy jest synem Bożym, Bóg ujmie się za nim i wyrwie go z ręki przeciwników.	18 For if the just one be the son of God, he will defend him and deliver him from the hand of his foes.
19 Dotknijmy go obelgą i katuszą, by poznać jego łagodność i doświadczyć jego cierpliwości.	19 With revilement and torture let us put him to the test that we may have proof of his gentleness and try his patience.
20 Zasądźmy go na śmierć haniebną, bo - jak mówił - będzie ocalony.	20 Let us condemn him to a shameful death; for according to his own words, God will take care of him."
21 Tak pomyśleli - i pobłądzili, bo własna złość ich zaślepiła.	21 These were their thoughts, but they erred; for their wickedness blinded them,
22 Nie pojęli tajemnic Bożych, nie spodziewali się nagrody za prawość i nie docenili odpłaty dusz czystych.	22 And they knew not the hidden counsels of God; neither did they count on a recompense of holiness nor discern the innocent souls' reward.
23 Bo dla nieśmiertelności Bóg stworzył człowieka - uczynił go obrazem swej własnej wieczności.	23 For God formed man to be imperishable; the image of his own nature he made him.
24 A śmierć weszła na świat przez zawiść diabła i doświadczają jej ci, którzy do niego należą.	24 But by the envy of the devil, death entered the world, and they who are in his possession experience it.