Pieśń nad Pieśniami 2

Biblia Tysiąclecia	Biblija Hrvatski
1 Jam narcyz Saronu, lilia dolin.	1 – Ja sam cvijet šaronski, ljiljan u dolu.
2 Jak lilia pośród cierni, tak przyjaciółka ma pośród dziewcząt.	2 – Što je ljiljan među trnjem, to je prijateljica moja među djevojkama.
3 Jak jabłoń wśród drzew leśnych, tak ukochany mój wśród młodzieńców. W upragnionym jego cieniu usiadłam, a owoc jego słodki memu podniebieniu.	3 – Što je jabuka među šumskim stablima, to je dragi moj među mladićima; bila sam željna hlada njezina i sjedoh, plodovi njeni slatki su grlu mome.
4 Wprowadził mnie do domu wina, i sztandarem jego nade mną jest miłość.	4 Uveo me u odaje vina i pokrio me zastavom ljubavi.
5 Posilcie mnie plackami z rodzynek, wzmocnijcie mnie jabłkami, bo chora jestem z miłości.	5 Okrijepite me kolačima, osvježite jabukama, jer sam bolna od ljubavi.
6 Lewa jego ręka pod głową moją, a prawica jego obejmuje mnie.	6 Njegova mi je lijeva ruka pod glavom, a desnom me grli.
7 Zaklinam was, córki jerozolimskie, na gazele, na łanie pól: Nie budźcie ze snu, nie rozbudzajcie ukochanej, póki nie zechce sama.	7 – Kćeri jeruzalemske, zaklinjem vas srnama i košutama poljskim, ne budite, ne budite ljubav moju dok sama ne bude htjela!
8 Cicho! Ukochany mój! Oto on! Oto nadchodzi! Biegnie przez góry, skacze po pagórkach.	8 Glas dragoga moga! Evo ga, dolazi, prelijeće brda, preskakuje brežuljke.
9 Umiłowany mój podobny do gazeli, do młodego jelenia. Oto stoi za naszym murem, patrzy przez okno, zagląda przez kraty.	9 Dragi je moj kao srna, on je kao jelenče. Evo ga za našim zidom, gleda kroz prozore, zaviruje kroz rešetke.
10 Miły mój odzywa się i mówi do mnie: Powstań, przyjaciółko ma, piękna ma, i pójdź!	10 Dragi moj podiže glas i govori mi: »Ustani, dragano moja, ljepoto moja, i dođi,
11 Bo oto minęła już zima, deszcz ustał i przeszedł.	11 jer evo, zima je već minula, kiša je prošla i nestala.
12 Na ziemi widać już kwiaty, nadszedł czas przycinania winnic, i głos synogarlicy już słychać w naszej krainie.	12 Cvijeće se po zemlji ukazuje, vrijeme pjevanja dođe i glas se grličin čuje u našem kraju.
13 Drzewo figowe wydało zawiązki owoców i winne krzewy kwitnące już pachną. Powstań, przyjaciółko ma, piękna ma, i pójdź!	13 Smokva je izbacila prve plodove, vinograd, u cvatu, miriše. Ustani, dragano moja, ljepoto moja, i dođi.
14 Gołąbko ma, [ukryta] w zagłębieniach skały, w szczelinach przepaści, ukaż mi swą twarz, daj mi usłyszeć swój głos! Bo słodki jest głos twój i twarz pełna wdzięku.	14 Golubice moja, u špiljama kamenim, u skrovištima vrletnim, daj da ti vidim lice i da ti čujem glas, jer glas je tvoj ugodan i lice je tvoje krasno.«
15 Schwytajcie nam lisy, małe lisy, co pustoszą winnice, bo w kwieciu są winnice nasze.	15 Pohvatajte lisice, male lisice što oštećuju vinograde, naše vinograde u cvatu.
16 Mój miły jest mój, a ja jestem jego, on stada swe pasie wśród lilii.	16 Dragi moj pripada meni, a ja njemu, on pase među ljiljanima.
17 Nim wiatr wieczorny powieje i znikną cienie, wróć, bądź podobny, mój miły, do gazeli, do młodego jelenia na górach Beter!	17 Prije nego dan izdahne i sjene se spuste, vrati se, dragi moj: budi lagan kao srna, kao lane na gori Beteru.