Księga Judyty 15

Biblia Tysiąclecia	BIBBIA RICCIOTTI
1 A gdy to usłyszeli ci, którzy byli jeszcze w namiotach, zdumieli się wobec tego zdarzenia.	1 - Or quando tutto l'esercito seppe che Oloferne era stato decapitalo, persero la ragione ed il senno, e spinti solo dalla paura e dallo spavento cercaron salvezza nella fuga;
2 Ogarnął ich lęk i drżenie, i nie było człowieka stojącego obok swego sąsiada, ale uciekali wszyscy po wszystkich drogach na dolinie i na górze.	2 nessuno pertanto parlava coi compagni, ma a capo basso, abbandonata ogni cosa, s'affrettavano a salvarsi dagli ebrei che essi udivano venir loro addosso armati, e fuggivano per le vie de' campi e pei sentieri dei colli.
3 Także i ci, którzy obozowali na wzgórzach wokoło Betulii, rzucili się do ucieczki. Wtedy to dopiero synowie Izraela, każdy mąż zdolny do walki, rzucili się na nich.	3 Vedendo allora i figli d'Israele che quelli fuggivano, si misero ad inseguirli, e corsero dando flato alle trombe e gridando dietro a loro.
4 A Ozjasz wysłał posłów do Baitomestaim, do Bebai, Chobai i Kola, i na całą ziemię Izraela, aby zawiadomili o tym, co się stało, i aby wszyscy ruszyli na nieprzyjaciół, i rozgromili ich.	4 E siccome gli Assiri fuggivano a precipizio sparpagliati, mentre i figli di Israele li inseguivano uniti, questi ne uccidevano quanti ne trovavano.
5 Skoro tylko Izraelici to usłyszeli, wszyscy jednomyślnie uderzyli na nich i ścigali ich aż po Chobę. Przybyli także mieszkańcy Jerozolimy i wszyscy z krainy górskiej, ponieważ ich też powiadomiono o tym, co się stało w obozie ich wrogów. Także Gileadczycy i Galilejczycy uderzyli na nich z wielką siłą z boku i ścigali ich, aż przybyli do Damaszku i w jego okolice.	5 Ozia poi mandò avviso a tuttè le città e province d'Israele.
6 Inni mieszkańcy Betulii napadli na obóz asyryjski, zabrali z niego łupy i bardzo się wzbogacili.	6 Ed ogni provincia c città mandò dietro ai fuggiaschi il fiore della sua gioventù armata; e li inseguirono e li passarono a fil di spada, sino agli ultimi confini della loro terra.
7 Ci zaś Izraelici, którzy powrócili z pogromu, zawładnęli tym, co jeszcze pozostało. Wioski i osiedla w górach i na dolinie zdobyły wielkie łupy. Było ich bowiem ogromne mnóstwo.	7 Quelli poi ch'eran rimasti in Betulia entrarono negli accampamenti assiri, portaron via la preda che gli Assiri fuggendo avevano abbandonata, e se ne caricarono a dovizia.
8 A arcykapłan Joakim i Rada Starszych Izraela, która mieszka w Jerozolimie, przybyli obejrzeć dobrodziejstwa, które Pan wyświadczył Izraelowi, oraz zobaczyć Judytę i złożyć jej życzenia pokoju.	8 E quelli che vincitori tornarono a Betulia portaron seco tutto ciò che era appartenuto agli Assiri, tal che non si potcvan contare i capi di bestiame, gli animali da tiro, e tutto il materiale, cosi, dal più piccolo al più grande, tutti poterono arricchirsi delle loro spoglie.
9 A gdy przyszli do niej, wszyscy jednomyślnie wysławiali ją i mówili: Tyś wywyższeniem Jeruzalem, tyś chlubą wielką Izraela, tyś wielką dumą naszego narodu.	9 Ioachim poi, sommo pontefice, venne da Gerusalemme a Betulia con tutt' i seniori, per vedere Giuditta.
10 Tyś wszystko to ręką swoją uczyniła, dobrze zasłużyłaś się Izraelowi, i spodobało się to Bogu. Niech cię Pan Wszechmogący błogosławi na wieczne czasy! A cały lud odpowiedział: Niech tak będzie!	10 Essa gli uscì incontro, e tutti ad una voce la benedissero, dicendo: «Tu [sei] la gloria di Gerusalemme, tu l'allegrezza di Israele, tu l'onore del nostro popolo.
11 A cały naród łupił jeszcze obóz przez trzydzieści dni. Judycie dali namiot Holofernesa, wszystkie jego srebrne naczynia, łoża, miednice i wszystkie jego sprzęty. A ona przyjęła to, nałożyła na swego muła, zaprzęgła swoje wozy i załadowała to wszystko na nie.	11 Siccome hai operato virilmente, ed il cuor tuo è'stato forte; siccome hai amato la castità e dopo il tuo marito non hai conosciuto altr'uomo; cosi la mano del Signore t'ha sorretta, e perciò sarai benedetta in eterno ».
12 Zgromadziły się też wszystkie kobiety izraelskie, aby ją zobaczyć, i błogosławiły ją, i tańczyły wokół niej, a ona wzięła w ręce gałązki i podała kobietom, które jej towarzyszyły.	12 Rispose tutto il popolo: « Così sia, così sia ».
13 Potem uczyniły sobie wieńce oliwne, ona i jej towarzyszki. I tańcząc szła przed całym ludem, prowadząc ze sobą wszystkie kobiety. Przyłączyli się też do nich wszyscy mężowie izraelscy i uzbrojeni, z wieńcami na głowach, i śpiewali głośno hymny.	13 Trenta giorni bastarono appena al popolo di Israele per raccogliere tutte le spoglie degli Assiri.
14 Judyta rozpoczęła przed całym Izraelem tę pieśń pochwalną, a lud cały wtórował jej w tym wychwalaniu.	14 Or tutto quello che si trovò esser stata proprietà personale di Oloferne, oro, argento, vesti, gemme ed utensili d'ogni genere, fu data a Giuditta; tutto ciò le fu aggiudicato dal popolo.
	15 E tutti erano in festa, uomini e donne, fanciulle e giovani, al suono d'organi e cetre.