Księga Judyty 13

Biblia Tysiąclecia	CATHOLIC PUBLIC DOMAIN
1 A gdy nastała późna pora, słudzy jego spieszyli się, aby odejść. Bagoas zamknął namiot od zewnątrz i oddzielił obecnych od swego pana. A oni odeszli na swoje posłania. Wszyscy bowiem byli zmęczeni, gdyż uczta trwała długo.	1 So then, when it had become late, his servants hurried to their lodgings, and Vagao closed the chamber doors, and he went away.
2 W namiocie pozostała tylko sama Judyta i Holofernes leżący na swoim posłaniu. Upił się bowiem winem.	2 But they were all drowsy from the wine.
3 A Judyta powiedziała swojej niewolnicy, aby stała na zewnątrz przy jej sypialni i pilnowała jej wyjścia tak, jak każdego dnia. Mam wyjść bowiem - rzekła na modlitwę. Także Bagoasowi powiedziała to samo.	3 And Judith was alone in the chamber.
4 I odeszli wszyscy od Holofernesa, a w sypialni nie pozostał nikt od najmniejszego do największego. Wtedy Judyta przystąpiła do jego łoża i powiedziała w swym sercu: Pani, Boże Wszechmogący, spójrz łaskawie w tej godzinie na dzieło rąk moich w celu wywyższenia Jeruzalem!	4 Moreover, Holofernes, being very inebriated, was fast asleep, reclining on his bed.
5 Oto teraz jest odpowiednia chwila, aby odzyskać Twoje dziedzictwo i spełnić mój plan zgładzenia wrogów, którzy przeciwko nam powstali.	5 And Judith told her handmaid to stand outside before the chamber, and to watch.
6 I podeszła do słupa nad łożem przy głowie Holofernesa, zdjęła jego miecz ze słupa,	6 And Judith stood in front of the bed, praying with tears, and her lips moved in silence,
7 a zbliżywszy się do łoża ujęła go za włosy i rzekła: Daj mi siłę w tym dniu, Panie, Boże Izraela!	7 saying: “Confirm me, O Lord God of Israel, and in this hour look kindly upon the works of my hands, so that, just as you promised, you may raise up Jerusalem, your city, and so that, believing through you that this plan is able to be accomplished, I may succeed.”
8 I uderzyła go dwukrotnie z całej siły w kark, i odcięła głowę.	8 And when she had said this, she approached the pillar, which was at the head of the bed, and she released his blade, which was hanging tied to it.
9 Potem zsunęła jego ciało z posłania, zdjęła kotarę ze słupów namiotu i w chwilę później wyszła, podając niewolnicy swojej głowę Holofernesa.	9 And when she had unsheathed it, she grabbed him by the hair of his head, and she said, “Confirm me, O Lord God, in this hour.”
10 Ta zaś włożyła ją do swojej torby na żywność i wyszły razem jak zazwyczaj poza teren obozu na modlitwę. I przeszedłszy przez obóz okrążyły wąwóz górski, i wstąpiły na górę Betulii, i tak doszły do jej bram.	10 And she struck him twice on his neck, and she cut off his head, and she took off his canopy from the pillars, and she rolled away the trunk of his body.
11 A Judyta już z daleka wołała do stróżujących przy bramach: Otwórzcie, otwórzcie bramę! Z nami jest Bóg! Bóg nasz, aby znowu okazać moc w Izraelu i potęgę przeciw wrogom, jak to i dziś uczynił.	11 And after a little while, she went out, and she delivered the head of Holofernes to her handmaid, and she ordered her to put it in her bag.
12 Gdy ludzie z jej miasta usłyszeli jej głos, spieszyli się, aby przejść do bramy miasta, a także zawołali jego starszych.	12 And the two went out, according to their custom, as if to prayer, and they passed through the camp, and having circled around the valley, they came to the gate of the city.
13 I zbiegli się wszyscy od najmniejszego aż do największego, ponieważ wydawało im się nie do wiary, żeby wróciła. Otworzyli bramę i przyjęli je, a zapaliwszy ogień, aby było widno, otoczyli je kołem.	13 And Judith, from a distance, spoke to the watchmen on the walls, “Open the gates, for God is with us, and he has acted with his power in Israel.”
14 A ona donośnym głosem odezwała się do nich: Wysławiajcie Boga, wysławiajcie! Wysławiajcie Go, ponieważ nie oddalił miłosierdzia swego od domu Izraela, ale tej nocy moją ręką pokonał nieprzyjaciół.	14 And it happened that, when the men had heard her voice, they called the elders of the city.
15 Potem wyjęła z torby głowę, pokazała ją i powiedziała do nich: Oto głowa Holofernesa, naczelnego wodza asyryjskich sił zbrojnych, a oto kotara, pod którą leżał pijany. Zabił go Pan ręką kobiety.	15 And all rushed toward her, from the least to the greatest. For, until then, they held no hope that she would return.
16 Na życie Pana, który mnie strzegł na mojej drodze, w którą się wybrałam: uwiodło tamtego oblicze moje na jego zgubę, ale nie popełnił ze mną grzechu, aby mnie splugawić i zhańbić.	16 And, enflaming the lights, they gathered all around her. But she climbed up to a higher place, and she ordered them to be made silent. And when all had quieted down,
17 I zadziwił się bardzo cały naród i upadł na ziemię, oddając pokłon Bogu, i wołał jednogłośnie: Bądź uwielbiony, Boże nasz, który w dniu dzisiejszym rozgromiłeś nieprzyjaciół swego ludu.	17 Judith said: “Praise the Lord our God, who has not abandoned those who hope in him.
18 A Ozjasz powiedział do niej: Błogosławiona jesteś, córko, przez Boga Najwyższego, spomiędzy wszystkich niewiast na ziemi, i niech będzie błogosławiony Pan Bóg, Stwórca nieba i ziemi, który cię prowadził, abyś odcięła głowę wodza naszych nieprzyjaciół.	18 And by me, his handmaid, he has fulfilled his mercy, which he promised to the house of Israel. And he has killed the enemy of his people, by my hand this night.”
19 Twoja ufność nie zatrze się aż na wieki w sercach ludzkich wspominających moc Boga.	19 Then, taking the head of Holofernes from the bag, she displayed it to them, saying: “Behold, the head of Holofernes the leader of the military of the Assyrians, and behold his canopy, under which he reclined in his drunkenness, where the Lord our God struck him by the hand of a woman.
20 Niech to sprawi tobie Bóg, abyś była wywyższona na wieki i ubogacona w dobra, bo nie szczędziłaś swego życia, gdy naród nasz był upokorzony, ale przeciwstawiłaś się naszej zagładzie, postępując prawą drogą przed Bogiem naszym. A cały naród odpowiedział: Niech tak będzie, niech tak będzie!	20 But, as the Lord himself lives, his angel has been my guardian both from my departure, and while staying there, and when returning from there. And the Lord has not permitted me, his handmaid, to be defiled, but he has called me back to you without the pollution of sin, rejoicing in his victory, in my escape, and in your liberation.
	21 Confess everything to him, for he is good, for his mercy is with every generation.”
	22 Then everyone adored the Lord, and they said to her, “The Lord has blessed you by his power, because, through you, he has reduced our enemies to nothing.”
	23 Furthermore, Uzziah, the leader of the people of Israel, said to her: “O daughter, you have been blessed by the Lord, the most high God, above all the women on earth.
	24 Blessed is the Lord, who made heaven and earth, who has guided you in harming the head of the leader of our enemies.
	25 For he has so magnified your name this day, that your praise will not retire from the mouth of men, who will be mindful of the power of the Lord forever, because you have risked your life for the sake of the distress and tribulation of your people, and you have prevented our ruin before the sight of our God.”
	26 And all the people said: “Amen. Amen.”
	27 And so, Achior was called, and he drew near, and Judith said to him: “The God of Israel, to whom you gave testimony, has avenged himself on his enemies. He has cut down the head of all unbelievers, by my hand this night.
	28 And, so that you may determine that this is so, behold, the head of Holofernes, who, in the contempt of his pride, despised the God of Israel and threatened Israel with ruin, saying, ‘When the people of Israel have been captured, I will instruct your sides to be pierced through with a sword.’ ”
	29 Then Achior, seeing the head of Holofernes, and being distressed by fear, fell upon his face on the ground, and his soul became agitated.
	30 In truth, after this, when he had recovered his breath, he fell down before her feet, and he showed reverence for her, and he said:
	31 “Blessed are you by your God, in every tabernacle of Jacob, for in every nation that will hear of your name, the God of Israel will be magnified over you.”