1 I rzekł Tobiasz starszy: | 1 και τωβιτ εγραψεν προσευχην εις αγαλλιασιν και ειπεν |
2 Niech będzie błogosławiony Bóg, który żyje na wieki, i królestwo Jego. Ponieważ On karze i okazuje miłosierdzie, posyła do Otchłani pod ziemię i wyprowadza z największej zagłady. I nie ma nikogo, kto by uszedł Jego ręki. | 2 ευλογητος ο θεος ο ζων εις τους αιωνας και η βασιλεια αυτου οτι αυτος μαστιγοι και ελεα καταγει εις αδην και αναγει και ουκ εστιν ος εκφευξεται την χειρα αυτου |
3 Wysławiajcie Go, synowie Izraela, przed narodami, ponieważ On was rozproszył między nimi. | 3 εξομολογεισθε αυτω οι υιοι ισραηλ ενωπιον των εθνων οτι αυτος διεσπειρεν ημας εν αυτοις |
4 I tam okazywał wam swoją wielkość, wynoście Go pochwałami przed wszystkim, co żyje, ponieważ On sam jest Panem i Bogiem naszym, On sam Ojcem naszym i Bogiem po wszystkie wieki. | 4 εκει υποδειξατε την μεγαλωσυνην αυτου υψουτε αυτον ενωπιον παντος ζωντος καθοτι αυτος κυριος ημων και θεος αυτος πατηρ ημων εις παντας τους αιωνας |
5 On karci was za wasze nieprawości, ale zmiłuje się nad wami wszystkimi i zgromadzi was spośród wszystkich narodów, między którymi zostaliście rozproszeni. | 5 και μαστιγωσει ημας εν ταις αδικιαις ημων και παλιν ελεησει και συναξει ημας εκ παντων των εθνων ου εαν σκορπισθητε εν αυτοις |
6 A kiedy nawrócicie się do Niego całym sercem i z całej duszy, aby postępować przed Nim w prawdzie, wtedy On zwróci się do was i już nigdy nie zakryje oblicza swego przed wami. | 6 εαν επιστρεψητε προς αυτον εν ολη καρδια υμων και εν ολη τη ψυχη ποιησαι ενωπιον αυτου αληθειαν τοτε επιστρεψει προς υμας και ου μη κρυψη το προσωπον αυτου αφ' υμων |
7 A teraz spójrzcie, co On wam wyświadczył, i dziękujcie Mu pełnym głosem, uwielbiajcie Pana sprawiedliwego i wysławiajcie króla wieków! | 7 και θεασασθε α ποιησει μεθ' υμων και εξομολογησασθε αυτω εν ολω τω στοματι υμων και ευλογησατε τον κυριον της δικαιοσυνης και υψωσατε τον βασιλεα των αιωνων |
8 Ja zaś wysławiam Go w ziemi mego wygnania i narodowi grzeszników opowiadam moc i wielkość Jego. Nawróćcie się, grzesznicy, i postępujcie przed Nim sprawiedliwie, kto wie, może sobie w was upodoba i okaże wam miłosierdzie? | 8 εγω εν τη γη της αιχμαλωσιας μου εξομολογουμαι αυτω και δεικνυω την ισχυν και την μεγαλωσυνην αυτου εθνει αμαρτωλων επιστρεψατε αμαρτωλοι και ποιησατε δικαιοσυνην ενωπιον αυτου τις γινωσκει ει θελησει υμας και ποιησει ελεημοσυνην υμιν |
9 Uwielbiam Boga mego, a dusza moja - Króla Niebios, i będzie się radować z majestatu Jego. | 9 τον θεον μου υψω και η ψυχη μου τον βασιλεα του ουρανου και αγαλλιασεται την μεγαλωσυνην αυτου |
10 Niech wszyscy wołają i wysławiają Go w Jerozolimie; Jerozolimo - miasto święte! On ześle karę za czyny twych synów i znowu zmiłuje się nad synami sprawiedliwych. | 10 λεγετωσαν παντες και εξομολογεισθωσαν αυτω εν ιεροσολυμοις ιεροσολυμα πολις αγια μαστιγωσει επι τα εργα των υιων σου και παλιν ελεησει τους υιους των δικαιων |
11 Wysławiaj Pana godnie i chwal Króla wieków, aby znów odbudował twój namiot z radością. | 11 εξομολογου τω κυριω αγαθως και ευλογει τον βασιλεα των αιωνων ινα παλιν η σκηνη αυτου οικοδομηθη σοι μετα χαρας |
12 Oby rozradował w tobie pojmanych i umiłował w tobie wszystkich nieszczęśliwych we wszystkich pokoleniach na wieki. | 12 και ευφραναι εν σοι τους αιχμαλωτους και αγαπησαι εν σοι τους ταλαιπωρους εις πασας τας γενεας του αιωνος |
13 Wspaniałe światło promieniować będzie na wszystkie krańce ziemi. Liczne narody przyjdą do ciebie z daleka i mieszkańcy wszystkich krańców ziemi do świętego twego imienia. Dary mają w swych rękach dla Króla niebios. Z pokolenia na pokolenia oddawać ci będą chwałę, a imię "Wybranej" przejdzie na przyszłe pokolenia. | 13 εθνη πολλα μακροθεν ηξει προς το ονομα κυριου του θεου δωρα εν χερσιν εχοντες και δωρα τω βασιλει του ουρανου γενεαι γενεων δωσουσιν σοι αγαλλιαμα |
14 Przeklęci niech będą wszyscy, którzy mówią przeciw tobie obraźliwie, przeklęci niech będą wszyscy, którzy cię burzą i wywracają mury twoje, i ci wszyscy, którzy wieże twoje obalają i palą twoje mieszkania. A błogosławieni niech będą na wieki ci wszyscy, którzy czczą ciebie. | 14 επικαταρατοι παντες οι μισουντες σε ευλογημενοι εσονται παντες οι αγαπωντες σε εις τον αιωνα |
15 A więc raduj się, wesel z powodu synów sprawiedliwych, bo wszyscy będą zgromadzeni i uwielbiać będą Pana wieków, szczęśliwi, którzy cię miłują, i szczęśliwi, którzy się cieszą z twego pokoju. | 15 χαρηθι και αγαλλιασαι επι τοις υιοις των δικαιων οτι συναχθησονται και ευλογησουσιν τον κυριον των δικαιων ω μακαριοι οι αγαπωντες σε χαρησονται επι τη ειρηνη σου |
16 Szczęśliwi wszyscy ci ludzie, którzy się smucą wszystkimi plagami twymi, ponieważ w tobie cieszyć się będą i oglądać wszelką radość twoją na wieki. Duszo moja, uwielbiaj Pana, wielkiego Króla. | 16 μακαριοι οσοι ελυπηθησαν επι πασαις ταις μαστιξιν σου οτι επι σοι χαρησονται θεασαμενοι πασαν την δοξαν σου και ευφρανθησονται εις τον αιωνα η ψυχη μου ευλογειτω τον θεον τον βασιλεα τον μεγαν |
17 Ponieważ Jerozolima będzie odbudowana, w mieście dom Jego - na wszystkie wieki. Szczęśliwy będę, jeśli reszta rodu mego ujrzy twoją chwałę i uwielbiać będzie Króla niebios. Bramy Jerozolimy będą odbudowane z szafiru i ze szmaragdu, a wszystkie mury twoje z drogich kamieni. Wieże Jerozolimy będą zbudowane ze złota, a wały ochronne ze szczerego złota. Ulice Jerozolimy wyłożone będą rubinami i kamieniami z Ofiru. | 17 οτι οικοδομηθησεται ιερουσαλημ σαπφειρω και σμαραγδω και λιθω εντιμω τα τειχη σου και οι πυργοι και οι προμαχωνες εν χρυσιω καθαρω και αι πλατειαι ιερουσαλημ βηρυλλω και ανθρακι και λιθω εκ σουφιρ ψηφολογηθησονται |
18 Bramy Jerozolimy rozbrzmiewać będą pieśniami wesela, a wszystkie jej domy zawołają: "Alleluja, niech będzie uwielbiony Bóg Izraela!" I błogosławieni będą błogosławić Imię święte na wieki i na zawsze. | 18 και ερουσιν πασαι αι ρυμαι αυτης αλληλουια και αινεσουσιν λεγοντες ευλογητος ο θεος ος υψωσεν παντας τους αιωνας |