| 1 Przez trzy lata panował pokój, nie było wojny między Aramem a Izraelem. | 1 On fut tranquille pendant trois ans, sans combat entre Aram et Israël. |
| 2 W trzecim roku król judzki Jozafat odwiedził króla izraelskiego. | 2 La troisième année, Josaphat, roi de Juda, vint visiter le roi d'Israël. |
| 3 Wówczas król izraelski rzekł do swoich sług: Czyż nie wiecie, że Ramot w Gileadzie do nas należy? A my nie kwapimy się do odebrania go królowi Aramu! | 3 Le roi d'Israël dit à ses officiers: "Vous savez bien que Ramot de Galaad est à nous, et nous nefaisons rien pour l'arracher des mains du roi d'Aram." |
| 4 Następnie zwrócił się do Jozafata: Czy pójdziesz ze mną na wojnę o Ramot w Gileadzie? Jozafat zaś odpowiedział królowi Izraela: Ja tak, jak i ty; lud mój, jak i twój lud, konie moje, jak i twoje konie. | 4 Il dit à Josaphat: "Viendras-tu avec moi combattre à Ramot de Galaad?" Josaphat répondit au roid'Israël: "Il en sera pour moi comme pour toi, pour mes gens comme pour tes gens, pour mes chevaux commepour tes chevaux." |
| 5 Ponadto Jozafat rzekł królowi izraelskiemu: Najpierw zapytaj, proszę, o słowo Jahwe! | 5 Cependant Josaphat dit au roi d'Israël: "Je te prie, consulte d'abord la parole de Yahvé." |
| 6 Król więc izraelski zgromadził około czterystu proroków i rzekł do nich: Czy powinienem wyruszyć na wojnę o Ramot w Gileadzie, czy też powinienem tego zaniechać? A oni odpowiedzieli: Wyruszaj, z pewnością Pan da je w ręce króla. | 6 Le roi d'Israël rassembla les prophètes au nombre d'environ 400, et leur demanda: "Dois-je allerattaquer Ramot de Galaad, ou dois-je y renoncer?" Ils répondirent: "Monte, Yahvé la livrera aux mains du roi." |
| 7 Jednak Jozafat rzekł: Czy nie ma tu jeszcze jakiegoś proroka Pańskiego, abyśmy mogli przez niego zapytać? | 7 Mais Josaphat dit: "N'y a-t-il donc ici aucun autre prophète de Yahvé, par qui nous puissions leconsulter?" |
| 8 Na to król izraelski odrzekł Jozafatowi: Jest jeszcze jeden mąż, przez którego można zapytać Pana, ale ja go nienawidzę, bo nie prorokuje mi dobrze, tylko źle. To jest Micheasz, syn Jimli. Wtedy Jozafat powiedział: Nie mów tak, królu! | 8 Le roi d'Israël répondit à Josaphat: "Il y a encore un homme par qui on peut consulter Yahvé, maisje le hais, car il ne prophétise jamais le bien à mon sujet, rien que le mal, c'est Michée fils de Yimla." Josaphatdit: "Que le roi ne parle pas ainsi!" |
| 9 Zawołał więc król izraelski któregoś dworzanina i rzekł: Pospiesz się po Micheasza, syna Jimli! | 9 Le roi d'Israël appela un eunuque et dit: "Fais vite venir Michée fils de Yimla." |
| 10 Król izraelski i Jozafat, król judzki, ubrani w szaty królewskie siedzieli na swoich tronach na placu u wrót bramy Samarii, a przed nimi prorokowali wszyscy prorocy. | 10 Le roi d'Israël et Josaphat, roi de Juda, étaient assis chacun sur son siège, en grand costume, surl'aire devant la porte de Samarie, et tous les prophètes se livraient à leurs transports devant eux. |
| 11 Sedecjasz, syn Kenaany, sporządził sobie rogi żelazne i powiedział: Tak mówi Pan: Nimi będziesz bódł Aram aż do ich wytępienia. | 11 Sédécias fils de Kenaana se fit des cornes de fer et dit: "Ainsi parle Yahvé. Avec cela tuencorneras les Araméens jusqu'au dernier." |
| 12 I wszyscy prorocy podobnie prorokowali, mówiąc: Idź na Ramot w Gileadzie i zwyciężaj! Pan da je w ręce króla. | 12 Et tous les prophètes faisaient la même prédiction, disant: "Monte à Ramot de Galaad! Turéussiras, Yahvé la livrera aux mains du roi." |
| 13 Ten zaś posłaniec, który poszedł zawołać Micheasza, powiedział mu tak: Zauważ! Przepowiednie tych proroków są jednozgodnie pomyślne dla króla. Niechże więc twoja przepowiednia będzie jak każdego z nich taką, żebyś zapowiedział powodzenie. | 13 Le messager qui était allé chercher Michée lui dit: Voici que les prophètes n'ont qu'une seulebouche pour parler en faveur du roi. Tâche de parler comme l'un d'eux et prédis le succès." |
| 14 Wówczas Micheasz odrzekł: Na życie Pana! Na pewno będę mówił to, co Pan mi powie. | 14 Mais Michée répondit: "Par Yahvé vivant! Ce que Yahvé me dira, c'est cela que j'énoncerai!" |
| 15 Potem przyszedł przed króla. Wtedy się król do niego odezwał: Micheaszu! Czy powinniśmy wyruszyć na wojnę o Ramot w Gileadzie, czy też powinniśmy tego zaniechać? Wtedy do niego przemówił: Wyruszaj i zwyciężaj, a Pan da je w ręce króla. | 15 Il arriva près du roi, et le roi lui demanda: "Michée, devons-nous aller à Ramot de Galaad pourcombattre, ou devons-nous y renoncer?" Il lui répondit: "Monte! Tu réussiras. Yahvé la livrera aux mains duroi." |
| 16 Król zaś mu powiedział: Ile razy ja cię mam zaklinać, żebyś mi mówił tylko prawdę w imieniu Pana? | 16 Mais le roi lui dit: "Combien de fois me faudra-t-il t'adjurer de ne me dire que la vérité au nom deYahvé?" |
| 17 Wówczas rzekł: Ujrzałem całego Izraela rozproszonego po górach, jak owce bez pasterza, i Pan rzekł: Nie ma nad nimi pana. Niech wróci każdy w pokoju do swego domu. | 17 Alors il prononça: "J'ai vu tout Israël dispersé sur les montagnes comme un troupeau sans pasteur.Et Yahvé a dit: Ils n'ont plus de maître, que chacun retourne en paix chez soi!" |
| 18 Wtedy król izraelski zwrócił się Jozafata: Czyż ci nie powiedziałem? Nie prorokuje mi pomyślności, tylko nieszczęścia. | 18 Le roi d'Israël dit alors à Josaphat: "Ne t'avais-je pas dit qu'il prophétisait pour moi non le bienmais le mal!" |
| 19 Tamten zaś dalej mówił: Dlatego słuchaj wyroku Pańskiego! Ujrzałem Pana siedzącego na swym tronie, a stały przy Nim po Jego prawej i po lewej stronie wszystkie zastępy niebieskie. | 19 Michée reprit: "Ecoute plutôt la parole de Yahvé. J'ai vu Yahvé assis sur son trône; toute l'arméedu ciel se tenait en sa présence, à sa droite et à sa gauche. |
| 20 Wówczas Pan rzekł: Kto zwiedzie Achaba, aby poszedł i poległ w Ramot w Gileadzie? Gdy zaś jeden rzekł tak, a drugi mówił inaczej, | 20 Yahvé demanda: Qui trompera Achab pour qu'il marche contre Ramot de Galaad et qu'il ysuccombe? Ils répondirent celui-ci d'une manière, celui-là d'une autre. |
| 21 wystąpił pewien duch i stanąwszy przed Panem, powiedział: Ja go zwiodę. Wtedy Pan rzekł do niego: Jak? | 21 Alors l'Esprit s'avança et se tint devant Yahvé: C'est moi, dit-il, qui le tromperai. Yahvé luidemanda: Comment? |
| 22 On zaś odrzekł: Wyjdę i stanę się duchem kłamstwa w ustach wszystkich jego proroków. Wówczas rzekł: Możesz zwieść, to ci się uda. Idź i tak uczyń! | 22 Il répondit: J'irai et je me ferai esprit de mensonge dans la bouche de tous ses prophètes. Yahvé dit:Tu le tromperas, tu réussiras. Va et fais ainsi. |
| 23 Dał więc Pan teraz ducha kłamstwa w usta tych wszystkich twoich proroków. A na ciebie Pan ma zesłać nieszczęście. | 23 Voici donc que Yahvé a mis un esprit de mensonge dans la bouche de tous tes prophètes qui sontlà, mais Yahvé a prononcé contre toi le malheur." |
| 24 Wtedy Sedecjasz, syn Kenaany, podszedł i uderzył Micheasza w policzek, mówiąc: Którędyż to duch Pański odszedł ode mnie, aby mówić z tobą? | 24 Alors Sédécias fils de Kenaana s'approcha et frappa Michée à la mâchoire, en disant: "Par oùl'esprit de Yahvé m'a-t-il quitté pour te parler?" |
| 25 A Micheasz odrzekł: Oto ty sam zobaczysz tego dnia, kiedy będziesz przechodził z ukrycia w ukrycie, aby się schować. | 25 Michée repartit: "C'est ce que tu verras, le jour où tu fuiras dans une chambre retirée pour tecacher." |
| 26 Król izraelski zaś rozkazał: Weź Micheasza i każ go zaprowadzić do Amona, dowódcy miasta, i do syna królewskiego, Joasza, | 26 Le roi d'Israël ordonna: "Saisis Michée et remets-le à Amôn, gouverneur de la ville, et au fils duroi, Yoash. |
| 27 i powiedz: Tak rzekł król: Wtrąćcie go do więzienia i żywcie go chlebem i wodą jak najskąpiej aż do mego powrotu w pokoju. | 27 Tu leur diras: Ainsi parle le roi. Mettez cet homme en prison et nourrissez-le strictement de pain etd'eau jusqu'à ce que je revienne sain et sauf." |
| 28 Na to Micheasz powiedział: Gdybyś miał powrócić w pokoju, to znaczyłoby, że Pan nie mówił przeze mnie. " I dodał: Słuchajcie wszystkie narody! " | 28 Michée dit: "Si tu reviens sain et sauf, c'est que Yahvé n'a pas parlé par ma bouche." |
| 29 Jednak król izraelski i Jozafat, król judzki, wyruszyli na Ramot w Gileadzie. | 29 Le roi d'Israël et Josaphat, roi de Juda, montèrent contre Ramot de Galaad. |
| 30 [Tam] król izraelski powiedział Jozafatowi: Zanim pójdę w bój, przebiorę się, ty zaś wdziej swoje szaty! Następnie król izraelski przebrał się i dopiero wtedy przystąpił do walki. | 30 Le roi d'Israël dit à Josaphat: "Je me déguiserai pour marcher au combat, mais toi, revêts toncostume!" Le roi d'Israël se déguisa et marcha au combat. |
| 31 A król Aramu swoim trzydziestu dwu dowódcom rydwanów wydał taki rozkaz: Nie walczcie ani z małym, ani z wielkim, tylko z samym królem izraelskim. | 31 Le roi d'Aram avait donné cet ordre à ses commandants de chars: "Vous n'attaquerez ni petit nigrand, mais seulement le roi d'Israël." |
| 32 Toteż kiedy dowódcy rydwanów zobaczyli Jozafata, powiedzieli: Ten jest królem izraelskim. Wtedy otoczyli go, aby z nim walczyć. Wówczas Jozafat wydał okrzyk bojowy. | 32 Lorsque les commandants de chars virent Josaphat, ils dirent: "C'est sûrement le roi d'Israël", et ilsdirigèrent le combat de son côté; mais Josaphat poussa son cri de guerre |
| 33 Kiedy dowódcy rydwanów spostrzegli, że nie jest on królem izraelskim, zawrócili od niego. | 33 et, lorsque les commandants de chars virent que ce n'était pas le roi d'Israël, ils s'éloignèrent de lui. |
| 34 A pewien człowiek naciągnął łuk i przypadkiem ugodził króla izraelskiego między spojenia pancerza. Powiedział więc król swojemu woźnicy: Zawróć i wywieź mnie spośród wojska, bo zostałem zraniony. | 34 Or un homme banda son arc sans savoir qui il visait et atteignit le roi d'Israël entre le corselet et lesappliques de la cuirasse. Celui-ci dit à son charrier: "Tourne bride et fais-moi sortir de la mêlée, car je me sensmal." |
| 35 Tego dnia rozgorzała walka, a król utrzymał się stojąc na rydwanie naprzeciw Aramejczyków. Wieczorem zaś zmarł, a krew rany ściekała do wnętrza rydwanu. | 35 Mais le combat devint plus violent ce jour-là, on soutint le roi debout sur son char en face desAraméens, et le soir il mourut; le sang de sa blessure coulait dans le fond du char. |
| 36 O zachodzie słońca obóz obiegło wołanie: Każdy do swego miasta i każdy do swego kraju! | 36 Au coucher du soleil, un cri se répandit dans le camp: "Chacun à sa ville et chacun à son pays! |
| 37 Król zmarł! A potem powrócili do Samarii. Następnie pogrzebano króla w Samarii. | 37 Le roi est mort." On alla à Samarie et on enterra le roi à Samarie. |
| 38 Potem obmyto rydwan nad sadzawką Samarii. Wtedy psy zlizały z niego krew, a nierządnice obmyły według zapowiedzi, którą wyrzekł Pan. | 38 On lava à grande eau son char à l'étang de Samarie, les chiens lapèrent le sang et les prostituées s'ybaignèrent, selon la parole que Yahvé avait dite. |
| 39 A czyż pozostałe dzieje Achaba i wszystko, co uczynił, oraz dom z kości słoniowej, który zbudował, nie są opisane w Księdze Kronik Królów Izraela? | 39 Le reste de l'histoire d'Achab, tout ce qu'il a fait, la maison d'ivoire qu'il construisit, toutes lesvilles qu'il bâtit, cela n'est-il pas écrit au livre des Annales des rois d'Israël? |
| 40 Achab spoczął przy swoich przodkach, a syn jego Ochozjasz został w jego miejsce królem. | 40 Achab se coucha avec ses pères et son fils Ochozias régna à sa place. |
| 41 Jozafat, syn Asy, objął władzę w Judzie w czwartym roku Achaba, króla izraelskiego. | 41 Josaphat fils d'Asa devint roi sur Juda en la quatrième année d'Achab, roi d'Israël. |
| 42 W chwili objęcia rządów Jozafat miał trzydzieści pięć lat, a królował w Jerozolimie dwadzieścia pięć lat. Jego matce było na imię Azuba - córka Szilchiego. | 42 Josaphat avait 35 ans à son avènement et il régna 25 ans à Jérusalem; sa mère s'appelait Azuba,fille de Shilhi. |
| 43 Poszedł on we wszystkim drogą swego ojca, Asy. Nie zboczył z niej starając się czynić to, co słuszne w oczach Pańskich. | 43 Il suivit entièrement la conduite de son père Asa, sans dévier, faisant ce qui est juste au regard deYahvé. |
| 44 Tylko wyżyn nie usunięto. Lud składał jeszcze ofiary całopalne i kadzielne na wyżynach. | 44 Seulement, les hauts lieux ne disparurent pas; le peuple continua d'offrir des sacrifices et del'encens sur les hauts lieux. |
| 45 Jozafat zachował pokój z królem izraelskim. | 45 Josaphat fut en paix avec le roi d'Israël. |
| 46 A czyż pozostałe dzieje Jozafata i dzielność, jaką okazał i z jaką walczył, nie są opisane w Księdze Kronik Królów Judy? | 46 Le reste de l'histoire de Josaphat, la vaillance qu'il déploya et les guerres qu'il livra, cela n'est-il pasécrit au livre des Annales des rois de Juda? |
| 47 Usunął też z kraju resztę uprawiających nierząd sakralny, który trwał za czasów jego ojca. | 47 Le reste des prostitués sacrés qui avaient subsisté au temps de son père Asa, il les fit disparaître dupays. |
| 48 Kiedy w Edomie nie było króla, ustanowił króla. | 48 Il n'y avait pas de roi établi sur Edom, et le roi |
| 49 Jozafat wystawił flotę dalekomorską, aby płynęła do Ofiru po złoto. Jednak nie popłynęła, bo uległa rozbiciu pod Esjon-Geber. | 49 Josaphat construisit des vaisseaux de Tarsis pour aller chercher l'or à Ophir, mais il ne put y aller,car les vaisseaux se brisèrent à Eçyôn-Gébèr. |
| 50 Wtedy Ochozjasz, syn Achaba, powiedział Jozafatowi: Niech moi słudzy idą na okręty z twoimi sługami! Ale Jozafat nie chciał. | 50 Alors Ochozias fils d'Achab dit à Josaphat: "Mes serviteurs iront avec tes serviteurs sur lesvaisseaux"; mais Josaphat n'accepta pas. |
| 51 Jozafat spoczął przy swoich przodkach i został pochowany przy swoich przodkach w Mieście Dawida, swego praojca, a jego syn, Joram, został w jego miejsce królem. | 51 Josaphat se coucha avec ses pères et on l'enterra dans la Cité de David, son ancêtre; son fils Joramrégna à sa place. |
| 52 Ochozjasz, syn Achaba, objął władzę w Samarii w siedemnastym roku [panowania] Jozafata, króla judzkiego, i królował w Izraelu dwa lata. | 52 Ochozias, fils d'Achab, devint roi sur Israël à Samarie en la dix-septième année de Josaphat, roi deJuda, et régna deux ans sur Israël. |
| 53 Czynił to, co jest złe w oczach Pańskich, bo poszedł drogą swego ojca i drogą swej matki oraz drogą Jeroboama, syna Nebata, który doprowadził Izraela do grzechu. | 53 Il fit ce qui déplaît à Yahvé et suivit la voie de son père et celle de sa mère, et celle de Jéroboamfils de Nebat qui avait entraîné Israël au péché. |
| 54 Poszedł bowiem na służbę Baala i oddawał mu pokłon, czym rozdrażnił Pana, Boga Izraela, zupełnie tak, jak uczynił jego ojciec. | 54 Il rendit un culte à Baal et se prosterna devant lui, et il irrita Yahvé, Dieu d'Israël, tout comme avaitfait son père. |