SCRUTATIO

Sabato, 11 ottobre 2025 - Divina Maternità  di Maria Santissima ( Letture di oggi)

Job 7


font
BIBLIAVULGATA
1 ¿No es una milicia lo que hace el hombre en la tierra? ¿no son jornadas de mercenario sus jornadas?1 Militia est vita hominis super terram,
et sicut dies mercenarii dies ejus.
2 Como esclavo que suspira por la sombra, o como jornalero que espera su salario,2 Sicut servus desiderat umbram,
et sicut mercenarius præstolatur finem operis sui,
3 así meses de desencanto son mi herencia, y mi suerte noches de dolor.3 sic et ego habui menses vacuos,
et noctes laboriosas enumeravi mihi.
4 Al acostarme, digo: «¿Cuándo llegará el día?» Al levantarme: «¿Cuándo será de noche?», y hasta el crepúsculo ahíto estoy de sobresaltos.4 Si dormiero, dicam : Quando consurgam ?
et rursum expectabo vesperam,
et replebor doloribus usque ad tenebras.
5 Mi carne está cubierta de gusanos y de costras terrosas, mi piel se agrieta y supura.5 Induta est caro mea putredine,
et sordibus pulveris cutis mea aruit et contracta est.
6 Mis días han sido más raudos que la lanzadera, han desaparecido al acabarse el hilo.6 Dies mei velocius transierunt quam a texente tela succiditur,
et consumpti sunt absque ulla spe.
7 Recuerda que mi vida es un soplo, que mis ojos no volverán a ver la dicha.7 Memento quia ventus est vita mea,
et non revertetur oculus meus ut videat bona.
8 El ojo que me miraba ya no me verá, pondrás en mí tus ojos y ya no existiré.8 Nec aspiciet me visus hominis ;
oculi tui in me, et non subsistam.
9 Una nube se disipa y pasa, así el que baja al seol no sube más.9 Sicut consumitur nubes, et pertransit,
sic qui descenderit ad inferos, non ascendet.
10 No regresa otra vez a su casa, no vuelve a verle su lugar.10 Nec revertetur ultra in domum suam,
neque cognoscet eum amplius locus ejus.
11 Por eso yo no he de contener mi boca, hablaré en la angustia de mi espíritu, me quejaré en la amargura de mi alma.11 Quapropter et ego non parcam ori meo :
loquar in tribulatione spiritus mei ;
confabulabor cum amaritudine animæ meæ.
12 ¿Acaso soy yo el Mar, soy el monstruo marino, para que pongas guardia contra mí?12 Numquid mare ego sum, aut cetus,
quia circumdedisti me carcere ?
13 Si digo: «Mi cama me consolará, compartirá mi lecho mis lamentos»,13 Si dixero : Consolabitur me lectulus meus,
et relevabor loquens mecum in strato meo :
14 con sueños entonces tú me espantas, me sobresaltas con visiones.14 terrebis me per somnia,
et per visiones horrore concuties.
15 ¡Preferiría mi alma el estrangulamiento, la muerte más que mis dolores!15 Quam ob rem elegit suspendium anima mea,
et mortem ossa mea.
16 Ya me disuelvo, no he de vivir por siempre; ¡déjame ya; sólo un soplo son mis días!16 Desperavi : nequaquam ultra jam vivam :
parce mihi, nihil enim sunt dies mei.
17 ¿Qué es el hombre para que tanto de él te ocupes, para que pongas en él tu corazón,17 Quid est homo, quia magnificas eum ?
aut quid apponis erga eum cor tuum ?
18 para que le escrutes todas las mañanas y a cada instante le escudriñes?18 Visitas eum diluculo,
et subito probas illum.
19 ¿Cuándo retirarás tu mirada de mí? ¿no me dejarás ni el tiempo de tragar saliva?19 Usquequo non parcis mihi,
nec dimittis me ut glutiam salivam meam ?
20 Si he pecado, ¿qué te he hecho a ti, oh guardián de los hombres? ¿Por qué me has hecho blanco tuyo? ¿Por qué te sirvo de cuidado?20 Peccavi ; quid faciam tibi, o custos hominum ?
quare posuisti me contrarium tibi,
et factus sum mihimetipsi gravis ?
21 ¿Y por qué no toleras mi delito y dejas pasar mi falta? Pues ahora me acostaré en el polvo, me buscarás y ya no existiré.21 Cur non tollis peccatum meum,
et quare non aufers iniquitatem meam ?
ecce nunc in pulvere dormiam,
et si mane me quæsieris, non subsistam.