Psalmi 9
123456789101112131415161718192021222324252627282930313233343536373839404142434445464748495051525354555657585960616263646566676869707172737475767778798081828384858687888990919293949596979899100101102103104105106107108109110111112113114115116117118119120121122123124125126127128129130131132133134135136137138139140141142143144145146147148149150
Gen
Ex
Lv
Nm
Deut
Ios
Iudc
Ruth
1 Re
2 Re
3 Re
4 Re
1 Par
2 Par
Esd
Neh
Tob
Iudt
Esth
1 Mach
2 Mach
Iob
Ps
Prov
Eccle
Cant
Sap
Eccli
Isa
Ier
Lam
Bar
Ez
Dan
Os
Ioel
Am
Abd
Ion
Mi
Nah
Hab
Soph
Agg
Zach
Mal
Mt
Mc
Lc
Io
Act
Rom
1Cor
2Cor
Gal
Eph
Phil
Col
1 Thess
2 Thess
1 Tim
2 Tim
Tit
Philem
Hebr
Iac
1 Pt
2 Pt
1 Io
2 Io
3 Io
Iud
Apoc
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
VULGATA | BIBBIA VOLGARE |
---|---|
1 In finem, pro occultis filii. Psalmus David. | 1 Nella fine, per le cose occulte del figliuolo, salmo di David. |
2 Confitebor tibi, Domine, in toto corde meo ; narrabo omnia mirabilia tua. | 2 Signore, io mi confesserò a te in tutto il cuore mio; io racconterò tutte le tue maraviglie. |
3 Lætabor et exsultabo in te ; psallam nomini tuo, Altissime. | 3 Io mi farò lieto, e rallegrerommi in te; e salmeggerò, o Altissimo, al tuo nome, |
4 In convertendo inimicum meum retrorsum ; infirmabuntur, et peribunt a facie tua. | 4 In convertendo addietro lo inimico mio; infirmerannosi, e periranno dalla faccia della terra. |
5 Quoniam fecisti judicium meum et causam meam ; sedisti super thronum, qui judicas justitiam. | 5 Però che tu hai fatto il giudicio mio e la causa mia; sedesti sopra il trono (tuo), tu che giudichi con giustizia. |
6 Increpasti gentes, et periit impius : nomen eorum delesti in æternum, et in sæculum sæculi. | 6 Tu hai ripreso le genti, ed è perito lo empio; tu hai disfatto il nome loro in eterno, e nel secolo del secolo. |
7 Inimici defecerunt frameæ in finem, et civitates eorum destruxisti. Periit memoria eorum cum sonitu ; | 7 L'arme delli nemici mancarono nella fine; e le loro città tu hai distrutte. |
8 et Dominus in æternum permanet. Paravit in judicio thronum suum, | 8 La memoria loro è perita collo (loro) strepito; ma il Signore rimane sempre. |
9 et ipse judicabit orbem terræ in æquitate : judicabit populos in justitia. | 9 Egli ha apparecchiato nel giudicio la sedia sua; egli giudicherà il mondo nella equità, e giudicherà il popolo in giustizia. |
10 Et factus est Dominus refugium pauperi ; adjutor in opportunitatibus, in tribulatione. | 10 E fatto è il Signore rifugio al povero; il qual presta favore in quelle cose che bisognano nelle tribulazioni. |
11 Et sperent in te qui noverunt nomen tuum, quoniam non dereliquisti quærentes te, Domine. | 11 E spereranno in te quelli i quali conobbero il tuo nome; però che non abbandonasti tutti coloro che addimandarono te, Signore. |
12 Psallite Domino qui habitat in Sion ; annuntiate inter gentes studia ejus : | 12 Cantate al Signore, il quale abita in Sion; annunciate tra le genti li suoi studii. |
13 quoniam requirens sanguinem eorum recordatus est ; non est oblitus clamorem pauperum. | 13 Però che cercando il sangue [di] loro si arricordò; e non s'è dimenticato il clamore delli poveri. |
14 Miserere mei, Domine : vide humilitatem meam de inimicis meis, | 14 Abbi misericordia di me, Signore mio; vedi la umiltà mia delli miei nemici; |
15 qui exaltas me de portis mortis, ut annuntiem omnes laudationes tuas in portis filiæ Sion : | 15 tu, che me esalti delle porte della morte; acciò annuncii le tue laude nelle porte della figliuola di Sion. |
16 exultabo in salutari tuo. Infixæ sunt gentes in interitu quem fecerunt ; in laqueo isto quem absconderunt comprehensus est pes eorum. | 16 Rallegrerommi nel salutare tuo. Inficcate sono le genti nella morte, che s'hanno fatta. In questo lacciuolo, il quale hanno ascoso, è stato pigliato il piè loro. |
17 Cognoscetur Dominus judicia faciens ; in operibus manuum suarum comprehensus est peccator. | 17 Sarà conosciuto Iddio, facendo giudicio; nelle opere delle sue mani è compreso il peccatore. |
18 Convertantur peccatores in infernum, omnes gentes quæ obliviscuntur Deum. | 18 Siano rivoltati i peccatori nello inferno, tutte le genti che si dimènticano di Dio. |
19 Quoniam non in finem oblivio erit pauperis ; patientia pauperum non peribit in finem. | 19 Però che il povero non sarà dimenticato nella fine; la pazienza del povero non perirà nella fine. |
20 Exsurge, Domine ; non confortetur homo : judicentur gentes in conspectu tuo. | 20 Lèvati, Signore; non sia confortato l'uomo; sieno giudicate le genti nel tuo conspetto. |
21 Constitue, Domine, legislatorem super eos, ut sciant gentes quoniam homines sunt. | 21 Signore, ordina sopra di loro uno formator della legge, acciò che sappino le genti, che sono uomini. |
22 Ut quid, Domine, recessisti longe ; despicis in opportunitatibus, in tribulatione ? | 22 Per che Signore sei tu (partito e) andato dalla lunga, e hai in dispregio il suo bisogno nelle tribulazioni? |
23 Dum superbit impius, incenditur pauper : comprehenduntur in consiliis quibus cogitant. | 23 Quando l'uomo empio insuperbisce, il povero s'accende; saranno presi ne' consigli nelli quali |
24 Quoniam laudatur peccator in desideriis animæ suæ, et iniquus benedicitur. | 24 Però che lo peccatore è laudato nelli desiderii dell' anima sua; e lo iniquo è benedetto. |
25 Exacerbavit Dominum peccator : secundum multitudinem iræ suæ, non quæret. | 25 Il peccatore ha irritato il Signore; e secondo la moltitudine dell' ira sua non lo cercherae. |
26 Non est Deus in conspectu ejus ; inquinatæ sunt viæ illius in omni tempore. Auferuntur judicia tua a facie ejus ; omnium inimicorum suorum dominabitur. | 26 Iddio non è dinanzi a lui; le vie sue ha bruttate in ogni tempo. Sono tolti i tuoi giudicii dinanzi dalla faccia sua; egli avrà la signoria di tutti i suoi nemici. |
27 Dixit enim in corde suo : Non movebor a generatione in generationem, sine malo. | 27 E disse nel suo cuore: non sarò mosso da generazione in generazione, sanza male. |
28 Cujus maledictione os plenum est, et amaritudine, et dolo ; sub lingua ejus labor et dolor. | 28 La bocca del quale è piena di maledizione, d' amaritudine e d'inganno; sotto alla lingua sua è fatica e dolore. |
29 Sedet in insidiis cum divitibus in occultis, ut interficiat innocentem. | 29 Siede nelle insidie con li ricchi nelli luoghi celati, acciò che uccida li innocenti. |
30 Oculi ejus in pauperem respiciunt ; insidiatur in abscondito, quasi leo in spelunca sua. Insidiatur ut rapiat pauperem ; rapere pauperem dum attrahit eum. | 30 Gli occhi suoi ragguardano nel povero; pone le insidie ascostamente, sì come leone nella sua spelonca. Pone le insidie per pigliare il povero; e (massimamente) cerca di pigliarlo, mentre li persuade. |
31 In laqueo suo humiliabit eum ; inclinabit se, et cadet cum dominatus fuerit pauperum. | 31 Nel lacciuolo suo umiliarà lui; chinerassi, e cadrà, quando avrà signoreggiato sopra i poveri. |
32 Dixit enim in corde suo : Oblitus est Deus ; avertit faciem suam, ne videat in finem. | 32 E disse nel cuore suo: Iddio s'è dimenticato, rivolse la faccia sua acciò che non vegga nella fine. |
33 Exsurge, Domine Deus, exaltetur manus tua ; ne obliviscaris pauperum. | 33 Signore Iddio, lèvati, sia esaltata la mano tua; non ti dimenticare del povero. |
34 Propter quid irritavit impius Deum ? dixit enim in corde suo : Non requiret. | 34 Per che cagioné il malvagio vae irritando il Signore? E' disse nel cuore suo: elli non lo richiederà. |
35 Vides, quoniam tu laborem et dolorem consideras, ut tradas eos in manus tuas. Tibi derelictus est pauper ; orphano tu eris adjutor. | 35 Vedi però, che tu consideri la fatica e il dolore, acciò che tu te li poni nelle mani tue. A te è stato lasciato il povero; all' orfano tu darai aiuto. |
36 Contere brachium peccatoris et maligni ; quæretur peccatum illius, et non invenietur. | 36 Spezza il braccio del peccatore e del malvagio; sarà cercato il peccato suo, e non sarà trovato. |
37 Dominus regnabit in æternum, et in sæculum sæculi ; peribitis, gentes, de terra illius. | 37 Iddio regnerà in eterno, e nel secolo del secolo; perirete, genti, della terra di colui. |
38 Desiderium pauperum exaudivit Dominus ; præparationem cordis eorum audivit auris tua : | 38 Il desiderio delli poveri, Iddio lo esaudisce; la preparazione del cuore loro hae udito l'orecchio tuo. |
39 judicare pupillo et humili, ut non apponat ultra magnificare se homo super terram. | 39 Giudica (Signore) in favore del pupillo e dell' umile, acciò che non ardisca più l'uomo di magnificarsi sopra della terra. |