Giobbe (ايوب) 38

SMITH VAN DYKE	STUTTGARTENSIA-DELITZSCH
1 فاجاب الرب ايوب من العاصفة وقال	1 וַיַּעַן־יְהוָה אֶת־אִיֹּוב [מִן כ] [הַסְּעָרָה כ] (מִן ׀ ק) (הַסְּעָרָה ק) וַיֹּאמַר
2 من هذا الذي يظلم القضاء بكلام بلا معرفة.	2 מִי זֶה ׀ מַחְשִׁיךְ עֵצָה בְמִלִּין בְּלִי־דָעַת
3 اشدد الآن حقويك كرجل. فاني اسألك فتعلمني.	3 אֱזָר־נָא כְגֶבֶר חֲלָצֶיךָ וְאֶשְׁאָלְךָ וְהֹודִיעֵנִי
4 اين كنت حين اسست الارض. أخبر ان كان عندك فهم.	4 אֵיפֹה הָיִיתָ בְּיָסְדִי־אָרֶץ הַגֵּד אִם־יָדַעְתָּ בִינָה
5 من وضع قياسها. لانك تعلم. او من مدّ عليها مطمارا.	5 מִי־שָׂם מְמַדֶּיהָ כִּי תֵדָע אֹו מִי־נָטָה עָלֶיהָ קָּו
6 على اي شيء قرّت قواعدها او من وضع حجر زاويتها	6 עַל־מָה אֲדָנֶיהָ הָטְבָּעוּ אֹו מִי־יָרָה אֶבֶן פִּנָּתָהּ
7 عندما ترنمت كواكب الصبح معا وهتف جميع بني الله	7 בְּרָן־יַחַד כֹּוכְבֵי בֹקֶר וַיָּרִיעוּ כָּל־בְּנֵי אֱלֹהִים
8 ومن حجز البحر بمصاريع حين اندفق فخرج من الرحم.	8 וַיָּסֶךְ בִּדְלָתַיִם יָם בְּגִיחֹו מֵרֶחֶם יֵצֵא
9 اذ جعلت السحاب لباسه الضباب قماطه	9 בְּשׂוּמִי עָנָן לְבֻשֹׁו וַעֲרָפֶל חֲתֻלָּתֹו
10 وجزمت عليه حدّي واقمت له مغاليق ومصاريع	10 וָאֶשְׁבֹּר עָלָיו חֻקִּי וָאָשִׂים בְּרִיחַ וּדְלָתָיִם
11 وقلت الى هنا تاتي ولا تتعدى وهنا تتخم كبرياء لججك	11 וָאֹמַר עַד־פֹּה תָבֹוא וְלֹא תֹסִיף וּפֹא־יָשִׁית בִּגְאֹון גַּלֶּיךָ
12 هل في ايامك امرت الصبح. هل عرّفت الفجر موضعه	12 הְמִיָּמֶיךָ צִוִּיתָ בֹּקֶר [יִדַּעְתָּה כ] [שַׁחַר כ] (יִדַּעְתָּ ק) (הַשַּׁחַר ק) מְקֹמֹו
13 ليمسك باكناف الارض فينفض الاشرار منها.	13 לֶאֱחֹז בְּכַנְפֹות הָאָרֶץ וְיִנָּעֲרוּ רְשָׁעִים מִמֶּנָּה
14 تتحول كطين الخاتم وتقف كانها لابسة.	14 תִּתְהַפֵּךְ כְּחֹמֶר חֹותָם וְיִתְיַצְּבוּ כְּמֹו לְבוּשׁ
15 ويمنع عن الاشرار نورهم وتنكسر الذراع المرتفعة	15 וְיִמָּנַע מֵרְשָׁעִים אֹורָם וּזְרֹועַ רָמָה תִּשָּׁבֵר
16 هل انتهيت الى ينابيع البحر او في مقصورة الغمر تمشّيت.	16 הֲבָאתָ עַד־נִבְכֵי־יָם וּבְחֵקֶר תְּהֹום הִתְהַלָּכְתָּ
17 هل انكشفت لك ابواب الموت او عاينت ابواب ظل الموت.	17 הֲנִגְלוּ לְךָ שַׁעֲרֵי־מָוֶת וְשַׁעֲרֵי צַלְמָוֶת תִּרְאֶה
18 هل ادركت عرض الارض. اخبر ان عرفته كله	18 הִתְבֹּנַנְתָּ עַד־רַחֲבֵי־אָרֶץ הַגֵּד אִם־יָדַעְתָּ כֻלָּהּ
19 اين الطريق الى حيث يسكن النور. والظلمة اين مقامها	19 אֵי־זֶה הַדֶּרֶךְ יִשְׁכָּן־אֹור וְחֹשֶׁךְ אֵי־זֶה מְקֹמֹו
20 حتى تاخذها الى تخومها وتعرف سبل بيتها.	20 כִּי תִקָּחֶנּוּ אֶל־גְּבוּלֹו וְכִי־תָבִין נְתִיבֹות בֵּיתֹו
21 تعلم لانك حينئذ كنت قد ولدت وعدد ايامك كثير	21 יָדַעְתָּ כִּי־אָז תִּוָּלֵד וּמִסְפַּר יָמֶיךָ רַבִּים
22 أدخلت الى خزائن الثلج ام ابصرت مخازن البرد	22 הֲבָאתָ אֶל־אֹצְרֹות שָׁלֶג וְאֹצְרֹות בָּרָד תִּרְאֶה
23 التي ابقيتها لوقت الضر ليوم القتال والحرب.	23 אֲשֶׁר־חָשַׂכְתִּי לְעֶת־צָר לְיֹום קְרָב וּמִלְחָמָה
24 في اي طريق يتوزع النور وتتفرق الشرقية على الارض.	24 אֵי־זֶה הַדֶּרֶךְ יֵחָלֶק אֹור יָפֵץ קָדִים עֲלֵי־אָרֶץ
25 من فرّع قنوات للهطل وطريقا للصواعق	25 מִי־פִלַּג לַשֶּׁטֶף תְּעָלָה וְדֶרֶךְ לַחֲזִיז קֹלֹות
26 ليمطر على ارض حيث لا انسان. على قفر لا احد فيه.	26 לְהַמְטִיר עַל־אֶרֶץ לֹא־אִישׁ מִדְבָּר לֹא־אָדָם בֹּו
27 ليروي البلقع والخلاء وينبت مخرج العشب	27 לְהַשְׂבִּיעַ שֹׁאָה וּמְשֹׁאָה וּלְהַצְמִיחַ מֹצָא דֶשֶׁא
28 هل للمطر اب ومن ولد مآجل الطل.	28 הֲיֵשׁ־לַמָּטָר אָב אֹו מִי־הֹולִיד אֶגְלֵי־טָל
29 من بطن من خرج الجمد. صقيع السماء من ولده.	29 מִבֶּטֶן מִי יָצָא הַקָּרַח וּכְפֹר מַיִם מִי יְלָדֹו
30 كحجر صارت المياه. أختبأت. وتلكد وجه الغمر	30 כָּאֶבֶן מַיִם יִתְחַבָּאוּ וּפְנֵי תְהֹום יִתְלַכָּדוּ
31 هل تربط انت عقد الثريا او تفك ربط الجبّار.	31 הַתְקַשֵּׁר מַעֲדַנֹּות כִּימָה אֹו־מֹשְׁכֹות כְּסִיל תְּפַתֵּחַ
32 أتخرج المنازل في اوقاتها وتهدي النعش مع بناته	32 הֲתֹצִיא מַזָּרֹות בְּעִתֹּו וְעַיִשׁ עַל־בָּנֶיהָ תַנְחֵם
33 هل عرفت سنن السموات او جعلت تسلطها على الارض.	33 הֲיָדַעְתָּ חֻקֹּות שָׁמָיִם אִם־תָּשִׂים מִשְׁטָרֹו בָאָרֶץ
34 أترفع صوتك الى السحب فيغطيك فيض المياه.	34 הֲתָרִים לָעָב קֹולֶךָ וְשִׁפְעַת־מַיִם תְּכַסֶּךָּ
35 اترسل البروق فتذهب وتقول لك ها نحن.	35 הַתְשַׁלַּח בְּרָקִים וְיֵלֵכוּ וְיֹאמְרוּ לְךָ הִנֵּנוּ
36 من وضع في الطخاء حكمة او من اظهر في الشّهب فطنة.	36 מִישָׁ־ת בַּטֻּחֹות חָכְמָה אֹו מִי־נָתַן לַשֶּׂכְוִי בִינָה
37 من يحصي الغيوم بالحكمة ومن يسكب ازقاق السموات	37 מִי־יְסַפֵּר שְׁחָקִים בְּחָכְמָה וְנִבְלֵי מַיִם מִי יַשְׁכִּיב
38 اذ ينسبك التراب سبكا ويتلاصق المدر	38 בְּצֶקֶת עָפָר לַמּוּצָק וּרְגָבִים יְדֻבָּקוּ
39 اتصطاد للّبوة فريسة ام تشبع نفس الاشبال	39 הֲתָצוּד לְלָבִיא טָרֶף וְחַיַּת כְּפִירִים תְּמַלֵּא
40 حين تجرمز في عريّسها وتجلس في عيصها للكمون.	40 כִּי־יָשֹׁחוּ בַמְּעֹונֹות יֵשְׁבוּ בַסֻּכָּה לְמֹו־אָרֶב
41 من يهيئ للغراب صيده اذ تنعب فراخه الى الله وتتردد لعدم القوت	41 מִי יָכִין לָעֹרֵב צֵידֹו כִּי־ [יְלָדֹו כ] (יְלָדָיו ק) אֶל־אֵל יְשַׁוֵּעוּ יִתְעוּ לִבְלִי־אֹכֶל