Psalms 74

CATHOLIC PUBLIC DOMAIN	Biblia Tysiąclecia
1 Unto the end. May you not be corrupted. A Canticle Psalm of Asaph.	1 Pieśń pouczająca. Asafowy. Dlaczego, Boże, odrzuciłeś na wieki, płoniesz gniewem przeciw owcom Twojego pastwiska?
2 We will confess to you, O God. We will confess, and we will call upon your name. We will describe your wonders.	2 Pomnij na Twoją społeczność, którą dawno nabyłeś, na pokolenie, które wziąłeś w posiadanie, na górę Syjon, gdzie założyłeś sobie siedzibę.
3 While I have time, I will judge justices.	3 Skieruj Twe kroki ku ruinom bez końca: nieprzyjaciel wszystko spustoszył w świątyni.
4 The earth has been dissolved, with all who dwell in it. I have confirmed its pillars.	4 Ryknęli Twoi przeciwnicy w środku Namiotu Spotkania, zatknęli swe proporce.
5 I said to the iniquitous: “Do not act unjustly,” and to the offenders: “Do not exalt the horn.”	5 Można było ich poznać jak tego, co wznosi wysoko siekiery wśród gąszczów.
6 Do not exalt your horn on high. Do not speak iniquity against God.	6 Wszystkie jego bramy wyłamali razem, zniszczyli toporem i kilofem.
7 For it is neither from the east, nor from the west, nor before the desert mountains.	7 Na pastwę ognia świątynię Twoją wydali, doszczętnie zbezcześcili przybytek Twego imienia.
8 For God is judge. This one he humbles and that one he exalts.	8 Rzekli w swym sercu: Razem ich zniszczmy! Spalili w kraju wszystkie miejsca świętych zgromadzeń.
9 For, in the hand of the Lord, there is a cup of undiluted wine, full of consternation. And he has tipped it from here to there. So, truly, its dregs have not been emptied. All the sinners of the earth will drink.	9 Już nie widać naszych znaków i nie ma proroka; a między nami nie ma, kto by wiedział, jak długo,
10 But I will announce it in every age. I will sing to the God of Jacob.	10 jak długo, Boże, będzie urągał nieprzyjaciel? Czy wróg na zawsze będzie bluźnił Twemu imieniu?
11 And I will break all the horns of sinners. And the horns of the just will be exalted.	11 Czemu cofasz swą rękę i trzymasz swą prawicę w zanadrzu?
	12 Bóg jednak od początku jest moim królem, który na ziemi sprawia ocalenie.
	13 Ty ujarzmiłeś morze swą potęgą, skruszyłeś głowy smoków na morzu.
	14 Ty zmiażdżyłeś łby Lewiatana, wydałeś go na żer potworom morskim.
	15 Ty otworzyłeś źródła i strumienie; Ty wysuszyłeś rzeki stale płynące.
	16 Twoim jest dzień i noc jest Twoja; Ty światło i słońce utwierdziłeś.
	17 Ty ustanowiłeś wszystkie granice ziemi; Ty utworzyłeś lato i zimę.
	18 Pamiętaj o tym: wróg Cię lży, Panie, a lud niemądry uwłacza Twojemu imieniu.
	19 Nie wydawaj na zatracenie duszy Twej synogarlicy; o życiu Twych ubogich nie zapominaj na wieki!
	20 Wejrzyj na Twe przymierze, bo się napełniły zakątki kraju jękiem i przemocą.
	21 Niechaj uciśniony nie wraca ze wstydem: niech ubogi i biedny chwalą Twoje imię!
	22 Powstań, o Boże, prowadź swoją sprawę; pamiętaj o zniewadze, którą co dnia wyrządza Ci głupiec.
	23 Nie zapomnij o krzyku Twoich przeciwników; zawsze się podnosi zgiełk powstających na Ciebie.