ΣΟΦΙΑ ΣΕΙΡΑΧ - Siracide - Sirach 11

LXX	VULGATA
1 σοφια ταπεινου ανυψωσει κεφαλην αυτου και εν μεσω μεγιστανων καθισει αυτον	1 Sapientia humiliati exaltabit caput illius, et in medio magnatorum consedere illum faciet.
2 μη αινεσης ανδρα εν καλλει αυτου και μη βδελυξη ανθρωπον εν ορασει αυτου	2 Non laudes virum in specie sua, neque spernas hominem in visu suo.
3 μικρα εν πετεινοις μελισσα και αρχη γλυκασματων ο καρπος αυτης	3 Brevis in volatilibus est apis, et initium dulcoris habet fructus illius.
4 εν περιβολη ιματιων μη καυχηση και εν ημερα δοξης μη επαιρου οτι θαυμαστα τα εργα κυριου και κρυπτα τα εργα αυτου ανθρωποις	4 In vestitu ne glorieris umquam, nec in die honoris tui extollaris : quoniam mirabilia opera Altissimi solius, et gloriosa, et absconsa, et invisa opera illius.
5 πολλοι τυραννοι εκαθισαν επι εδαφους ο δε ανυπονοητος εφορεσεν διαδημα	5 Multi tyranni sederunt in throno : et insuspicabilis portavit diadema.
6 πολλοι δυνασται ητιμασθησαν σφοδρα και ενδοξοι παρεδοθησαν εις χειρας ετερων	6 Multi potentes oppressi sunt valide, et gloriosi traditi sunt in manus alterorum.
7 πριν εξετασης μη μεμψη νοησον πρωτον και τοτε επιτιμα	7 Priusquam interroges, ne vituperes quemquam : et cum interrogaveris, corripe juste.
8 πριν η ακουσαι μη αποκρινου και εν μεσω λογων μη παρεμβαλλου	8 Priusquam audias, ne respondeas verbum : et in medio sermonum ne adjicias loqui.
9 περι πραγματος ου ουκ εστιν σοι χρεια μη εριζε και εν κρισει αμαρτωλων μη συνεδρευε	9 De ea re quæ te non molestat, ne certeris : et in judicio peccantium ne consistas.
10 τεκνον μη περι πολλα εστωσαν αι πραξεις σου εαν πληθυνης ουκ αθωωθηση και εαν διωκης ου μη καταλαβης και ου μη εκφυγης διαδρας	10 Fili, ne in multis sint actus tui : et si dives fueris, non eris immunis a delicto. Si enim secutus fueris, non apprehendes : et non effugies, si præcucurreris.
11 εστιν κοπιων και πονων και σπευδων και τοσω μαλλον υστερειται	11 Est homo laborans et festinans, et dolens : impius, et tanto magis non abundabit.
12 εστιν νωθρος προσδεομενος αντιλημψεως υστερων ισχυι και πτωχεια περισσευει και οι οφθαλμοι κυριου επεβλεψαν αυτω εις αγαθα και ανωρθωσεν αυτον εκ ταπεινωσεως αυτου	12 Est homo marcidus egens recuperatione, plus deficiens virtute, et abundans paupertate :
13 και ανυψωσεν κεφαλην αυτου και απεθαυμασαν επ' αυτω πολλοι	13 et oculus Dei respexit illum in bono, et erexit eum ab humilitate ipsius, et exaltavit caput ejus : et mirati sunt in illo multi, et honoraverunt Deum.
14 αγαθα και κακα ζωη και θανατος πτωχεια και πλουτος παρα κυριου εστιν	14 Bona et mala, vita et mors, paupertas et honestas, a Deo sunt :
15 -	15 sapientia, et disciplina, et scientia legis, apud Deum : dilectio, et viæ bonorum, apud ipsum.
16 -	16 Error et tenebræ peccatoribus concreata sunt : qui autem exsultant in malis consenescunt in malo.
17 δοσις κυριου παραμενει ευσεβεσιν και η ευδοκια αυτου εις τον αιωνα ευοδωθησεται	17 Datio Dei permanet justis, et profectus illius successus habebit in æternum.
18 εστιν πλουτων απο προσοχης και σφιγγιας αυτου και αυτη η μερις του μισθου αυτου	18 Est qui locupletatur parce agendo, et hæc est pars mercedis illius.
19 εν τω ειπειν αυτον ευρον αναπαυσιν και νυν φαγομαι εκ των αγαθων μου και ουκ οιδεν τις καιρος παρελευσεται και καταλειψει αυτα ετεροις και αποθανειται	19 In eo quod dicit : Inveni requiem mihi, et nunc manducabo de bonis meis solus :
20 στηθι εν διαθηκη σου και ομιλει εν αυτη και εν τω εργω σου παλαιωθητι	20 et nescit quod tempus præteriet, et mors appropinquet, et relinquat omnia aliis, et morietur.
21 μη θαυμαζε εν εργοις αμαρτωλου πιστευε δε κυριω και εμμενε τω πονω σου οτι κουφον εν οφθαλμοις κυριου δια ταχους εξαπινα πλουτισαι πενητα	21 Sta in testamento tuo, et in illo colloquere, et in opere mandatorum tuorum veterasce.
22 ευλογια κυριου εν μισθω ευσεβους και εν ωρα ταχινη αναθαλλει ευλογιαν αυτου	22 Ne manseris in operibus peccatorum : confide autem in Deo, et mane in loco tuo.
23 μη ειπης τις εστιν μου χρεια και τινα απο του νυν εσται μου τα αγαθα	23 Facile est enim in oculis Dei subito honestare pauperem.
24 μη ειπης αυταρκη μοι εστιν και τι απο του νυν κακωθησομαι	24 Benedictio Dei in mercedem justi festinat, et in hora veloci processus illius fructificat.
25 εν ημερα αγαθων αμνησια κακων και εν ημερα κακων ου μνησθησεται αγαθων	25 Ne dicas : Quid est mihi opus ? et quæ erunt mihi ex hoc bona ?
26 οτι κουφον εναντι κυριου εν ημερα τελευτης αποδουναι ανθρωπω κατα τας οδους αυτου	26 Ne dicas : Sufficiens mihi sum : et quid ex hoc pessimabor ?
27 κακωσις ωρας επιλησμονην ποιει τρυφης και εν συντελεια ανθρωπου αποκαλυψις εργων αυτου	27 In die bonorum ne immemor sis malorum, et in die malorum ne immemor sis bonorum :
28 προ τελευτης μη μακαριζε μηδενα και εν τεκνοις αυτου γνωσθησεται ανηρ	28 quoniam facile est coram Deo in die obitus retribuere unicuique secundum vias suas.
29 μη παντα ανθρωπον εισαγε εις τον οικον σου πολλα γαρ τα ενεδρα του δολιου	29 Malitia horæ oblivionem facit luxuriæ magnæ, et in fine hominis denudatio operum illius.
30 περδιξ θηρευτης εν καρταλλω ουτως καρδια υπερηφανου και ως ο κατασκοπος επιβλεπει πτωσιν	30 Ante mortem ne laudes hominem quemquam : quoniam in filiis suis agnoscitur vir.
31 τα γαρ αγαθα εις κακα μεταστρεφων ενεδρευει και εν τοις αιρετοις επιθησει μωμον	31 Non omnem hominem inducas in domum tuam : multæ enim sunt insidiæ dolosi.
32 απο σπινθηρος πυρος πληθυνεται ανθρακια και ανθρωπος αμαρτωλος εις αιμα ενεδρευει	32 Sicut enim eructant præcordia f?tentium, et sicut perdix inducitur in caveam, et ut caprea in laqueum : sic et cor superborum, et sicut prospector videns casum proximi sui.
33 προσεχε απο κακουργου πονηρα γαρ τεκταινει μηποτε μωμον εις τον αιωνα δω σοι	33 Bona enim in mala convertens insidiatur, et in electis imponet maculam.
34 ενοικισον αλλοτριον και διαστρεψει σε εν ταραχαις και απαλλοτριωσει σε των ιδιων σου	34 A scintilla una augetur ignis, et ab uno doloso augetur sanguis : homo vero peccator sanguini insidiatur.
	35 Attende tibi a pestifero, fabricat enim mala, ne inducat super te subsannationem in perpetuum.
	36 Admitte ad te alienigenam : et subvertet te in turbine, et abalienabit te a tuis propriis.