ΨΑΛΜΟΙ - Salmi - Psalms 91

LXX	NOVA VULGATA
1 ψαλμος ωδης εις την ημεραν του σαββατου	1 Qui habitat in protectione Altissimi, sub umbra Omnipotentis commorabitur.
2 αγαθον το εξομολογεισθαι τω κυριω και ψαλλειν τω ονοματι σου υψιστε	2 Dicet Domino: “ Refugium meum et fortitudo mea, Deus meus, sperabo in eum ”.
3 του αναγγελλειν το πρωι το ελεος σου και την αληθειαν σου κατα νυκτα	3 Quoniam ipse liberabit te de laqueo venantium et a verbo maligno.
4 εν δεκαχορδω ψαλτηριω μετ' ωδης εν κιθαρα	4 Alis suis obumbrabit tibi, et sub pennas eius confugies; scutum et lorica veritas eius.
5 οτι ευφρανας με κυριε εν τω ποιηματι σου και εν τοις εργοις των χειρων σου αγαλλιασομαι	5 Non timebis a timore nocturno, a sagitta volante in die,
6 ως εμεγαλυνθη τα εργα σου κυριε σφοδρα εβαθυνθησαν οι διαλογισμοι σου	6 a peste perambulante in tenebris, ab exterminio vastante in meridie.
7 ανηρ αφρων ου γνωσεται και ασυνετος ου συνησει ταυτα	7 Cadent a latere tuo mille et decem milia a dextris tuis; ad te autem non appropinquabit.
8 εν τω ανατειλαι τους αμαρτωλους ως χορτον και διεκυψαν παντες οι εργαζομενοι την ανομιαν οπως αν εξολεθρευθωσιν εις τον αιωνα του αιωνος	8 Verumtamen oculis tuis considerabis et retributionem peccatorum videbis.
9 συ δε υψιστος εις τον αιωνα κυριε	9 Quoniam tu es, Domine, refugium meum. Altissimum posuisti habitaculum tuum.
10 οτι ιδου οι εχθροι σου απολουνται και διασκορπισθησονται παντες οι εργαζομενοι την ανομιαν	10 Non accedet ad te malum, et flagellum non appropinquabit tabernaculo tuo,
11 και υψωθησεται ως μονοκερωτος το κερας μου και το γηρας μου εν ελαιω πιονι	11 quoniam angelis suis mandabit de te, ut custodiant te in omnibus viis tuis.
12 και επειδεν ο οφθαλμος μου εν τοις εχθροις μου και εν τοις επανιστανομενοις επ' εμε πονηρευομενοις ακουσεται το ους μου	12 In manibus portabunt te, ne forte offendas ad lapidem pedem tuum.
13 δικαιος ως φοινιξ ανθησει ωσει κεδρος η εν τω λιβανω πληθυνθησεται	13 Super aspidem et basiliscum ambulabis et conculcabis leonem et draconem.
14 πεφυτευμενοι εν τω οικω κυριου εν ταις αυλαις του θεου ημων εξανθησουσιν	14 Quoniam mihi adhaesit, liberabo eum; suscipiam eum, quoniam cognovit nomen meum.
15 ετι πληθυνθησονται εν γηρει πιονι και ευπαθουντες εσονται	15 Clamabit ad me, et ego exaudiam eum; cum ipso sum in tribulatione; eripiam eum et glorificabo eum.
16 του αναγγειλαι οτι ευθης κυριος ο θεος μου και ουκ εστιν αδικια εν αυτω	16 Longitudine dierum replebo eum et ostendam illi salutare meum.