ΙΩΒ - Giobbe - Job 37

LXX	Biblija Hrvatski
1 και ταυτης εταραχθη η καρδια μου και απερρυη εκ του τοπου αυτης	1 Da, od toga i moje srce drhti i s mjesta svoga iskočiti hoće.
2 ακουε ακοην εν οργη θυμου κυριου και μελετη εκ στοματος αυτου εξελευσεται	2 Čujte, čujte gromor glasa njegova, tutnjavu što mu iz usta izlazi.
3 υποκατω παντος του ουρανου αρχη αυτου και το φως αυτου επι πτερυγων της γης	3 Gle, munja lijeće preko cijelog neba – i sijevne blijesak s kraja na kraj zemlje –
4 οπισω αυτου βοησεται φωνη βροντησει εν φωνη υβρεως αυτου και ουκ ανταλλαξει αυτους οτι ακουσει φωνην αυτου	4 iza nje silan jedan glas se ori: to On gromori glasom veličajnim. Munje mu lete, nitko ih ne priječi, tek što mu je glas jednom odjeknuo.
5 βροντησει ο ισχυρος εν φωνη αυτου θαυμασια εποιησεν γαρ μεγαλα α ουκ ηδειμεν	5 Da, Bog gromori glasom veličajnim, djela velebna, neshvatljiva stvara.
6 συντασσων χιονι γινου επι της γης και χειμων υετος και χειμων υετων δυναστειας αυτου	6 Kad snijegu kaže: ‘Zasniježi po zemlji!’ i pljuskovima: ‘Zapljuštite silno!’
7 εν χειρι παντος ανθρωπου κατασφραγιζει ινα γνω πας ανθρωπος την εαυτου ασθενειαν	7 svakom čovjeku zapečati ruke da svi njegovo upoznaju djelo.
8 εισηλθεν δε θηρια υπο σκεπην ησυχασαν δε επι κοιτης	8 U brlog se tad zvijeri sve uvuku i na svojem se šćućure ležaju.
9 εκ ταμιειων επερχονται διναι απο δε ακρωτηριων ψυχος	9 S južne se strane podiže oluja, a studen vjetri sjeverni donose.
10 και απο πνοης ισχυρου δωσει παγος οιακιζει δε το υδωρ ως εαν βουληται	10 Već led od daha Božjega nastaje i vodena se kruti površina.
11 και εκλεκτον καταπλασσει νεφελη διασκορπιει νεφος φως αυτου	11 I opet vodom puni on oblake, i sijevat’ stanu oblaci munjama;
12 και αυτος κυκλωματα διαστρεψει εν θεεβουλαθω εις εργα αυτων παντα οσα αν εντειληται αυτοις ταυτα συντετακται παρ' αυτου επι της γης	12 kruže posvuda po volji njegovoj, što im naloži, to će izvršiti na licu cijelog kruga zemaljskoga.
13 εαν εις παιδειαν εαν εις την γην αυτου εαν εις ελεος ευρησει αυτον	13 Šalje ih – ili da kazni narode, ili da ih milosrđem obdari.
14 ενωτιζου ταυτα ιωβ στηθι νουθετου δυναμιν κυριου	14 Poslušaj ovo, Jobe, umiri se i promotri djela Božja čudesna.
15 οιδαμεν οτι ο θεος εθετο εργα αυτου φως ποιησας εκ σκοτους	15 Znaš li kako Bog njima zapovijeda, kako munju iz oblaka svog pušta?
16 επισταται δε διακρισιν νεφων εξαισια δε πτωματα πονηρων	16 Znaš li o čem vise gore oblaci? Čudesna to su znanja savršenog.
17 σου δε η στολη θερμη ησυχαζεται δε επι της γης	17 Kako ti gòrê od žege haljine u južnom vjetru kad zemlja obamre?
18 στερεωσεις μετ' αυτου εις παλαιωματα ισχυραι ως ορασις επιχυσεως	18 Zar si nebesa s njim ti razapeo, čvrsta poput ogledala livenog?
19 δια τι διδαξον με τι ερουμεν αυτω και παυσωμεθα πολλα λεγοντες	19 De naputi me što da mu kažemo: zbog tmine se ne snalazimo više.
20 μη βιβλος η γραμματευς μοι παρεστηκεν ινα ανθρωπον εστηκως κατασιωπησω	20 Zar ćeš mu reći: ‘Hoću govoriti’? Ili na propast vlastitu pristati?
21 πασιν δ' ουχ ορατον το φως τηλαυγες εστιν εν τοις παλαιωμασιν ωσπερ το παρ' αυτου επι νεφων	21 Tko, dakle, može u svjetlost gledati na nebesima što se sja blistavo kada oblake rastjeraju vjetri?
22 απο βορρα νεφη χρυσαυγουντα επι τουτοις μεγαλη η δοξα και τιμη παντοκρατορος	22 Sa sjevera k’o zlato je bljesnulo: veličanstvom strašnim Bog se odjenu!
23 και ουχ ευρισκομεν αλλον ομοιον τη ισχυι αυτου ο τα δικαια κρινων ουκ οιει επακουειν αυτον	23 Da, Svesilnog doseći ne možemo, neizmjeran je u moći i sudu, velik u pravdi, nikog on ne tlači.
24 διο φοβηθησονται αυτον οι ανθρωποι φοβηθησονται δε αυτον και οι σοφοι καρδια	24 Zato ljudi svi neka ga se boje! Na mudrost oholu on i ne gleda!«