ΠΑΡΟΙΜΙΑΙ - Proverbi - Proverbs 20

GREEK BIBLE	VULGATA
1 Ο οινος ειναι χλευαστης, και τα σικερα στασιαστικα? και οστις δελεαζεται υπο τουτων, δεν ειναι φρονιμος.	1 Luxuriosa res vinum, et tumultuosa ebrietas : quicumque his delectatur non erit sapiens.
2 Απειλη βασιλεως ειναι βρυχηθμος λεοντος? οστις παροξυνει αυτον, αμαρτανει εις την ιδιαν αυτου ζωην.	2 Sicut rugitus leonis, ita et terror regis : qui provocat eum peccat in animam suam.
3 Τιμη ειναι εις τον ανθρωπον να παυη απο της εριδος? πας δε αφρων εμπλεκεται εις ταυτην.	3 Honor est homini qui separat se a contentionibus ; omnes autem stulti miscentur contumeliis.
4 Ο οκνηρος δεν θελει να αροτρια εξ αιτιας του χειμωνος? δια τουτο θελει ζητει εν τω θερει και δεν θελει λαμβανει.	4 Propter frigus piger arare noluit ; mendicabit ergo æstate, et non dabitur illi.
5 Η βουλη εν τη καρδια του ανθρωπου ειναι ως υδατα βαθεα? αλλ' ο συνετος ανθρωπος θελει ανασυρει αυτην.	5 Sicut aqua profunda, sic consilium in corde viri ; sed homo sapiens exhauriet illud.
6 Πολλοι ανθρωποι κηρυττουσιν εκαστος την καλοκαγαθιαν αυτου? αλλα τις θελει ευρη ανθρωπον πιστον;	6 Multi homines misericordes vocantur ; virum autem fidelem quis inveniet ?
7 Ο δικαιος περιπατει εν τη ακεραιοτητι αυτου? και τα τεκνα αυτου ειναι μακαρια μετ' αυτον.	7 Justus qui ambulat in simplicitate sua beatos post se filios derelinquet.
8 Βασιλευς, καθημενος επι θρονου κρισεως, διασκεδαζει παν κακον δια των οφθαλμων αυτου.	8 Rex qui sedet in solio judicii dissipat omne malum intuitu suo.
9 Τις δυναται να ειπη, Εκαθαρισα την καρδιαν μου, ειμαι καθαρος απο των αμαρτιων μου;	9 Quis potest dicere : Mundum est cor meum ; purus sum a peccato ?
10 Ζυγια διαφορα, μετρα διαφορα, ειναι αμφοτερα βδελυγμα εις τον Κυριον.	10 Pondus et pondus, mensura et mensura : utrumque abominabile est apud Deum.
11 Γνωριζεται και αυτο το παιδιον εκ των πραξεων αυτου, αν τα εργα αυτου ειναι καθαρα, και αν ευθεα.	11 Ex studiis suis intelligitur puer, si munda et recta sint opera ejus.
12 Το ωτιον ακουει και ο οφθαλμος βλεπει? αλλ' ο Κυριος εκαμεν αμφοτερα.	12 Aurem audientem, et oculum videntem : Dominus fecit utrumque.
13 Μη αγαπα τον υπνον, δια να μη ελθης εις πτωχειαν? ανοιξον τους οφθαλμους σου και θελεις χορτασθη αρτου.	13 Noli diligere somnum, ne te egestas opprimat : aperi oculos tuos, et saturare panibus.
14 Κακον, κακον, λεγει ο αγοραστης? αλλ' αφου αναχωρηση, τοτε καυχαται.	14 Malum est, malum est, dicit omnis emptor ; et cum recesserit, tunc gloriabitur.
15 Υπαρχει χρυσιον και πληθος μαργαριτων? τα χειλη ομως της γνωσεως ειναι το πολυτιμου κειμηλιον.	15 Est aurum et multitudo gemmarum, et vas pretiosum labia scientiæ.
16 Λαβε το ιματιον του εγγυωμενου δια ξενον? και λαβε ενεχυρον απ' αυτου, εγγυωμενου περι ξενων πραγματων.	16 Tolle vestimentum ejus qui fidejussor extitit alieni, et pro extraneis aufer pignus ab eo.
17 Ο αρτος του ψευδους ειναι γλυκυς εις τον ανθρωπον? μετα ταυτα ομως το στομα αυτου θελει γεμισθη χαλικων.	17 Suavis est homini panis mendacii, et postea implebitur os ejus calculo.
18 Οι σκοποι στερεονονται δια της συμβουλης? και μετα καλην σκεψιν καμνε πολεμον.	18 Cogitationes consiliis roborantur, et gubernaculis tractanda sunt bella.
19 Ο σπερμολογος περιερχομενος αποκαλυπτει τα μυστικα? δια τουτο μη σμιγου μετα του πλατυνοντος τα χειλη αυτου.	19 Ei qui revelat mysteria, et ambulat fraudulenter, et dilatat labia sua, ne commiscearis.
20 Ο λυχνος του κακολογουντος τον πατερα αυτου η την μητερα αυτου θελει σβεσθη εν βαθει σκοτει.	20 Qui maledicit patri suo et matri, extinguetur lucerna ejus in mediis tenebris :
21 Κληρονομια αποκτηθεισα ταχεως την αρχην, εις το τελος δεν ευλογειται.	21 hæreditas ad quam festinatur in principio, in novissimo benedictione carebit.
22 Μη ειπης, Θελω ανταποδωσει κακον? αναμενε τον Κυριον και θελει σε σωσει.	22 Ne dicas : Reddam malum : exspecta Dominum, et liberabit te.
23 Ζυγια διαφορα ειναι βδελυγμα εις τον Κυριον? και η δολια πλαστιγξ δεν ειναι καλον.	23 Abominatio est apud Dominum pondus et pondus ; statera dolosa non est bona.
24 Τα διαβηματα του ανθρωπου διευθυνονται υπο του Κυριου? πως λοιπον ο ανθρωπος ηθελε γνωρισει την εαυτου οδον;	24 A Domino diriguntur gressus viri : quis autem hominum intelligere potest viam suam ?
25 Παγις ειναι εις τον ανθρωπον, προπετως να λαλη? περι ιερων και μετα τας ευχας να σκεπτηται.	25 Ruina est homini devorare sanctos, et post vota retractare.
26 Ο σοφος βασιλευς λικμιζει τους ασεβεις και στρεφει τον τροχον επ' αυτους.	26 Dissipat impios rex sapiens, et incurvat super eos fornicem.
27 Λυχνος του Κυριου ειναι το πνευμα του ανθρωπου, το οποιον διερευνα παντα τα ενδομυχα της καρδιας.	27 Lucerna Domini spiraculum hominis, quæ investigat omnia secreta ventris.
28 Ελεος και αληθεια διαφυλαττουσι τον βασιλεα? και ο θρονος αυτου υποστηριζεται υπο του ελεους.	28 Misericordia et veritas custodiunt regem, et roboratur clementia thronus ejus.
29 Καυχημα των νεων ειναι η δυναμις αυτων? και δοξα των γεροντων η πολια.	29 Exsultatio juvenum fortitudo eorum, et dignitas senum canities.
30 Τα μελανισματα των πληγων λευκαινουσι τον κακον? και τα κτυπηματα τα ενδομυχα της καρδιας.	30 Livor vulneris absterget mala, et plagæ in secretioribus ventris.