Sh'muel (שמואל) - 1 Samuele 5

STUTTGARTENSIA-DELITZSCH	SMITH VAN DYKE
1 וּפְלִשְׁתִּים לָקְחוּ אֵת אֲרֹון הָאֱלֹהִים וַיְבִאֻהוּ מֵאֶבֶן הָעֵזֶר אַשְׁדֹּודָה	1 فاخذ الفلسطينيون تابوت الله واتوا به من حجر المعونة الى اشدود.
2 וַיִּקְחוּ פְלִשְׁתִּים אֶת־אֲרֹון הָאֱלֹהִים וַיָּבִיאוּ אֹתֹו בֵּית דָּגֹון וַיַּצִּיגוּ אֹתֹו אֵצֶל דָּגֹון	2 واخذ الفلسطينيون تابوت الله وادخلوه الى بيت داجون واقاموه بقرب داجون.
3 וַיַּשְׁכִּמוּ אַשְׁדֹּודִים מִמָּחֳרָת וְהִנֵּה דָגֹון נֹפֵל לְפָנָיו אַרְצָה לִפְנֵי אֲרֹון יְהוָה וַיִּקְחוּ אֶת־דָּגֹון וַיָּשִׁבוּ אֹתֹו לִמְקֹומֹו	3 وبكر الاشدوديون في الغد واذا بداجون ساقط على وجهه الى الارض امام تابوت الرب. فاخذوا داجون واقاموه في مكانه.
4 וַיַּשְׁכִּמוּ בַבֹּקֶר מִמָּחֳרָת וְהִנֵּה דָגֹון נֹפֵל לְפָנָיו אַרְצָה לִפְנֵי אֲרֹון יְהוָה וְרֹאשׁ דָּגֹון וּשְׁתֵּי ׀ כַּפֹּות יָדָיו כְּרֻתֹות אֶל־הַמִּפְתָּן רַק דָּגֹון נִשְׁאַר עָלָיו	4 وبكروا صباحا في الغد واذا بداجون ساقط على وجهه على الارض امام تابوت الرب وراس داجون ويداه مقطوعة على العتبة. بقي بدن السمكة فقط.
5 עַל־כֵּן לֹא־יִדְרְכוּ כֹהֲנֵי דָגֹון וְכָל־הַבָּאִים בֵּית־דָּגֹון עַל־מִפְתַּן דָּגֹון בְּאַשְׁדֹּוד עַד הַיֹּום הַזֶּה׃ ס	5 لذلك لا يدوس كهنة داجون وجميع الداخلين الى بيت داجون على عتبة داجون في اشدود الى هذا اليوم
6 וַתִּכְבַּד יַד־יְהוָה אֶל־הָאַשְׁדֹּודִים וַיְשִׁמֵּם וַיַּךְ אֹתָם [בָּעֳפָלִים כ] (בַּטְּחֹרִים ק) אֶת־אַשְׁדֹּוד וְאֶת־גְּבוּלֶיהָ	6 فثقلت يد الرب على الاشدوديين واخربهم وضربهم بالبواسير في اشدود وتخومها.
7 וַיִּרְאוּ אַנְשֵׁי־אַשְׁדֹּוד כִּי־כֵן וְאָמְרוּ לֹא־יֵשֵׁב אֲרֹון אֱלֹהֵי יִשְׂרָאֵל עִמָּנוּ כִּי־קָשְׁתָה יָדֹו עָלֵינוּ וְעַל דָּגֹון אֱלֹהֵינוּ	7 ولما رأى اهل اشدود الامر كذلك قالوا لا يمكث تابوت اله اسرائيل عندنا لان يده قد قست علينا وعلى داجون الهنا.
8 וַיִּשְׁלְחוּ וַיַּאַסְפוּ אֶת־כָּל־סַרְנֵי פְלִשְׁתִּים אֲלֵיהֶם וַיֹּאמְרוּ מַה־נַּעֲשֶׂה לַאֲרֹון אֱלֹהֵי יִשְׂרָאֵל וַיֹּאמְרוּ גַּת יִסֹּב אֲרֹון אֱלֹהֵי יִשְׂרָאֵל וַיַּסֵּבּוּ אֶת־אֲרֹון אֱלֹהֵי יִשְׂרָאֵל׃ ס	8 فارسلوا وجمعوا جميع اقطاب الفلسطينيين اليهم وقالوا ماذا نصنع بتابوت اله اسرائيل. فقالوا لينقل تابوت اله اسرائيل الى جتّ. فنقلوا تابوت اله اسرائيل.
9 וַיְהִי אַחֲרֵי ׀ הֵסַבּוּ אֹתֹו וַתְּהִי יַד־יְהוָה ׀ בָּעִיר מְהוּמָה גְּדֹולָה מְאֹד וַיַּךְ אֶת־אַנְשֵׁי הָעִיר מִקָּטֹן וְעַד־גָּדֹול וַיִּשָּׂתְרוּ לָהֶם [עֳפָלִים כ] (טְחֹרִים׃ ק)	9 وكان بعد ما نقلوه ان يد الرب كانت على المدينة باضطراب عظيم جدا وضرب اهل المدينة من الصغير الى الكبير ونفرت لهم البواسير.
10 וַיְשַׁלְּחוּ אֶת־אֲרֹון הָאֱלֹהִים עֶקְרֹון וַיְהִי כְּבֹוא אֲרֹון הָאֱלֹהִים עֶקְרֹון וַיִּזְעֲקוּ הָעֶקְרֹנִים לֵאמֹר הֵסַבּוּ אֵלַי אֶת־אֲרֹון אֱלֹהֵי יִשְׂרָאֵל לַהֲמִיתֵנִי וְאֶת־עַמִּי	10 فارسلوا تابوت الله الى عقرون. وكان لما دخل تابوت الله الى عقرون انه صرخ العقرونيون قائلين قد نقلوا الينا تابوت اله اسرائيل لكي يميتونا نحن وشعبنا.
11 וַיִּשְׁלְחוּ וַיַּאַסְפוּ אֶת־כָּל־סַרְנֵי פְלִשְׁתִּים וַיֹּאמְרוּ שַׁלְּחוּ אֶת־אֲרֹון אֱלֹהֵי יִשְׂרָאֵל וְיָשֹׁב לִמְקֹמֹו וְלֹא־יָמִית אֹתִי וְאֶת־עַמִּי כִּי־הָיְתָה מְהוּמַת־מָוֶת בְּכָל־הָעִיר כָּבְדָה מְאֹד יַד הָאֱלֹהִים שָׁם	11 وارسلوا وجمعوا كل اقطاب الفلسطينيين وقالوا ارسلوا تابوت اله اسرائيل فيرجع الى مكانه ولا يميتنا نحن وشعبنا لان اضطراب الموت كان في كل المدينة. يد الله كانت ثقيلة جدا هناك.
12 וְהָאֲנָשִׁים אֲשֶׁר לֹא־מֵתוּ הֻכּוּ [בָּעֳפָלִים כ] (בַּטְּחֹרִים ק) וַתַּעַל שַׁוְעַת הָעִיר הַשָּׁמָיִם	12 والناس الذين لم يموتوا ضربوا بالبواسير فصعد صراخ المدينة الى السماء