Lettera di Giuda - (מכתב יהודה) 9

STUTTGARTENSIA-DELITZSCH	GREEK BIBLE
1 הֵן הָיָה גַּם־לַבְּרִית הָרִאשׁוֹנָה מִשְׁפְּטֵי הָעֲבוֹדָה וּמִקְדָּשׁ אַרְצִי	1 Ειχε μεν λοιπον και η πρωτη σκηνη διαταξεις λατρειας και το αγιον το κοσμικον.
2 כִּי־הוּקַם הַמִּשְׁכָּן הַחִיצוֹן אֲשֶׁר־בּוֹ הַמְּנוֹרָה וְהַשֻּׁלְחָן וּמַעֲרֶכֶת הַלֶּחֶם וְהוּא נִקְרָא קֹדֶשׁ	2 Διοτι κατεσκευασθη σκηνη η πρωτη, εις την οποιαν ητο και η λυχνια και η τραπεζα και η προθεσις των αρτων, ητις λεγεται Αγια.
3 וּמִבֵּית לַפָּרֹכֶת הַשֵּׁנִית מִשְׁכָּן הַנִּקְרָא קֹדֶשׁ הַקֳּדָשִׁים	3 Μετα δε το δευτερον καταπετασμα ητο σκηνη η λεγομενη Αγια αγιων,
4 אֲשֶׁר־לוֹ מִזְבַּח הַזָּהָב לִקְטֹרֶת וַאֲרוֹן הַבְּרִית מְצֻפֶּה זָהָב כֻּלּוֹ וּבוֹ צִנְצֶנֶת זָהָב אֲשֶׁר הַמָּן בְּתוֹכָהּ וּמַטֵּה אַהֲרֹן אֲשֶׁר פָּרַח וְלוּחוֹת הַבְּרִית	4 εχουσα χρυσουν θυμιατηριον και την κιβωτον της διαθηκης πανταχοθεν περικεκαλυμμενην με χρυσιον, εν η ητο σταμνος χρυση, εχουσα το μαννα, και η ραβδος του Ααρων η βλαστησασα και αι πλακες της διαθηκης,
5 וּמִמַּעַל לוֹ כְּרוּבֵי הַכָּבוֹד הַסֹּכְכִים עַל־הַכַּפֹּרֶת לֹא נְדַבֵּר כָּעֵת עַל־כָּל־אֶחָד מֵהֶם בִּפְרָט	5 υπερανω δε αυτης ησαν Χερουβειμ δοξης κατασκιαζοντα το ιλαστηριον? περι των οποιων δεν ειναι τωρα χρεια να λεγωμεν κατα μερος.
6 וְאַחֲרֵי שֶׁהוּכְנוּ אֵלֶּה כָּכָה בָּאוּ הַכֹּהֲנִים תָּמִיד אֶל־הַמִּשְׁכָּן הַחִיצוֹן לַעֲבֹד שָׁם אֶת־עֲבוֹדָתָם	6 Οντων δε τουτων ουτω κατεσκευασμενων, εις μεν την πρωτην σκηνην εισερχονται διαπαντος οι ιερεις εκτελουντες τας λατρειας,
7 וְאֶל־הַמִּשְׁכָּן אֲשֶׁר לִפְנִים מִמֶּנּוּ בָּא שָׁמָּה הַכֹּהֵן הַגָּדוֹל לְבַדּוֹ פַּעַם אַחַת בַּשָּׁנָה לֹא בִבְלִי־דָם אֲשֶׁר יַקְרִיב בְּעַד נַפְשׁוֹ וּבְעַד שִׁגְגוֹת הָעָם	7 εις δε την δευτεραν απαξ του ενιαυτου εισερχεται μονος ο αρχιερευς, ουχι χωρις αιματος, το οποιον προσφερει υπερ εαυτου και των εξ αγνοιας αμαρτηματων του λαου,
8 וְרוּחַ הַקֹּדֶשׁ מוֹדִיעַ בָּזֹאת כִּי לֹא־נִגְלָה הַדֶּרֶךְ אֶל־הַקֹּדֶשׁ כָּל הַיָּמִים אֲשֶׁר הַמִּשְׁכָּן הַחִיצוֹן יֶשׁ־לוֹ לַעֲמֹד	8 και τουτο εδηλοποιει το Πνευμα το Αγιον, οτι δεν ητο πεφανερωμενη η εις τα αγια οδος, επειδη η πρωτη σκηνη ιστατο ετι?
9 וְהוּא מָשָׁל עַל־הָעֵת הַהֹוָה אֲשֶׁר בָּהּ מַקְרִיבִים מְנָחוֹת וּזְבָחִים אֲשֶׁר לֹא־יוּכְלוּ לְהַשְׁלִים אֶת־לְבַב הָעֹבֵד	9 ητις ητο τυπος εις τον τοτε παροντα καιρον, καθ' ον προσεφεροντο δωρα και θυσιαι, αιτινες δεν ηδυναντο να καμωσι τελειον κατα την συνειδησιν τον λατρευοντα,
10 אַךְ־מִשְׁפְּטֵי הַגּוּף הֵמָּה עִם־הַמַּאֲכָלוֹת וְהַמַּשְׁקִים וְהַטְּבִילוֹת הַשֹּׁנוֹת אֲשֶׁר הוּשְׂמוּ עַד־עֵת הַתִּקּוּן	10 επειδη ησαν διατεταγμενα μονον εις βρωματα και ποματα και διαφορους βαπτισμους και διαταξεις σαρκικας, μεχρι καιρου διορθωσεως.
11 אֲבָל הַמָּשִׁיחַ בְּבֹאוֹ לִהְיוֹת כֹּהֵן גָּדוֹל לַטֹּבוֹת הָעֲתִידוֹת עָבַר בְּתוֹךְ הַמִּשְׁכָּן הַמְעֻלֶּה בִּגְדֻלָּה וּשְׁלֵמוּת אֲשֶׁר לֹא־נַעֲשָׂה בְיָדַיִם כְּלוֹמַר אֲשֶׁר אֵינֶנּוּ בִּכְלַל הַבְּרִיאָה הַזֹּאת	11 Ελθων δε ο Χριστος αρχιερευς των μελλοντων αγαθων δια της μεγαλητερας και τελειοτερας σκηνης, ουχι χειροποιητου, τουτεστιν ουχι ταυτης της κατασκευης,
12 גַּם לֹא־בָא בְּדַם שְׂעִירִים וַעֲגָלִים אֶלָּא בְּדַם־נַפְשׁוֹ בָּא בְּפַעַם־אַחַת אֶל־הַקֹּדֶשׁ פְּנִימָה וַיִּמְצָא גְּאֻלַּת עוֹלָם	12 ουδε δι' αιματος τραγων και μοσχων, αλλα δια του ιδιου αυτου αιματος, εισηλθεν απαξ εις τα αγια, αποκτησας αιωνιαν λυτρωσιν.
13 כִּי אִם־דַּם הַפָּרִים וְהַשְּׂעִירִים וְאֵפֶר הַפָּרָה אֲשֶׁר יֻזֶּה עַל־הַטְּמֵאִים יְקַדְּשֵׁם לְטָהֳרַת גּוּפָם	13 Διοτι εαν το αιμα των ταυρων και τραγων και η σποδος της δαμαλεως ραντιζουσα τους μεμολυσμενους αγιαζη προς την καθαροτητα της σαρκος,
14 אַף כִּי־דַם הַמָּשִׁיחַ אֲשֶׁר־הִקְרִיב אֶת־עַצְמוֹ לֵאלֹהִים בְּרוּחַ נִצְחִי וּבְלִי־מוּם יְטַהֵר לְבַבְכֶם מִמַּעֲשֵׂי מָוֶת לַעֲבֹד אֶת־אֱלֹהִים חַיִּים	14 ποσω μαλλον το αιμα του Χριστου, οστις δια του Πνευματος του αιωνιου προσεφερεν εαυτον αμωμον εις τον Θεον, θελει καθαρισει την συνειδησιν σας απο νεκρων εργων εις το να λατρευητε τον ζωντα Θεον;
15 וּבַעֲבוּר זֹאת הוּא גַם־מֵלִיץ לִבְרִית חֲדָשָׁה לְמַעַן אֲשֶׁר־יִירְשׁוּ הַמְקֹרָאִים אֶת־הַבְטָחַת נַחֲלַת עוֹלָם אַחֲרֵי אֲשֶׁר־מֵת לִפְדּוֹת מִן־הַפְּשָׁעִים אֲשֶׁר נַעֲשֹוּ תַּחַת הַבְּרִית הָרִאשׁוֹנָה	15 Και δια τουτο ειναι μεσιτης διαθηκης καινης, ινα δια του θανατου, οστις εγεινε προς απολυτρωσιν των επι της πρωτης διαθηκης παραβασεων, λαβωσιν οι κεκλημενοι την επαγγελιαν της αιωνιου κληρονομιας.
16 כִּי בִמְקוֹם שֶׁיֵּשׁ צַוָּאָה צָרִיךְ לָדַעַת מוֹת מְקִימָהּ	16 Διοτι οπου ειναι διαθηκη, αναγκη να υπαρχη θανατος εκεινου, οστις εκαμε την διαθηκην?
17 כִּי רַק־בְּמוֹת הַמֵּת תִּכּוֹן צַוָּאָה וְאֵינֶנָּה בְתָקְפָּהּ בְּעוֹד מְקִימָהּ בַּחַיִּים	17 διοτι η διαθηκη επι τεθνεωτων ειναι βεβαια, επειδη ποτε δεν ισχυει, ενοσω ζη ο διαθετης.
18 לָכֵן גַּם־הָרִאשׁוֹנָה לֹא חֻנְּכָה בְּלֹא־דָם	18 Οθεν ουδε η πρωτη δεν ητο εγκαινιασμενη χωρις αιματος?
19 כִּי כְּכַלּוֹת משֶׁה לְהַגִּיד לְכָל־הָעָם אֶת־כָּל־הַמִּצְוֺת כַּתּוֹרָה לָקַח דַּם הָעֲגָלִים וְהַשְּׂעִירִים עִם־מַיִם וְתוֹלַעַת שָׁנִי וְאֵזוֹב וַיִּזְרֹק עַל־הַסֵּפֶר וְעַל כָּל־הָעָם	19 διοτι αφου πασα εντολη του νομου ελαληθη υπο του Μωυσεως προς παντα τον λαον, λαβων το αιμα των μοσχων και των τραγων με υδωρ και μαλλιον κοκκινον και υσσωπον, ερραντισε και αυτο το βιβλιον και παντα τον λαον,
20 וַיֹּאמַר הִנֵּה דַם־הַבְּרִית אֲשֶׁר צִוָּה אֱלֹהִים אֲלֵיכֶם	20 λεγων? Τουτο ειναι το αιμα της διαθηκης, την οποιαν διεταξεν εις εσας ο Θεος?
21 וְכֵן הִזָּה מִן־הַדָּם עַל־הַמִּשְׁכָּן וְעַל כָּל־כְּלֵי הַשָּׁרֵת	21 και την σκηνην δε και παντα τα σκευη της υπηρεσιας με το αιμα ομοιως ερραντισε.
22 וְכִמְעַט הַכֹּל יְטֹהַר בַּדָּם עַל־פִּי הַתּוֹרָה וְאֵין כַּפָּרָה בְּלִי־שְׁפִיכַת דָּם	22 Και σχεδον με αιμα καθαριζονται παντα κατα τον νομον, και χωρις χυσεως αιματος δεν γινεται αφεσις.
23 לָכֵן דִּמְיוֹנֵי הַדְּבָרִים שֶׁבַּשָּׁמַיִם בְּעַצְמָם צְרִיכִים לְהִטָּהֵר בָּאֵלֶּה וְהַדְּבָרִים שֶׁבַּשָּׁמַיִם בְּעַצְמָם צְרִיכִים לְהִטָּהֵר בִּזְבָחִים טוֹבִים מֵאֵלֶּה	23 Αναγκη λοιπον ητο οι μεν τυποι των επουρανιων να καθαριζωνται δια τουτων, αυτα ομως τα επουρανια με θυσιας ανωτερας παρα ταυτας.
24 כִּי הַמָּשִׁיחַ לֹא־בָא אֶל־הַקֹּדֶשׁ הַנַּעֲשֶׂה בְיָדַיִם שֶׁהוּא רַק־דְּמוּת הָאֲמִתִּי כִּי אִם־בָּא אֶל־עֶצֶם הַשָּׁמַיִם לֵרָאוֹת עַתָּה בַעֲדֵנוּ אֶת־פְּנֵי הָאֱלֹהִים	24 Διοτι ο Χριστος δεν εισηλθεν εις χειροποιητα αγια, αντιτυπα των αληθινων, αλλ' εις αυτον τον ουρανον, δια να εμφανισθη τωρα ενωπιον του Θεου υπερ ημων?
25 אַף־לֹא לְהַקְרִיב אֶת־נַפְשׁוֹ פְּעָמִים רַבּוֹת כַּכֹּהֵן הַגָּדוֹל אֲשֶׁר־בָּא שָׁנָה בְשָׁנָה אֶל־הַקֹּדֶשׁ בְּדַם אֲחֵרִים	25 ουδε δια να προσφερη πολλακις εαυτον, καθως ο αρχιερευς εισερχεται εις τα αγια κατ' ενιαυτον με ξενον αιμα?
26 כִּי אִם־כֵּן הוּא הֲלֹא הָיָה־לוֹ לֵעָנוֹת פְּעָמִים רַבּוֹת מֵרֵאשִׁית הָעוֹלָם וְעַתָּה בְּקֵץ הָעִתִּים נִגְלָה בְּפַעַם אַחַת כְּדֵי־לְבַטֵּל אֶת־הַחֵטְא בְּזֶבַח נַפְשׁוֹ	26 διοτι επρεπε τοτε πολλακις να παθη απο καταβολης κοσμου? τωρα δε απαξ εις το τελος των αιωνων εφανερωθη, δια να αθετηση την αμαρτιαν δια της θυσιας εαυτου.
27 וְכַאֲשֶׁר נִגְזַר עַל־בְּנֵי אָדָם פַּעַם אַחַת הַמָּוֶת וְאַחֲרָיו הַדִּין	27 Και καθως ειναι αποφασισμενον εις τους ανθρωπους απαξ να αποθανωσι, μετα δε τουτο ειναι κρισις,
28 כֵּן־הֻקְרַב הַמָּשִׁיחַ פַּעַם אַחַת לְמַעַן שְׂאֵת חֲטָאֵי רַבִּים וּפַעַם שֵׁנִית יֵרָאֶה בְלִי־חֵטְא לִישׁוּעָה לַמְחַכִּים לוֹ	28 ουτω και ο Χριστος, απαξ προσφερθεις δια να σηκωση τας αμαρτιας πολλων, θελει φανη εκ δευτερου χωρις αμαρτιας εις τους προσμενοντας αυτον δια σωτηριαν.