1 וְעָלֵינוּ הַחֲזָקִים לָשֵׂאת חֻלְשׁוֹת הַכּשְׁלִים וְאַל־נְבַקֵּשׁ הֲנָאַת עַצְמֵנוּ | 1 Οφειλομεν δε ημεις οι δυνατοι να βασταζωμεν τα ασθενηματα των αδυνατων, και να μη αρεσκωμεν εις εαυτους. |
2 כִּי כָל־אֶחָד מִמֶּנּוּ יְבַקֵּשׁ הֲנָאַת חֲבֵרוֹ לְטוֹב לוֹ לְמַעַן יִבָּנֶה | 2 Αλλ' εκαστος ημων ας αρεσκη εις τον πλησιον δια το καλον προς οικοδομην? |
3 כִּי גַם־הַמָּשִׁיחַ לֹא בִקֵּשׁ הֲנָאַת עַצְמוֹ אֶלָּא כַכָּתוּב חֶרְפּוֹת חוֹרְפֶיךָ נָפְלוּ עָלָי | 3 επειδη και ο Χριστος δεν ηρεσεν εις εαυτον, αλλα καθως ειναι γεγραμμενον, Οι ονειδισμοι των ονειδιζοντων σε επεπεσον επ' εμε. |
4 כִּי כָל־אֲשֶׁר נִכְתַּב מִלְּפָנִים לְלַמְּדֵנוּ נִכְתָּב לְמַעַן תִּהְיֶה־לָּנוּ תִקְוָה בְּסַבְלָנוּת וּבְתַנְחוּמוֹת הַכְּתוּבִים | 4 Διοτι οσα προεγραφησαν, δια την διδασκαλιαν ημων προεγραφησαν, δια να εχωμεν την ελπιδα δια της υπομονης και της παρηγοριας των γραφων. |
5 וֵאלֹהֵי הַסַּבְלָנוּת וְהַנֶּחָמָה הוּא יִתֵּן לָכֶם לִהְיוֹת כֻּלְּכֶם לֵב אֶחָד עַל־פִּי הַמָּשִׁיחַ יֵשׁוּעַ | 5 Ο δε Θεος της υπομονης και της παρηγοριας ειθε να σας δωση να φρονητε το αυτο εν αλληλοις κατα Χριστον Ιησουν, |
6 אֲשֶׁר תְּכַבְּדוּ בְּנֶפֶשׁ אַחַת וּבְפֶה אֶחָד אֶת־הָאֱלֹהִים אֲבִי אֲדֹנֵינוּ יֵשׁוּעַ הַמָּשִׁיחַ | 6 δια να δοξαζητε ομοθυμαδον εν ενι στοματι τον Θεον και Πατερα του Κυριου ημων Ιησου Χριστου. |
7 עַל־כֵּן תְּקַבְּלוּ אִישׁ אֶת־אָחִיו כַּאֲשֶׁר גַּם־הַמָּשִׁיחַ קִבֵּל אֹתָנוּ לִכְבוֹד הָאֱלֹהִים | 7 Δια τουτο προσδεχεσθε αλληλους, καθως και ο Χριστος προσεδεχθη ημας εις δοξαν Θεου. |
8 וַאֲנִי אֹמֵר כִּי יֵשׁוּעַ הַמָּשִׁיחַ הָיָה לִמְשָׁרֵת בְּנֵי הַמִּילָה לְמַעַן אֱמֶת הָאֱלֹהִים לְקַיֵּם אֶת־הַהַבְטָחוֹת אֲשֶׁר לָאָבוֹת | 8 Λεγω δε οτι ο Ιησους Χριστος εγεινε διακονος της περιτομης υπερ της αληθειας του Θεου, δια να βεβαιωση τας προς τους πατερας επαγγελιας, |
9 וְהַגּוֹיִם הֵמָּה יְכַבְּדוּ אֶת־הָאֱלֹהִים לְמַעַן רַחֲמָיו כַּכָּתוּב עַל־כֵּן אוֹדְךָ בַגּוֹיִם וּלְשִׁמְךָ אֲזַמֵּרָה | 9 και δια να δοξασωσι τα εθνη τον Θεον δια το ελεος αυτου, καθως ειναι γεγραμμενον? Δια τουτο θελω σε υμνει μεταξυ των εθνων? και εις το ονομα σου θελω ψαλλει. |
10 וְאוֹמֵר הַרְנִינוּ גוֹיִם עַמּוֹ | 10 Και παλιν λεγει? Ευφρανθητε, εθνη, μετα του λαου αυτου. |
11 וְאוֹמֵר הַלְלוּ אֶת־יְהוָֹה כָּל־גּוֹיִם שַׁבְּחוּהוּ כָּל־הָאֻמִּים | 11 Και παλιν? Αινειτε τον Κυριον, παντα τα εθνη, και δοξολογειτε αυτον παντες οι λαοι. |
12 וִישַׁעְיָהוּ אֹמֵר וְהָיָה שֹׁרֶשׁ יִשַׁי אֲשֶׁר עֹמֵד לְנֵס עַמִּים אֵלָיו גּוֹיִם יְקַוּוּ | 12 Και παλιν ο Ησαιας λεγει? Θελει εισθαι η ριζα του Ιεσσαι, Και ο ανισταμενος δια να βασιλευη επι τα εθνη? εις αυτον τα εθνη θελουσιν ελπισει. |
13 וֵאלֹהֵי הַתִּקְוָה הוּא יְמַלֵּא אֶתְכֶם כָּל־שִׂמְחָה וְשָׁלוֹם בָּאֱמוּנָה לְמַעַן תִּרְבֶּה תִּקְוַתְכֶם בִּגְבוּרַת רוּחַ הַקֹּדֶשׁ | 13 Ο δε Θεος της ελπιδος ειθε να σας εμπληση πασης χαρας και ειρηνης δια της πιστεως, ωστε να περισσευητε εις την ελπιδα δια της δυναμεως του Πνευματος του Αγιου. |
14 וְהִנֵּה אַחַי מֻבְטָח אֲנִי בָּכֶם כִּי גַם־אַתֶּם בְּעַצְמְכֶם מְלֵאֵי אַהֲבַת חֶסֶד מְלֵאִים כָּל־דַּעַת וְתוּכְלוּ לְהוֹכִיחַ אִישׁ אֶת־רֵעֵהוּ | 14 Ειμαι δε, αδελφοι μου, και αυτος εγω πεπεισμενος δια σας, οτι και σεις εισθε πληρεις αγαθωσυνης, πεπληρωμενοι πασης γνωσεως, δυναμενοι και αλληλους να νουθετητε. |
15 אַךְ הֵעַזְתִּי מְעַט בְּכָתְבִי אֲלֵיכֶם הֵנָּה וָהֵנָּה כְּמַזְכִּיר אֶתְכֶם עַל־פִּי הַחֶסֶד הַנָּתוּן לִי מֵאֵת הָאֱלֹהִים | 15 Σας εγραψα ομως, αδελφοι, τολμηροτερον οπωσουν, ως υπενθυμιζων υμας, δια την χαριν την δοθεισαν εις εμε υπο του Θεου |
16 לִהְיוֹתִי מְשָׁרֵת יֵשׁוּעַ הַמָּשִׁיחַ לַגּוֹיִם וּלְכַהֵן בִּבְשׂוֹרַת הָאֱלֹהִים לְמַעַן יִהְיֶה קָרְבַּן הַגּוֹיִם רָצוּי וּמְקֻדָּשׁ בְּרוּחַ הַקֹּדֶשׁ | 16 εις το να ημαι υπηρετης του Ιησου Χριστου προς τα εθνη, ιερουργων το ευαγγελιον του Θεου, δια να γεινη η προσφορα των εθνων ευπροσδεκτος, ηγιασμενη δια του Πνευματος του Αγιου. |
17 עַל־כֵּן יֶשׁ־לִי לְהִתְהַלֵּל בַּמָּשִׁיחַ יֵשׁוּעַ נֶגֶד הָאֱלֹהִים | 17 Εχω λοιπον καυχησιν εν Χριστω Ιησου δια τα προς τον Θεον? |
18 כִּי לֹא־אָעֵז פָּנַי לְדַבֵּר דָּבָר זוּלָתִי אֲשֶׁר עָשָׂה הַמָּשִׁיחַ בְּיָדִי לְמַעַן הַטּוֹת בְּאֹמֶר וּבְמַעֲשֶׂה אֶת־לֵב הַגּוֹיִם לָסוּר לְמִשְׁמַעְתּוֹ | 18 διοτι δεν θελω τολμησει να ειπω τι εξ εκεινων, τα οποια δεν εκαμεν ο Χριστος δι' εμου προς υπακοην των εθνων λογω και εργω, |
19 בִּגְבוּרַת אֹתוֹת וּמוֹפְתִים וּבִגְבוּרַת רוּחַ אֱלֹהִים עַד־כִּי מִלֵּאתִי מִירוּשָׁלַיִם וּסְבִיבוֹתֶיהָ וְעַד לְאִלּוּרִיקוֹן אֶת־בְּשׂוֹרַת הַמָּשִׁיחַ | 19 με δυναμιν σημειων και τερατων, με δυναμιν του Πνευματος του Θεου, ωστε απο Ιερουσαλημ και κυκλω μεχρι της Ιλλυριας εξεπληρωσα το κηρυγμα του ευαγγελιου του Χριστου, |
20 בְּהִשְׁתַּדְּלִי לְהַגִּיד אֶת־הַבְּשׂוֹרָה לֹא בִמְקֹמוֹת אֲשֶׁר־שָׁם כְּבָר נִקְרָא שֵׁם הַמָּשִׁיחַ לְבִלְתִּי בְנוֹת עַל־יְסוֹד אֲחֵרִים | 20 ουτω δε εφιλοτιμηθην να κηρυττω το ευαγγελιον, ουχι οπου ωνομασθη ο Χριστος, δια να μη οικοδομω επι ξενου θεμελιου? |
21 כִּי אִם־כַּכָּתוּב אֲשֶׁר לֹא־סֻפַּר לָהֶם רָאוּ וַאֲשֶׁר לֹא־שָׁמְעוּ הִתְבּוֹנָנוּ | 21 αλλα καθως ειναι γεγραμμενον? Εκεινοι προς τους οποιους δεν ανηγγελθη περι αυτου θελουσιν ιδει, και εκεινοι οιτινες δεν ηκουσαν θελουσι νοησει. |
22 וְזֶה הוּא הַדָּבָר אֲשֶׁר־נֶעֱצַרְתִּי בִגְלָלוֹ פַּעַם וּשְׁתַּיִם מִבּוֹא אֲלֵיכֶם | 22 Δια τουτο και εμποδιζομην πολλακις να ελθω προς εσας? |
23 אֲבָל כָּעֵת אֲשֶׁר אֵין־עוֹד מָקוֹם לִי בַּגְּלִילוֹת הָאֵלֶּה וְנִכְסֹף נִכְסַפְתִּי לָבֹא אֲלֵיכֶם זֶה שָׁנִים רַבּוֹת | 23 τωρα ομως μη εχων πλεον τοπον εν τοις κλιμασι τουτοις, επιποθων δε απο πολλων ετων να ελθω προς εσας, |
24 אָבוֹא אֲלֵיכֶם בְּלֶכְתִּי לְאִסְפַּמְיָא כִּי מְקַוֶּה אָנֹכִי לִרְאוֹתְכֶם בְּעָבְרִי וְאַתֶּם תְּשַׁלְּחוּנִי שָׁמָּה וְאֶשְׂבְּעָה מְעַט מִכֶּם בָּרִאשׁוֹנָה | 24 οταν υπαγω εις την Ισπανιαν, θελω ελθει προς εσας? διοτι ελπιζω διαβαινων να σας ιδω και να προπεμφθω εκει απο σας, αφου πρωτον οπωσουν σας χορτασθω. |
25 אָמְנָם עַתָּה אֵלְכָה יְרוּשָׁלָיְמָה לַעֲזוֹר אֶת־הַקְּדוֹשִׁים | 25 Τωρα δε υπαγω εις Ιερουσαλημ, εκπληρων την διακονιαν εις τους αγιους. |
26 כִּי מַקְדּוֹנְיָא וַאֲכַיָּא הוֹאִילוּ לָתֵת מַשְׂאַת נְדָבָה לְאֶבְיוֹנֵי הַקְּדוֹשִׁים אֲשֶׁר בִּירוּשָׁלָיִם | 26 Διοτι ευηρεστηθησαν η Μακεδονια και Αχαια να καμωσι τινα βοηθειαν εις τους πτωχους των αγιων των εν Ιερουσαλημ. |
27 כִּי הוֹאִילוּ וְאַף־מְחֻיָּבִים הֵם לָהֶם כִּי אִם־הָיָה לַגּוֹיִם חֵלֶק בְּדִבְרֵי הָרוּחַ אֲשֶׁר לָהֶם הֲלֹא עֲלֵיהֶם לְעָזְרָם גַּם בְּדִבְרֵי הַגּוּף | 27 Ευηρεστηθησαν τωοντι, και ειναι οφειλεται αυτων. Διοτι εαν τα εθνη εγειναν συγκοινωνοι αυτων εις τα πνευματικα, χρεωστουσι να υπηρετησωσιν αυτους και εις τα σωματικα. |
28 לָכֵן כְּשֶׁגָּמַרְתִּי אֶת־זֹאת וְחָתַמְתִּי לָהֶם הַפְּרִי הַזֶּה אָז אֶעְבְּרָה דֶּרֶךְ אַרְצְכֶם לְאִסְפַּמְיָא | 28 Αφου λοιπον εκτελεσω τουτο και επισφραγισω εις αυτους τον καρπον τουτον, θελω περασει δι' υμων εις την Ισπανιαν. |
29 וְיוֹדֵעַ אָנֹכִי כִּי בְּבֹאִי אֲלֵיכֶם אָבוֹא בִּמְלֹא בִרְכַּת בְּשׂוֹרַת הַמָּשִׁיחַ | 29 Εξευρω δε οτι ερχομενος προς εσας, θελω ελθει με αφθονιαν της ευλογιας του ευαγγελιου του Χριστου. |
30 וַאֲנִי מְעוֹרֵר אֶתְכֶם אַחַי בַּאֲדֹנֵינוּ יֵשׁוּעַ הַמָּשִׁיחַ וּבְאַהֲבַת הָרוּחַ לְהִתְאַמֵּץ אִתִּי בְּהַעְתִּיר בַּעֲדִי אֶל־הָאֱלֹהִים | 30 Σας παρακαλω δε, αδελφοι, δια του Κυριου ημων Ιησου Χριστου και δια της αγαπης του Πνευματος, να συναγωνισθητε μετ' εμου, προσευχομενοι υπερ εμου προς τον Θεον, |
31 לְמַעַן אֲשֶׁר אֶנָּצֵל מֵהַסּוֹרְרִים בְּאֶרֶץ יְהוּדָה וְיֶעֱרַב עַל־הַקְּדשִׁים שִׁמּוּשִׁי לְשֵׁם יְרוּשָׁלָיִם | 31 δια να ελευθερωθω απο των εν τη Ιουδαια απειθουντων, και δια να γεινη ευπροσδεκτος εις τους αγιους η εις την Ιερουσαλημ διακονια μου, |
32 וַאֲשֶׁר אָבוֹא אֲלֵיכֶם בְּשִׂמְחָה בִּרְצוֹן אֱלֹהִים וְאֶנָּפֵשׁ עִמָּכֶם | 32 δια να ελθω μετα χαρας προς εσας δια θεληματος του Θεου και να συναναπαυθω με σας. |
33 וֵאלֹהֵי הַשָּׁלוֹם עִם־כֻּלְּכֶם אָמֵן | 33 Ο δε Θεος της ειρηνης ειη μετα παντων υμων? αμην. |