Lettera ai Galati - האיגרת אל הגלטים 13

STUTTGARTENSIA-DELITZSCH	SMITH VAN DYKE
1 וַיְהִי בְּצֵאתוֹ מִן־הַמִּקְדָּשׁ וַיֹּאמֶר אֵלָיו אֶחָד מִתַּלְמִידָיו רַבִּי רְאֵה מַה־יָּפוּ הָאֲבָנִים וְהַבִּנְיָנִים הָאֵלֶּה	1 وفيما هو خارج من الهيكل قال له واحد من تلاميذه يا معلّم انظر ما هذه الحجارة وهذه الابنية.
2 וַיַּעַן אֹתוֹ יֵשׁוּעַ וַיֹּאמַר הֲרָאִיתָ אֶת־כָּל־הַבִּנְיָנִים הַגְּדוֹלִים הָאֵלֶּה לֹא־תִשָּׁאֵר אֶבֶן עַל־אֶבֶן אֲשֶׁר לֹא תִתְפָּרָק	2 فاجاب يسوع وقال له أتنظر هذه الابنية العظيمة. لا يترك حجر على حجر لا ينقض.
3 וַיֵּשֶׁב עַל־הַר הַזֵּיתִים מִמּוּל הַמִּקְדָּשׁ וַיִּשְׁאָלֻהוּ פֶטְרוֹס וְיַעֲקֹב וְיוֹחָנָן וְאַנְדְּרַי וְהֵם אִתּוֹ לְבַדָּם	3 وفيما هو جالس على جبل الزيتون تجاه الهيكل سأله بطرس ويعقوب ويوحنا واندراوس على انفراد
4 אֱמָר־נָא לָנוּ מָתַי תִּהְיֶה־זֹּאת וּמַה־הוּא הָאוֹת בְּבֹא הָעֵת אֲשֶׁר תֵּעָשֶׂה בָהּ כָּל־זֹאת	4 قل لنا متى يكون هذا وما هي العلامة عندما يتم جميع هذا.
5 וַיַּעַן אֹתָם יֵשׁוּעַ וַיָּחֶל לְדַבֵּר רְאוּ פֶּן־יַתְעֶה אֶתְכֶם אִישׁ	5 فاجابهم يسوع وابتدأ يقول انظروا لا يضلكم احد.
6 כִּי רַבִּים יָבֹאוּ בִּשְׁמִי לֵאמֹר אֲנִי הוּא וְיַתְעוּ רַבִּים	6 فان كثيرين سيأتون باسمي قائلين انا هو. ويضلون كثيرين.
7 וּבְשָׁמְעֲכֶם מִלְחָמוֹת וּשְׁמֻעוֹת מִלְחָמָה אַל־תִּבָּהֵלוּ כִּי־הָיוֹ תִהְיֶה זֹאת אַךְ לֹא־זֹאת הִיא הַקֵּץ	7 فاذا سمعتم بحروب واخبار حروب فلا ترتاعوا. لانها لا بد ان تكون. ولكن ليس المنتهى بعد.
8 כִּי־יָקוּם גּוֹי עַל־גּוֹי וּמַמְלָכָה עַל־מַמְלָכָה וְהָיָה רַעַשׁ כֹּה וָכֹה וְהָיָה רָעָב וּמְהוּמָה	8 لانه تقوم امة على امة ومملكة على مملكة وتكون زلازل في اماكن وتكون مجاعات واضطرابات. هذه مبتدأ الاوجاع.
9 אֵלֶּה רֵאשִׁית הַחֲבָלִים וְאַתֶּם הִשָּׁמְרוּ בְנַפְשֹׁתֵיכֶם כִּי־יִמְסְרוּ אֶתְכֶם לְסַנְהֶדְרִיּוֹת וְהֻכֵּיתֶם בְּבָתֵּי כְנֵסִיּוֹת וְלִפְנֵי משְׁלִים וּמְלָכִים תּוּבָאוּ לְמַעֲנִי לְעֵדוּת לָהֶם	9 فانظروا الى نفوسكم. لانهم سيسلمونكم الى مجالس وتجلدون في مجامع وتوقفون امام ولاة وملوك من اجلي شهادة لهم.
10 וְהַבְּשׂוֹרָה צְרִיכָה לְהִקָּרֵא בָרִאשׁוֹנָה לְכָל־הַגּוֹיִם	10 وينبغي ان يكرز اولا بالانجيل في جميع الامم.
11 וְכַאֲשֶׁר יוֹלִיכוּ וּמָסְרוּ אֶתְכֶם אַל־תִּדְאֲגוּ וְאַל־תְּחַשְּׁבוּ מַה־תְּדַבֵּרוּ כִּי הַדָּבָר אֲשֶׁר יִנָּתֵן לָכֶם בַּשָּׁעָה הַהִיא אוֹתוֹ דַבֵּרוּ יַעַן לֹא־אַתֶּם הֵם הַמְדַבְּרִים כִּי אִם־רוּחַ הַקֹּדֶשׁ	11 فمتى ساقوكم ليسلموكم فلا تعتنوا من قبل بما تتكلمون ولا تهتموا. بل مهما أعطيتم في تلك الساعة فبذلك تكلموا. لان لستم انتم المتكلمين بل الروح القدس.
12 וְאָח יִמְסֹר אֶת־אָחִיו לַמָּוֶת וְאָב אֶת־בְּנוֹ וְקָמוּ בָנִים בַּאֲבוֹתָם וְהֵמִיתוּ אוֹתָם	12 وسيسلم الاخ اخاه الى الموت والاب ولده. ويقوم الاولاد على والديهم ويقتلونهم.
13 וִהְיִיתֶם שְׂנוּאִים לְכָל־אָדָם לְמַעַן שְׁמִי וְהַמְחַכֶּה עַד־עֵת קֵץ הוּא יִוָּשֵׁעַ	13 وتكونون مبغضين من الجميع من اجل اسمي. ولكن الذي يصبر الى المنتهى فهذا يخلص.
14 וְכִי תִרְאוּ אֶת־שִׁקּוּץ מְשֹׁמֵם הַנֶּאֱמָר בְּיַד דָּנִיֵּאל הַנָּבִיא עֹמֵד בַּמָּקוֹם אֲשֶׁר לֹא־לוֹ הַקּוֹרֵא יָבִין אָז נוֹס יָנוּסוּ אַנְשֵׁי יְהוּדָה אֶל־הֶהָרִים	14 فمتى نظرتم رجسة الخراب التي قال عنها دانيال النبي قائمة حيث لا ينبغي. ليفهم القارئ. فحينئذ ليهرب الذين في اليهودية الى الجبال.
15 וַאֲשֶׁר עַל־הַגָּג אַל־יֵרֵד הַבַּיְתָה וְאַל־יָבֹא פְנִימָה לָשֵׂאת דָּבָר מִבֵּיתוֹ	15 والذي على السطح فلا ينزل الى البيت ولا يدخل ليأخذ من بيته شيئا.
16 וַאֲשֶׁר בַּשָּׂדֶה אַל־יָשֹׁב הַבַּיְתָה לָשֵׂאת מַלְבּוּשׁוֹ	16 والذي في الحقل فلا يرجع الى الوراء ليأخذ ثوبه.
17 וְאוֹי לֶהָרוֹת וְלַמֵּינִיקוֹת בַּיָּמִים הָהֵמָּה	17 وويل للحبالى والمرضعات في تلك الايام.
18 אַךְ הִתְפַּלְלוּ אֲשֶׁר לֹא־תִהְיֶה מְנוּסַתְכֶם בַּחֹרֶף	18 وصلّوا لكي لا يكون هربكم في شتاء.
19 כִּי הַיָּמִים הָהֵם יִהְיוּ עֵת צָרָה אֲשֶׁר לֹא־נִהְיְתָה כָמוֹהָ מֵרֵאשִׁית הַבְּרִיאָה אֲשֶׁר בָּרָא אֱלֹהִים עַד־עָתָּה וְכָמוֹהָ לֹא־תִהְיֶה עוֹד	19 لانه يكون في تلك الايام ضيق لم يكن مثله منذ ابتداء الخليقة التي خلقها الله الى الآن ولن يكون.
20 וְלוּלֵי קִצַּר יְהוָֹה אֶת־הַיָּמִים הָהֵם לֹא־יִוָּשַׁע כָּל־בָּשָׂר אַךְ לְמַעַן הַבְּחִירִים אֲשֶׁר בָּחַר בָּם קִצַּר אֶת־הַיָּמִים	20 ولو لم يقصّر الرب تلك الايام لم يخلص جسد. ولكن لاجل المختارين الذين اختارهم قصّر الايام.
21 וְאָז אִם־יֹאמַר אִישׁ אֲלֵיכֶם הִנֵּה־פֹה הַמָּשִׁיחַ אוֹ הִנֵּהוּ שָׁם אַל־תַּאֲמִינוּ	21 حينئذ ان قال لكم احد هوذا المسيح هنا او هوذا هناك فلا تصدقوا.
22 כִּי יָקוּמוּ מְשִׁיחֵי שֶׁקֶר וּנְבִיאֵי שָׁקֶר וְנָתְנוּ אֹתוֹת וּמוֹפְתִים לְהַתְעוֹת אַף אֶת־הַבְּחִירִים אִם־יוּכָלוּ	22 لانه سيقوم مسحاء كذبة وانبياء كذبة ويعطون آيات وعجائب لكي يضلوا لو امكن المختارين ايضا.
23 וְאַתֶּם רְאוּ הִנֵּה מֵרֹאשׁ הִגַּדְתִּי לָכֶם אֶת־כֹּל	23 فانظروا انتم. ها انا قد سبقت واخبرتكم بكل شيء
24 וְהָיָה בַּיָּמִים הָהֵם אַחֲרֵי הַצָּרָה הַהִיא תֶּחְשַׁךְ הַשֶּׁמֶשׁ וְהַיָּרֵחַ לֹא־יַגִּיהַּ אוֹרוֹ	24 واما في تلك الايام بعد ذلك الضيق فالشمس تظلم والقمر لا يعطي ضوءه.
25 וְהַכּוֹכָבִים יִפְּלוּ מִן־הַשָּׁמָיִם וְכֹחוֹת הַשָּׁמַיִם יִתְמוֹטָטוּ	25 ونجوم السماء تتساقط والقوات التي في السموات تتزعزع.
26 וְאָז יִרְאוּ אֶת־בֶּן־הָאָדָם בָּא בַעֲנָנִים בִּגְבוּרָה רַבָּה וּבְכָבוֹד	26 وحينئذ يبصرون ابن الانسان آتيا في سحاب بقوة كثيرة ومجد
27 וְאָז יִשְׁלַח אֶת־מַלְאָכָיו וִיקַבֵּץ אֶת־בְּחִירָיו מֵאַרְבַּע הָרוּחוֹת מִקְצֵה הָאָרֶץ עַד־קְצֵה הַשָּׁמָיִם	27 فيرسل حينئذ ملائكته ويجمع مختاريه من الاربع الرياح من اقصاء الارض الى اقصاء السماء.
28 לִמְדוּ־נָא אֶת־מְשַׁל הַתְּאֵנָה כְּשֶׁיִּרְטַב עֲנָפָהּ וּפָרַח עָלֶהָ יְדַעְתֶּם כִּי קָרוֹב הַקָּיִץ	28 فمن شجرة التين تعلّموا المثل. متى صار غصنها رخصا واخرجت اوراقا تعلمون ان الصيف قريب.
29 כֵּן אַף־אַתֶּם בִּרְאֹתְכֶם כִּי־הָיוּ כָל־אֵלֶּה דְּעוּ כִּי־קָרוֹב הוּא לַפָּתַח	29 هكذا انتم ايضا متى رأيتم هذه الاشياء صائرة فاعلموا انه قريب على الابواب.
30 אָמֵן אֹמֵר אֲנִי לָכֶם לֹא יַעֲבֹר הַדּוֹר הַזֶּה עַד אֲשֶׁר־יִהְיוּ כָּל־אֵלֶּה	30 الحق اقول لكم لا يمضي هذا الجيل حتى يكون هذا كله.
31 הַשָּׁמַיִם וְהָאָרֶץ יַעֲבֹרוּ וּדְבָרַי לֹא יַעֲבֹרוּן	31 السماء والارض تزولان ولكن كلامي لا يزول.
32 אַךְ עֶת־בּוֹא הַיּוֹם הַהוּא וְהַשָּׁעָה הַהִיא אֵין אִישׁ יוֹדֵעַ אוֹתָהּ גַּם־לֹא מַלְאֲכֵי הַשָּׁמַיִם גַּם־לֹא הַבֵּן מִבַּלְעֲדֵי הָאָב	32 واما ذلك اليوم وتلك الساعة فلا يعلم بهما احد ولا الملائكة الذين في السماء ولا الابن الا الآب.
33 רְאוּ שִׁקְדוּ וְהִתְפַּלֵּלוּ כִּי לֹא יְדַעְתֶּם מָתַי תִּהְיֶה הָעֵת	33 انظروا. اسهروا وصلّوا لانكم لا تعلمون متى يكون الوقت.
34 וְהָיָה כְּאִישׁ הוֹלֵךְ לַמֶּרְחָק אֲשֶׁר עָזַב אֶת־בֵּיתוֹ וַיִּתֵּן שָׁלְטָן לַעֲבָדָיו וּלְאִישׁ אִישׁ אֶת־מְלַאכְתּוֹ וְגַם אֶת־הַשּׁוֹעֵר צִוָּה לִשְׁקֹד	34 كانما انسان مسافر ترك بيته واعطى عبيده السلطان ولكل واحد عمله واوصى البواب ان يسهر.
35 לָכֵן שִׁקְדוּ כִּי לֹא יְדַעְתֶּם מָתַי יָבוֹא בַּעַל הַבָּיִת אִם־לְעֵת עֶרֶב אוֹ־בַחֲצוֹת הַלַּיְלָה אִם־בְּעֵת קְרִיאַת הַגֶּבֶר אוֹ בַבֹּקֶר	35 اسهروا اذا. لانكم لا تعلمون متى يأتي رب البيت أمساء ام نصف الليل أم صياح الديك ام صباحا.
36 פֶּן־יָבוֹא פִתְאֹם וּמָצָא אֶתְכֶם יְשֵׁנִים	36 لئلا يأتي بغتة فيجدكم نياما.
37 וְאֵת אֲשֶׁר אָמַרְתִּי לָכֶם אֹמֵר אֲנִי לַכֹּל שְׁקֹדוּ	37 وما اقوله لكم اقوله للجميع اسهروا