Seconda lettera ai Corinzi (מכתב שני לקורינתים) 24

STUTTGARTENSIA-DELITZSCH	SMITH VAN DYKE
1 וַיֵּצֵא יֵשׁוּעַ מִן־הַמִּקְדָּשׁ לָלֶכֶת לְדַרְכּוֹ וַיִּגְּשׁוּ תַּלְמִידָיו לְהַרְאוֹתוֹ אֶת־בִּנְיְנֵי הַמִּקְדָּשׁ	1 ثم خرج يسوع ومضى من الهيكل . ‎ فتقدم تلاميذه لكي يروه ابنية الهيكل.
2 וַיַּעַן יֵשׁוּעַ וַיֹּאמֶר אֲלֵיהֶם הַרְאִיתֶם אֶת־כָּל־אֵלֶּה אָמֵן אֹמֵר אֲנִי לָכֶם לֹא־תִשָּׁאֵר פֹּה אֶבֶן עַל־אֶבֶן אֲשֶׁר לֹא תִתְפָּרָק	2 فقال لهم يسوع أما تنظرون جميع هذه. الحق اقول لكم انه لا يترك ههنا حجر على حجر لا ينقض
3 וַיֵּשֵׁב עַל־הַר הַזֵּיתִים וַיִּגְּשׁוּ אֵלָיו הַתַּלְמִידִים לְבַדָּם וַיֹּאמְרוּ אֱמָר־נָא לָנוּ מָתַי תִּהְיֶה זֹאת וּמַה־הוּא אוֹת בּוֹאֲךָ וְאוֹת קֵץ הָעוֹלָם	3 وفيما هو جالس على جبل الزيتون تقدم اليه التلاميذ على انفراد قائلين قل لنا متى يكون هذا وما هي علامة مجيئك وانقضاء الدهر.
4 וַיַּעַן יֵשׁוּעַ וַיֹּאמֶר לָהֶם רְאוּ פֶּן־יַתְעֶה אֶתְכֶם אִישׁ	4 فاجاب يسوع وقال لهم انظروا لا يضلكم احد.
5 כִּי רַבִּים יָבֹאוּ בִּשְׁמִי לֵאמֹר אֲנִי הוּא הַמָּשִׁיחַ וְהִתְעוּ רַבִּים	5 فان كثيرين سيأتون باسمي قائلين انا هو المسيح ويضلون كثيرين.
6 וְאַתֶּם עֲתִידִים לִשְׁמֹעַ מִלְחָמוֹת וּשְׁמֻעוֹת מִלְחָמָה רְאוּ פֶּן־תִּבָּהֵלוּ כִּי־הָיוֹ תִהְיֶה כָּל־זֹאת אַךְ עוֹד אֵין זֶה הַקֵּץ	6 وسوف تسمعون بحروب واخبار حروب. انظروا لا ترتاعوا. لانه لا بد ان تكون هذه كلها. ولكن ليس المنتهى بعد.
7 כִּי יָקוּם גּוֹי עַל־גּוֹי וּמַמְלָכָה עַל־מַמְלָכָה וְהָיָה רָעָב וְדֶבֶר וָרַעַשׁ הֵנָּה וָהֵנָּה	7 لانه تقوم امة على امة ومملكة على مملكة وتكون مجاعات واوبئة وزلازل في اماكن.
8 וְכָל־אֵלֶּה רַק רֵאשִׁית הַחֲבָלִים	8 ولكن هذه كلها مبتدأ الاوجاع.
9 אָז יְעַנּוּ אֶתְכֶם וְיִמְסְרוּ אֶתְכֶם לְמִיתָה וִהְיִיתֶם שְׂנוּאִים לְכָל־הַגּוֹיִם לְמַעַן שְׁמִי	9 حينئذ يسلمونكم الى ضيق ويقتلونكم وتكونون مبغضين من جميع الامم لاجل اسمي.
10 וְאָז יִכָּשְׁלוּ רַבִּים וּמָסְרוּ אִישׁ אֶת־רֵעֵהוּ וְשָׂנְאוּ אִישׁ אֶת־אָחִיו	10 وحينئذ يعثر كثيرون ويسلمون بعضهم بعضا ويبغضون بعضهم بعضا.
11 וּנְבִיאֵי שֶׁקֶר רַבִּים יָקוּמוּ וְהִתְעוּ רַבִּים	11 ويقوم انبياء كذبة كثيرون ويضلون كثيرين.
12 וּמִפְּנֵי אֲשֶׁר יִרְבֶּה הָרֶשַׁע תָּפוּג אַהֲבַת רַבִּים	12 ولكثرة الاثم تبرد محبة الكثيرين.
13 וְהַמְחַכֶּה עַד־עֵת קֵץ הוּא יִוָּשֵׁעַ	13 ولكن الذي يصبر الى المنتهى فهذا يخلص.
14 וְתִקָּרֵא בְּשׂוֹרַת הַמַּלְכוּת הַזֹּאת בְּתֵבֵל כֻּלָּהּ לְעֵדוּת לְכָל־הַגּוֹיִם וְאַחַר יָבוֹא הַקֵּץ	14 ويكرز ببشارة الملكوت هذه في كل المسكونة شهادة لجميع الامم. ثم يأتي المنتهى
15 לָכֵן כַּאֲשֶׁר תִּרְאוּ שִׁקּוּץ מְשֹׁמֵם הָאָמוּר עַל־יְדֵי דָנִיֵּאל הַנָּבִיא עוֹמֵד בִּמְקוֹם קֹדֶשׁ הַקֹּרֵא יָבִין	15 فمتى نظرتم رجسة الخراب التي قال عنها دانيال النبي قائمة في المكان المقدس. ليفهم القارئ.
16 אָז נוֹס יָנוּסוּ אַנְשֵׁי יְהוּדָה אֶל־הֶהָרִים	16 فحينئذ ليهرب الذين في اليهودية الى الجبال.
17 וַאֲשֶׁר עַל־הַגָּג אַל־יֵרֵד לָשֵׂאת דָּבָר מִבֵּיתוֹ	17 والذي على السطح فلا ينزل لياخذ من بيته شيئا.
18 וַאֲשֶׁר בַּשָּׂדֶה אַל־יָשֹׁב הַבַּיְתָה לָשֵׂאת אֶת־מַלְבּוּשׁוֹ	18 والذي في الحقل فلا يرجع الى ورائه لياخذ ثيابه.
19 וְאוֹי לֶהָרוֹת וְלַמֵּינִיקוֹת בַּיָּמִים הָהֵם	19 وويل للحبالى والمرضعات في تلك الايام.
20 אַךְ הִתְפַּלְלוּ אֲשֶׁר מְנוּסַתְכֶם לֹא תִהְיֶה בַּחֹרֶף וְלֹא בַּשַּׁבָּת	20 وصلّوا لكي لا يكون هربكم في شتاء ولا في سبت.
21 כִּי אָז תִּהְיֶה צָרָה גְדוֹלָה אֲשֶׁר כָּמוֹהָ לֹא־נִהְיְתָה מֵרֵאשִׁית הָעוֹלָם עַד־עָתָּה וְכָמוֹהָ לֹא תִהְיֶה עוֹד	21 لانه يكون حينئذ ضيق عظيم لم يكن مثله منذ ابتداء العالم الى الآن ولن يكون.
22 וְלוּלֵא נִקְצְרוּ הַיָּמִים הָהֵם לֹא יִוָּשַׁע כָּל־בָּשָׂר אַךְ לְמַעַן הַבְּחִירִים יִקָּצְרוּ הַיָּמִים הָהֵם	22 ولو لم تقصّر تلك الايام لم يخلص جسد. ولكن لاجل المختارين تقصّر تلك الايام.
23 וְכִי־יֹאמַר אֲלֵיכֶם אִישׁ בָּעֵת הַהִיא הִנֵּה־פֹה הַמָּשִׁיחַ אוֹ הִנּוֹ־שָׁם אַל־תַּאֲמִינוּ	23 حينئذ ان قال لكم احد هوذا المسيح هنا او هناك فلا تصدقوا.
24 כִּי יָקוּמוּ מְשִׁיחֵי שֶׁקֶר וּנְבִיאֵי שֶׁקֶר וְיִתְּנוּ אֹתוֹת גְּדוֹלוֹת וּמוֹפְתִים לְמַעַן הַתְעוֹת אַף אֶת הַבְּחִירִים אִם־יוּכָלוּ	24 لانه سيقوم مسحاء كذبة وانبياء كذبة ويعطون آيات عظيمة وعجائب حتى يضلوا لو امكن المختارين ايضا.
25 הִנֵּה מֵרֹאשׁ הִגַּדְתִּי לָכֶם	25 ها انا قد سبقت واخبرتكم.
26 לָכֵן כִּי־יֹאמְרוּ אֲלֵיכֶם הִנּוֹ בַמִּדְבָּר אַל־תֵּצֵאוּ הִנּוֹ בַחֲדָרִים אַל־תַּאֲמִינוּ	26 فان قالوا لكم ها هو في البرية فلا تخرجوا. ها هو في المخادع فلا تصدقوا.
27 כִּי כַבָּרָק הַיּוֹצֵא מִמִּזְרָח וּמֵאִיר עַד־מַעֲרָב כֵּן יִהְיֶה גַּם־בּוֹאוֹ שֶׁל־בֶּן־הָאָדָם	27 لانه كما ان البرق يخرج من المشارق ويظهر الى المغارب هكذا يكون ايضا مجيء ابن الانسان.
28 כִּי בַאֲשֶׁר הַפֶּגֶר שָׁם יִקָּבְצוּ הַנְּשָׁרִים	28 لانه حيثما تكن الجثّة فهناك تجتمع النسور
29 וּמִיָּד אַחֲרֵי צָרַת הַיָּמִים הָהֵם תֶּחְשַׁךְ הַשֶּׁמֶשׁ וְהַיָּרֵחַ לֹא יַגִּיהַּ אוֹרוֹ וְהַכּוֹכָבִים יִפְּלוּ מִן־הַשָּׁמָיִם וְכֹחוֹת הַשָּׁמַיִם יִתְמוֹטָטוּ	29 وللوقت بعد ضيق تلك الايام تظلم الشمس والقمر لا يعطي ضؤه والنجوم تسقط من السماء وقوات السموات تتزعزع.
30 אָז אוֹת בֶּן־הָאָדָם יֵרָאֶה בַּשָּׁמָיִם וְסָפְדוּ כָּל־מִשְׁפְּחוֹת הָאָרֶץ וְרָאוּ אֶת בֶּן־הָאָדָם בָּא עִם־עַנְנֵי הַשָּׁמַיִם בִּגְבוּרָה וְכָבוֹד רָב	30 وحينئذ تظهر علامة ابن الانسان في السماء. وحينئذ تنوح جميع قبائل الارض ويبصرون ابن الانسان آتيا على سحاب السماء بقوة ومجد كثير.
31 וְיִשְׁלַח אֶת־מַלְאָכָיו בְּקוֹל שׁוֹפָר גָּדוֹל וִיקַבְּצוּ אֶת־בְּחִירָיו מֵאַרְבַּע הָרוּחוֹת לְמִקְצֵה הַשָּׁמַיִם וְעַד קְצֵה הַשָּׁמָיִם	31 فيرسل ملائكته ببوق عظيم الصوت فيجمعون مختاريه من الاربع الرياح من اقصاء السموات الى اقصائها.
32 לִמְדוּ־נָא אֶת־מְשַׁל הַתְּאֵנָה כַּאֲשֶׁר יִרְטַב עֲנָפָהּ וּפָרְחוּ עָלֶיהָ יְדַעְתֶּם כִּי קָרוֹב הַקָּיִץ	32 فمن شجرة التين تعلّموا المثل متى صار غصنها رخصا واخرجت اوراقها تعلمون ان الصيف قريب.
33 כֵּן גַּם־אַתֶּם בִּרְאוֹתְכֶם אֶת־כָּל־אֵלֶּה דְּעוּ כִּי־קָרוֹב הוּא לַפָּתַח	33 هكذا انتم ايضا متى رأيتم هذا كله فاعلموا انه قريب على الابواب.
34 אָמֵן אֹמֵר אֲנִי לָכֶם כִּי לֹא יַעֲבֹר הַדּוֹר הַזֶּה עַד אֲשֶׁר־יִהְיוּ כָל־אֵלֶּה	34 الحق اقول لكم لا يمضي هذا الجيل حتى يكون هذا كله.
35 הַשָּׁמַיִם וְהָאָרֶץ יַעֲבֹרוּ וּדְבָרַי לֹא יַעֲבֹרוּן	35 السماء والارض تزولان ولكن كلامي لا يزول.
36 אַךְ הַיּוֹם הַהוּא וְהַשָּׁעָה הַהִיא אֵין אִישׁ יוֹדֵעַ אֹתָהּ גַּם־לֹא מַלְאֲכֵי הַשָּׁמַיִם בִּלְתִּי אָבִי לְבַדּוֹ	36 واما ذلك اليوم وتلك الساعة فلا يعلم بهما احد ولا ملائكة السموات الا ابي وحده.
37 וְכִימֵי נֹחַ כֵּן יִהְיֶה גַּם־בּוֹאוֹ שֶׁל־בֶּן־הָאָדָם	37 وكما كانت ايام نوح كذلك يكون ايضا مجيء ابن الانسان.
38 כִּי כַּאֲשֶׁר בִּימֵי הַמַּבּוּל הָיוּ אֹכְלִים וְשֹׁתִים נֹשְׂאִים נָשִׁים וְנֹתְנִים אוֹתָן לַאֲנָשִׁים עַד־הַיּוֹם אֲשֶׁר־בָּא נֹחַ אֶל־הַתֵּבָה	38 لانه كما كانوا في الايام التي قبل الطوفان ياكلون ويشربون ويتزوجون ويزوّجون الى اليوم الذي دخل فيه نوح الفلك
39 וְלֹא יָדְעוּ עַד־בּוֹא הַמַּבּוּל וַיְשַׁחֵת אֶת־כֻּלָּם כֵּן יִהְיֶה גַּם־בּוֹאוֹ שֶׁל בֶּן־הָאָדָם	39 ولم يعلموا حتى جاء الطوفان واخذ الجميع. كذلك يكون ايضا مجيء ابن الانسان.
40 אָז יִהְיוּ שְׁנַיִם בַּשָּׂדֶה אֶחָד יֵאָסֵף וְאֶחָד יֵעָזֵב	40 حينئذ يكون اثنان في الحقل. يؤخذ الواحد ويترك الآخر.
41 שְׁתַּיִם טוֹחֲנוֹת בָּרֵחַיִם אַחַת תֵּאָסֵף וְאַחַת תֵּעָזֵב	41 اثنتان تطحنان على الرحى. تؤخذ الواحدة وتترك الآخرى
42 לָכֵן שְׁקֹדוּ כִּי אֵינְכֶם יוֹדְעִים בְּאֵיזוֹ שָׁעָה יָבֹא אֲדֹנֵיכֶם	42 اسهروا اذا لانكم لا تعلمون في اية ساعة يأتي ربكم.
43 וְאֶת־זֹאת הָבִינוּ אֲשֶׁר לוּ־יָדַע בַּעַל הַבַּיִת בְּאֵיזוֹ אַשְׁמוּרָה יָבֹא הַגַּנָּב כִּי־עַתָּה שָׁקַד וְלֹא הִנִּיחַ לַחְתֹּר אֶת־בֵּיתוֹ	43 واعلموا هذا انه لو عرف رب البيت في اية هزيع يأتي السارق لسهر ولم يدع بيته ينقب.
44 לָכֵן הֱיוּ נְכוֹנִים גַּם־אַתֶּם כִּי בְשָׁעָה אֲשֶׁר לֹא תְדַמּוּ יָבוֹא בֶּן־הָאָדָם	44 لذلك كونوا انتم ايضا مستعدين لانه في ساعة لا تظنون يأتي ابن الانسان.
45 מִי הוּא אֵפוֹא הָעֶבֶד הַנֶּאֱמָן וְהַנָּבוֹן אֲשֶׁר הִפְקִידוֹ אֲדֹנָיו עַל־בְּנֵי בֵיתוֹ לָתֵת לָהֶם אֶת־אָכְלָם בְּעִתּוֹ	45 فمن هو العبد الامين الحكيم الذي اقامه سيده على خدمه ليعطيهم الطعام في حينه.
46 אַשְׁרֵי הָעֶבֶד אֲשֶׁר אֲדֹנָיו בְּבוֹאוֹ יִמְצָאֵהוּ עֹשֶׂה כֵּן	46 طوبى لذلك العبد الذي اذا جاء سيده يجده يفعل هكذا.
47 אָמֵן אֹמֵר אֲנִי לָכֶם כִּי יַפְקִידֵהוּ עַל־כָּל־אֲשֶׁר־לוֹ	47 الحق اقول لكم انه يقيمه على جميع امواله.
48 וְאִם הָעֶבֶד הָרַע יֹאמַר בְּלִבּוֹ בּשֵׁשׁ אֲדֹנִי לָבוֹא	48 ولكن ان قال ذلك العبد الردي في قلبه سيدي يبطئ قدومه.
49 וְיָחֵל לְהַכּוֹת אֶת־חֲבֵרָיו וְאָכַל וְשָׁתָה עִם־הַסּוֹבְאִים	49 فيبتدئ يضرب العبيد رفقاءه ويأكل ويشرب مع السكارى.
50 בּוֹא יָבוֹא אֲדֹנֵי הָעֶבֶד הַהוּא בְּיוֹם לֹא יְצַפֶּה וּבְשָׁעָה לֹא יֵדָע	50 يأتي سيد ذلك العبد في يوم لا ينتظره وفي ساعة لا يعرفها.
51 וִישַׁסֵּף אוֹתוֹ וְיָשִׂים אֶת־חֶלְקוֹ עִם הַחֲנֵפִים שָׁם תִּהְיֶה הַיְלָלָה וַחֲרֹק הַשִּׁנָּיִם	51 فيقطّعه ويجعل نصيبه مع المرائين. هناك يكون البكاء وصرير الاسنان