1 דְּבַר־יְהוָה ׀ אֲשֶׁר הָיָה אֶל־הֹושֵׁעַ בֶּן־בְּאֵרִי בִּימֵי עֻזִּיָּה יֹותָם אָחָז יְחִזְקִיָּה מַלְכֵי יְהוּדָה וּבִימֵי יָרָבְעָם בֶּן־יֹואָשׁ מֶלֶךְ יִשְׂרָאֵל | 1 قول الرب الذي صار الى هوشع بن بئيري في ايام عزيا ويوثام وآحاز وحزقيا ملوك يهوذا وفي ايام يربعام بن يوآش ملك اسرائيل |
2 תְּחִלַּת דִּבֶּר־יְהוָה בְּהֹושֵׁעַ פ וַיֹּאמֶר יְהוָה אֶל־הֹושֵׁעַ לֵךְ קַח־לְךָ אֵשֶׁת זְנוּנִים וְיַלְדֵי זְנוּנִים כִּי־זָנֹה תִזְנֶה הָאָרֶץ מֵאַחֲרֵי יְהוָה | 2 اول ما كلّم الرب هوشع قال الرب لهوشع اذهب خذ لنفسك امرأة زنى واولاد زنى لان الارض قد زنت زنى تاركة الرب. |
3 וַיֵּלֶךְ וַיִּקַּח אֶת־גֹּמֶר בַּת־דִּבְלָיִם וַתַּהַר וַתֵּלֶד־לֹו בֵּן | 3 فذهب واخذ جومر بنت دبلايم فحبلت وولدت له ابنا. |
4 וַיֹּאמֶר יְהוָה אֵלָיו קְרָא שְׁמֹו יִזְרְעֶאל כִּי־עֹוד מְעַט וּפָקַדְתִּי אֶת־דְּמֵי יִזְרְעֶאל עַל־בֵּית יֵהוּא וְהִשְׁבַּתִּי מַמְלְכוּת בֵּית יִשְׂרָאֵל | 4 فقال له الرب ادع اسمه يزرعيل لانني بعد قليل اعاقب بيت ياهو على دم يزرعيل وابيد مملكة بيت اسرائيل. |
5 וְהָיָה בַּיֹּום הַהוּא וְשָׁבַרְתִּי אֶת־קֶשֶׁת יִשְׂרָאֵל בְּעֵמֶק יִזְרְעֶאל | 5 ويكون في ذلك اليوم اني اكسر قوس اسرائيل في وادي يزرعيل |
6 וַתַּהַר עֹוד וַתֵּלֶד בַּת וַיֹּאמֶר לֹו קְרָא שְׁמָהּ לֹא רֻחָמָה כִּי לֹא אֹוסִיף עֹוד אֲרַחֵם אֶת־בֵּית יִשְׂרָאֵל כִּי־נָשֹׂא אֶשָּׂא לָהֶם | 6 ثم حبلت ايضا وولدت بنتا فقال له ادع اسمها لورحامة لاني لا اعود ارحم بيت اسرائيل ايضا بل انزعهم نزعا. |
7 וְאֶת־בֵּית יְהוּדָה אֲרַחֵם וְהֹושַׁעְתִּים בַּיהוָה אֱלֹהֵיהֶם וְלֹא אֹושִׁיעֵם בְּקֶשֶׁת וּבְחֶרֶב וּבְמִלְחָמָה בְּסוּסִים וּבְפָרָשִׁים | 7 واما بيت يهوذا فارحمهم واخلّصهم بالرب الههم ولا اخلّصهم بقوس وبسيف وبحرب وبخيل وبفرسان |
8 וַתִּגְמֹל אֶת־לֹא רֻחָמָה וַתַּהַר וַתֵּלֶד בֵּן | 8 ثم فطمت لورحامة وحبلت فولدت ابنا. |
9 וַיֹּאמֶר קְרָא שְׁמֹו לֹא עַמִּי כִּי אַתֶּם לֹא עַמִּי וְאָנֹכִי לֹא־אֶהְיֶה לָכֶם׃ ס | 9 فقال ادع اسمه لوعمّي لانكم لستم شعبي وانا لا اكون لكم. |
10 וְהוּא בַּמְּלָכִים יִתְקַלָּס וְרֹזְנִים מִשְׂחָק לֹו הוּא לְכָל־מִבְצָר יִשְׂחָק וַיִּצְבֹּר עָפָר וַיִּלְכְּדָהּ | 10 لكن يكون عدد بني اسرائيل كرمل البحر الذي لا يكال ولا يعدّ ويكون عوضا عن ان يقال لهم لستم شعبي يقال لهم ابناء الله الحي. |
11 אָז חָלַף רוּחַ וַיַּעֲבֹר וְאָשֵׁם זוּ כֹחֹו לֵאלֹהֹו | 11 ويجمع بنو يهوذا وبنو اسرائيل معا ويجعلون لانفسهم راسا واحدا ويصعدون من الارض لان يوم يزرعيل عظيم |
12 הֲלֹוא אַתָּה מִקֶּדֶם יְהוָה אֱלֹהַי קְדֹשִׁי לֹא נָמוּת יְהוָה לְמִשְׁפָּט שַׂמְתֹּו וְצוּר לְהֹוכִיחַ יְסַדְתֹּו | |
13 טְהֹור עֵינַיִם מֵרְאֹות רָע וְהַבִּיט אֶל־עָמָל לֹא תוּכָל לָמָּה תַבִּיט בֹּוגְדִים תַּחֲרִישׁ בְּבַלַּע רָשָׁע צַדִּיק מִמֶּנּוּ | |
14 וַתַּעֲשֶׂה אָדָם כִּדְגֵי הַיָּם כְּרֶמֶשׂ לֹא־מֹשֵׁל בֹּו | |
15 כֻּלֹּה בְּחַכָּה הֵעֲלָה יְגֹרֵהוּ בְחֶרְמֹו וְיַאַסְפֵהוּ בְּמִכְמַרְתֹּו עַל־כֵּן יִשְׂמַח וְיָגִיל | |
16 עַל־כֵּן יְזַבֵּחַ לְחֶרְמֹו וִיקַטֵּר לְמִכְמַרְתֹּו כִּי בָהֵמָּה שָׁמֵן חֶלְקֹו וּמַאֲכָלֹו בְּרִאָה | |
17 הַעַל כֵּן יָרִיק חֶרְמֹו וְתָמִיד לַהֲרֹג גֹּויִם לֹא יַחְמֹול׃ ס | |