Hošeah(הושע) - Osea 10
Confronta con un'altra Bibbia
Cambia Bibbia
STUTTGARTENSIA-DELITZSCH | VULGATA |
---|---|
1 גֶּפֶן בֹּוקֵק יִשְׂרָאֵל פְּרִי יְשַׁוֶּה־לֹּו כְּרֹב לְפִרְיֹו הִרְבָּה לַמִּזְבְּחֹות כְּטֹוב לְאַרְצֹו הֵיטִיבוּ מַצֵּבֹות | 1 Judex sapiens judicabit populum suum, et principatus sensati stabilis erit. |
2 חָלַק לִבָּם עַתָּה יֶאְשָׁמוּ הוּא יַעֲרֹף מִזְבְּחֹותָם יְשֹׁדֵד מַצֵּבֹותָם | 2 Secundum judicem populi, sic et ministri ejus : et qualis rector est civitatis, tales et inhabitantes in ea. |
3 כִּי עַתָּה יֹאמְרוּ אֵין מֶלֶךְ לָנוּ כִּי לֹא יָרֵאנוּ אֶת־יְהוָה וְהַמֶּלֶךְ מַה־יַּעֲשֶׂה־לָּנוּ | 3 Rex insipiens perdet populum suum : et civitates inhabitabuntur per sensum potentium. |
4 דִּבְּרוּ דְבָרִים אָלֹות שָׁוְא כָּרֹת בְּרִית וּפָרַח כָּרֹאשׁ מִשְׁפָּט עַל תַּלְמֵי שָׂדָי | 4 In manu Dei potestas terræ : et utilem rectorem suscitabit in tempus super illam. |
5 לְעֶגְלֹות בֵּית אָוֶן יָגוּרוּ שְׁכַן שֹׁמְרֹון כִּי־אָבַל עָלָיו עַמֹּו וּכְמָרָיו עָלָיו יָגִילוּ עַל־כְּבֹודֹו כִּי־גָלָה מִמֶּנּוּ | 5 In manu Dei prosperitas hominis, et super faciem scribæ imponet honorem suum. |
6 גַּם־אֹותֹו לְאַשּׁוּר יוּבָל מִנְחָה לְמֶלֶךְ יָרֵב בָּשְׁנָה אֶפְרַיִם יִקָּח וְיֵבֹושׁ יִשְׂרָאֵל מֵעֲצָתֹו | 6 Omnis injuriæ proximi ne memineris, et nihil agas in operibus injuriæ. |
7 נִדְמֶה שֹׁמְרֹון מַלְכָּהּ כְּקֶצֶף עַל־פְּנֵי־מָיִם | 7 Odibilis coram Deo est et hominibus superbia, et execrabilis omnis iniquitas gentium. |
8 וְנִשְׁמְדוּ בָּמֹות אָוֶן חַטַּאת יִשְׂרָאֵל קֹוץ וְדַרְדַּר יַעֲלֶה עַל־מִזְבְּחֹותָם וְאָמְרוּ לֶהָרִים כַּסּוּנוּ וְלַגְּבָעֹות נִפְלוּ עָלֵינוּ׃ ס | 8 Regnum a gente in gentem transfertur propter injustitias, et injurias, et contumelias, et diversos dolos. |
9 מִימֵי הַגִּבְעָה חָטָאתָ יִשְׂרָאֵל שָׁם עָמָדוּ לֹא־תַשִּׂיגֵם בַּגִּבְעָה מִלְחָמָה עַל־בְּנֵי עַלְוָה | 9 Avaro autem nihil est scelestius. Quid superbit terra et cinis ? |
10 בְּאַוָּתִי וְאֶסֳּרֵם וְאֻסְּפוּ עֲלֵיהֶם עַמִּים בְּאָסְרָם לִשְׁתֵּי [עֵינֹתָם כ] (עֹונֹתָם׃ ק) | 10 Nihil est iniquius quam amare pecuniam : hic enim et animam suam venalem habet, quoniam in vita sua projecit intima sua. |
11 וְאֶפְרַיִם עֶגְלָה מְלֻמָּדָה אֹהַבְתִּי לָדוּשׁ וַאֲנִי עָבַרְתִּי עַל־טוּב צַוָּארָהּ אַרְכִּיב אֶפְרַיִם יַחֲרֹושׁ יְהוּדָה יְשַׂדֶּד־לֹו יַעֲקֹב | 11 Omnis potentatus brevis vita ; languor prolixior gravat medicum. |
12 זִרְעוּ לָכֶם לִצְדָקָה קִצְרוּ לְפִי־חֶסֶד נִירוּ לָכֶם נִיר וְעֵת לִדְרֹושׁ אֶת־יְהוָה עַד־יָבֹוא וְיֹרֶה צֶדֶק לָכֶם | 12 Brevem languorem præcidit medicus : sic et rex hodie est, et cras morietur. |
13 חֲרַשְׁתֶּם־רֶשַׁע עַוְלָתָה קְצַרְתֶּם אֲכַלְתֶּם פְּרִי־כָחַשׁ כִּי־בָטַחְתָּ בְדַרְכְּךָ בְּרֹב גִּבֹּורֶיךָ | 13 Cum enim morietur homo, hæreditabit serpentes, et bestias, et vermes. |
14 וְקָאם שָׁאֹון בְּעַמֶּךָ וְכָל־מִבְצָרֶיךָ יוּשַּׁד כְּשֹׁד שַׁלְמַן בֵּית אַרְבֵאל בְּיֹום מִלְחָמָה אֵם עַל־בָּנִים רֻטָּשָׁה | 14 Initium superbiæ hominis apostatare a Deo : |
15 כָּכָה עָשָׂה לָכֶם בֵּית־אֵל מִפְּנֵי רָעַת רָעַתְכֶם בַּשַּׁחַר נִדְמֹה נִדְמָה מֶלֶךְ יִשְׂרָאֵל | 15 quoniam ab eo qui fecit illum recessit cor ejus, quoniam initium omnis peccati est superbia. Qui tenuerit illam adimplebitur maledictis, et subvertet eum in finem. |
16 Propterea exhonoravit Dominus conventus malorum, et destruxit eos usque in finem. | |
17 Sedes ducum superborum destruxit Deus, et sedere fecit mites pro eis. | |
18 Radices gentium superbarum arefecit Deus, et plantavit humiles ex ipsis gentibus. | |
19 Terras gentium evertit Dominus, et perdidit eas usque ad fundamentum. | |
20 Arefecit ex ipsis, et disperdidit eos, et cessare fecit memoriam eorum a terra. | |
21 Memoria superborum perdidit Deus, et reliquit memoriam humilium sensu. | |
22 Non est creata hominibus superbia, neque iracundia nationi mulierum. | |
23 Semen hominum honorabitur hoc, quod timet Deum : semen autem hoc exhonorabitur, quod præterit mandata Domini. | |
24 In medio fratrum rector illorum in honore : et qui timent Dominum erunt in oculis illius. | |
25 Gloria divitum, honoratorum, et pauperum, timor Dei est. | |
26 Noli despicere hominem justum pauperem, et noli magnificare virum peccatorem divitem. | |
27 Magnus, et judex, et potens est in honore : et non est major illo qui timet Deum. | |
28 Servo sensato liberi servient : et vir prudens et disciplinatus non murmurabit correptus, et inscius non honorabitur. | |
29 Noli extollere te in faciendo opere tuo, et noli cunctari in tempore angustiæ. | |
30 Melior est qui operatur et abundat in omnibus, quam qui gloriatur et eget pane. | |
31 Fili, in mansuetudine serva animam tuam, et da illi honorem secundum meritum suum. | |
32 Peccantem in animam suam quis justificabit ? et quis honorificabit exhonorantem animam suam ? | |
33 Pauper gloriatur per disciplinam et timorem suum : et est homo qui honorificatur propter substantiam suam. | |
34 Qui autem gloriatur in paupertate, quanto magis in substantia ! et qui gloriatur in substantia, paupertatem vereatur. |