Yermĭyahu ( ירמיהו) - Geremia 11

STUTTGARTENSIA-DELITZSCH	SMITH VAN DYKE
1 מֹאזְנֵי מִרְמָה תֹּועֲבַת יְהוָה וְאֶבֶן שְׁלֵמָה רְצֹונֹו	1 موازين غش مكرهة الرب والوزن الصحيح رضاه.
2 בָּא־זָדֹון וַיָּבֹא קָלֹון וְאֶת־צְנוּעִים חָכְמָה	2 تأتي الكبرياء فيأتي الهوان. ومع المتواضعين حكمة.
3 תֻּמַּת יְשָׁרִים תַּנְחֵם וְסֶלֶף בֹּוגְדִים [וְשַׁדָּם כ] (יְשָׁדֵּם׃ ק)	3 استقامة المستقيمين تهديهم واعوجاج الغادرين يخربهم.
4 לֹא־יֹועִיל הֹון בְּיֹום עֶבְרָה וּצְדָקָה תַּצִּיל מִמָּוֶת	4 لا ينفع الغنى في يوم السخط. اما البر فينجي من الموت.
5 צִדְקַת תָּמִים תְּיַשֵּׁר דַּרְכֹּו וּבְרִשְׁעָתֹו יִפֹּל רָשָׁע	5 بر الكامل يقوّم طريقه. اما الشرير فيسقط بشرّه.
6 צִדְקַת יְשָׁרִים תַּצִּילֵם וּבְהַוַּת בֹּגְדִים יִלָּכֵדוּ	6 بر المستقيمين ينجيهم اما الغادرون فيؤخذون بفسادهم.
7 בְּמֹות אָדָם רָשָׁע תֹּאבַד תִּקְוָה וְתֹוחֶלֶת אֹונִים אָבָדָה	7 عند موت انسان شرير يهلك رجاؤه ومنتظر الاثمة يبيد.
8 צַדִּיק מִצָּרָה נֶחֱלָץ וַיָּבֹא רָשָׁע תַּחְתָּיו	8 الصدّيق ينجو من الضيق ويأتي الشرير مكانه.
9 בְּפֶה חָנֵף יַשְׁחִת רֵעֵהוּ וּבְדַעַת צַדִּיקִים יֵחָלֵצוּ	9 بالفم يخرب المنافق صاحبه وبالمعرفة ينجو الصدّيقون.
10 בְּטוּב צַדִּיקִים תַּעֲלֹץ קִרְיָה וּבַאֲבֹד רְשָׁעִים רִנָּה	10 بخير الصدّيقين تفرح المدينة وعند هلاك الاشرار هتاف.
11 בְּבִרְכַּת יְשָׁרִים תָּרוּם קָרֶת וּבְפִי רְשָׁעִים תֵּהָרֵס	11 ببركة المستقيمين تعلو المدينة وبفم الاشرار تهدم
12 בָּז־לְרֵעֵהוּ חֲסַר־לֵב וְאִישׁ תְּבוּנֹות יַחֲרִישׁ	12 المحتقر صاحبه هو ناقص الفهم. اما ذو الفهم فيسكت.
13 הֹולֵךְ רָכִיל מְגַלֶּה־סֹּוד וְנֶאֱמַן־רוּחַ מְכַסֶּה דָבָר	13 الساعي بالوشاية يفشي السر والامين الروح يكتم الامر.
14 בְּאֵין תַּחְבֻּלֹות יִפָּל־עָם וּתְשׁוּעָה בְּרֹב יֹועֵץ	14 حيث لا تدبير يسقط الشعب. اما الخلاص فبكثرة المشيرين.
15 רַע־יֵרֹועַ כִּי־עָרַב זָר וְשֹׂנֵא תֹקְעִים בֹּוטֵחַ	15 ضررا يضر من يضمن غريبا. ومن يبغض صفق الايدي مطمئن.
16 אֵשֶׁת־חֵן תִּתְמֹךְ כָּבֹוד וְעָרִיצִים יִתְמְכוּ־עֹשֶׁר	16 المرأة ذات النعمة تحصّل كرامة والاشدّاء يحصّلون غنى.
17 גֹּמֵל נַפְשֹׁו אִישׁ חָסֶד וְעֹכֵר אֵרֹו אַכְזָרִי	17 الرجل الرحيم يحسن الى نفسه والقاسي يكدر لحمه.
18 רָשָׁע עֹשֶׂה פְעֻלַּת־שָׁקֶר וְזֹרֵעַ צְדָקָה שֶׂכֶר אֱמֶת	18 الشرير يكسب اجرة غش والزارع البر اجرة امانة.
19 כֵּן־צְדָקָה לְחַיִּים וּמְרַדֵּף רָעָה לְמֹותֹו	19 كما ان البر يؤول الى الحياة كذلك من يتبع الشر فالى موته.
20 תֹּועֲבַת יְהוָה עִקְּשֵׁי־לֵב וּרְצֹונֹו תְּמִימֵי דָרֶךְ	20 كراهة الرب ملتوو القلب ورضاه مستقيمو الطريق.
21 יָד לְיָד לֹא־יִנָּקֶה רָּע וְזֶרַע צַדִּיקִים נִמְלָט	21 يد ليد لا يتبرر الشرير. اما نسل الصدّيقين فينجو.
22 נֶזֶם זָהָב בְּאַף חֲזִיר אִשָּׁה יָפָה וְסָרַת טָעַם	22 خزامة ذهب في فنطيسة خنزيرة المرأة الجميلة العديمة العقل.
23 תַּאֲוַת צַדִּיקִים אַךְ־טֹוב תִּקְוַת רְשָׁעִים עֶבְרָה	23 شهوة الابرار خير فقط. رجاء الاشرار سخط.
24 יֵשׁ מְפַזֵּר וְנֹוסָף עֹוד וְחֹושֵׂךְ מִיֹּשֶׁר אַךְ־לְמַחְסֹור	24 يوجد من يفرق فيزداد ايضا ومن يمسك اكثر من اللائق وانما الى الفقر.
25 נֶפֶשׁ־בְּרָכָה תְדֻשָּׁן וּמַרְוֶה גַּם־הוּא יֹורֶא	25 النفس السخية تسمّن والمروي هو ايضا يروى.
26 מֹנֵעַ בָּר יִקְּבֻהוּ לְאֹום וּבְרָכָה לְרֹאשׁ מַשְׁבִּיר	26 محتكر الحنطة يلعنه الشعب والبركة على راس البائع.
27 שֹׁחֵר טֹוב יְבַקֵּשׁ רָצֹון וְדֹרֵשׁ רָעָה תְבֹואֶנּוּ	27 من يطلب الخير يلتمس الرضا ومن يطلب الشر فالشر ياتيه.
28 בֹּוטֵחַ בְּעָשְׁרֹו הוּא יִפֹּל וְכֶעָלֶה צַדִּיקִים יִפְרָחוּ	28 من يتكل على غناه يسقط. اما الصديقون فيزهون كالورق.
29 עֹוכֵר בֵּיתֹו יִנְחַל־רוּחַ וְעֶבֶד אֱוִיל לַחֲכַם־לֵב	29 من يكدر بيته يرث الريح والغبي خادم لحكيم القلب.
30 פְּרִי־צַדִּיק עֵץ חַיִּים וְלֹקֵחַ נְפָשֹׂות חָכָם	30 ثمر الصدّيق شجرة حياة ورابح النفوس حكيم.
31 הֵן צַדִּיק בָּאָרֶץ יְשֻׁלָּם אַף כִּי־רָשָׁע וְחֹוטֵא	31 هوذا الصدّيق يجازى في الارض فكم بالحري الشرير والخاطئ