Isaiah (ישעיה) - Isaia 50

STUTTGARTENSIA-DELITZSCH	SMITH VAN DYKE
1 מִזְמֹור לְאָסָף אֵל ׀ אֱ‍לֹהִים יְהוָה דִּבֶּר וַיִּקְרָא־אָרֶץ מִמִּזְרַחשֶׁ־מֶשׁ עַד־מְבֹאֹו	1 مزمور. لآساف‎. ‎اله الآلهة الرب تكلم ودعا الارض من مشرق الشمس الى مغربها‎.
2 מִצִּיֹּון מִכְלַל־יֹפִי אֱלֹהִים הֹופִיעַ	2 ‎من صهيون كمال الجمال الله اشرق‎.
3 יָבֹא אֱלֹהֵינוּ וְאַל־יֶחֱרַשׁ אֵשׁ־לְפָנָיו תֹּאכֵל וּסְבִיבָיו נִשְׂעֲרָה מְאֹד	3 ‎يأتي الهنا ولا يصمت. نار قدامه تأكل وحوله عاصف جدا‎.
4 יִקְרָא אֶל־הַשָּׁמַיִם מֵעָל וְאֶל־הָאָרֶץ לָדִין עַמֹּו	4 ‎يدعو السموات من فوق والارض الى مداينة شعبه‎.
5 אִסְפוּ־לִי חֲסִידָי כֹּרְתֵי בְרִיתִי עֲלֵי־זָבַח	5 ‎اجمعوا اليّ اتقيائي القاطعين عهدي على ذبيحة‎.
6 וַיַּגִּידוּ שָׁמַיִם צִדְקֹו כִּי־אֱלֹהִים ׀ שֹׁפֵט הוּא סֶלָה	6 ‎وتخبر السموات بعدله لان الله هو الديان. سلاه
7 שִׁמְעָה עַמִּי ׀ וַאֲדַבֵּרָה יִשְׂרָאֵל וְאָעִידָה בָּךְ אֱלֹהִים אֱלֹהֶיךָ אָנֹכִי	7 اسمع يا شعبي فاتكلم. يا اسرائيل فاشهد عليك. الله الهك انا‎.
8 לֹא עַל־זְבָחֶיךָ אֹוכִיחֶךָ וְעֹולֹתֶיךָ לְנֶגְדִּי תָמִיד	8 ‎لا على ذبائحك اوبخك. فان محرقاتك هي دائما قدامي‎.
9 לֹא־אֶקַּח מִבֵּיתְךָ פָר מִמִּכְלְאֹתֶיךָ עַתּוּדִים	9 ‎لا آخذ من بيتك ثورا ولا من حظائرك اعتدة‎.
10 כִּי־לִי כָל־חַיְתֹו־יָעַר בְּהֵמֹות בְּהַרְרֵי־אָלֶף	10 ‎لان لي حيوان الوعر والبهائم على الجبال الالوف‎.
11 יָדַעְתִּי כָּל־עֹוף הָרִים וְזִיז דַי עִמָּדִי	11 ‎قد علمت كل طيور الجبال ووحوش البرية عندي‎.
12 אִם־אֶרְעַב לֹא־אֹמַר לָךְ כִּי־לִי תֵבֵל וּמְלֹאָהּ	12 ‎ان جعت فلا اقول لك لان لي المسكونة وملأها‎.
13 הַאֹוכַל בְּשַׂר אַבִּירִים וְדַם עַתּוּדִים אֶשְׁתֶּה	13 ‎هل آكل لحم الثيران او اشرب دم التيوس‎.
14 זְבַח לֵאלֹהִים תֹּודָה וְשַׁלֵּם לְעֶלְיֹון נְדָרֶיךָ	14 ‎اذبح لله حمدا واوف العلي نذورك
15 וּקְרָאֵנִי בְּיֹום צָרָה אֲחַלֶּצְךָ וּתְכַבְּדֵנִי	15 وادعني في يوم الضيق انقذك فتمجدني
16 וְלָרָשָׁע ׀ אָמַר אֱלֹהִים מַה־לְּךָ לְסַפֵּר חֻקָּי וַתִּשָּׂא בְרִיתִי עֲלֵי־פִיךָ	16 وللشرير قال الله مالك تحدث بفرائضي وتحمل عهدي على فمك‎.
17 וְאַתָּה שָׂנֵאתָ מוּסָר וַתַּשְׁלֵךְ דְּבָרַי אַחֲרֶיךָ	17 ‎وانت قد ابغضت التأديب وألقيت كلامي خلفك‎.
18 אִם־רָאִיתָ גַנָּב וַתִּרֶץ עִמֹּו וְעִם מְנָאֲפִים חֶלְקֶךָ	18 ‎اذا رأيت سارقا وافقته ومع الزناة نصيبك‎.
19 פִּיךָ שָׁלַחְתָּ בְרָעָה וּלְשֹׁונְךָ תַּצְמִיד מִרְמָה	19 ‎اطلقت فمك بالشر ولسانك يخترع غشا‎.
20 תֵּשֵׁב בְּאָחִיךָ תְדַבֵּר בְּבֶן־אִמְּךָ תִּתֶּן־דֹּפִי	20 ‎تجلس تتكلم على اخيك. لابن امك تضع معثرة‎.
21 אֵלֶּה עָשִׂיתָ ׀ וְהֶחֱרַשְׁתִּי דִּמִּיתָ הֱיֹות־אֶהְיֶה כָמֹוךָ אֹוכִיחֲךָ וְאֶעֶרְכָה לְעֵינֶיךָ	21 ‎هذه صنعت وسكت. ظننت اني مثلك. اوبخك واصفّ خطاياك امام عينيك‎.
22 בִּינוּ־נָא זֹאת שֹׁכְחֵי אֱלֹוהַּ פֶּן־אֶטְרֹף וְאֵין מַצִּיל	22 ‎افهموا هذا يا ايها الناسون الله لئلا افترسكم ولا منقذ‎.
23 זֹבֵחַ תֹּודָה יְכַבְּדָנְנִי וְשָׂם דֶּרֶךְ אַרְאֶנּוּ בְּיֵשַׁע אֱלֹהִים	23 ‎ذابح الحمد يمجدني والمقوم طريقه اريه خلاص الله