Shir ha-Shirim (שיר השירים ) - Cantico dei Cantici 37

STUTTGARTENSIA-DELITZSCH	SMITH VAN DYKE
1 אַף־לְזֹאת יֶחֱרַד לִבִּי וְיִתַּר מִמְּקֹומֹו	1 فلهذا اضطرب قلبي وخفق من موضعه.
2 שִׁמְעוּ שָׁמֹועַ בְּרֹגֶז קֹלֹו וְהֶגֶה מִפִּיו יֵצֵא	2 اسمعوا سماعا رعد صوته والزمزمة الخارجة من فيه.
3 תַּחַת־כָּל־הַשָּׁמַיִם יִשְׁרֵהוּ וְאֹורֹו עַל־כַּנְפֹות הָאָרֶץ	3 تحت كل السموات يطلقها كذا نوره الى اكناف الارض.
4 אַחֲרָיו ׀ יִשְׁאַג־קֹול יַרְעֵם בְּקֹול גְּאֹונֹו וְלֹא יְעַקְּבֵם כִּי־יִשָּׁמַע קֹולֹו	4 بعد يزمجر صوت يرعد بصوت جلاله ولا يؤخرها اذ سمع صوته.
5 יַרְעֵם אֵל בְּקֹולֹו נִפְלָאֹות עֹשֶׂה גְדֹלֹות וְלֹא נֵדָע	5 الله يرعد بصوته عجبا. يصنع عظائم لا ندركها.
6 כִּי לַשֶּׁלַג ׀ יֹאמַר הֱוֵא אָרֶץ וְגֶשֶׁם מָטָר וְגֶשֶׁם מִטְרֹות עֻזֹּו	6 لانه يقول للثلج اسقط على الارض. كذا لوابل المطر وابل امطار عزه.
7 בְּיַד־כָּל־אָדָם יַחְתֹּום לָדַעַת כָּל־אַנְשֵׁי מַעֲשֵׂהוּ	7 يختم على يد كل انسان ليعلم كل الناس خالقهم.
8 וַתָּבֹא חַיָּה בְמֹו־אָרֶב וּבִמְעֹונֹתֶיהָ תִשְׁכֹּן	8 فتدخل الحيوانات المآوي وتستقر في اوجرتها.
9 מִן־הַחֶדֶר תָּבֹוא סוּפָה וּמִמְּזָרִים קָרָה	9 من الجنوب تأتي الاعصار ومن الشمال البرد.
10 מִנִּשְׁמַת־אֵל יִתֶּן־קָרַח וְרֹחַב מַיִם בְּמוּצָק	10 من نسمة الله يجعل الجمد وتتضيق سعة المياه.
11 אַף־בְּרִי יַטְרִיחַ עָב יָפִיץ עֲנַן אֹורֹו	11 ايضا بريّ يطرح الغيم. يبدد سحاب نوره.
12 וְהוּא מְסִבֹּות ׀ מִתְהַפֵּךְ [בְּתַחְבּוּלָתֹו כ] (בְּתַחְבּוּלֹתָיו ק) לְפָעֳלָם כֹּל אֲשֶׁר יְצַוֵּם ׀ עַל־פְּנֵי תֵבֵל אָרְצָה	12 فهي مدورة متقلبة بادارته لتفعل كل ما يأمر به على وجه الارض المسكونة
13 אִם־לְשֵׁבֶט אִם־לְאַרְצֹו אִם־לְחֶסֶד יַמְצִאֵהוּ	13 سواء كان للتأديب او لارضه او للرحمة يرسلها
14 הַאֲזִינָה זֹּאת אִיֹּוב עֲמֹד וְהִתְבֹּונֵן ׀ נִפְלְאֹות אֵל	14 انصت الى هذا يا ايوب وقف وتأمل بعجائب الله.
15 הֲתֵדַע בְּשׂוּם־אֱלֹוהַּ עֲלֵיהֶם וְהֹופִיעַ אֹור עֲנָנֹו	15 أتدرك انتباه الله اليها او اضاءة نور سحابه.
16 הֲתֵדַע עַל־מִפְלְשֵׂי־עָב מִפְלְאֹות תְּמִים דֵּעִים	16 أتدرك موازنة السحاب معجزات الكامل المعارف.
17 אֲשֶׁר־בְּגָדֶיךָ חַמִּים בְּהַשְׁקִט אֶרֶץ מִדָּרֹום	17 كيف تسخن ثيابك اذا سكنت الارض من ريح الجنوب.
18 תַּרְקִיעַ עִמֹּו לִשְׁחָקִים חֲזָקִים כִּרְאִי מוּצָק	18 هل صفّحت معه الجلد الممكّن كالمرآة المسبوكة.
19 הֹודִיעֵנוּ מַה־נֹּאמַר לֹו לֹא־נַעֲרֹךְ מִפְּנֵי־חֹשֶׁךְ	19 علّمنا ما نقول له اننا لا نحسن الكلام بسبب الظلمة.
20 הַיְסֻפַּר־לֹו כִּי אֲדַבֵּר אִם־אָמַר אִישׁ כִּי יְבֻלָּע	20 هل يقص عليه كلامي اذا تكلمت. هل ينطق الانسان لكي يبتلع.
21 וְעַתָּה ׀ לֹא רָאוּ אֹור בָּהִיר הוּא בַּשְּׁחָקִים וְרוּחַ עָבְרָה וַתְּטַהֲרֵם	21 والآن لا يرى النور الباهر الذي هو في الجلد ثم تعبر الريح فتنقّيه.
22 מִצָּפֹון זָהָב יֶאֱתֶה עַל־אֱלֹוהַּ נֹורָא הֹוד	22 من الشمال يأتي ذهب. عند الله جلال مرهب.
23 שַׁדַּי לֹא־מְצָאנֻהוּ שַׂגִּיא־כֹחַ וּמִשְׁפָּט וְרֹב־צְדָקָה לֹא יְעַנֶּה	23 القدير لا ندركه. عظيم القوة والحق وكثير البر. لا يجاوب.
24 לָכֵן יְרֵאוּהוּ אֲנָשִׁים לֹא־יִרְאֶה כָּל־חַכְמֵי־לֵב׃ פ	24 لذلك فلتخفه الناس. كل حكيم القلب لا يراعي