Apocalisse (رؤيا) 7

SMITH VAN DYKE	STUTTGARTENSIA-DELITZSCH
1 وبعد هذا رأيت اربعة ملائكة واقفين على اربع زوايا الارض ممسكين اربع رياح الارض لكي لا تهب ريح على الارض ولا على البحر ولا على شجرة ما	1 וְאַחֲרֵי־כֵן רָאִיתִי אַרְבָּעָה מַלְאָכִים עֹמְדִים בְּאַרְבַּע כַּנְפוֹת הָאָרֶץ וַיַּעַצְרוּ אֶת־אַרְבַּע רוּחוֹת הָאָרֶץ לְמַעַן לֹא־תִשֹּׁב רוּחַ לֹא בָאָרֶץ וְלֹא בַיָּם וְלֹא בְכָל־עֵץ
2 ورأيت ملاكا آخر طالعا من مشرق الشمس معه ختم الله الحي فنادى بصوت عظيم الى الملائكة الاربعة الذين أعطوا ان يضروا الارض والبحر	2 וָאֵרֶא מַלְאָךְ אַחֵר עֹלֶה מִמִּזְרַח־שֶׁמֶשׁ וּבְיָדוֹ חֹתֶמֶת אֱלֹהִים חַיִּים וַיִּקְרָא בְּקוֹל גָּדוֹל אֶל־אַרְבָּעָה הַמַּלְאָכִים אֲשֶׁר־נִתַּן לָהֶם לְחַבֵּל הָאָרֶץ וְהַיָּם לֵאמֹר
3 قائلا لا تضروا الارض ولا البحر ولا الاشجار حتى نختم عبيد الهنا على جباههم.	3 אַל־תְּחַבְּלוּ אֶת־הָאָרֶץ וְאֶת־הַיָּם וְאֶת־הָעֵץ עַד אִם־חָתַמְנוּ אֶת־עַבְדֵי אֱלֹהֵינוּ עַל־מִצְחוֹתָם
4 وسمعت عدد المختومين مئة واربعة واربعين الفا مختومين من كل سبط من بني اسرائيل.	4 וָאֶשְׁמַע מִסְפַּר הַחֲתוּמִים מֵאָה אֶלֶף וְאַרְבָּעִים וְאַרְבָּעָה אָלֶף וְהֵם חֲתוּמִים מִכָּל־שִׁבְטֵי בְּנֵי יִשְׂרָאֵל
5 من سبط يهوذا اثنا عشر الف مختوم. من سبط رأوبين اثنا عشر الف مختوم. من سبط جاد اثنا عشر الف مختوم.	5 לְשֵׁבֶט יְהוּדָה חֲתוּמִים שְׁנֵים עָשָׂר אָלֶף לְשֵׁבֶט רְאוּבֵן חֲתוּמִים שְׁנֵים עָשָׂר אָלֶף לְשֵׁבֶט גָּד חֲתוּמִים שְׁנֵים עָשָׂר אָלֶף
6 من سبط اشير اثنا عشر الف مختوم. من سبط نفتالي اثنا عشر الف مختوم. من سبط منسّى اثنا عشر الف مختوم.	6 לְשֵׁבֶט אָשֵׁר חֲתוּמִים שְׁנֵים עָשָׂר אָלֶף לְשֵׁבֶט נַפְתָלִי חֲתוּמִים שְׁנֵים עָשָׂר אָלֶף לְשֵׁבֶט מְנַשֶּׁה חֲתוּמִים שְׁנֵים עָשָׂר אָלֶף
7 من سبط شمعون اثنا عشر الف مختوم. من سبط لاوي اثنا عشر الف مختوم. من سبط يساكر اثنا عشر الف مختوم.	7 לְשֵׁבֶט שִׁמְעוֹן חֲתוּמִים שְׁנֵים עָשָׂר אָלֶף לְשֵׁבֶט לֵוִי חֲתוּמִים שְׁנֵים עָשָׂר אָלֶף לְשֵׁבֶט יִשָּׂשכָר חֲתוּמִים שְׁנֵים עָשָׂר אָלֶף
8 من سبط زبولون اثنا عشر الف مختوم. من سبط يوسف اثنا عشر الف مختوم. من سبط بنيامين اثنا عشر الف مختوم	8 לְשֵׁבֶט זְבֻלוּן חֲתוּמִים שְׁנֵים עָשָׂר אָלֶף לְשֵׁבֶט יוֹסֵף חֲתוּמִים שְׁנֵים עָשָׂר אָלֶף לְשֵׁבֶט בִּנְיָמִין חֲתוּמִים שְׁנֵים עָשָׂר אָלֶף
9 بعد هذا نظرت واذا جمع كثير لم يستطع احد ان يعدّه من كل الامم والقبائل والشعوب والألسنة واقفون امام العرش وامام الخروف ومتسربلين بثياب بيض وفي ايديهم سعف النخل	9 אַחֲרֵי־כֵן רָאִיתִי וְהִנֵּה הָמוֹן רַב אֲשֶׁר לֹא־יָכֹל אִישׁ לִמְנוֹתוֹ מִכָּל־הַגּוֹיִם וְהַמִּשְׁפָּחוֹת וְהָעַמִּים וְהַלְּשֹׁנוֹת וַיַּעַמְדוּ לִפְנֵי הַכִּסֵּא וְלִפְנֵי הַשֶּׂה מְלֻבָּשִׁים שְׂמָלוֹת לְבָנוֹת וְכַפּוֹת תְּמָרִים בִּידֵיהֶם
10 وهم يصرخون بصوت عظيم قائلين الخلاص لالهنا الجالس على العرش وللخروف.	10 וַיִּקְרְאוּ בְקוֹל־גָּדוֹל לֵאמֹר הַיְשׁוּעָה לֵאלֹהֵינוּ הַיּשֵׁב עַל־הַכִּסֵּא וְלַשֶּׂה
11 وجميع الملائكة كانوا واقفين حول العرش والشيوخ والحيوانات الاربعة وخرّوا امام العرش على وجوههم وسجدوا للّه	11 וְכָל־הַמַּלְאָכִים עָמְדוּ סָבִיב לַכִּסֵּא וְסָבִיב לַזְּקֵנִים וּלְאַרְבַּע הַחַיּוֹת וַיִּפְּלוּ עַל־פְּנֵיהֶם לִפְנֵי הַכִּסֵּא וַיִּשְׁתַּחֲווּ לֵאלֹהִים
12 قائلين آمين. البركة والمجد والحكمة والشكر والكرامة والقدرة والقوة لالهنا الى ابد الآبدين. آمين	12 וַיֹּאמְרוּ אָמֵן הַבְּרָכָה וְהַכָּבוֹד וְהַחָכְמָה וְהַתּוֹדָה וְהֶהָדָר וְהַכֹּחַ וְהָעֹז לֵאלֹהֵינוּ לְעוֹלְמֵי עוֹלָמִים אָמֵן
13 واجاب واحد من الشيوخ قائلا لي هؤلاء المتسربلون بالثياب البيض من هم ومن اين أتوا.	13 וַיַּעַן אֶחָד מִן־הַזְּקֵנִים וַיֹּאמֶר אֵלָי אֵלֶּה הַמְלֻבָּשִׁים בִּגְדֵי לָבָן מִי הֵמָּה וּמֵאַיִן בָּאוּ
14 فقلت له يا سيد انت تعلم. فقال لي هؤلاء هم الذين أتوا من الضيقة العظيمة وقد غسلوا ثيابهم وبيّضوا ثيابهم في دم الخروف.	14 וָאֹמַר אֵלָיו אֲדֹנִי אַתָּה יָדָעְתָּ וַיֹּאמֶר אֵלַי אֵלֶּה הֵם הַבָּאִים מִן־הַצָּרָה הַגְּדוֹלָה וַיְכַבְּסוּ אֶת־שִׂמְלֹתָם וַיַּלְבִּינוּם בְּדַם הַשֶּׂה
15 من اجل ذلك هم امام عرش الله ويخدمونه نهارا وليلا في هيكله والجالس على العرش يحل فوقهم.	15 לָכֵן הִנָּם לִפְנֵי כִסֵּא הָאֱלֹהִים וּמְשָׁרְתִים אוֹתוֹ בְּהֵיכָלוֹ יוֹמָם וָלָיְלָה וְהַיּשֵׁב עַל־הַכִּסֵּא יִתֵּן מִשְׁכָּנוֹ עֲלֵיהֶם
16 لن يجوعوا بعد ولن يعطشوا بعد ولا تقع عليهم الشمس ولا شيء من الحرّ	16 לֹא־יִרְעֲבוּ עוֹד וְלֹא יִצְמָאוּ וְלֹא־יַכֵּם שֶׁמֶשׁ וְשָׁרָב
17 لان الخروف الذي في وسط العرش يرعاهم ويقتادهم الى ينابيع ماء حيّة ويمسح الله كل دمعة من عيونهم	17 כִּי הַשֶּׂה אֲשֶׁר בְּתוֹךְ הַכִּסֵּא הוּא יִרְעֵם וְעַל־מַבּוּעֵי מַיִם חַיִּים יְנַהֲלֵם וּמָחָה אֱלֹהִים כָּל־דִּמְעָה מֵעֵינֵיהֶם