Vangelo secondo Marco (مرقس) 5

SMITH VAN DYKE	MODERN HEBREW BIBLE
1 وجاءوا الى عبر البحر الى كورة الجدريين.	1 ויבאו אל עבר הים אל ארץ הגדרים
2 ولما خرج من السفينة للوقت استقبله من القبور انسان به روح نجس	2 והוא יצא מן האניה והנה איש בא לקראתו מבין הקברים אשר רוח טמאה בו
3 كان مسكنه في القبور ولم يقدر احد ان يربطه ولا بسلاسل.	3 ומושבו בקברים וגם בעבתים לא יכל איש לאסרו
4 لانه قد ربط كثيرا بقيود وسلاسل فقطع السلاسل وكسر القيود. فلم يقدر احد ان يذلله.	4 כי פעמים הרבה אסרוהו בכבלים ובעבתים וינתק את העבתים וישבר את הכבלים ואין איש יכל לכבשו
5 وكان دائما ليلا ونهارا في الجبال وفي القبور يصيح ويجرح نفسه بالحجارة.	5 ותמיד לילה ויומם היה בהרים ובקברים צעק ופצע את עצמו באבנים
6 فلما رأى يسوع من بعيد ركض وسجد له	6 ויהי כראותו את ישוע מרחוק וירץ וישתחו לו
7 وصرخ بصوت عظيم وقال ما لي ولك يا يسوع ابن الله العلي. استحلفك بالله ان لا تعذبني.	7 ויצעק בקול גדול ויאמר מה לי ולך ישוע בן אל עליון באלהים אני משביעך אשר לא תענני
8 لانه قال له اخرج من الانسان يا ايها الروح النجس.	8 כי הוא אמר אליו צא רוח טמא מן האדם הזה
9 وسأله ما اسمك. فاجاب قائلا اسمي لجئون لاننا كثيرون.	9 וישאל אתו מה שמך ויען ויאמר לגיון שמי כי רבים אנחנו
10 وطلب اليه كثيرا ان لا يرسلهم الى خارج الكورة.	10 ויתחנן אליו מאד לבלתי שלחם אל מחוץ לארץ
11 وكان هناك عند الجبال قطيع كبير من الخنازير يرعى.	11 ועדר חזירים רבים היה שם במרעה ההרים
12 فطلب اليه كل الشياطين قائلين ارسلنا الى الخنازير لندخل فيها.	12 ויתחננו לו כל השדים לאמר שלחנו אל החזירים ונבאה אל תוכם
13 فأذن لهم يسوع للوقت. فخرجت الارواح النجسة ودخلت في الخنازير. فاندفع القطيع من على الجرف الى البحر. وكان نحو الفين. فاختنق في البحر.	13 וינח להם ויצאו רוחות הטמאה ויבאו בחזירים וישתער העדר מן המורד אל הים כאלפים במספר ויטבעו בים
14 واما رعاة الخنازير فهربوا واخبروا في المدينة وفي الضياع. فخرجوا ليروا ما جرى.	14 וינוסו רעי החזירים ויגידו זאת בעיר ובשדות ויצאו לראות מה נהיתה
15 وجاءوا الى يسوع فنظروا المجنون الذي كان فيه اللجئون جالسا ولابسا وعاقلا. فخافوا.	15 ויבאו אל ישוע ויראו את אחוז השדים אשר הלגיון בו והוא יושב מלבש וטוב שכל וייראו
16 فحدثهم الذين رأوا كيف جرى للمجنون وعن الخنازير.	16 ויספרו להם הראים את אשר נעשה לאחוז השדים ואת דבר החזירים
17 فابتدأوا يطلبون اليه ان يمضي من تخومهم.	17 ויחלו להתחנן לו לסור מגבוליהם
18 ولما دخل السفينة طلب اليه الذي كان مجنونا ان يكون معه.	18 ויהי ברדתו אל האניה התחנן אליו האיש אשר היה אחוז שדים לתתו לשבת עמו
19 فلم يدعه يسوع بل قال له اذهب الى بيتك والى اهلك واخبرهم كم صنع الرب بك ورحمك.	19 ולא הניח לו כי אם אמר אליו שוב לביתך אל בני משפחתך והגד להם את הגדלות אשר עשה לך יהוה ויחנך
20 فمضى وابتدأ ينادي في العشر المدن كم صنع به يسوع. فتعجب الجميع	20 וילך לו ויחל לקרא בעשר הערים את הגדלות אשר עשה לו ישוע ויתמהו כלם
21 ولما اجتاز يسوع في السفينة ايضا الى العبر اجتمع اليه جمع كثير. وكان عند البحر.	21 וישב ישוע לעבר באניה אל עבר הים ויקהל אליו המון רב והוא על שפת הים
22 واذا واحد من رؤساء المجمع اسمه يايروس جاء. ولما رآه خرّ عند قدميه.	22 והנה בא אחד מראשי הכנסת ושמו יאיר וירא אתו ויפל לרגליו
23 وطلب اليه كثيرا قائلا ابنتي الصغيرة على آخر نسمة. ليتك تأتي وتضع يدك عليها لتشفى فتحيا.	23 ויתחנן אליו מאד לאמר בתי הקטנה חלתה עד למות אנא בוא נא ושים ידיך עליה למען תרפא ותחיה
24 فمضى معه وتبعه جمع كثير وكانوا يزحمونه	24 וילך אתו וילכו אחריו המון רב וידחקהו
25 وامرأة بنزف دم منذ اثنتي عشرة سنة.	25 ואשה היתה זבת דם שתים עשרה שנה
26 وقد تألمت كثيرا من اطباء كثيرين وانفقت كل ما عندها ولم تنتفع شيئا بل صارت الى حال اردأ.	26 והיא סבלה הרבה תחת ידי רפאים רבים והוציאה את כל אשר לה ולא להועיל ויהי חליה חזק מאד
27 لما سمعت بيسوع جاءت في الجمع من وراء ومسّت ثوبه.	27 ויהי כשמעה את שמע ישוע ותבוא בהמון העם מאחריו ותגע בבגדו
28 لانها قالت ان مسست ولو ثيابه شفيت.	28 כי אמרה רק אם אגע בבגדיו אושע
29 فللوقت جف ينبوع دمها وعلمت في جسمها انها قد برئت من الداء.	29 וייבש מקור דמיה פתאם ותבן בבשרה כי נרפא נגעה
30 فللوقت التفت يسوع بين الجمع شاعرا في نفسه بالقوة التي خرجت منه وقال من لمس ثيابي.	30 וברגע ידע ישוע בנפשו כי גבורה יצאה ממנו ויפן בתוך העם ויאמר מי נגע בבגדי
31 فقال له تلاميذه انت تنظر الجمع يزحمك وتقول من لمسني.	31 ויאמר אליו תלמידיו אתה ראה את ההמון דוחק אתך ואמרת מי נגע בי
32 وكان ينظر حوله ليرى التي فعلت هذا.	32 ויבט סביב לראות את אשר עשתה זאת
33 واما المرأة فجاءت وهي خائفة ومرتعدة عالمة بما حصل لها فخرّت وقالت له الحق كله.	33 ותירא האשה ותחרד כי ידעה את אשר נעשה לה ותבא ותפל לפניו ותגד לו את האמת כלה
34 فقال لها يا ابنة ايمانك قد شفاك. اذهبي بسلام وكوني صحيحة من دائك	34 ויאמר אליה בתי אמונתך הושיעה לך לכי לשלום וחיית מנגעך
35 وبينما هو يتكلم جاءوا من دار رئيس المجمع قائلين ابنتك ماتت. لماذا تتعب المعلم بعد.	35 עודנו מדבר והנה באים מבית ראש הכנסת לאמר בתך מתה למה תטריח עוד את המורה
36 فسمع يسوع لوقته الكلمة التي قيلت فقال لرئيس المجمع لا تخف. آمن فقط.	36 וכשמע ישוע את הדבר אשר דברו ויאמר אל ראש הכנסת אל תירא רק האמינה
37 ولم يدع احد يتبعه الا بطرس ويعقوب ويوحنا اخا يعقوب.	37 ולא הניח לאיש ללכת אתו בלתי אם לפטרוס וליעקב וליוחנן אחי יעקב
38 فجاء الى بيت رئيس المجمع ورأى ضجيجا. يبكون ويولولون كثيرا.	38 ויבא בית ראש הכנסת וירא המון הבכים והמיללים הרבה
39 فدخل وقال لهم لماذا تضجون وتبكون. لم تمت الصبية لكنها نائمة.	39 ובבאו אמר אליהם מה תהמו ותבכו הנערה לא מתה אך ישנה היא
40 فضحكوا عليه. اما هو فاخرج الجميع واخذ ابا الصبية وامها والذين معه ودخل حيث كانت الصبية مضطجعة.	40 וישחקו לו והוא גרש את כלם ויקח את אבי הנערה ואת אמה ואת אשר אתו ויבא החדרה אשר שם שכבת הנערה
41 وامسك بيد الصبية وقال لها طليثا قومي. الذي تفسيره يا صبية لك اقول قومي.	41 ויאחז ביד הנערה ויאמר אליה טליתא קומי אשר פרושו הילדה אני אמר לך קומי נא
42 وللوقت قامت الصبية ومشت. لانها كانت ابنة اثنتي عشر سنة. فبهتوا بهتا عظيما.	42 ומיד קמה הילדה ותתהלך והיא בת שתים עשרה שנה וישמו שמה גדולה
43 فاوصاهم كثيرا ان لا يعلم احد بذلك. وقال ان تعطى لتأكل	43 ויזהר אותם מאד שלא יודע הדבר לאיש ויאמר לתת לה לאכול