Vangelo secondo Matteo (متى) 22

SMITH VAN DYKE	MODERN HEBREW BIBLE
1 وجعل يسوع يكلمهم ايضا بامثال قائلا.	1 ויען ישוע ויסף דבר במשלים אליהם לאמר
2 يشبه ملكوت السموات انسانا ملكا صنع عرسا لابنه.	2 דומה מלכות השמים למלך בשר ודם אשר עשה חתנה לבנו
3 وارسل عبيده ليدعوا المدعوين الى العرس فلم يريدوا ان يأتوا.	3 וישלח את עבדיו לקרא הקרואים אל החתנה ולא אבו לבוא
4 فارسل ايضا عبيدا آخرين قائلا قولوا للمدعوين هوذا غذائي اعددته. ثيراني ومسمناتي قد ذبحت وكل شيء معد. تعالوا الى العرس.	4 ויסף שלח עבדים אחרים לאמר אמרו אל הקרואים הנה ערכתי את סעודתי שורי ומריאי טבוחים והכל מוכן באו אל החתנה
5 ولكنهم تهاونوا ومضوا واحد الى حقله وآخر الى تجارته.	5 והם לא שתו לבם לזאת וילכו להם זה אל שדהו וזה אל מסחרו
6 والباقون امسكوا عبيده وشتموهم وقتلوهم.	6 והנשארים תפשו את עבדיו ויתעללו בם ויהרגום
7 فلما سمع الملك غضب وارسل جنوده واهلك أولئك القاتلين واحرق مدينتهم.	7 ויקצף המלך וישלח צבאותיו ויאבד את המרצחים ההם ואת עירם שרף באש
8 ثم قال لعبيده اما العرس فمستعد واما المدعوون فلم يكونوا مستحقين.	8 אז אמר אל עבדיו הן החתנה מוכנה והקרואים לא היו ראוים לה
9 فاذهبوا الى مفارق الطرق وكل من وجدتموه فادعوه الى العرس.	9 לכן לכו נא אל ראשי הדרכים וכל איש אשר תמצאו קראו אתו אל החתנה
10 فخرج أولئك العبيد الى الطرق وجمعوا كل الذين وجدوهم اشرارا وصالحين. فامتلأ العرس من المتكئين.	10 ויצאו העבדים ההם אל הדרכים ויאספו את כל אשר מצאו גם רעים גם טובים וימלא בית החתנה מסבים
11 فلما دخل الملك لينظر المتكئين رأى هناك انسانا لم يكن لابسا لباس العرس.	11 ויהי כבוא המלך לראות את המסבים וירא בהם איש ולא היה לבוש בגדי חתנה
12 فقال له يا صاحب كيف دخلت الى هنا وليس عليك لباس العرس. فسكت.	12 ויאמר אליו רעי איכה באת הנה ואין לך בגדי חתנה ויאלם
13 حينئذ قال الملك للخدام اربطوا رجليه ويديه وخذوه واطرحوه في الظلمة الخارجية. هناك يكون البكاء وصرير الاسنان.	13 ויאמר המלך למשרתים אסרו ידיו ורגליו ונשאתם והשלכתם אותו אל החשך החיצון שם תהיה היללה וחרק השנים
14 لان كثيرين يدعون وقليلين ينتخبون	14 כי רבים הם הקרואים ומעטים הנבחרים
15 حينئذ ذهب الفريسيون وتشاوروا لكي يصطادوه بكلمة.	15 וילכו הפרושים ויתיעצו איך יכשילהו בדבר
16 فارسلوا اليه تلاميذهم مع الهيرودسيين قائلين يا معلّم نعلم انك صادق وتعلّم طريق الله بالحق ولا تبالي باحد لانك لا تنظر الى وجوه الناس.	16 וישלחו אליו את תלמידיהם עם ההורדוסיים לאמר רבי ידענו כי איש אמת אתה ותורה באמת את דרך אלהים ולא תגור מפני איש כי אינך מכיר פני אדם
17 فقل لنا ماذا تظن. أيجوز ان تعطى جزية لقيصر ام لا.	17 לכן הגידה נא לנו את דעתך הנכון לנו לתת מס אל הקיסר אם לא
18 فعلم يسوع خبثهم وقال لماذا تجربونني يا مراؤون.	18 וישוע ידע את רשעתם ויאמר החנפים מה תנסוני
19 أروني معاملة الجزية. فقدموا له دينارا.	19 הראוני את מטבע המס ויביאו לו דינר
20 فقال لهم لمن هذه الصورة والكتابة.	20 ויאמר אליהם של מי הצורה הזאת והמכתב אשר עליו
21 قالوا له لقيصر. فقال لهم اعطوا اذا ما لقيصر لقيصر وما للّه للّه.	21 ויאמרו אליו של הקיסר ויאמר אליהם לכן תנו לקיסר את אשר לקיסר ולאלהים את אשר לאלהים
22 فلما سمعوا تعجبوا وتركوه ومضوا	22 וכשמעם את זאת תמהו ויעזבהו וילכו להם
23 في ذلك اليوم جاء اليه صدوقيون الذين يقولون ليس قيامة فسألوه	23 ביום ההוא נגשו אליו צדוקים האמרים כי אין תחית המתים וישאלו אתו לאמר
24 قائلين يا معلّم قال موسى ان مات احد وليس له اولاد يتزوج اخوه بامرأته ويقم نسلا لاخيه.	24 רבי הן משה אמר איש כי ימות ובנים אין לו אחיו ייבם את אשתו והקים זרע לאחיו
25 فكان عندنا سبعة اخوة وتزوج الاول ومات. واذ لم يكن له نسل ترك امرأته لاخيه.	25 ואתנו היו שבעה אחים והראשון נשא אשה וימת וזרע אין לו ויעזב את אשתו לאחיו
26 وكذلك الثاني والثالث الى السبعة.	26 וכמו כן גם השני וכן גם השלישי עד השבעה
27 وآخر الكل ماتت المرأة ايضا.	27 ואחרי כלם מתה גם האשה
28 ففي القيامة لمن من السبعة تكون زوجة. فانها كانت للجميع.	28 ועתה בתחית המתים למי מן השבעה תהיה לאשה כי לכלם היתה
29 فاجاب يسوع وقال لهم تضلون اذ لا تعرفون الكتب ولا قوة الله.	29 ויען ישוע ויאמר להם טעים אתם באשר אינכם יודעים את הכתובים וגם את גבורת האלהים
30 لانهم في القيامة لا يزوجون ولا يتزوجون بل يكونون كملائكة الله في السماء.	30 כי בתחית המתים לא ישאו נשים ולא תנשאנה כי אם כמלאכי אלהים בשמים יהיו
31 واما من جهة قيامة الاموات أفما قرأتم ما قيل لكم من قبل الله القائل	31 ועל דבר תחית המתים הלא קראתם את הנאמר לכם מפי האלהים לאמר
32 انا اله ابراهيم واله اسحق واله يعقوب. ليس الله اله اموات بل اله احياء.	32 אנכי אלהי אברהם ואלהי יצחק ואלהי יעקב והוא איננו אלהי המתים כי אם אלהי החיים
33 فلما سمع الجموع بهتوا من تعليمه	33 וישמע המון העם וישתומממו על תורתו
34 اما الفريسيون فلما سمعوا انه ابكم الصدوقيين اجتمعوا معا.	34 והפרושים כשמעם כי סכר פי הצדוקים ויועדו יחדו
35 وسأله واحد منهم وهو ناموسي ليجربه قائلا	35 ואחד מהם מבין בתורה שאל אתו לנסותו לאמר
36 يا معلّم اية وصية هي العظمى في الناموس.	36 רבי אי זו מצוה גדולה היא בתורה
37 فقال له يسوع تحب الرب الهك من كل قلبك ومن كل نفسك ومن كل فكرك.	37 ויאמר ישוע אליו ואהבת את יהוה אלהיך בכל לבבך ובכל נפשך ובכל מדעך
38 هذه هي الوصية الاولى والعظمى.	38 זאת היא המצוה הגדולה והראשונה
39 والثانية مثلها. تحب قريبك كنفسك.	39 והשנית דומה לה ואהבת לרעך כמוך
40 بهاتين الوصيتين يتعلق الناموس كله والانبياء	40 בשתי המצות האלה כל התורה תלויה וגם הנביאים
41 وفيما كان الفريسيون مجتمعين سألهم يسوع	41 ויהי בהקהל הפרושים וישאלם ישוע לאמר
42 قائلا ماذا تظنون في المسيح. ابن من هو. قالوا له ابن داود.	42 מה דעתכם על המשיח בן מי הוא ויאמרו אליו בן דוד
43 قال لهم فكيف يدعوه داود بالروح ربا قائلا	43 ויאמר אליהם ואיך קרא לו דוד ברוח אדון באמרו
44 قال الرب لربي اجلس عن يميني حتى اضع اعداءك موطئا لقدميك.	44 נאם יהוה לאדני שב לימיני עד אשית איביך הדם לרגליך
45 فان كان داود يدعوه ربا فكيف يكون ابنه.	45 ועתה אם דוד קרא לו אדון איך הוא בנו
46 فلم يستطع احد ان يجيبه بكلمة. ومن ذلك اليوم لم يجسر احد ان يسأله بتة	46 ולא יכל איש לענות אתו דבר ולא ערב עוד איש את לבו מן היום ההוא לשאל אותו