Levitico (لاويين) 25

SMITH VAN DYKE	MODERN HEBREW BIBLE
1 وكلم الرب موسى في جبل سيناء قائلا	1 וידבר יהוה אל משה בהר סיני לאמר
2 كلم بني اسرائيل وقل لهم. متى أتيتم الى الارض التي انا اعطيكم تسبت الارض سبتا للرب.	2 דבר אל בני ישראל ואמרת אלהם כי תבאו אל הארץ אשר אני נתן לכם ושבתה הארץ שבת ליהוה
3 ست سنين تزرع حقلك وست سنين تقضب كرمك وتجمع غلتهما.	3 שש שנים תזרע שדך ושש שנים תזמר כרמך ואספת את תבואתה
4 واما السنة السابعة ففيها يكون للارض سبت عطلة سبتا للرب. لا تزرع حقلك ولا تقضب كرمك.	4 ובשנה השביעת שבת שבתון יהיה לארץ שבת ליהוה שדך לא תזרע וכרמך לא תזמר
5 زرّيع حصيدك لا تحصد وعنب كرمك المحول لا تقطف. سنة عطلة تكون للارض.	5 את ספיח קצירך לא תקצור ואת ענבי נזירך לא תבצר שנת שבתון יהיה לארץ
6 ويكون سبت الارض لكم طعاما. لك ولعبدك ولامتك ولاجيرك ولمستوطنك النازلين عندك	6 והיתה שבת הארץ לכם לאכלה לך ולעבדך ולאמתך ולשכירך ולתושבך הגרים עמך
7 ولبهائمك وللحيوان الذي في ارضك تكون كل غلتها طعاما	7 ולבהמתך ולחיה אשר בארצך תהיה כל תבואתה לאכל
8 وتعدّ لك سبعة سبوت سنين. سبع سنين سبع مرات. فتكون لك ايام السبعة السبوت السنوية تسعا واربعين سنة.	8 וספרת לך שבע שבתת שנים שבע שנים שבע פעמים והיו לך ימי שבע שבתת השנים תשע וארבעים שנה
9 ثم تعبر بوق الهتاف في الشهر السابع في عاشر الشهر في يوم الكفّارة تعبّرون البوق في جميع ارضكم.	9 והעברת שופר תרועה בחדש השבעי בעשור לחדש ביום הכפרים תעבירו שופר בכל ארצכם
10 وتقدسون السنة الخمسين وتنادون بالعتق في الارض لجميع سكانها. تكون لكم يوبيلا وترجعون كل الى ملكه وتعودون كل الى عشيرته.	10 וקדשתם את שנת החמשים שנה וקראתם דרור בארץ לכל ישביה יובל הוא תהיה לכם ושבתם איש אל אחזתו ואיש אל משפחתו תשבו
11 يوبيلا تكون لكم السنة الخمسون لا تزرعوا ولا تحصدوا زرّيعها ولا تقطفوا كرمها المحول.	11 יובל הוא שנת החמשים שנה תהיה לכם לא תזרעו ולא תקצרו את ספיחיה ולא תבצרו את נזריה
12 انها يوبيل. مقدسة تكون لكم. من الحقل تأكلون غلتها.	12 כי יובל הוא קדש תהיה לכם מן השדה תאכלו את תבואתה
13 في سنة اليوبيل هذه ترجعون كل الى ملكه.	13 בשנת היובל הזאת תשבו איש אל אחזתו
14 فمتى بعت صاحبك مبيعا او اشتريت من يد صاحبك فلا يغبن احدكم اخاه.	14 וכי תמכרו ממכר לעמיתך או קנה מיד עמיתך אל תונו איש את אחיו
15 حسب عدد السنين بعد اليوبيل تشتري من صاحبك وحسب سني الغلة يبيعك.	15 במספר שנים אחר היובל תקנה מאת עמיתך במספר שני תבואת ימכר לך
16 على قدر كثرة السنين تكثر ثمنه وعلى قدر قلّة السنين تقلل ثمنه لانه عدد الغلات يبيعك.	16 לפי רב השנים תרבה מקנתו ולפי מעט השנים תמעיט מקנתו כי מספר תבואת הוא מכר לך
17 فلا يغبن احدكم صاحبه بل اخش الهك. اني انا الرب الهكم.	17 ולא תונו איש את עמיתו ויראת מאלהיך כי אני יהוה אלהיכם
18 فتعملون فرائضي وتحفظون احكامي وتعملونها لتسكنوا على الارض آمنين.	18 ועשיתם את חקתי ואת משפטי תשמרו ועשיתם אתם וישבתם על הארץ לבטח
19 وتعطي الارض ثمرها فتاكلون للشبع وتسكنون عليها آمنين.	19 ונתנה הארץ פריה ואכלתם לשבע וישבתם לבטח עליה
20 واذا قلتم ماذا ناكل في السنة السابعة ان لم نزرع ولم نجمع غلتنا.	20 וכי תאמרו מה נאכל בשנה השביעת הן לא נזרע ולא נאסף את תבואתנו
21 فاني آمر ببركتي لكم في السنة السادسة فتعمل غلة لثلاث سنين.	21 וצויתי את ברכתי לכם בשנה הששית ועשת את התבואה לשלש השנים
22 فتزرعون السنة الثامنة وتاكلون من الغلة العتيقة الى السنة التاسعة. الى ان تاتي غلتها تاكلون عتيقا	22 וזרעתם את השנה השמינת ואכלתם מן התבואה ישן עד השנה התשיעת עד בוא תבואתה תאכלו ישן
23 والارض لا تباع بتّة. لان لي الارض وانتم غرباء ونزلاء عندي.	23 והארץ לא תמכר לצמתת כי לי הארץ כי גרים ותושבים אתם עמדי
24 بل في كل ارض ملككم تجعلون فكاكا للارض.	24 ובכל ארץ אחזתכם גאלה תתנו לארץ
25 اذا افتقر اخوك فباع من ملكه ياتي وليّه الاقرب اليه ويفك مبيع اخيه.	25 כי ימוך אחיך ומכר מאחזתו ובא גאלו הקרב אליו וגאל את ממכר אחיו
26 ومن لم يكن له ولي فان نالت يده ووجد مقدار فكاكه	26 ואיש כי לא יהיה לו גאל והשיגה ידו ומצא כדי גאלתו
27 يحسب سني بيعه ويرد الفاضل للانسان الذي باع له فيرجع الى ملكه.	27 וחשב את שני ממכרו והשיב את העדף לאיש אשר מכר לו ושב לאחזתו
28 وان لم تنل يده كفاية ليرد له يكون مبيعه في يد شاريه الى سنة اليوبيل ثم يخرج في اليوبيل فيرجع الى ملكه	28 ואם לא מצאה ידו די השיב לו והיה ממכרו ביד הקנה אתו עד שנת היובל ויצא ביבל ושב לאחזתו
29 واذا باع انسان بيت سكن في مدينة ذات سور فيكون فكاكه الى تمام سنة بيعه. سنة يكون فكاكه.	29 ואיש כי ימכר בית מושב עיר חומה והיתה גאלתו עד תם שנת ממכרו ימים תהיה גאלתו
30 وان لم يفك قبل ان تكمل له سنة تامة وجب البيت الذي في المدينة ذات السور بتّة لشاريه في اجياله. لا يخرج في اليوبيل.	30 ואם לא יגאל עד מלאת לו שנה תמימה וקם הבית אשר בעיר אשר לא חמה לצמיתת לקנה אתו לדרתיו לא יצא ביבל
31 لكن بيوت القرى التي ليس لها سور حولها فمع حقول الارض تحسب يكون لها فكاك وفي اليوبيل تخرج.	31 ובתי החצרים אשר אין להם חמה סביב על שדה הארץ יחשב גאלה תהיה לו וביבל יצא
32 واما مدن اللاويين بيوت مدن ملكهم فيكون لها فكاك مؤبّد للاويين.	32 וערי הלוים בתי ערי אחזתם גאלת עולם תהיה ללוים
33 والذي يفكه من اللاويين المبيع من بيت او من مدينة ملكه يخرج في اليوبيل لان بيوت مدن اللاويين هي ملكهم في وسط بني اسرائيل.	33 ואשר יגאל מן הלוים ויצא ממכר בית ועיר אחזתו ביבל כי בתי ערי הלוים הוא אחזתם בתוך בני ישראל
34 واما حقول المسارح لمدنهم فلا تباع لانها ملك دهري لهم	34 ושדה מגרש עריהם לא ימכר כי אחזת עולם הוא להם
35 واذا افتقر اخوك وقصرت يده عندك فاعضده غريبا او مستوطنا فيعيش معك.	35 וכי ימוך אחיך ומטה ידו עמך והחזקת בו גר ותושב וחי עמך
36 لا تأخذ منه ربا ولا مرابحة بل اخش الهك فيعيش اخوك معك.	36 אל תקח מאתו נשך ותרבית ויראת מאלהיך וחי אחיך עמך
37 فضتك لا تعطه بالربا وطعامك لا تعط بالمرابحة.	37 את כספך לא תתן לו בנשך ובמרבית לא תתן אכלך
38 انا الرب الهكم الذي اخرجكم من ارض مصر ليعطيكم ارض كنعان فيكون لكم الها	38 אני יהוה אלהיכם אשר הוצאתי אתכם מארץ מצרים לתת לכם את ארץ כנען להיות לכם לאלהים
39 واذا افتقر اخوك عندك وبيع لك فلا تستعبده استعباد عبد.	39 וכי ימוך אחיך עמך ונמכר לך לא תעבד בו עבדת עבד
40 كاجير كنزيل يكون عندك. الى سنة اليوبيل يخدم عندك.	40 כשכיר כתושב יהיה עמך עד שנת היבל יעבד עמך
41 ثم يخرج من عندك هو وبنوه معه ويعود الى عشيرته. والى ملك آبائه يرجع.	41 ויצא מעמך הוא ובניו עמו ושב אל משפחתו ואל אחזת אבתיו ישוב
42 لانهم عبيدي الذين اخرجتهم من ارض مصر لا يباعون بيع العبيد.	42 כי עבדי הם אשר הוצאתי אתם מארץ מצרים לא ימכרו ממכרת עבד
43 لا تتسلط عليه بعنف. بل اخش الهك.	43 לא תרדה בו בפרך ויראת מאלהיך
44 واما عبيدك واماؤك الذين يكونون لك فمن الشعوب الذين حولكم. منهم تقتنون عبيدا واماء.	44 ועבדך ואמתך אשר יהיו לך מאת הגוים אשר סביבתיכם מהם תקנו עבד ואמה
45 وايضا من ابناء المستوطنين النازلين عندكم منهم تقتنون ومن عشائرهم الذين عندكم الذين يلدونهم في ارضكم فيكونون ملكا لكم.	45 וגם מבני התושבים הגרים עמכם מהם תקנו וממשפחתם אשר עמכם אשר הולידו בארצכם והיו לכם לאחזה
46 وتستملكونهم لابنائكم من بعدكم ميراث ملك. تستعبدونهم الى الدهر. واما اخوتكم بنو اسرائيل فلا يتسلط انسان على اخيه بعنف	46 והתנחלתם אתם לבניכם אחריכם לרשת אחזה לעלם בהם תעבדו ובאחיכם בני ישראל איש באחיו לא תרדה בו בפרך
47 واذا طالت يد غريب او نزيل عندك وافتقر اخوك عنده وبيع للغريب المستوطن عندك او لنسل عشيرة الغريب	47 וכי תשיג יד גר ותושב עמך ומך אחיך עמו ונמכר לגר תושב עמך או לעקר משפחת גר
48 فبعد بيعه يكون له فكاك. يفكه واحد من اخوته	48 אחרי נמכר גאלה תהיה לו אחד מאחיו יגאלנו
49 او يفكه عمه او ابن عمه او يفكه واحد من اقرباء جسده من عشيرته او اذا نالت يده يفك نفسه.	49 או דדו או בן דדו יגאלנו או משאר בשרו ממשפחתו יגאלנו או השיגה ידו ונגאל
50 فيحاسب شاريه من سنة بيعه له الى سنة اليوبيل ويكون ثمن بيعه حسب عدد السنين. كايام اجير يكون عنده.	50 וחשב עם קנהו משנת המכרו לו עד שנת היבל והיה כסף ממכרו במספר שנים כימי שכיר יהיה עמו
51 ان بقي كثير من السنين فعلى قدرها يرد فكاكه من ثمن شرائه.	51 אם עוד רבות בשנים לפיהן ישיב גאלתו מכסף מקנתו
52 وان بقي قليل من السنين الى سنة اليوبيل يحسب له وعلى قدر سنيه يرد فكاكه.	52 ואם מעט נשאר בשנים עד שנת היבל וחשב לו כפי שניו ישיב את גאלתו
53 كاجير من سنة الى سنة يكون عنده. لا يتسلط عليه بعنف امام عينيك.	53 כשכיר שנה בשנה יהיה עמו לא ירדנו בפרך לעיניך
54 وان لم يفك بهؤلاء يخرج في سنة اليوبيل هو وبنوه معه.	54 ואם לא יגאל באלה ויצא בשנת היבל הוא ובניו עמו
55 لان بني اسرائيل لي عبيد هم عبيدي الذين اخرجتهم من ارض مصر. انا الرب الهكم	55 כי לי בני ישראל עבדים עבדי הם אשר הוצאתי אותם מארץ מצרים אני יהוה אלהיכם